Zapoznaj się z grzybami jadalnymi: krótkim wyborem znanych gatunków

Zawartość

Ita Wśród fanów cichej polowania najbardziej trwałe, być może, są zbieracze: Idź i spróbuj rolce kilka kilometrów, patrząc pod każdym krzakiem i grzebie trawiaste zarośla w poszukiwaniu grzybów jadalnych, aw rzeczywistości ich „łup” jeszcze przynieść do domu. Jednak cierpliwość i siła w tej materii to za mało. O wiele ważniejsze jest zrozumienie darów leśnych, ponieważ zdrowie, a czasem samo życie zbieracza grzybów i członków jego rodziny, zależy bezpośrednio od tego. Nawet na pierwszy rzut oka całkowicie nieszkodliwe grzyby mogą być trującymi bliźniakami.

Przeczytaj także: pyszna zupa z suszonych grzybów.

Oferujemy krótki wybór najsłynniejszych rodzajów grzybów jadalnych z imionami i zdjęciami. Mamy nadzieję, że pomoże to w dokonaniu właściwego wyboru.

Zawsze zbieraj tylko grzyby, które są absolutnie pewne. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do ich jadalności lub wyglądu, lepiej ominąć takie wystąpienie.

Królik grzybowy to biały grzyb

Biały grzyb jest jednym z najsmaczniejszych, cenionych ze względu na gęste i słodkie mięso. Warto zauważyć, że nie traci swojego białego koloru, gdy jest cięty( jej niejadalne bliźnięta mają niebieskie lub różowawe miąższ).Dno nasadki jest rurkowe, również białe i nie ciemnieje po wyschnięciu, jedyną rzeczą jest to, że nabiera on żółtego zabarwienia w starych grzybach. Noga jest bardzo mięsista i pulchna, najczęściej nieco krótka.

Suszone grzyby borowiki, których zdjęcia przedstawiono poniżej, mają wysoką zawartość kaloryczną - 281 kcal względem 40 w świeżo zebranych okazach. Jest bardziej pożywny niż suszony borowik( 290 kcal w porównaniu do 36).

Królik grzybowy rośnie głównie w rodzinach, w lasach sosnowych, dlatego nazywany jest również borowikami. Czas zbierania - od początku lata do połowy jesieni. W zależności od gatunku drzewa, w którym rodzina "osiadła", występuje do 20 gatunków grzybów borowikowych. Najczęściej można znaleźć:

• grzyb świerkowy z czerwonawo-brązową czapką na gładkiej podłużnej łodydze;
• sosnowy grzyb z ciemnobrązowym, lekko błyszczącym kapeluszem na krótkiej grubej nodze;
• grzyb dębowy z brązowoszarym kapeluszem na długiej szaro-szej łodydze;
• Grzyb brzozy z jasnobrązowym kapeluszem na nogawce o krótkich nogawkach.

Godny zamiennik dla wołowiny - grzyby

Grzyby Ryzhiki w swoim smaku są zbliżone do grzybów borowikowych. Możesz je ugotować w jakikolwiek sposób, ale jednym z najlepszych przysmaków są marynowane lub solone grzyby.

Najbardziej wysoko kaloryczne - solone grzyby, przewyższające w tej kwestii nawet jaja i wołowinę.

Najbardziej rozpowszechnionymi typami grzybów są sosna smażona

1. .Rośnie na glebach piaszczystych w lasach sosnowych, zbiory - od końca lata. Kapelusz w kształcie lejka z wycięciem w środku, ciemnopomarańczowy z czerwonym odcieniem, krawędzie są lekko owinięte, dotyk jest lekko lepki. Płytki pod nakrętką stają się zielone po naciśnięciu, sok ma ten sam kolor w powietrzu. Noga jest mała, w formie cylindra, również pomarańczowa.
2. Elovik( jodłowy imbir).Żyje w młodych lasach świerkowych.

Różni się w cieńszym kapeluszu, w którym może występować niebieski lub zielony odcień, i czerwonym mlecznym sokiem. Noga nieco dłuższa niż sosna.

