Ziemniak jest jedną z najważniejszych żywności w naszym kraju. Wydajność "drugiego pieczywa" w Rosji wynosi od 115 do 137 centów na hektar, podczas gdy w USA i Holandii to 400, aw Kanadzie 250 centów. Głównym sposobem na jego zwiększenie jest wprowadzenie najlepszych praktyk, na przykład holenderskich, gdzie osiągnięto największe sukcesy. Praktyka pokazała, że rosnące ziemniaki wykorzystujące holenderską technologię są obiecujące. Ale czy jest to skuteczne na Terytorium Krasnodarskim?
- Nawożenie, przygotowanie gleby, obróbka bulw
- Grzebień grzebieniowy sadzenie ziemniaków w Holandii
- Cechy przechowywania ziemniaków w Holandii
Głównym zadaniem holenderskiej technologii jest stworzenie luźnej, optymalnej struktury gleby. Glebę do sadzenia przygotowuje się bardzo starannie, głęboko obrobioną jesienią, na wiosnę tak, aby dobrze rozluźniona mokra warstwa tworzyła na górze nie mniej niż 7-8 cm.
Prekursory ziemniaczane. Ogromne znaczenie ma to, że wyrosła na ziemniaki na tej glebie, czyli jaka była poprzednia kultura. Holendrzy uważają, że uprawy ozime są najlepsze. Kiedy jesienią orka organiczny nawóz jest stosowany pod poprzednikiem. Nawozy mineralne są najpierw rozpraszane, a następnie zaorane podczas uprawy, czyli płytko.
↑ do treści ↑Nawożenie, przygotowanie gleby, obróbka bulw
Holendrzy zwracają szczególną uwagę na wprowadzenie azotu, a 2/3 normy jest osadzone w glebie przed posadzeniem( azotan amonu), a 1/3, jako opatrunek górny, stosuje się 20 dni posadzonki. Fosfor w postaci superfosfatu, potasu w postaci siarczanu potasu, przyczynia się na wiosnę, przed sadzeniem.
Wiosną ziemia nie jest zaorana, ale uprawiana za pomocą kultywatora, to znaczy poluzowanego powierzchownie na głębokość nie większą niż 12-14 cm
Jakość materiału do sadzenia ma szczególne znaczenie. Powinien charakteryzować się wysoką reprodukcją, stuprocentową czystością odmianową, kiełkowaniem, rozmiarem bulw o średnicy 3-6 centymetrów. Pamiętaj, aby wysiewać sos.
содерж to content ↑Metoda sadzenia ziemniaków w Holandii
Holendrzy wszędzie stosują metodę czesania z rzędami o szerokości 70 centymetrów. Zazwyczaj grzebienie cięte na 3-4 dni przed sadzeniem bulw. Do sadzenia wykorzystywane są tylko wstępnie kiełkowane ziemniaki nasienne.
Kolejnym ważnym warunkiem jest płytkie( 10-12 cm) zasadzenie bulw w grzbietach. Ta technika ma wiele zalet: przyspiesza pojawianie się przyjaznych pędów( do 2 tygodni), przyczynia się do lepszego rozwoju roślin, bulwy są wiązane, są formowane szybciej, wzrost korzeni i rozłogi jest przyspieszany, łodygi i liście rozwijają się dobrze. Szczególnie dobrze te zalety przejawiają się w mokrych porach roku.
Leczenie chorób ziemniaka. Przeciwko fitogenezie, zgodnie z holenderską technologią, przeprowadza się 5-7 zabiegów. Pierwszą wykonuje się przed wystąpieniem objawów choroby( przed zamknięciem wierzchołków ziemniaków), a następnie - po 7-10 dniach. Przed pojawieniem się phytophthora stosuje się leki kontaktowe, po ich pojawieniu się - leki układowe( Ridomil, Arceride).
Przygotowanie do czyszczenia. Zbiór poprzedzony jest zniszczeniem wierzchołków środkami chemicznymi( desykacja) lub mechanicznie za pomocą botterbiter'a, a także ich kombinacją.Po zniszczeniu wierzchołków bulwy są trzymane przez dziesięć dni lub dłużej, aby utworzyć skórki. Dopiero po takim narażeniu rozpocznie się zbiór.
