Poznajemy grzyby blaszkowate: jaka jest ich osobliwość i jakie one są

Większość grzybiarzy uważa najcenniejsze dary leśnych grzybów gąbczastych za mięsiste i gęste Ciało, ale nie powinniśmy zaniedbywać innych, nie mniej licznych, grzybów z grupy. Chociaż struktura ich grzybowego ciała nie ma takich cech, a najczęściej są delikatne i kruche, wśród tych okazów są nawet bardzo smaczne grzyby, zwłaszcza w postaci marynowanej. Prawdą jest, że wśród grzybów talerzowych i niejadalnych, a nawet trujących gatunków, które są bardzo niebezpieczne, należy wziąć co najmniej bladego muchomora. Jaka jest różnica między grzybami talerzowymi a grzybami rurkowymi i jakim one są, o tym dzisiaj porozmawiamy.

Charakterystyczne cechy kategorii gatunków

Jak wiadomo, w celu ustalenia przynależności grzybów do konkretnej grupy, należy spojrzeć pod maską. Jeśli rurowe reprezentacje pod nim to szeroka i gęsta gąbka, grzyby półkowe, nazwa i zdjęcia niektórych z nich zostaną przedstawione poniżej, kardynalnie różnią się strukturą: w kręgu kapelusza, od nogi i do jej krawędzi, są cienkie płytki, na których starzenie się spory. Kolor i kształt płytek może być bardzo zróżnicowany i zależy od konkretnej odmiany, czyli od grzybów. W niektórych stopniowo idą do stopy, inni - mocno z nią zespoleni, a trzeci, nawet zupełnie nie sięgając do nóg, siedząc wyłącznie na masce.

Są też takie grzyby, w których między płytami znajdują się mosty łączące je ze sobą, dzięki czemu uzyskuje się drobną siatkę.

Ponadto większość grzybów w kształcie płytek ma wydrążoną łodygę. Może być absolutnie równy i ozdobiony pierścieniem resztek welonu, który pokrywa kapelusz młodych okazów. W miarę jak zasłona rośnie, jej część pozostaje na łodydze i tworzy pierścień.

Prawie wszystkie grzyby plateletowe wydalają mleczny sok, a ci, którzy go nie mają, są popularnie nazywani "bułką tartą".

Grzyby pyszne grzyby

Pomimo kruchego miąższu, które często pęka podczas gotowania, grzyby stojące są bardzo dobre, zwłaszcza smażone lub marynowane. Ale do zupy, niestety, są rzadko używane z tego samego powodu, z wyjątkiem grzybów miodu i innych gatunków - są one bardziej elastyczne i lepsze niż inne zachowują swój kształt.

Wśród grzybów jadalnych zasługują na uwagę:

1. Boczniaki. Jeden z tych grzybów, z którymi możesz zrobić wszystko, aż do wrzenia, szkoda, że ​​rośnie tylko na Dalekim Wschodzie. Kapelusze są małe, maksymalnie 10 cm, o pięknym kolorze cytryny, płytki gładko przechodzą do dość długi, jak na boczniak, noga (około 9 cm), która najpierw rośnie w centrum, ale z wiekiem jest przesunięty. Miąższ jest biały i delikatny, pachnie mąką, ale staje się szorstki w przypadku starych grzybów.
2. Mokruha jest różowa. Pomimo paskudnego śluzu, całkowicie pokrywającego jasnobrązowy kapelusz z rzadkimi ciemnymi plamami, grzyb jest pyszny w postaci smażonej i solonej. Jedyne, co należy wziąć pod uwagę to, że grube talerze pod maską powinny nadal pozostać białe, ponieważ w starych grzybach stają się czarne, a grzyb traci swój wygląd, szczególnie w postaci gotowanej.
3. Pajęczyna fioletowa. Jeden z tych grzybów, który trudno zmylić - jego fioletowy kolor natychmiast przyciąga jego uwagę, ale nie powinien odstraszać, ponieważ grzyb jest całkowicie jadalny. Lekko wypukła maska ​​od spodu ma ciemniejsze płyty i stoi na wysokiej nogawce. Ciało ma ten sam kolor, pachnie jak skóra.
4. Surowy rdzeń jest niebieski. Charakteryzuje się bardziej mięsistą czapką z grubymi białymi płytkami, podczas gdy sam kapelusz jest pomalowany na piękny niebieski-liliowy kolor z ciemniejszym środkiem. Biała noga pośrodku jest nieco grubsza. Miąższ jest lekki, przyjemny w smaku.
5. Drewno Champignon. Jeden z najsmaczniejszych grzybów o niezwykle pachnącym i słodkim, jasnym mięsie, który lekko pęka podczas przerwy. Od jego "bladych braci" wyróżnia się brązowy kapelusz pokryty łuskami.

