Treść artykułu:
Gdy mowa o koprze, wyobraźnia nieumyślnie rysuje obraz olbrzymiej rośliny parasolowej o pachnących liściach.
Rzeczywiście, ta kultura, która ma wartość kulinarną, dekoracyjną i leczniczą, ma ażurowe, wielokrotnie rozcięte zielenie, ale nie ma związku medycznego ze zwykłym koprem ogrodowym Artemisia abrotanum lub koprem.
Opis procesu uprawy kopru i jego zdjęć nie są tak powszechne, jak materiały na agrotechnologii zwykłego kopru, ale wygląd i właściwości uprawy są nie mniej interesujące. Spośród ponad stu odmian piołunów, kopru lub drzewa Bożego, jak roślina jest nazywana przez ludzi, wyróżnia się nie tylko rodzaj liści, ale także fakt, że jest to praktycznie wieloletnia krzew. Potężne pędy medycznego piołunu, osiągające półtorej wysokości, a w południowych regionach nawet dwa metry, są drzewne dla drugiego lub trzeciego, a gruby rozgałęziony kłącze pozwala na karmienie na rozległej koronie o średnicy do 1 metra.
Koper: zdjęcie i opis kultury medycznej, korzennej, smakowej i dekoracyjnej
Koper jest dobrze znany w wielu regionach świata. Najprawdopodobniej roślina pochodzi z krajów Azji Mniejszej lub z basenu Morza Śródziemnego, ale dziś można ją znaleźć w ogrodach krajów europejskich, gdzie roślina została wprowadzona do kultury w 1598 roku. Piołun został sprowadzony do wybrzeży Ameryki Północnej sto lat później, a w Rosji, od czasów Piotra Wielkiego, koper był uprawiany jako roślina lecznicza.
Ciekawostką jest to, że koperek w jego dziko rosnącej formie znajduje się w południowych regionach kraju, na przykład na wybrzeżu Morza Czarnego na Kaukazie, a także w południowo-zachodniej Syberii.
Pomimo swojego południowego pochodzenia i ciepła natury, piołun medyczny jest raczej bezpretensjonalny, a koper może być uprawiany niemal na każdym miejscu. Roślinność tego typu piołunów rozpoczyna się w ostatnim tygodniu kwietnia lub na początku maja, a w ciągu miesiąca roślina tworzy piękną ażurową koronę, która w razie potrzeby jest łatwo kształtowana.
Dziś ogrodnicy mają różnorodny koperek, jak na zdjęciu, z jasnozielonymi liśćmi i bardziej tradycyjnymi piołunowymi liśćmi piołunu. Kwitnienie tego gatunku rozpoczyna się w 70-140 dni po pojawieniu się zieleni, dlatego w środkowych pasmach nie zawsze można zobaczyć wiechowate kwiatostany składające się z zaokrąglonych białawych lub żółtawych kwiatów.
Nasiona tego samego piołunu albo nie mają czasu na plątanie, albo nie dojrzewają.
Metody rozmnażania i sadzenia drzewa koperkowego
Jeśli inne spokrewnione gatunki są łatwo rozmnażane przez warstwy korzeniowe, kłącze drzewa koperkowego nie wytwarza takich pędów, ale krzew łatwo się wszczepia, rośliny można podzielić, a żywotne sadzonki z nadziemnych pędów.
Gdy w drugiej połowie czerwca młode gałęzie kopru zaczynają stwardnieć:
- przycina sadzonki o długości od 10 do 15 cm, z 3-4 szczelinami;
- przez 1,5-2 cm dziennie zanurzać materiał sadzeniowy w korzeniu lub heteroaucynie, aby stymulować korzenie i wzrost;Sadzonki
- są myte i sadzone w mieszaninie jednej części próchnicy i dwóch części piasku, zakopanych o 2-3 cm
Młode rośliny powinny być pod folią przez okres do 6 tygodni. W tym czasie pojemnik z ukorzenianiem sadzonek z drzewa koperkowego jest regularnie podlewane i monitorowane, aby pędy nie gniły. W drugiej połowie sierpnia sadzonki z uformowanym systemem korzeniowym przesadzane są do otwartego gruntu. Zwykle, na początku zimnej pogody, drzewo koperkowe, na zdjęciu, jest w pełni zaaklimatyzowane i ma czas, aby uzyskać wzrost do 40-50 cm wysokości.
Jeśli materiał do sadzenia został zebrany w drugiej połowie lata, lepiej nie przesyłać sadzonek do ogrodu, ale pozostawić go na zimę na chłodnym tarasie lub nawet w pokoju. W zimnych warunkach zimowania rośliny są podlewane nie częściej niż raz na 7-10 dni, podczas gdy piołun zwykle zrzuca prawie wszystkie liście, sezon wegetacyjny się zatrzymuje, a pąki tworzą się w miejscach kotwiczenia bocznych liści, które zaczną rosnąć wiosną.Podobnie, można rozmnażać krzak leczniczego piołunu za pomocą sadzonek nadziemnych, dla których pędy są pochylone do gleby, przygniecione do ziemi i posypane.