содерж do treści ↑Cechy przechowywania ziemniaków w Holandii
Wielu rolników w Holandii używa małych magazynów do przechowywania swoich upraw. Przy wentylacji i temperaturze 4-5 stopni ziemniaki są przechowywane do 8-9 miesięcy, a straty w tak długim okresie nie przekraczają 1,5-2%.
Dlaczego nie można całkowicie skopiować holenderskiej technologii w regionie Kuban, czy możliwe jest całkowite skopiowanie holenderskiej technologii? Odpowiedź jest jednoznaczna - nie.
Holenderska technologia jest opracowywana przede wszystkim dla jej odmian, warunków glebowych i klimatycznych. A to są piaszczyste i piaszczyste gleby, umiarkowana temperatura w sezonie wegetacyjnym, dużo wilgoci. Ważnym czynnikiem jest wysoki poziom bazy materiałowej i technicznej, w tym zestaw najbardziej wydajnych urządzeń do przygotowania gleby, pielęgnacji roślin i przechowywania roślin.
Warunki uprawy ziemniaka w Kubanie są w ostrym kontraście. Są to ciężkie czarne gleby, wysokie temperatury w ciągu dnia i nocy, niedobór wilgoci, wysokie zakaźne tło, brak nawozów, herbicydy, specjalistyczny sprzęt.
Co można pobrać z doświadczenia holenderskiego uprawy ziemniaków. Niemniej jednak, jeśli nie cała technologia, to wiele jej elementów nie jest czymś, co może być, ale trzeba je zastosować.
Zacznijmy od używania holenderskich odmian. Katalog holenderski zawiera ponad 115 odmian. Oczywiście są one najbardziej dostosowane do lokalnych warunków uprawy. Nie ma jednej odmiany, która dawałaby równie dobre wyniki w różnych warunkach agroklimatycznych. Z tego powodu większość odmian holenderskich nie nadaje się do naszych warunków. Ale są odmiany, które nas interesują.
Na przykład środkowa strefa Rosji - wiele gospodarstw w tej strefie już zaczęło uprawiać takie odmiany, jak Diamant, Escort, kardynał, Premier, Fresco, Corine, które mają wysokie właściwości odżywcze, a także zwiększoną plastyczność, czyli zdolność przystosowania się do różnych warunków glebowych i klimatycznych.
Biorąc pod uwagę doświadczenie holenderskich hodowców ziemniaków w warunkach Terytorium Krasnodarskiego, zalecamy następujące technologie.
Na początku bardzo ważne jest, aby wybrać miejsce. W przypadku południowych stref Rosji, w tym Terytorium Krasnodarskiego, które charakteryzuje się wysokimi temperaturami, brakiem wilgoci, uprawy ziemniaków należy umieszczać na glebach dobrze zaopatrzonych w wilgoć.Ponieważ ziemniaki są wymagające na glebach luźnych, piasek, torf i ekologiczne mogą być wprowadzane tak regularnie, jak to tylko możliwe. Znacząco poprawia to strukturę mechaniczną gleby, ułatwia jej przetwarzanie, zwiększa wydajność.
Jeden z najlepszych poprzedników ziemniaków jest dziewiczy. Ziemia dziewicza pozwoli uzyskać wysokie plony bez stosowania dużych dawek nawozów. Jeśli jednak nie jest możliwe opuszczenie niezajętego obszaru, wówczas buraki, kapusta, ogórek, marchew dają dobre wyniki, podobnie jak poprzednie kultury.
Ważnym elementem agrotechnicznym jest przygotowanie gleby. Ziemniaki są bardzo wrażliwe na jego gęstość.Jeśli gleba jest źle pocięta, zagęszczona, rośliny słabo się rozwijają, bulwy są zdeformowane. Dlatego bez dokładnego przetworzenia naszej czarnej gleby Kuban niemożliwe jest uzyskanie wysokich plonów.
