Czy wiesz, jakie rodzaje i odmiany ananasów występują w przyrodzie?

historia randkowych Europejczycy z ananasów zaczyna się w 1493 roku, kiedy wylądował w Ameryce Środkowej, Hiszpanie znaleźć na wyspach nieznanych wcześniej soczystych owoców. Nieco później, kandyzowany ananas pulpa same zostały wysłane do Starego Świata, gdzie słodki i kwaśny smak dziwaczne bakalie przyszedł do smaku koronowanych głów i szlachty.

Po kilku dekadach ananasy zostały przywiezione do azjatyckich i afrykańskich kolonii, gdzie lokalny klimat jest bardzo odpowiednimi roślinami tropikalnymi. W tym samym czasie uprawa została ustanowiona w Ameryce Południowej i Środkowej, a także w europejskich szklarniach i szklarniach.

Oczywiście w tamtych czasach istniało pragnienie uzyskania słodszych, dużych i soczystych owoców. Dlatego przodkowie współczesnych odmian ananasa pojawili się już w XVIII wieku, a na początku XX wieku prace nad wyborem owoców tropikalnych przebiegały pełną parą.Było to ułatwione dzięki tworzeniu dużych firm zajmujących się uprawą i przetwarzaniem ananasów. Centrum badawcze stało się specjalistycznym ananasowym instytutem badawczym znajdującym się na Hawajach. Roślina sadzenia rozprzestrzeniła się na południowe stany USA, w tym na Florydę.

Od ananasy kulturalnych drastycznej zmianie, ponieważ nie tylko wzrost masy poszczególnych owoców, ale ludzie nauczyli się produkować owoce, które zawierają kwas mniej i więcej cukru. Ale jednocześnie wszystkie odmiany ananasa uprawiane na plantacjach w Kostaryce, na Filipinach, w Ghanie, USA, Wietnamie lub Australii są roślinami należącymi do rodzaju Ananas comosus var.comosus

Ananas comosus var.comosus

podobnie jak inne gatunki, ananas - wieloletnia roślina zielna z rodziny bromeliad i kochany przez wielu owoców - to soczysty macierzystych, które w zależności od rodzaju i stopnia może mieć inny kształt, rozmiar i wagę.Jeśli „Giant Kew” odmiany roślin dojrzewają owoce o wadze do 10 kg, mini ananasy, hodowane w południowo-wschodniej Azji, prawie nie mają twardy rdzeń, lecz ważyć nie więcej niż 500 gramów.

Klasyfikacja handlu międzynarodowego opiera się na istnieniu kilku dużych grup odmian ananasów. Są to "Gładkie Cayenne", "Hiszpański", "Królowa", "Abacaxi" i "Pernambuco".Ponieważ prace nad selekcją trwają stale, oprócz tych klas istnieją inne odmiany i odmiany.

Smooth Cayenne Pineapple Varieties Group

Pierwsza i najobszerniejsza grupa Smooth Cayenne to głównie rośliny uprawiane na Hawajach i w Hondurasie. Również egzotyczne owoce ananasa z charakterystycznymi oznakami przynależności do tej grupy odmian można znaleźć na Filipinach i na Kubie, na plantacjach w Afryce Południowej iw Meksyku. Rośliny Gładkie Cayenne mają krótką łodygę, na której stopniowo żółkną od dołu do rozety, owoce o wadze od 1,5 do 3 kg dojrzałych. Miąższ ananasa jest gęsty, jasnożółty, z wysoką zawartością zarówno kwasów jak i cukrów, co nadaje smakowi owoców ostrość.

Często zbiory z roślin tej grupy odmian są nie tylko sprzedawane w świeżej postaci, ale także w produkcji owoców w puszkach. Nie jest zaskakujące, że odmiany w grupie wytwarzają do 90% globalnej objętości owoców w puszkach. W porównaniu do innych odmian, ananasy z grupy odmiany Smooth Cayenne rozwijają się dłużej i mogą być atakowane przez zwykłe szkodniki i choroby upraw.

Grupa odmian Cayenne obejmuje wiele różnych odmian:

• Baron de Rothschild;
• G-25;
• Dominguo;
• Gaimpew;
• Maipure;
• Sarawak;
• La Esmeralda;
• Hilo;
• Kew;
• Champaca;
• Amritha;
• MD-2.

W tym samym czasie rośliny i owoce różnych odmian, zawarte w jednej grupie, mogą się drastycznie różnić między sobą.Na przykład, ananas Champaka, dający jadalne, ale prawdziwie karłowate owoce, jest uprawiany jako roślina doniczkowa. A ananasy Kew to olbrzymy ważące od 4 do 10 kg, które rosną tylko na plantacjach.