Crop Chanterelles

Grzyby kurkowe są stałymi mieszkańcami lasów mieszanych, choć również lubią plantacje iglaste. Rozwijaj duże rodziny aż do samego końca jesieni, szczególnie dużo w deszczowe lato.Średnica nasadki lejka jest niewielka, do 10 cm, ale jest bardzo mięsista, pomalowana na piękny żółty kolor, krawędzie są faliste, owinięte. Miąższ jest nieco jaśniejszy, suchy i elastyczny, smakuje ostry i pachnie suszonymi owocami, nie łamie się na czarno podczas rozbijania. Kapelusz na dole gładko się układa, a grube płyty przechodzą w wydłużoną nogę.Jest gładki, w tym samym kolorze z kapeluszem.

Bliźniaki o bliźniętach niejadalnych mają bardziej nasycony kolor: mogą być jaskrawo pomarańczowe lub czerwonawe. Ponadto nie mają pofałdowań wokół krawędzi kapelusza.

Fragile Russula

Grzyby Russula rosną w wilgotnych lasach sosnowych i na bagnistych terenach od połowy lata do wczesnej jesieni. Mają bardzo piękną czapkę z obniżonym środkiem i lekko postrzępioną krawędzią.Jest gładka, pomalowana na brudno czerwoną lub zielono-brązową, środkowa wnęka jest ciemniejsza i brązowawa. Może rzucić błyszczący połysk lub spokojny matowy odcień.Noga jest gładka, biała. Płytki pod nakrętką są białe lub żółtawe, bardzo delikatne i łatwo łamliwe. Ciało słodkie ma taką samą strukturę, a gdy się łamie, ciemnieje.

Trujące duble czapki russus mają bogatą kolorystykę: od jasnoczerwonej do purpurowej, a ponadto okrągłe.

Grzyb ma kilka odmian, które mogą mieć różne kolory. Taka russula jest uważana za najsmaczniejszą z nich:

• zielonkawa lub łuszcząca się z charakterystycznym kolorem czapeczki;
• jadalny lub jadalny z różowoczerwonym lub ceglanym kapeluszem;
• krótko przystający z białym kapeluszem.

Pikantne branie

Mokre grzyby, które widać poniżej, rosną w lasach liściastych zdominowanych przez gaje brzozowe. Mają bardzo piękne czapki, zaokrąglone wypukłe w młodym wieku iz czasem - z głębokim centrum. Krawędzie czapek są owinięte, a na całej ich powierzchni znajdują się długie włosy o ciemniejszym odcieniu, ozdabiające przednią szybę fantazyjnym wzorem. Noga raczej gruba, ale z umiarem, w tym samym kolorze z czapką.Miąższ grzyba pachnie przyjemnie, krucho, ale ma jedną wadę, dzięki czemu niektórzy naukowcy nie rozpoznają jadalnego wulkanu: jest nasycony sokiem mlecznym, gorzki i cierpki do smaku.

Pomimo goryczy, grzyb nie jest absolutnie niebezpieczny. Doświadczeni grzybiarze zalecają spożywanie tylko młodych okazów do spożycia i moczenie ich w zimnej wodzie: po tej procedurze i gotowaniu gorycz znika.

W lasach występują dwa rodzaje fal, oba są grzybami jadalnymi i nieco się od siebie różnią:

1. Różowa fala z czerwonym i beżowym kapeluszem.
2. Biała wierzba z brudnym białym kapeluszem( jest jeszcze bardziej krucha).

Pierwsze wiosenne grzyby - smardze

Wśród pierwszych darów natury, smardze pojawiają się wśród pierwszych, które pozornie nie są piękne, ale bardzo smaczne grzyby o oryginalnej strukturze. Na długiej, lekkiej łodydze, pustej w środku, kapelusz ciemniejszego koloru noszony jest ciasno w bajecznym kształcie: jest pokryty głębokimi komórkami, jakby zjedzony przez nieznane owady.

Trzy rodzaje grzybów morel są używane jako pokarm, którego zdjęcia można zobaczyć w opisie, a mianowicie:

1. Zwykłe( jadalne).Kapelusz ma kształt jajka, brązowy, pusty w środku. Noga żółtawa, również pusta, rośnie wraz z czapką.
2. Stożkowy( wysoki).Charakteryzuje się wysoką wydłużoną brązową czapką, pionowo ustawione komórki są ciemniejsze. Noga jest również wysoka, do 10 cm wysokości, w większości ukryta pod czapką.
3. Semi-Free. Niewielka, ciemno-komórkowa czapka z ostrym topem i wyraźnie widocznym brzegiem wzdłuż krawędzi jest "nakładana" na wysokie nogi.