Glebę należy rozpocząć jesienią.Wskazane jest ścinanie grzbietów jesienią, co jest planowane do sadzenia ziemniaków. Grzbiety są cięte za pomocą kultywatorów z północy na południe. Odległość między grzbietami wynosi 70 centymetrów, a wysokość grzbietu do 20 centymetrów.
W czasie zimy, pod wpływem deszczu, śniegu i mrozu, duże grudki zostają zmiażdżone i osiadają nieco. Dlatego wiosną, gdy tylko gleba się ociepli, kultywatorzy wykonują wstępne zasiewanie obrzeży i miejscowe stosowanie nawozów mineralnych.
Przed sadzeniem należy przygotować sadzeniaki ziemniaka .Pierwszą metodą jest usunięcie pacjentów, którzy nie są typowymi bulwami, posortuj je na frakcje: drobną( 25-50 g), średnią( 51-80 g) i dużą( 81-120 g).
Ważną techniką jest sadzenie ziemniaków z kiełkującymi bulwami. Nie jest to trudny odbiór agrotechniczny zapewniający jednolite wczesne pędy( pędy pojawiają się 10-14 dni wcześniej niż przy sadzeniu nieopierzonych bulw), zwiększa udział frakcji dużych bulw o 13-17% i zwiększa produktywność o 20-40%.W praktyce jest to typowe dla wszystkich odmian.
2-3 tygodnie przed sadzeniem, wybrane skalibrowane nasiona kiełkują naturalnym światłem w temperaturze 10-25 stopni. Kiełkowanie bulw jest zaprojektowane w taki sposób, że sadzenie długości zielonych pędów nie przekracza 1,5-2 cm Do tego celu wykorzystywane są skrzynie o różnych wzorach i worki siatkowe.
Bardzo ważne jest, aby wybrać optymalny okres lądowania. Z jednej strony, zasianie nawet 10 dni później niż optymalny okres zmniejsza wydajność o 17-20%.Z drugiej strony bardzo wczesne lądowania są niepożądane. Optymalna temperatura gleby na głębokości 15 cm dla kiełkowania nasion nie jest niższa niż + 7 ° C.W niższych temperaturach rozłogi z dużą liczbą guzków przedwcześnie pojawiają się na powierzchni bulw, to jest, kiełkuje bulw. Zjawisko to najczęściej obserwuje się podczas sadzenia w zimnej( poniżej + 7 ° C) glebie.
Na tej podstawie zaleca się sadzenie ziemniaków, gdy gleba ogrzeje się do 7-9 ° C.Zwykle dzieje się tak przy ustawianiu średniej dziennej temperatury powietrza powyżej + 10 ° С( trzecia dekada marca).
Jednak w Kubanie, na wczesne zbiory, nasiona są często sadzone podczas "okien w lutym".Dlatego bardzo ważne jest, aby wybrać odmianę, która oprócz wszystkich pozytywnych znaków musi tolerować chłodzenie, bez zarastania. Przede wszystkim te wymagania są spełnione przez naszą różnorodność narodowej selekcji Mike'a i klasy Reserve.
Bulwy ziemniaka o dobrze rozwiniętych mocnych pędach sadzi się w trybie grzbietowym: na glebach ciężkich do głębokości 6-8 cm, na lekkich - 10-12 cm Odległość między krzewami na uprawach produkcyjnych wynosi 30-35 cm, na roślinach nasiennych - 22-24patrz
Jeśli nie można zastosować technologii uprawy kalenic, można zastosować zwykłą metodę gładkiego sadzenia przy użyciu elementów holenderskiej technologii. Jesienne przygotowanie gleby jest takie samo jak w technologii grzbietowej, ale bez przycinania grzbietów.
Jeśli według tradycyjnej technologii głębokość lądowania wynosi 14 cm lub więcej, to według holenderskiej technologii jest to 6-8 centymetrów. Podczas sadzenia tworzy się grzbiet o wysokości do 10 cm, a po dwóch tygodniach, gdy zaczynają pojawiać się pierwsze pędy, zaczynają tworzyć grzbiety. Wysokość kalenicy wynosi 22-24 cm Odległość od powierzchni gleby do bulwy wynosi 10-12 cm
Ziemniaki to najważniejszy środek agrotechniczny. Obejmują one zwalczanie chwastów, utrzymanie luźnej gleby, chemiczny system pielęgnacji, którego głównym zadaniem jest zwalczanie chwastów, chorób i szkodników.