Jeśli na miejscu jest już koperek, małe części z 3-4 gałęziami i wystarczająco rozwiniętym kłączem można oddzielić od dorosłego krzaka łopatą.
Gdyby ogrodnik mógł zdobyć małe nasiona tej niezwykłej rośliny, koper można wyhodować z nich tylko przez sadzonki. Gdy koperek uprawia się jako kulturę wewnętrzną, szybko rosnące krzewy muszą być przycinane i aktywnie karmione, ponieważ w trakcie sezonu młoda roślina jest w stanie uformować do 20 pędów o długości 75 centymetrów.
Wybór miejsca do uprawy koperkowego drzewa
Obszar, w którym rośnie wierzba lecznicza lub, jak mówią w Europie, musi być dobrze oświetlony, ale chroniony przed wiatrem. Ziemia do sadzenia kopru powinna być luźna, wystarczająco pożywna i neutralna. Jeżeli gleba:
- jest kwaśna, należy dodać mąkę wapienną lub dolomitową;
- ma słabą zawartość składników odżywczych, które prowadzą kopanie z dodatkiem dobrze zgniłych substancji organicznych;
- jest nadmiernie gęsty, konieczne jest wprowadzenie torfu i piasku.
Najlepiej sadzić drzewo kopru na południowej stronie płotu, wysoką wieloletnią roślinnością lub budową, aby krzewy otrzymywały wystarczającą ilość światła i ciepła bez uderzenia przez zimny wiatr .
W tym przypadku uprawy, które mogą wytrzymać temperatury do -25 ° C, mogą zimować bez instalowania dodatkowych schronień.A jeśli młode wierzchołki pędów zostaną uszkodzone, to w okresie letnim drzewo koperkowe daktyli wyrośnie dobrze i szybko zrekompensuje straty.
Jak nawozić koper i jak dbać o kulturę?
Roślina dobrze reaguje na najlepsze opatrunek i uprawę na żyznej glebie, dlatego przed sadzeniem kopru na każdy metr kwadratowy gleby, którą wykonują:
- 6 kg nawozów organicznych;
- 15 gramów azotanu amonu i chlorku potasu;
- około 30 gramów superfosfatu.
Aby krzak mógł się rozwijać, młode piołun sadzi się w odległości co najmniej metra od sąsiednich roślin, chyba że koperek, jak na zdjęciu, jest używany do organizowania żywych zielonych granic. Tutaj odległość zmniejsza się o połowę i ściśle monitoruje tworzenie się korony i wzrost nowych pędów.
W okresie aklimatyzacji rośliny są aktywnie podlewane. Dorosłe krzaki medycznego piołunu mogą z łatwością tolerować okresy suche, ale nie tolerują nadmiernej wilgotności gleby. Ziemia pod koprem jest rozluźniona, wolna od chwastów i opadłych liści, i nie zapominaj o zapłodnieniu kopru, który wiosną i w drugiej połowie lata potrzebuje opatrunku mineralnego, a materia organiczna pod rośliny przynosi jesień.
Przydatne właściwości i stosowanie zieleni kopru
Zwykle ten plon prawie nie interesuje się szkodnikami, dlatego uprawa kopru nie sprawia kłopotów nawet początkującym. Ale krzewy, które osiągną wiek 10 lat, staną się dobrym źródłem zieleni, bogatym nie tylko w olejki eteryczne, które nadają liściom świeżego kopru, nut kamforowych, cytrusów, a nawet igieł sosnowych, ale także naturalnej goryczki, kumarynów, flawonoidów, garbników i minerałów, a także witamin.
Do celów kulinarnych i leczniczych użyj górnych części pędów i młodych liści kopru, na zdjęciu najbogatszych w substancje aktywne.
Roślinna medycyna koperkowa w medycynie ludowej służy jako lekarstwo na anemię, pasożytnicze inwazje i bóle różnego rodzaju, zioła są stosowane jako lekarstwo na skręcenia i siniaki, procesy zapalne i zaburzenia układu nerwowego. W Niemczech, gdzie koper jest uprawiany wraz ze zwykłymi pikantnymi ziołami, listowie w świeżej i wysuszonej postaci dodaje się do mięs i potraw z dziczyzny, sosów i zup. Zielone piołunu są dobre w marynatach, ciastach, warzywach i grzybach. Na pędach i liściach piołunu robią alkoholowe nalewki i napar herbaty.
Zapach podobny do zapachu kopru zachowuje się tylko w młodych liściach, a następnie staje się bardziej nasycony i dominuje w nim prawda piołunu. Stosując tę roślinę do żywności, należy pamiętać, że podobnie jak wszystkie rodzaje piołunów, zawiera alkaloidy iw nadmiernych ilościach może powodować problemy zdrowotne.