Potężna osika

Grzyb i grzyb osika, znany również jako mały grzyb, rośnie pojedynczo lub w małych rodzinach w wilgotnych lasach liściastych, w cienistych zaroślach( gdzie jest wilgotny).Jak sama nazwa wskazuje, z drzew preferuje zaciszne miejsca pod drzewami osiki, ale są też inne rodzaje grzybów, które są w ścisłej symbiozie ze świerkami, dębami lub brzozami.

Zbieracze grzybów nazywają ten piękny duży grzyb "rudowłosym" z powodu jego jasnej, dużej czapeczki, pomalowanej na różne odcienie czerwieni. Podczas gdy grzyby są małe, ich czepki, podobnie jak półkule, są ściśle noszone na nogach. Z biegiem czasu zginają się w górę, jasna gąbka pod czapką gęstnieje i staje się szaro-żółto-brązowa. Gęsta miazga po cięciu staje się niebieskawa. Noga grzyba osiki jest nie mniej potężna i wysoka, a na górze jest zauważalnie pogrubiona. Cała powierzchnia pokryta jest czarnymi małymi łuskami.

Najczęstsze typy ptaków osiki to:

• jest żółto-brązowy z pomarańczową czapką i wysokimi łodygami;
• jest biały z odpowiednim kolorem kapelusza, który z wiekiem nabiera brązowego odcienia i długiej, pogrubionej łodygi;
• czerwony z dużymi, ceglastymi kapeluszami i grubymi nogami.

W fałszywym aspekcie gąbka jest jasna( różowa lub czerwona) w kolorze, stopa jest ozdobiona drobną żółto-czerwoną siatką, a po rozbiciu miąższ staje się różowy.

Bransoletki grzybowe na pniach agaru z miodem

Jak widać na zdjęciu, grzyby rosną w dużych rodzinach na pozostałościach gatunków drzew, otaczając je pięknym pierścieniem. Mają cienką elegancką nogę, której wysokość może osiągnąć 15 cm, żółtą lub brązową.Niektóre grzyby, jak nazywane są grzybami, mają spódnicę na nogach.

W młodych grzybach czapka jest zaokrąglona, ​​z małymi łuskami, ale potem prostuje się i staje się parasolem, a powierzchnia staje się gładka. Kolor jest przeważnie kremowy lub żółto-czerwony.

Szybko rosnący borowik

W gajach brzozowych wśród korzeni drzew rosną babcie lub grzyby borowiki. Trudno przejść obok wielkich czapek, nie zauważając ich: mięsiste, wybrzuszone półkule mają tępą krawędź i jasnobrązowy kolor. Dno czapki w postaci grubej gąbki, szaro-białe, brązowawe plamy pojawiają się w starych grzybach. Nogi dość długie, wszystkie pokryte ciemną łuską.Grzyby wyrastają dosłownie na drożdżach i zbierają 4 cm dziennie, tworząc całe polany, choć mogą żyć w znakomitej izolacji.

W fałszywym borowikach czapka powyżej i poniżej jest szara lub różowa.

Istnieje wiele odmian borowików, najczęstsze z nich to: Borowik

• z czerwonawym kapeluszem i masywną nogą, pogrubiającą w dół;
• grabovik z popielatym lub szaro-brązowym kapeluszem i grubą nogą( rośnie w grądach).

Grzyby z grzybów kukurydzianych

Gruzdi - jeden z grzybów rosnących w dużych stertach. Po znalezieniu jednej rodziny tych piękności, możesz zebrać cały kosz leśnych prezentów. Wygląd grzybów może się znacznie różnić, ponieważ istnieje wiele odmian grzybów, ale wszystkie z nich charakteryzują się wnęką w kształcie lejka w środku dużej czapki, podczas gdy w młodym wieku nie ma jej wcale. Grzyby są używane głównie do solenia, ponieważ ich mleczny sok jest gorzki.

