Treść artykułu:
Kukurydza cukrowa to roślina jednoroczna z żółtymi, białymi lub dwukolorowymi płatkami. Przedłużony okres wegetacji, rozpoczynający się po posadzeniu, powinien odbywać się w warunkach całkowitego braku szronu. Ponieważ kukurydza jest zapylana przez wiatr, najlepiej sadzić ją w dużych blokach, a nie w pojedynczych rzędach. Obecność wczesnych, średnich i późnych odmian pozytywnie wpływa na ilość zbiorów. Jeśli przegapisz optymalny czas zbierania, cukier zamieni się w skrobię, a kukurydza szybko uschnie.
Lądowanie
Kukurydza jest bardzo wymagająca na glebie. Jesienią wykopać na ziemi obornik lub kompost i wyjechać na zimę.
Nie zaleca się sadzenia nasion w pomieszczeniu w celu dalszej transplantacji na otwartym terenie.
W dwa tygodnie, po zakończeniu wiosennych przymrozków, można siać nasiona. Sprawdź, czy temperatura gleby wynosi co najmniej 15 stopni dla udanego kiełkowania (18 dla bardzo słodkich odmian). W zimnych obszarach ziemia powinna być wyłożona czarną folią, aby utrzymać ciepło, a kukurydza powinna zostać zasadzona przez otwory.
Nasiona powinny znajdować się na głębokości około 3 cm i w odległości 10-15 cm od siebie. Między rzędami pozostaw 70-90 cm. Aby uzyskać pełne zapylenie, musisz poprawnie zaplanować ten obszar strefy. Nie sadzaj dwóch długich rzędów. Zamiast tego zorganizuj sadzenie za pomocą bloków składających się z co najmniej 4 rzędów.
Można również dodawać nawozy bezpośrednio w momencie sadzenia, co spowoduje szybki wzrost kukurydzy. Jednakże, jeśli jesteś pewien żyzności gleby, ten krok można pominąć. Obficie wylać wszystkie obszary nasionami.
Opieka
Kiedy rośliny rosną do wysokości 7-10 cm, rozcieńczyć je tak, aby odległość między pędami wynosiła 20-30 cm. Uważaj, aby nie uszkodzić korzeni podczas pielenia.
Gleba musi być wilgotna i mieć dobry drenaż. W regionach suchych upewnij się, że kukurydza jest obficie podlewana (korzenie znajdują się blisko powierzchni), na podstawie obliczenia 22 litrów wody na metr kwadratowy. ściółkowanie pomoże spowolnić parowanie wilgoci, co znacznie ułatwi pielęgnację roślin.
Szkodniki
Głównym zagrożeniem dla kukurydzy jest:
- szopy;
- cętkowane liść chrząszcze;
- pchły ziemskie;
- gąsienice.
Kukurydza powinna być okresowo sprawdzana w poszukiwaniu szkodników. Wykrywając gąsienice lub pchły, należy przeprowadzić leczenie przy użyciu dostępnych środków. Im wcześniej pozbędziesz się owadów, tym lepsze będą żniwa.
Zbieranie i przechowywanie
Czyszczenie należy rozpocząć, gdy szczotki nabrają brązowego odcienia, a kolby zaczną pęcznieć. Ziarna powinny znajdować się w fazie dojrzałości mleka. Weź uszy i zwolnij łodygę.
Słodkie odmiany tracą smak wkrótce po zbiorach. Przygotuj się więc do natychmiastowego spożycia kukurydzy lub oszczędzaj. To również nadaje się do zamrożenia. Kilka głów odmiany, które lubisz, zostaw na łodygach, aby uzyskać pełne dojrzewanie. Usuń je jesienią po wyschnięciu łodygi. Zebrane plony są dobrze utrzymywane w wentylowanym suchym pomieszczeniu. Wiosną używaj nasion do sadzenia.
Polecane odmiany
Istnieją 3 rodzaje kukurydzy cukrowej:
- normalny;
- ze zwiększoną zawartością cukru;
- supersweet.
Każdy z nich zawiera inny poziom sacharozy, który zmienia smak i konsystencję kukurydzy. Słodki gatunek po zebraniu zachowa słodycz dłużej.
Oto kilka przykładów:
- Iochif to odmiana o średniej mocy i normalnej zawartości cukru (żółta).
- Silver Queen - ma normalną zawartość cukru i dobrą odporność na choroby (biały).
- Challenger - odmiana supersweet z wysoką wydajnością (żółta).
- Pristin - wysoka zawartość cukru, dobry smak (biały).
Być może w twojej okolicy zamieszkania są używane inne odmiany kukurydzy cukrowej. W przypadku obszarów podmiejskich zaleca się wybranie strefowych odmian. Tylko w ten sposób można uzyskać dobre zbiory i cieszyć się smakiem kukurydzy uprawianej przez siebie.
