artykuł:
domu, gdy w kolekcji na parapecie tam Pedilanthus przeszczepu, cięcie i rozmnażania kwiatu są ważne kroki w pielęgnacji. Pozwoli to przez wiele lat cieszyć się bujną zielenią i aktywnym wzrostem niesamowitego kwiatu.
Pedilanthus należał do roślin domowych z suchych subtropikalnych rejonów Ameryki Środkowej i Południowej. Potężne łodygi i skórzaste liście dają w tym uprawie roślinę, która jest używana do wytrzymywania promieni słonecznych i braku wilgoci. Na skalistych równinach, gdzie rośnie pedilanthus, gleba nie obfituje w składniki odżywcze, a jej warstwa nie jest zbyt duża. Takie warunki są zbliżone do tych, w których żyją sukulenty. Jednak w przeciwieństwie do kaktusów, pedilanthus rośnie dość szybko i może osiągnąć wysokość 2,4 metra. Określa to charakterystykę opieki, jaką roślina powinna otrzymać w domu.
Nie ograniczając wzrost pionowy Pedilanthus i pomieszczenie ma tendencję do góry, ale że łodygi są niechętnie rozgałęzia się od dna i stopniowo się puste.
Dla dużych ciężkich roślin, aby utrzymać stabilność i dekoracyjność, pożądane są regularne transplantacje i przycinanie stóp. Sadzonki uzyskane podczas przycinania pędów są doskonałym materiałem do sadzenia, szybko zamieniającym się w młode, jasno zieleniejące okazy.
Przycinanie Pedilanthus
Podobnie jak wiele roślin doniczkowych, w Pedilanthus jest okres względnego spokoju, w czasie których jej rozwój spowalnia. Od wiosny do połowy jesieni kwiat jest pod aktywną roślinnością.Pędy się rozwijają, pojawia się nowe listowie. W lutym i na początku marca, tuż przed kwiaciarnią warto pomyśleć o przycięciu pedilanthus. Jeśli robi się to na czas:
- łodygi soczystych kwiatów nie tracą dużo wilgoci;
- szybko sie wycisza;
- na lato roślina jest przywrócona;
- usuwa wierzchołki pędów rozpoczyna ich rozgałęzienie, zwiększając dekoracyjność kwiatu.
Pedilanthus nie boi się głębokiej przycinanie, więc z takim samym powodzeniem można szczyptę i same końce łodyg, i skrócić dorosłych wieloletnie pędy. W tym drugim przypadku kilka uśpionych pąków zostało pozostawionych do odnowienia ponad poziom gruntu.
Przycinanie pedilantusa odbywa się ostrym nożem wzdłuż międzywęźla. Ponieważ roślina zawiera sok mleczny, który może utrudniać gojenie, sekcje są lekko suszone i poddawane działaniu zmiażdżonego węgla aktywnego. Zanim rozpoczniesz tworzenie krzaka pedilanthus, podlewanie kwiatów zostanie zmniejszone i odnowione w tej samej objętości dopiero po kilku dniach.
Zielone części rośliny, które pozostają po przycięciu i przesadzeniu pedilantusa stają się doskonałym materiałem do sadzenia podczas reprodukcji.
Powielanie Pedilanthus warunkach domowych
w przyrodzie Pedilanthus rozmnażane przez nasiona i wegetatywnie przez kibicowania proliferacji i złożyć łodygi. Nasiona w kształcie jaj o długości do 8 mm powstają po zapyleniu czerwonych lub pomarańczowo-różowych kwiatów o fantazyjnym kształcie. Gdy dojrzewają, pudełko pęka, rozrzucając zawartość w pobliskim obszarze.
W domu rozmnażanie nasion pedilanthus praktycznie nie jest praktykowane z powodu ich toksyczności, złożoności zapylania kwiatów i czasu trwania procesu kiełkowania.
najczęstszą metodą reprodukcji kwiat - ukorzenienia sadzonek, które mogą być uzyskane z środkowych i wierzchołkowej części łodygi. Możesz wyciąć kwiat w czasie ciepłego sezonu, ale lepiej jest użyć przycinania na wiosnę.W tym przypadku, sadzonki mają czas, aby zakorzenić się i przejść do wzrostu przed nadejściem jesieni.