Jeden z najsmaczniejszych grzybów to grzyby, których zdjęcia można zobaczyć:

1. Yellow gruzd. Kapelusz jest złoty, ma małe łuski, spód jest wklęsły, krawędzie są schowane w środku. Noga jest mocna, choć pusta, gładka, z żółtymi dołami. Miąższ przy cięciu staje się żółty.
2. Czerwono-brązowy zlew. Różni duże piękne brązowe czapki i solidne grube nogi. Po zebraniu pachnie jak ryba.
3. Prawdziwe( białe) zlewozmywak. Czapeczka jest żółtawa, z włóknistymi krawędziami, zawsze przylegająca do zachwaszczonej trawy. Noga jest przysadzista, gruba, pusta.

Smary grzybowe

Jeśli istnieją grzyby, które trudno zmylić z innymi, to są to knury - mieszkańcy lasów sosnowych. Ich czapka pokryta jest raczej nieprzyjemną w dotyku i bardzo śliską skórą, która nie przeszkadza grzybom w pozostaniu jednym z najsmaczniejszych leśnych przysmaków. Kształt czapki w kształcie półkuli, jak poduszka. Skórka śluzowa jest łatwo usuwana i najczęściej malowana w brązowe odcienie, ale może być żółtawa, a nawet nierówna. Dno czapki jest gąbczaste, jasne, ciemnieje z wiekiem. Noga jest wydłużona, odpowiada kolorowi wierzchu grzyba.

Miąższ młodych grzybów jest gęsty, ale szybko się starzeje i traci na wartości w ciągu tygodnia, dzięki czemu borowik służy jako ulubione siedlisko i danie robaków.

Mushroom ma ponad 50 gatunków grzybów, wśród których najsmaczniejsze są:

1. Late oil can. Jeden z najlepszych przedstawicieli o mięsistej lekkiej miazdze, która nie ciemnieje, ma przyjemny smak i lekki owocowy zapach. Czapka jest brązowa, z błyszczącą, śliską skórą, noga jest lekka, w górnej części okrywa ją welon, który przechodzi i zakrywa czapkę.
2. Zwyczajne masło. Kapelusz jest gruby, ciemny i obślizgły, na nodze jest spódnica.
3. Żółto-brązowy butterdish. Czapki młodych grzybów są zielonkawe, następnie stają się żółto-czerwone i popękane, a są prawie suche w dotyku. Noga przedłużona. Idealny surowiec do marynowania( z wyjątkiem starych grzybów).

Niezwykły, ale jadalny i smaczny grzyb

W pasach leśnych, w opadłych liściach drzew iglastych i jesionu, a także na starych opuszczonych farmach, gdzie ziemia jest nasycona gnijącym nawozem, po deszczach rosną liczne rodziny grzybów Cenoenoks.

W literaturze naukowej grzyb nazywany jest artykulacją lilovonoga.

Charakterystyczną cechą psa o niebieskich oczach jest purpurowy kolor. Jest najgłębszy na nodze, ale u młodych grzybów sama czapka i talerze są również rzucane w tajemnicze niebieskawe światło. Z wiekiem mięsiste półokrągłe czapeczki stają się żółte, zakładając wewnętrzną krawędź.Przy wystarczającym poziomie wilgoci jest lśniąca, sucha jesień wysycha, a kolor staje się wyblakły. Ciało jest gęste, a krój robi się niebieski, pachnie jak anyż.Noga jest gruba, nieznacznie poszerza się w kierunku dna.

Jadalny pasożyt to hubka

Już z nazwy grzyba hubka jest jasne, że coś jest z nim nie tak, ale bardziej boli naturę niż człowieka. Zarodniki z wiatrem zaczynają kiełkować w korze drzew i aktywnie się rozmnażają, powodując ich gnicie i dalszą śmierć.Z drugiej strony, hubę można nazwać leśnym oficerem sanitarnym: oczyszcza ją ze starych nasadzeń, zwalniając przestrzeń dla nowych upraw, a zgniłe drzewo staje się dla nich nawozem.

Forma hubki nie jest typowa dla grzyba: wygląda bardziej jak duży pojedynczy lub warstwowy wzrost na drzewie.

