Buraki buraczane mogą być roczne i dwuletnie. Rośliny okopowe, nie tworzą, mają nagrany lub włóknisty korzeń, silnie rozgałęziony. Cała moc rośliny polega na formowaniu potężnej rozetki soczystych liści na grubych, silnych ogonkach.
Burak ćwikłowy jest dwuletnią rośliną.W pierwszym roku tworzy dużą, mięsistą roślinę korzeniową, aw drugim roku łodygę kwiatową, na której nasiona są wiązane i dojrzewają.Jednak buraki są zwykle uprawiane w rocznych uprawach do zbioru smacznych i zdrowych korzeni. Aby uzyskać nasiona pozostawić tylko małe specjalne obszary macicy.
Zwykłe buraki są podzielone na trzy podgrupy:
- jadalnia;
- cukier;
- na rufie.
Burak
Można podzielić na dwie kategorie: czerwoną i białą.Odmiany Krasnoporodnye są najczęściej, zwykle nazywamy je "buraki".
Białe odmiany są mniej popularne i nie zawsze są znane szerokiemu konsumentowi. Do smaku białe buraki są bardzo podobne do ich czerwonych krewnych. Ma rozetę z zielonego liścia i małe podłużne korzenie z jasną skórą i miazgą.Stosuje się go w sałatkach, marynatach, a także w potrawach, których kolorowanie innych składników nie jest pożądane. Odmiana o białych owocach Albina Vereduna jest najpopularniejsza na świecie.
Nie mylić buraka białego z cukrem i paszą.Buraki cukrowe i pastewne mają również lekkie mięso, ale nie są spożywane.
Odmiany buraka ćwikłowego mają kolor miąższu i skóry roślin okopowych od karminowoczerwonych do ciemno-burgundowych, prawie czarnych. Na przekroju wyraźnie widoczne są koncentryczne pierścienie. Kształt korzenia czerwonych buraków może być najbardziej zróżnicowany: płaski, okrągły, wydłużony stożkowy, cylindryczny i wrzeciono. Odmiany o zaokrąglonym i płaskim korzeniu - najbardziej wczesne dojrzewanie, produktywność, dobra prezentacja. Są uprawiane na letnie spożycie. Odmiany sezonowe i późne mają bardziej wydłużone korzenie i dobrze rozwinięty system korzeniowy. Takie rośliny okopowe są dobrze utrzymywane zimą.
Burak ćwikłowy dzieli się na trzy typy:
- Vindifolia - grupa odmian o zielonych liściach i ogonkach liściowych. Ogonki liściowe mogą być lekko różowe. Rośliny okopowe mają postać wydłużonych stożków o potężnych korzeniach.
- Rubrifolia - ta grupa odmian z większości pędów ma ciemnoczerwony kolor liści i roślin okopowych. Owoce mają dość zróżnicowany kształt: wydłużone stożkowe, okrągłe, płaskie. Odmiany nie tolerują ciepła i nie mają najwyższej produktywności.
- Atrorubra - ta grupa obejmuje najbardziej powszechne odmiany buraka ćwikłowego. Charakteryzuje się ciemnymi korzeniami, jasnozielonymi liśćmi na czerwonych lub różowych ogonkach, wysoką produktywnością.Liście mają wyraźne czerwone żyły.
Grupa obejmuje następujące znane odmiany:
- Bordeaux. Ma owalne lub okrągłe ciemnoczerwone warzywa korzeniowe w środku sezonu. Lekkie pierścienie na cięciu są prawie niewidoczne. Liście stoją, zielone, na różowych paskach, zaczerwienione do jesieni.
- Egipski. Ma wyraźny płaski kształt roślin okopowych. Rozmiar jest średni, kolor jest bardzo ciemny, czasami z fioletowym odcieniem. Liście są ciemnozielone, z czerwonymi żyłkami i ogonkami. Jesienią czerwony kolor zostaje wzmocniony. Odmiany są zwykle przedwczesne, mało kwiatowe.
- Eclipse. Liście tego typu są bardzo podobne do egipskich, ale mają mocniejszy wylot i jaśniejszy kolor. Rośliny okopowe owalne, okrągłe i ciemne. Odmiany wczesnej dojrzałości, mało kwiatowe, niektóre odporne na suszę.
- Erfurt.Łączy późno dojrzewające odmiany odporne na suszę.System korzeniowy jest w dużym stopniu rozgałęziony, co utrudnia zbiory. Uprawy okopowe są duże, wydłużone stożkowe i cylindryczne. Na charakterystycznych cięciach pierścienie są dobrze widoczne.
Odmiany tego typu są przeznaczone do przechowywania w zimie. Do tej grupy należy słynna holenderska "Zillindra", która ma wrzeciono w kształcie korzeni, zanurzone w ziemi tylko jedną trzecią jej długości.
W ostatnich latach hodowcy wyhodowali nowe odmiany buraków: żółte i paski. Buraki te zachowały smak i cały zestaw użytecznych substancji znanego czerwonego buraka. Zalety tych nowych odmian mają wysoki efekt dekoracyjny.
Najbardziej znanymi żółtymi odmianami owoców są Złota i Złota Niespodzianka Burpee. Z najpopularniejszego pasiastego gatunku "Chioggia".
W Rosji wczesne dojrzewające odmiany buraków uprawiane są w sezonie letnim iw okresie zimowym. Późnie dojrzewające odmiany mają czas dojrzewania tylko na południu kraju.
Burak ćwikłowy używany jest do świeżej żywności i po obróbce cieplnej. Przygotuj z niej najróżniejsze potrawy: zupy, przystawki, sałatki, desery. Jest gotowany, duszony, pieczony. Używaj w połączeniu z innymi warzywami lub jako niezależne danie.
