Treść artykułu:
Wideo Azalia Blossoms Dziko rosnące krzewy azalii zostały zauważone przez ludzi od tysięcy latNiezwykle bujne kwitnienie azalii, które niedawno przekształciło goły, prawie bez życia krzew w chmurę setek pełnych wdzięku kwiatów, sprawiło, że wielki poeta Wschodu i Zachodu poświęcił mu natchnione wiersze. I nadal znane starożytne ustne i zachowane w kronikach źródeł legend, gdzie, w taki czy inny sposób, wspomniana jest ta niesamowita roślina.
Historia zakładu zaczyna się na długo przed pojawieniem się inteligentnych istot na planecie. Jak pokazały badania paleobotanistów, przodkowie azalii lub różaneczników kwitły na ziemi 50 milionów lat temu i były niezwykle powszechne. Ale jeden z epok lodowcowych poważnie ograniczył zakres roślin kwitnących ciepłem.
W rezultacie współczesna różnorodność gatunków rododendronów, w tym azalii, rośnie w południowych Chinach, w azjatyckiej części Rosji, w Japonii i na Półwyspie Koreańskim, w Indiach i na Kaukazie. Niektóre gatunki występują nawet w północnej Australii i Europie.
Drugim środkiem po Azji dla azalii i rododendronów jest Ameryka Północna.
Mimo to tak znana roślina z azalii wciąż prezentuje wiele niespodzianek i sprawia, że naukowcy dokonują interesujących odkryć.
Historia badania, udoskonalenie i klasyfikacja azalii
Początek badań i klasyfikacji gatunków położonych Carl Linnaeus. To właśnie z jego lekkich rąk roślina otrzymała znane wszystkim imię, przetłumaczone z greckiego, co znaczy "suchy".Wybór takiej nazwy nie był przypadkowy, bo dopiero w czasie kwitnienia krzew uzyskał niezapomniany dekoracyjny wygląd, pozostający przez większą część roku, pokryty jedynie dość sztywnym listowiem.
Wprowadzenie azalii do kultury rozpoczęło się w drugiej połowie XVIII wieku lub na początku XIX wieku w Wielkiej Brytanii. Napar "świeżej krwi" z drugiej ojczyzny azalii z Ameryki spowodował wzrost zainteresowania kulturą.Ogrodnicy Starego Świata mieli okazję zapoznać się nie tylko z roślinami zimozielonymi, nadającymi się wyłącznie do uprawy w pomieszczeniach lub szklarniach, ale także z liściastymi gatunkami azalii lub rododendronów. W rezultacie pojawiły się w dużych ilościach liczne hybrydy i odmiany o niespotykanej w przyrodzie, przystosowane nie tylko do zawartości szklarniowej, ale także do upraw na otwartym polu, nawet w dość surowym klimacie.
Roślina azalii okazała się tak giętka i wdzięczna w pracach hodowlanych, że w połowie XIX wieku liczba uzyskanych mieszańców zbliżyła się do pięciuset.
Dzisiaj, według naukowców, na świecie może być ponad 12 000 odmian "sztucznych", wiele razy więcej niż liczba gatunków dziko rosnących.
Niezależnie od tego, jak szanowany jest K. Linney w świecie nauki, jego klasyfikacja dzisiejszych azalii przechodzi poważną ponowną ocenę.Istniejący rodzaj stracił swoją niezależność i, wraz z niektórymi odmianami dzikiego rozmarynu, został włączony do rodzaju rododendronów.
Azalia w znakach, snach i tradycjach ludowych
W tradycji wielu ludów zaznajomionych z azalią roślina kojarzy się z pewnymi naturalnymi, a nawet nadprzyrodzonymi mocami. Tak więc w Europie wierzą, że azalia w ogrodzie lub w domu pomoże znaleźć szczęście, stać się bardziej tolerancyjnym, wytrwałym i pracowitym dla swojego właściciela. Garnek z azalią na biurku twórczej osoby będzie czerpał inspirację i daje siłę, by doprowadzić to, co zostało rozpoczęte, do udanego zakończenia.
Istnieje opinia, że kwitnący krzew we śnie symbolizuje intymne samopoczucie, ale znaczenie azalii, które już kwitło, jest odwrotne. Taki krzak we śnie jest oznaką długiego oczekiwania na zmianę sytuacji życiowej na lepsze.
Popularność azalii w krajach europejskich iw Rosji wzrosła dramatycznie wraz z nadejściem epoki nowożytnej.
Niesamowite formy kwiatów, pędów i liści azalii podziwiali poeci, jubilerzy i artyści. Mamy dziesiątki rysunków i płócien, wierszy i prozy, w których autorzy rysują eleganckie kwiaty. Wśród inspirujących się roślin azalii: N. Gumiłow i A. Fet, A. Kuprin, K. Paustowski i D. Mamin-Sibiryak.