Pierwszy okres życia roślin jest najbardziej odpowiedzialny - kładzione są fundamenty przyszłych zbiorów. Im lepsze warunki wzrostu i rozwoju młodych roślin, im silniejszy system korzeniowy, tym bardziej produktywne rozłogi są formowane, tym szybciej powstaje masa wegetatywna.
Nasiona wielu rocznych chwastów kiełkują już po 4-5 dniach po posadzeniu, dlatego ważne jest, aby nie spóźniać się z pierwszym zabiegiem, aby zniszczyć porośnięte, ale jeszcze nie spiętrzone chwasty, które znajdują się w fazie białej nici. Jednocześnie zniszczone zostaje do 80% porośniętych, ale jeszcze nie unoszonych chwastów. Ponadto, wiosną, po zasadzeniu ziemniaków, często pada deszcz, aby sprzyjać tworzeniu się skorupy ziemskiej, która zakłóca normalną wymianę gazową, co prowadzi do wolniejszego kiełkowania bulw. W celu uzyskania wcześniejszych przyjaznych pędów co 7-10 dni przeprowadza się przedwschodowe poluzowanie gleby za pomocą motyków lub kultywatorów.
Po wzejściu pędów ląd jest traktowany 2-3 razy. Glebę, która jest podatna na zagęszczanie, poddaje się obróbce do głębokości 14-17 cm, natomiast w obszarach piaszczystych głębokość spulchniania wynosi 8-12 centymetrów. Ostatnia uprawa mechaniczna - przed zamknięciem wierzchołków, kiedy rośliny osiągają wysokość 15-20 cm - wykonuje głębokie hilling.
Jednak.jeżeli pole ziemniaka jest mocno zatkane, wówczas mechaniczne metody zwalczania chwastów mogą być niewystarczające, a zatem jako dodatek do nich konieczne jest stosowanie chemicznych środków kontroli. Ale musimy pamiętać, że herbicydy do niszczenia chwastów, z reguły, są używane przed pojawieniem się pędów ziemniaczanych. Po tym okresie zaleca się stosowanie tylko zabiegów mechanicznych.
Dla skutecznego stosowania herbicydów należy wziąć pod uwagę charakterystykę gleby. Na glebach lekkich o składzie mechanicznym przyjmuje się minimalną szybkość przygotowania, na ciężkim czarnoziemu - maksimum.
Po zastosowaniu herbicydów zaleca się późniejszą uprawę mechaniczną nie wcześniej niż w 6-8 dni po opryskaniu.
Zarazy spowodowane są późną zarazą.Podczas zimnej, deszczowej wiosny choroba może całkowicie zniszczyć plon. Dlatego w celu zapobiegania sezonie zaleca się stosowanie 1-3 fungicydów natryskowych.
Do zwalczania późnej zarazy stosuje się leki o działaniu kontaktowym i ogólnoustrojowym. Różnica między nimi jest taka: preparaty kontaktowe działają tylko na powierzchnie roślin. Po deszczach są one wymywane, ich działanie ustaje, a fungicydy systemowe wchodzą do wnętrza tkanek roślinnych i mogą chronić roślinę przed chorobami przez dłuższy czas( 12-15 dni).
Główne kontaktowe fungicydy przeciw zarazy: tlenochlorek miedzi, polikarbacyna, 1% płyn bordeaux.
Leki systemowe: Arceride, Ridomil, Tubarid, itp. Współczynniki zużycia dla każdego leku są różne, przeczytaj instrukcje przed użyciem.
Pierwsze zapobiegawcze opryskiwanie przeciwko zarazy jest zwykle zalecane podczas tworzenia pąków. Jeśli jednak wiosna była zimna, deszczowa, leczenie powinno rozpocząć się znacznie wcześniej. Przeciw zarazy nie zaleca się stosowania tylko kontaktu lub, przeciwnie, leków ogólnoustrojowych. Najlepszy efekt uzyskuje się dzięki ich naprzemienności.