Poza roślinami okopowymi spożywane są również użyteczne buraki. Wyśmienite posiłki dietetyczne są z tego przygotowane. Włączenie buraka do codziennej diety przyczynia się do leczenia i zapobiegania wielu chorobom.
Burak ćwikłowy
Burak liściowy( boćwina, kapusta rzymska) uprawiany jest w kulturze jako roślina jednoroczna. Rośliny okopowe roślina ta nie wiąże. Zjedz liście i ogonki z wylotu nad ziemią.
Liście chard są duże, faliste, błyszczące, elastyczne, od zielonego do ciemnego fioletu. Ogonki występują również w różnych długościach, grubościach i kolorach. Zakres kolorów łodyg jest naprawdę zróżnicowany: są one grubopurpurowe, szkarłatne, różowe, zielone, mleczno-białe, srebrzyste. Aby uzyskać wysoki efekt dekoracyjny w niektórych krajach europejskich, chard jest nawet używany jako kwietnik.
Mangold dzieli się na dwie formy: petiolate i liść.Odmiany liści wraz z ogonkami są stosowane w żywności jako część sałatek, zup, gulaszu. Odmiany petiolate są uważane za najsmaczniejsze i najbardziej cenione w europejskich restauracjach. Odmiany obrane na czerwono są częściej używane do potraw z obróbką cieplną, zielono-ogonkowe - do sałatek.
W Rosji najbardziej znane są następujące odmiany chard:
- Red Peppers - "Red", "Scarlet" and "Beauty".
- Greenwood - Green.
- Silverchink - Belavinka.
Średni okres dojrzewania liści buraka ćwikłowego wynosi 2-2,5 miesiąca. Pokrój chard selektywnie, odcinając duże liście na grubych ogonkach. Dzięki tej metodzie zbierania roślina w dalszym ciągu zwiększa masę liści. Czasami wylot bazy jest całkowicie odcięty. Liście powinny być wycinane bardzo ostrożnie, aby nie zabrudzić gleby.
Burak ćwikłowy
Kolejnym podgatunkiem jadalnych buraków jest burak ćwikłowy. Należy do grupy liści. Burak morski ma swoją nazwę do uprawy na morskich wybrzeżach w pobliżu wody. Można go znaleźć w Indiach, Afryce, Anglii, na Krymie. Rośliny buraków cukrowych dobrze tolerują wzrost temperatury i wysycenie gleby, rosnąc ponad metr wysokości.
Miejscowi jedzą swoje świeże lub suszone liście. Dzięki burakom morskim, uważanym za prekursora wszystkich odmian, zwykłe odmiany stołowe są uprawiane z solą fizjologiczną kilka razy w sezonie, gdy są uprawiane.
Burak cukrowy
Burak cukrowy jest ważną uprawą przemysłową uprawianą w dużych ilościach do produkcji cukru i etanolu. Jego uprawy okopowe zawierają 8-22% sacharozy. Ten rodzaj buraków uzyskano w XVIII wieku przez sztuczny dobór odmian stołowych.
Burak cukrowy - dwuletnia roślina, ale uprawiana jako roczny plon roślin okopowych. Masa roślin okopowych, w zależności od odmiany i waha się od 300 g do 3 kg. Uprawa korzeniowa jest nieatrakcyjna, ma żółtawo-biały kolor, a biała jest cięta. Rozeta liści w kolorze jasnozielonym.
Buraki cukrowe są ciepłolubne i wymagające na glebach. Najlepszy ze wszystkich, rośnie na czarnej ziemi. Najpopularniejsze na świecie odmiany niemieckiej selekcji. W Rosji najczęściej uprawianymi odmianami są "Bona", "Boheme", "Nancy", "Klarina", "Sphinx", "Mandarin".
Ten rodzaj buraka, jak również odmiany stołowe, zawiera wiele zdrowych substancji w swoim składzie. Współcześni mieszkańcy lata zaczęli z powodzeniem opanować uprawę buraka cukrowego na swoich działkach. Jest stosowany jako naturalny słodzik w kompotach, dżemach, wypiekach, syropach, a także w sałatkach.
Jeśli zamierzasz używać buraków cukrowych podczas gotowania, pamiętaj o ich wyczyszczeniu, ponieważ korzeń rośliny okopowej ma nieprzyjemny smak.
Burak pastewny
Burak pastewny należy również do upraw technicznych i jest uprawiany na paszę dla zwierząt. Oprócz buraka cukrowego, buraki pastewne były hodowane przez hodowców ze wspólnych buraków i uprawiane jako rośliny jednoroczne. Skład buraka pastewnego prawie nie różni się od jadalni, ale zawiera w swoim składzie więcej białka, grubych włókien roślinnych i błonnika.
Root buraków pastewnych rośnie bardzo duże, do kilku kilogramów. Poszczególne kopie wzrosły do 30 kg.
Mają bardzo różnorodny kształt: owalny, okrągły, wydłużony stożkowy, cylindryczny. Nie mniej zróżnicowane i kolor warzyw korzeniowych: biały, różowy, zielony, żółty, pomarańczowy, bordowy. Miąższ na ciecie jest zwykle biały, ale może również być czerwony. Korzenie buraka pastewnego nie są chowane w ziemi, wiele z nich wyrasta bezpośrednio na powierzchni, co ułatwia zbieranie.
Różnorodność odmian i odmian buraków sprawia, że jest to jeden z nieodzownych produktów w naszym życiu. Warzywa korzeniowe buraka zawierają dużą ilość ważnych witamin i minerałów. Dlatego wszyscy musimy po prostu wybrać odmianę według upodobania i ustawić ten bezpretensjonalny warzyw w swoim ogrodzie.