Większość grzybów jadalnych w kształcie talerzyków jest bardziej smaczna w młodym wieku, podczas gdy stare okazy często ciemnieją talerze, i miąższ lub staje się całkiem "kryształowy" i rozpada się podczas próby przycięcia grzyba lub staje się sztywny i nieprzyjemny smack.

Piękne, ale niejadalne "talerze"

Pięknie wyglądające grzyby nie zawsze spełniają oczekiwania, a czasami mogą nieprzyjemnie zaskoczyć Twój gust. Są takie "podróbki" wśród lamellarnych grzybów niejadalnych:

1. Gruszka jest oliwkowoczarna. Duży kapelusz młodego grzyba ma kształt stożka i jest zabarwiony na brązowo-zielony kolor, a następnie prostuje się i staje się ciemny. Gęste, żółtawe płytki również ciemnieją z wiekiem. Krępa gęsta łodyga jest brązowa, w jamach. Ciało jest gorzkie.
2. Osoba mleczna jest neutralna (jest też dębem lub dodumnikiem). Rośnie odpowiednio pod dębami, kapelusz jest wklęsły, czerwono-brązowy, z ciemniejszym środkiem i pierścieniami światła. Noga tego samego koloru. Pulpa daje oleisty aromat i gorzki smak.
3. Pylovistnik Wolf. Na zewnątrz bardzo podobne do boczniaków, na drzewach często występują żółto-brązowe włosy w postaci wzrostu. Odróżniające się od jadalnego mech ostryg mogą być na talerzach: są szerokie i mają postrzępiony brzeg. Sam czapeczka pokryta jest filcową skórą z małymi brodawkami. Ciało jest bardzo sztywne i gorzkie.
4. Skrzypce. Grzyb jest podobny do grzybka pieprzowego: czapka z lejkiem w środku jest pokryta aksamitną kremową skórą, krawędzie są schowane. Krótka noga jest biała, a płytki są rzadkie, podczas gdy makrela ma dłuższą nogę, a płytki pod kapeluszem są grube. Miąższ jest cienki i żrący.

Niejadalny grzyb często wydziela swój zapach, więc nie będzie zbyteczne "węszenie" znalezionego skarbu.

Niebezpieczne dla zdrowia grzyby z talerzami pod kapeluszem

Jak już wspomniano, wśród grzybów płytkowatych występuje wiele grzybów trujących, których nie można zbierać i używać w żadnym przypadku. Smutne konsekwencje to wykorzystanie takich grzybów:

1. Łąkotak jest trujący (jest również różowy-plastyd). Bardzo piękny grzyb z grubą ciasną łodygą w kształcie maczugi i dużym jasnożółtym kapeluszem o średnicy do 20 cm. Szerokie płyty są na początku jasne, a następnie czerwonawe. Miazga jest nieprzyjemna, z gorzkim zapachem.
2. Surowa Moira. Mała nasadka (nie więcej niż 7 cm) jest pomalowana na różowo, płyty są grube, białe z jasnozielono-szarym odcieniem. Noga biała, gęsta, ostatecznie zmienia kolor na żółty. Ciało pachnie kokosem, w starych grzybach ma po prostu słodki aromat, ale z ostrym smakiem.
3. Zapalenie porodu Amanita. Brązowo-szary kapelusz jest najpierw wypukły, następnie staje się wklęsły, pokryty łuskami. Noga długa, obramowana od góry. Lekkie ciało pachnie nieprzyjemnie.
4. Ziemny pieg. Biały z płaskim kapeluszem w kolorze liliowym, nabrzmiały w środku. Nogi cienkie, włókniste. Płyty są jasne, a następnie przyciemnione.

Objawy zatrucia mogą nie pojawić się natychmiast, a nawet całkowicie nieobecne, ale niebezpieczne toksyny na w rzeczywistości już zniszczą wątrobę od wewnątrz, więc nie podejmuj ryzyka i lepiej zostaw takie grzyby w lesie.

Pieczarki płaskowyżowe - jedna z najbardziej liczebnych grup, które zawierają zarówno wartościowe dla kuchennych okazów, jak i najbardziej niebezpieczne. Zachowaj ostrożność podczas wyprawy, aby ich nie pomylić i przejść przez nieznane grzyby. Zdrowie jest droższe niż eksperymenty!

Film o jadalnych grzybach