Ale na długo przed nimi piękno azalii było śpiewane przez wielkiego Basho, który porównywał kwitnienie tego krzewu z tęczą w lakonicznych liniach haiku.
przy drodze.
Aby zastąpić stopioną tęczę -
Azalea w promieniach zachodzącego słońca.
Dla Japończyków, z troską iz szacunkiem dla wszystkich żywych istot, azalia jest nie mniej ważna niż jeden z symboli narodu - Sakura. Kwiaty krzewów są poświęcone zmysłowemu pięknu kobiet, a także wierzą w ich zdolność do oświecania myśli.
Delikatne kwiaty i trujące liście azalii
Jeśli wierzysz w starą angielską bajkę, rośliny azalii mają bujne kwitnienie dzięki baśniowym ludziom - elfom.
Uciekając od bezlitosnego ognia ognia, który niszczył rodzime krzaki i drzewa, mieszkańcy lasu zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów i szukania schronienia w obcym kraju. Ale majestatyczny las za wzgórzami nie chciał przyjąć hałaśliwego towarzystwa nowych osadników. Tylko w suchych zaroślach, wśród małych, szorstkich liści azalii, elfy znajdowały skromne schronienie i nocleg.
Co było powszechnym zaskoczeniem, gdy z pierwszymi promieniami słońca azalia pokryta była tysiącami białych, różowych i fioletowych kwiatów. W jednej chwili krzew zmienił się i pozostał taki wieczny.
Więc elfy podziękowały roślinie za ich pomoc. Ale piękno nie było jedynym darem! Poza tym prawie wszystkie rododendrony mają sposób na obronę i odstraszenie wrogów.
Liście azalii i innych części roślin zawierają toksyczne związki, których kolejne pobudzające i hamujące działanie na układ nerwowy prowadzi do najbardziej nieprzyjemnych konsekwencji, a nawet śmierci.
Biochemiczna kompozycja materiałów roślinnych była badana całkiem niedawno, ale pierwsze oznaki takiego zatrucia są, co dziwne, w V wieku nowej ery. Z opowieści o kampanii Greków w Colchis, pozostawionej potomkom przez watażkę Ksenofonta, stało się wiadome, że kohorty wojowników maszerujących triumfująco wzdłuż nowych krajów zostały pokonane nie przez potężnego przeciwnika, ale przez rośliny azalii.
Położone w spoczynku w zaroślach kwitnących krzewów, Hellenowie odkryli pasiekę mieszkańców i pokład pełen pachnącego, lepkiego miodu. Oczywiście nie można było odmówić takiej delikatności w obliczu całego obozowego życia, a zdobywcy entuzjastycznie poddali się posiłkowi.
Co było zaskoczeniem Xenophona, gdy jego żołnierze jeden po drugim zaczęli bezsilnie padać na ziemię.W stanie zapomnienia, Hellenowie byli nieprzytomni aż do następnego ranka. Kiedy doszli do siebie, wstali, ale poczuli się słabi, boleli w oczach, cierpieli na bóle głowy i mdłości. Zaledwie kilka dni później oddział mógł ruszyć dalej, a dzięki opowieści o Ksenofonie opinia o truciznie miodu zebranego z kwiatów azalii zachowała się od stuleci.
Dopiero w ubiegłym stuleciu biochemicy i biolodzy udowodnili, że nie można zatruć się cierpkim, specyficznym smakiem rododendronu miodu.
Ale wszystkie symptomy greckiego złego samopoczucia są dokładnie takie same jak oznaki działania na organizm neurotoksyn zawartych we wszystkich częściach krzewów, na których niegdyś osiedlili się greccy wojownicy. Dziś wiadomo, że długi pobyt w pobliżu wielu typów rododendronu negatywnie wpływa na samopoczucie. Różanecznik żółty lub azalia pontowa rosnąca na Kaukazie i na Krymie nie jest wyjątkiem.
Szczególnie niebezpieczne zarośla azalii stają się w czasie upałów, gdy olejki eteryczne i toksyny aktywnie wyparowują z liści azalii. Na Krymie turyści są ostrzegani, że nieostrożne obchodzenie się z ogniem w pobliżu krzaków grozi natychmiastowym miganiem gałęzi, wokół których rozprzestrzenia się niewidzialna chmura eteru.
Ale przy właściwym obchodzeniu się z azalią nie zaszkodzi, ale tylko ozdobi ogród lub dom. Ponadto wiele dzikich gatunków jest cennymi roślinami wykorzystywanymi w przemyśle kosmetycznym, farmaceutycznym i skórzanym. Na przykład garbniki są skoncentrowane w korzeniach i liściach azalii, z wyjątkiem olejków eterycznych. Materiały roślinne pochodzące z rododendronów stosuje się do produkcji leków przeciwzapalnych, napotkawych.