Istnieje wiele rodzajów hubek, wszystkie są grzybami stosunkowo jadalnymi( nie trującymi).Jednak większość ma zły smak i solidną strukturę, ale mają właściwości lecznicze. Zasadniczo grzyby służą do przygotowania różnych nalewek i maści. Jednak niektóre odmiany są nadal dość smaczne, jeśli zostaną przycięte w młodym wieku. Najczęściej sosy i zupy przygotowywane są od takich twórców książek:

1. Birch. Różni się on brakiem nogi, składa się tylko z dużej i grubej czapki. Młody biały grzyb staje się brązowy z wiekiem. Na odwrotnej stronie poliporium wygląda jak gęsta gąbka, dzięki czemu nazywane jest również "brzozową gąbką", a ponadto rośnie na brzozach. Inna nazwa to chaga.
2. Scaly. Na krótkiej, grubej i ciemnej nodze do drzewa przymocowana jest szeroka czapka w kształcie wachlarza z rurowym dnem. Jest jasnobrązowy, pokryty ciemniejszymi łuskami. Krawędzie czapki są owinięte, a środek dociskany do środka.
3. Sulphur Yellow. Rośnie na wiosnę w postaci bezkształtnej masy żółto-pomarańczowego koloru, stare okazy stają się szare. Ciała owocowe zapinają się na boki, półokrągłe, z falistą krawędzią.Miąższ jest mięsisty i soczysty, z cytrynowym smakiem i zapachem, ale wraz z wiekiem pojawia się nieprzyjemny zapach, grzyb wysycha i kruszy. Waga jednego dorosłego wózka przekracza 10 kg.

Pachnące pieczarki

Występuje "dzika" i uprawiana odmiana grzybów pieczarkowych, jadalnych, o wyraźnie wyczuwalnym zapachu grzybów:

1. Meadow lub zwykły champignon. Rośnie w bogatej glebie organicznej na polach, nasadzeniach, ogrodach. Czas zbiorów jest przez całe lato, a w regionach południowych z późnymi i ciepłymi zimami - do połowy jesieni, a grzyby pojawiają się już późną wiosną.Mięsna nasadka o średnicy do 15 cm ma kolor biały, z zakrzywionymi krawędziami, płyty są brązowe. U młodych grzybów początkowo są białe, a sama czapeczka rośnie wraz z grubą nogą welonu. Kiedy grzyb rośnie, pęka, pozostawiając pierścień na nodze.
2. Champignon podwójny lub uprawiany. Preferuje miejsca, w których wprowadzono łajno, łąki, ogrody, wykorzystywane do masowej uprawy w specjalnych pomieszczeniach. Wymiary są nieco skromniejsze, średnica kapelusza nie przekracza 10 cm, a sama noga jest niższa i cieńsza. Małe białe grzyby, z biegiem czasu kapelusz staje się brązowy. Jeśli złamiesz biały miąższ, szybko się ściemnieje.

Pieczarki na łąkach są powszechnie znane jako "Pecheritsy".

Boczniaki lub saprofity odporne na mróz

W lasach liściastych z nadejściem jesieni na suchych i zwalonych drzewach często można znaleźć boczniaki. Wyrastają bezpośrednio na drzewie lub pniu, pobierając z niego pokarm, a zatem należą do saprofitów - grzybów niszczących drzewa.

Boczniaki są również uprawiane w domu na specjalnym podłożu składającym się z resztek roślinnych.

Wielkość pieczarek jest imponująca: średnica kapelusza wynosi średnio około 20 cm, chociaż są też próbki z 30 cm. Następnie kapelusz prostuje się i staje się płaski i gładki, a jego powierzchnia jest pomalowana w ciemniejszym odcieniu i staje się błyszcząca.

Rurowa nasadka kapelusza przechodzi w bardzo krótką nogę, a ponieważ grzyby rosną w pęczkach, jest prawie niedostrzegalna. W starych boczniakach i nogach, a czapki są sztywniejsze i włókniste, dlatego lepiej jest stosować młode grzyby, gdy są soczyste. Warto zauważyć, że można zbierać grzyby przed rozpoczęciem silnych mrozów - pierwszy lekki mróz na boczniakach nie jest straszny.

Istnieje możliwość wystawienia grzybów jadalnych na bardzo długi czas i trudno jest je wszystkie zapamiętać.W każdym regionie rosną własne grzyby, w zależności od naturalnego terenu. Ktoś miał szczęście mieszkać w lesie i zbierać białe grzyby, a ktoś szuka grzybów łąkowych na stepach. Wystarczy, aby nauczyć się lokalnych grzybów i możesz udać się na poszukiwanie przysmaku. Ale na wszelki wypadek zabierz ze sobą doświadczonego grzyba i unikaj podejrzanych okazów.

W lesie dla grzybów jadalnych - wideo