Optymalna długość sadzonek do rozmnażania pedilanthus wynosi 8-10 cm lub 3-4 międzywęźla:
- Usunięto dolne liście na materiale sadzeniowym.
- Sadzonki są myte w ciepłej wodzie w celu usunięcia wystającego mlecznego soku, a następnie suszone miękką ściereczką.
- Aby zmniejszyć ryzyko gnicia plasterków, sadzonki pozostawia się do wyschnięcia na kolejne 18-24 godzin.
Do ukorzeniania używać miękkiej, osiadłej wody w temperaturze pokojowej, lekkiej mieszaniny gleby, piasku lub wermikulitu. Sadzonki dla hodowli pedilanthus po umieszczeniu w ziemi są przenoszone do szklarni, gdzie rośliny będą musiały przebywać od 2 do 4 tygodni w temperaturze 20-25 ° C.Podlewanie lądowania powinno być umiarkowane, aby zapobiec gniciu części podziemnej. Sadzonki i kondensacja są szkodliwe, powstają w wyniku braku świeżego powietrza i dużej ilości wilgoci.
Jeśli łodyga nadal jest zepsuta, nie rozpaczaj. Po przycięciu dotkniętego obszaru i osuszeniu szypułki pedilanthus można go ponownie wykorzystać do rozmnażania rośliny doniczkowej.
Transplantacja pedilanthus
Wiosna to najlepszy czas nie tylko do przycinania i rozmnażania, ale także do przeszczepu pedilanthus. Przenieś roślinę do nowej puli, tylko wtedy, gdy system korzeniowy zajmie całą objętość poprzedniej. Korzenie tej kultury nie są zbyt wielkie, więc nie będzie zbyt często posadzić kwiat.
Garnek powinien być o 1-2 cm szerszy niż wcześniej, a jego głębokość powinna być równa średnicy. Pedilanthus nie nakłada specjalnych wymagań na podłoże. Najlepiej nadają się gotowe mieszanki do kultur ozdobnych i liściastych lub fiołków.
Na dnie zbiornika ułożona jest potężna warstwa drenażowa, eliminująca stagnację wilgoci i zakwaszenie gleby, co jest niebezpieczne dla rośliny.
Przed przeszczepem pedilanthus, podłoże, zwłaszcza jeśli jest wykonane samodzielnie z mieszanki ogrodu i gleby, torfu i piasku, powinno zostać zdezynfekowane. Zapobiegnie to zakażeniu przez rośliny szkodnikami, patogennymi bakteriami i grzybami ukrywającymi się w ziemi.
Chociaż kwiatu nie można nazwać "delikatnym", istnieją szkodniki i choroby zwane pedilanthus, które mogą uszkodzić roślinę.Naruszenie warunków wilgotności i temperatury może spowodować gnicie pochodzenia bakteryjnego i grzybowego. Jeśli kwiat w lecie pada na balkon lub jest zawarty w daczy, łodygi i liście atakują shchitovki i mszyce. Ale najczęściej wśród wrogów pedilanthus nazywamy wełnowcami i przędziorkami.
Ponieważ w pędach roślin, liściach, a nawet nasionach są toksyczne substancje, konieczne są ścisłe środki ostrożności podczas przesadzania, rozmnażania i przycinania paznokci.
Nawet kilka kropli soku z korzenia lub pędu pedilanthus wystarcza, aby spowodować podrażnienie błon śluzowych. Toksyczne związki w żołądku i błonie jelitowej powodują nudności i wymioty. Efektem działania soku na wrażliwą skórę jest podrażnienie powłok, stany zapalne, a niekiedy oparzenia chemiczne i pęcherze. Na oczach cieczy jest szczególnie ostra. Narządy widzenia odczuwają silny ból, cierpią na zapalenie spojówek i łzawienie. Połknięcie kilku nasion może spowodować ciężkie, uporczywe wymioty i biegunkę.
Podczas pracy z kwiatem, szczególnie podczas cięcia pedilanthus i przesadzania, należy używać rękawiczek. Jeśli sok dostanie się na skórę lub oczy, musisz natychmiast usunąć ślady ciepłej bieżącej wody.