Stonka ziemniaczana zadaje obfite plony. Jeśli w środkowej strefie Rosji z reguły reprodukuje się dwa lub( bardzo rzadko) trzy pokolenia tego szkodnika w sezonie, na południu - 4-6.Dlatego w celu skutecznego zwalczania tego niebezpiecznego szkodnika konieczne jest staranne dobranie obu insektycydów i dobrze wiadomo, na jakich etapach rozwoju chrząszczy powinny one być stosowane.
Największy wpływ znanych leków ze stonki ziemniaczanej stwierdziło: decis;karate;cymbush;zasadzka i inne - najbardziej wrażliwym etapem rozwoju chrząszcza na insektycydach jest stadium larw. Jeśli warunki walki ze stonkami ziemniaczanymi i zarazą ziemniaczaną są takie same, można łączyć zabiegi, to jest rozpuszczać, mieszać fungicydy i insektycydy i przetwarzać nasadzenia.
Ziemniaki - uprawa wymagająca wilgotności gleby. Najwyższe plony uzyskuje się, gdy w okresie wegetacyjnym wilgotność gleby nie jest niższa niż 75%.Szczególnie krytycznym okresem zapotrzebowania na wilgoć jest okres wiązania bulw, który pokrywa się ze stadium pączkowania. Brak wilgoci w tym czasie prowadzi z reguły do gwałtownego( do 40%) niedoboru plonów, straty te nie mogą być już wypełnione przez późniejsze nawadnianie lub deszcz.
W warunkach Terytorium Krasnodarskiego okres wiosenny jest najczęściej chłodny i deszczowy, tj.podlewanie nie może wytrzymać.Jednak począwszy od etapu pączkowania, kiedy bulwy rosną i rozwijają się( czerwiec), najczęściej obserwuje się wysokie temperatury i susze. Pamiętaj, aby spędzić przynajmniej 2-3 podlewania. Bez nawadniania, nie tylko wydajność jest zmniejszona, ale obserwuje się jej szybką degenerację.
Rozpoczęcie zbioru ziemniaków należy rozpocząć od połowy lipca( w Kubanie), kiedy zaczyna się naturalne umieranie liści niższego poziomu. Opóźnienie w zbieraniu nawet o dziesięć dni prowadzi do bardzo negatywnego wyniku: pod wpływem ciepła, suszy bulwy stopniowo opuszczają stan spoczynku. Już w październiku-listopadzie zaczynają kiełkować.
Pierwsza metoda agrotechniczna podczas zbioru: usuwanie wierzchołków. Aby to zrobić, możesz użyć metody chemicznej do wysuszenia wierzchołków 3-5% roztworu chloranu magnezu lub regonu. Ale prostszą i bardziej dostępną metodą jest mechaniczna, za pomocą kosy lub przerywacza bota.
7-10 dni po usunięciu wierzchołków, gdy na bulwach powstaje gęsta, ochronna skórka, zaczynają zbierać ziemniaki. Suche słoneczne dni są bardzo odpowiednie do tego. Podczas czyszczenia w mokrej, deszczowej pogodzie bulwy muszą być wysuszone.
Przed transportem ziemniaków do przechowywania w okresie zimowym musi upłynąć okres leczenia. Aby to zrobić, bulwy przez 7-10 dni umieszcza się w zacienionym chłodnym miejscu, najczęściej pod zadaszeniem. Te warunki przyczyniają się do tworzenia się korka, co przyczynia się do lepszego przechowywania bulw.
Podsumowując, należy stwierdzić, że w warunkach Terytorium Krasnodarskiego nie można zaobserwować wszystkich elementów holenderskiej technologii uprawy ziemniaka. Jednakże, gdy cel zostanie ustalony - aby uzyskać najwyższy możliwy plon - konieczne jest ścisłe przestrzeganie dosłownie wszystkich części technologii - od wyboru odmiany, dostępności materiału siewnego wysokiej jakości po stosowanie nowoczesnych, wysoce wydajnych praktyk rolniczych.