Wśród odmian tej rozległej grupy można wyróżnić ananasy Amritha z kłującymi, szpiczastymi liśćmi i cylindrycznymi, zwężającymi się ku dołowi owoców o masie 1,5 do 2 kg. Od momentu sadzenia do kwitnienia rośliny tej odmiany ananasowej zajmuje to 13-15 miesięcy. Odmiana wyróżnia się formowaniem małej, zwartej rozety na wierzchu owocu. Owoce egzotyczne same w sobie ananasa w niedojrzałej postaci mają gładki zielony kolor, który zmienia się na żółty, gdy owoce są gotowe do cięcia.

Grubość kory sięga 6 mm, a bladożółty miąższ pod nią jest gęsty, chrupiący, bez widocznych włókien. Ananasy Amritha wyróżniają się niską kwasowością i bogatym aromatem.

Prawie 50% światowego rynku świeżych ananasów na półkach to MD-2, która według ekspertów jest słusznie uważana za standard na rynku międzynarodowym.

Uprawa odmian ananasów w Ameryce Środkowej i Południowej rozpoczęła się w 1996 r. Iw tym czasie rośliny wykazały, że mogą przynosić owoce. Wysokiej jakości owoce mają:

• wysoką zawartość cukru;
• płaski kształt cylindryczny;
• o niskiej zawartości kwasu;
• średnia waga od 1,5 do 2 kg.

Owoce MD-2 wyróżniają się bardzo długim czasem przydatności do 30 dni, co umożliwia transport egzotycznych owoców ananasa na duże odległości bez utraty jakości.

A jednak roślina nie może być nazwana perfekcyjnie. MD-2 to coś więcej niż odmiana ananasa Kew, wrażliwa na gnicie i phytophthora.

Hiszpańska grupa odmian ananasów

Druga grupa odmian ananasa nazywa się hiszpańska. Czerwone hiszpańskie ananasy są aktywnie uprawiane w Ameryce Środkowej. Główne uprawy są produkowane w Puerto Rico. Zazwyczaj takie owoce, głównie na eksport, ważą 1-2 kilogramy. Pod twardą czerwonawą skórką, dzięki której grupa ma swoją nazwę, leży bladożółty lub prawie biały miąższ o delikatnym aromacie i raczej włóknistym, w porównaniu do odmian cayenne, o strukturze. Na ścięciu hiszpański ananas wydaje się prawie kwadratowy.

Hiszpańska grupa obejmuje odmiany:

• Pina blanca;
• Czerwony hiszpański;
• Cabezona;
• Konserwowanie;
• Valera Amarilla Roja;

Rośliny tych i innych odmian wchodzących w skład grupy są zadowolone z owoców o wadze od 1 do 10 kg, a są to głównie ananasy stołowe, których smak jest nieco gorszy od deserów. Znalazło to odzwierciedlenie w ściślejszej miazdze i niższej zawartości cukru.

Grupa Queen również zawiera wiele godnych uwagi odmian ananasów, na przykład:

• Natal Queen;
• Macgregor;
• Z-Queen.

Ananasy tych odmian można rozpoznać po zielonkawym kolorze skórki. Gniazdo składa się z małych liści ozdobionych kolcami na krawędzi. Waga tego owocu średnio nie przekracza 1,5 kg, a miąższ ma jasnożółty kolor.

Smakosze twierdzą, że porównując afrykańskie ananasy i południowoamerykańskie, trudno jest dać pierwszeństwo temu lub innemu owocowi. Jest to spowodowane różnicą w smaku. Ananasy z Południowej Afryki nie są tak słodkie, ale ich kwasowość jest niższa niż w odmianach pochodzących z kontynentu amerykańskiego. Najlepsze odmiany Natal Queen z ananasa z prawie pomarańczowym miąższem deserowym są uprawiane w Południowej Afryce.

Grupa Abacaxi z dużych brązowych ananasów

Pod nazwą pojedynczej grupy Abacaxi odmiany są łączone, z jasną lub prawie białą soczystą miazgą, bez oznak zdrewnienia. Najbardziej znane odmiany to:

• Kona Sugarloaf;
• Czarna Jamajka;

Największa część plantacji odmian ananasa Sugarloaf znajduje się w Meksyku i Wenezueli. Owoce charakteryzują się niską zawartością kwasów, wysoką soczystością i słodyczą.Masa takiego ananasa może wynosić od 1 do 2,7 kg.

Oprócz wymienionych grup i odmian, istnieje wiele innych o znaczeniu regionalnym. Na przykład w Australii przez ostatnie 150 lat prowadzono własne prace hodowlane na podstawie eksperymentów rozpoczętych w XIX wieku w Anglii. Dziś uprawia się tu oryginalną grupę odmianową, której owoce są w kraju pożądane.

Znana jest również różnorodność brazylijskich ananasów Pernambuco. Pomimo faktu, że takie ananasy nie są przechowywane bardzo dobrze, są one pożądane ze względu na wysoką zawartość cukru i doskonałą jakość małych porcji.

W Azji powszechne są lokalne odmiany, w tym ananasy Thai Tard Sri Thong i Sriracha, odmiany Mauritius z Indii, a także niezwykle popularne ananasy Baby Dwarf, które charakteryzują się jednolitym soczystym i bardzo słodkim mięsem.

Mini Anapples lub Baby tworzy owoce o wysokości jedynie 10-15 cm, a średnica takich okruchów wynosi około 10 cm, ale przy niewielkich rozmiarach smak miniaturowego owocu nie jest w żaden sposób gorszy od dużego. W tym samym czasie ananas ma delikatną, pachnącą i słodką masę, która nie ma twardych wtrąceń, jak wszystkie owoce o standardowych rozmiarach.

Ananas comosus var.comosus nie jest jedynym podgatunkiem niosącym jadalne owoce. Chociaż inne odmiany ananasa nie mogą być porównywane z ananasem o dużych brązach pod względem słodyczy i wielkości owoców, rośliny te są poszukiwane i uprawiane w celu produkcji napojów bezalkoholowych, błonnika, a także jako rośliny ozdobne i domowe.

Przede wszystkim następujące typy Anosos comosus są w tym zakresie:

• Ananassoides;
• Erectifolius;
• Parguazensis;
• Bracteatus.

Ananas comosus var.bracteatus

Podgatunek, znany również jako czerwony ananas, jest rdzenną rośliną południowoamerykańską.Nawet dziś dzikie okazy tego gatunku można znaleźć w Brazylii i Boliwii, Argentynie, Paragwaju i Ekwadorze.

Rośliny o wysokości około jednego metra wyróżniają się jaskrawym kolorem, łącząc pasma niemal białych i gęstych zielonych kwiatów. Liście są ozdobione na krawędzi ostrymi cierniami. Jeśli ananas tego podgatunku uprawia się w dobrze oświetlonym miejscu, wówczas kolory różowe zaczynają dominować w kolorze rozety i owoców. Dzięki tej funkcji zakład otrzymał swoją nazwę.

Kwitnienie czerwonego ananasa jest prawie takie samo jak reszty podgatunków comosus Ananas. A płodność roślin jest znacznie wyższa niż u wielkokwiatowych ananasów.

Ze względu na niezwykły wygląd liści i jasność całej rośliny, Ananas bracteatus jest ozdobnym ananasem uprawianym ze względu na małe czerwone owoce. W ogrodzie rośliny mogą być używane jako żywopłoty lub w kwietnikach, aw domu czerwony ananas ozdobi każde wnętrze.

Ananas comosus var.ananassoides

Ananasy tej odmiany są również rdzennymi mieszkańcami Ameryki Południowej, a mianowicie Brazylią, Paragwajem i Wenezuelą.W obszarach tropikalnych i na wschodzie Andów rośliny o wysokości od 90 do 100 cm są dość często spotykane w warunkach sawanny, gdzie występuje brak wilgoci, oraz w cienistych wilgotnych lasach wzdłuż koryt rzek w Gujanie i Kostaryce.

Ten podgatunek dziko rosnącego ananasa jest szeroko rozpowszechniony, a jego owoce karłowate przyciągają uwagę ogrodników i miłośników roślin. Charakterystyczną cechą ozdobnego ananasa jest prawie całkowity brak łodygi, twarde, ostre liście, od 90 do 240 cm długości i czerwonawe 15 cm kwiatostany.

Owoce tego południowoamerykańskiego ananasa mogą być kuliste. Ale częściej na cienkich elastycznych pędach uformowane są wydłużone cylindryczne łodygi. Miąższ w środku jest biały lub żółtawy, włóknisty, słodki z małymi brązowymi nasionami.

Ozdobne ananasy z rodzaju erectifolius i parguazensis

Jaskrawa duża odmiana ananasów, podobnie jak inne gatunki z rodzaju, pochodzi z Ameryki Południowej i występuje w kilku krajach tego regionu. Chociaż mini ananasy, które dojrzewają na roślinach, nie mają wartości handlowej, kultura jest aktywnie uprawiana w ogrodach i pomieszczeniach.

Istnieje kilka odmian ananasów tego podgatunku, z których najpopularniejszy jest uważany za prezentowany na zdjęciu "Czekolada".

Podgatunek ananasów parguazensis nie występuje zbyt często. Większość dzikiej populacji znajduje się w Kolumbii, w północnej Brazylii i Wenezueli, w Gujanie, a roślina znajduje się również w Gujanie Francuskiej. Charakterystyczną cechą rośliny mogą być postrzępione miękkie liście i potężne sułtany na maleńkiej ozdobnej łodydze ananasa.

Kwiaty ananasa i wzrost w domu - Wideo