occidentalis Golden Tuffet)
- Film o odmianach thuja dla ogrodu
Rośliny iglaste stają się coraz bardziej popularne. I jedną z głównych ról w ogrodnictwie odgrywa thuja, a jej rodzaje i odmiany są uderzające w różne kształty, rozmiary i zaskakująco eleganckie kolory. Przodkami współczesnego tuju były dzikie północnoamerykańskie krzewy, po raz pierwszy usystematyzowane i opisane przez Karla Linnaeusa.
Jeśli w przyrodzie ta wiecznie zielona roślina częściej wygląda jak duży krzew lub drzewo tak wysokie, jak wielopiętrowy budynek, to w kwadratach i ogrodach częściej odmiany karłowate posadzone są nie wyżej niż metr. Dzięki staraniom hodowców gęsta korona dzikich roślin stała się piramidalna i zaokrąglona, jajowata lub kolumnowa.
Na zdjęciu, zwany Thuja occidentalis lub Thuja western, znacznie rozszerzył się od końca XVIII wieku z roślin ozdobnych, które znacznie różniły się od pierwszych odkrytych okazów z północnej części kontynentu amerykańskiego.
Do dyspozycji letnich mieszkańców i profesjonalnych projektantów krajobrazu nie tylko thuja z zielonymi, srebrnymi igłami, ale także pstre lub złote rośliny. Dlatego przed planowaniem sadzenia hvoynik na stronie, jest użyteczne:
- do badania proponowanych odmian, rodzajów i zdjęć tujów;
- porównać ich mocne i słabe strony;
- stworzyć wszystkie warunki dla aktywnego wzrostu i długiej żywotności roślin.
Wraz z zachodnią tuja, inne gatunki tego drzewa iglastego są wykorzystywane w kształtowaniu krajobrazu. Najczęściej jest to składana tuja, a także biota, ze względu na pochodzenie azjatyckie, zwane wschodnią żywicą.
Thuja western Danica( T. occidentalis Danica)
Wśród najpopularniejszych odmian jest Danica Thuja o bardzo zwartej, gęstej koronie w kształcie kuli. Mała, prawie karłowata roślina idealna na niskie krawężniki, pojedyncze i grupowe nasadzenia na przestronnych trawnikach lub w zacisznych zakątkach ogrodu, na tle większych drzew, krzewów ozdobnych, a nawet kwiatów.
O wysokości 60 cm, średnica korony Danica wynosi 80-100 cm, silnie rozgałęziające się pędy pokryte są miękkimi łuszczącymi się igłami, które w ciepłym sezonie są pomalowane jasnymi jasnozielonymi tonami, a jesienią stają się czerwonawo-brązowe. Dla odmiany duńskiej, wyhodowanej w 1948 r., Charakterystyczny jest bardzo powolny wzrost, dlatego tuj, nawet bez fryzury, zachowuje swój kształt.
Zaletą drzewa iglastego jest odporność na mróz, zdolność wzrostu w półcieniu i brak narażenia na wiosenne poparzenia, co poważnie psuje wygląd.
Thuja western Miriam( Thuja occidentalis Mirjam)
Thuja western okazał się doskonałym materiałem do pracy hodowców. Dziś przodkowie współczesnych odmian są już ukochanymi odmianami, takimi jak Danica. Możesz zauważyć, że zdjęcia tego gatunku i odmiany Tui Miriam mają wiele podobnych cech.
Roślina, uzyskana w wyniku zaobserwowanej i utrwalonej mutacji igieł, jest bezpośrednim potomkiem duńskiej odmiany. Ma tę samą zwartą kulistą koronę o średnicy do 80 cm, niewielkim rocznym wzroście i doskonałej wytrzymałości.
Główną różnicą między Tui Miriam jest żółtozielony letni kolor łuszczących się igieł, które w zimie stają się brązowawe.
Tuyu Miriam polecany na glebie z reakcją słabego kwasu. Podczas gdy roślina nie zapuszcza korzeni, gleba jest wilgotna. Ponadto krzew staje się bardziej odporny na suszę, ale najlepiej rośnie pod regularnym podlewaniem. Efedra doskonale wpasowuje się w krajobraz japońskiego ogrodu, będzie odpowiednia u podnóża alpejskiej zjeżdżalni lub na tle bogatej zieleni większych upraw.
Thuja western Rheingold( T. occidentalis Rheingold)
Złote igły i atrakcyjna szeroka korona stożkowa powodują, że Thuja Reingold cieszy się szczególną uwagą właścicieli domów wiejskich. W oryginalnym kolorze krzewu z zimną pojawiają się brązowe odcienie, które nie psują wyglądu thuja lub całego krajobrazu. Ta odmiana należy do krasnala. Tylko w bardzo starych roślinach korona może dorastać do 2,5 metra wysokości. To, ze względu na powolne tempo wzrostu, występuje tylko 15-20 lat po posadzeniu.
Krzew jest równie dobry jak tasiemiec i jako część dekoracyjnego żywopłotu. Młoda roślina zapuszcza korzenie w pojemniku i doskonale ozdabia tarasy, ogrody zimowe, loggie i balkony. Cienkie, elastyczne pędy tej odmiany tuju tolerują dobre strzyżenie, które pomaga zachować piękny kształt korony i zdrowy wygląd igieł.
Thuja western Spiralis( T. occidentalis Spiralis)
Tamy i torfy piramidalne o wąskiej koronie stożkowej są niezbędne dla żywopłotów, które zachowują swoje piękno i funkcjonalność przez cały rok. Dziś ogrodnicy mają do swojej dyspozycji wiele podobnych roślin, a Thuja Spiralis jest jedną z nich.
Charakterystyczny dla tej efedryny jest oryginalny, spiralnie zakrzywiony kształt pędów, który nadał nazwę tej odmianie. Korona dorosłego osobnika ma wygląd wąskiego stożka i osiąga wysokość 3 metrów. Gałęzie są gęsto pokryte łuszczącymi się igłami o bogatym zielonym kolorze.
Ponieważ ta thuja rośnie szybciej niż inne rośliny blisko spokrewnione, krzewy wymagają regularnego cięcia i odpowiedniego wyboru miejsca do sadzenia. W cieniu thuja staje się luźny, traci swój regularny kształt.
Thuja western Golden Taffet( T. occidentalis Golden Tuffet)
Kolejny karłowaty krzew o kulistej koronie wyróżnia się jaskrawymi żółtymi igłami, które pozostają w tyle za cienką, opadającą na końcach pędów, a do zimna uzyskują ciepły, czerwonobrązowy lub pomarańczowy koloryt.
Aby thuja Golden Taffet mogła pokazać swoje najlepsze cechy, wybrano do niej dobrze oświetlony obszar z umiarkowanie żyzną, luźną glebą.Jeśli korona krzewu będzie w cieniu przez długi czas, jego kolor zaniknie i straci większość atrakcyjności.
W ogrodzie roślina tego gatunku i odmiany, jak na zdjęciu tui, doskonale ozdobi skalny narożnik, krawężnik, mały trawnik obok wrzosów, wysokie byliny kwitnące, które nie zasłaniają małych jasnych drzew iglastych.
Thuja western heratinous( T. occidentalis var. Ericoides)
W sprzyjających warunkach wrzos tworzy gęste, gęste zarośla. Thuja vereskovidnaya nie ma tej zdolności, ale w formie krzaki mają ze sobą wiele wspólnego. Rozgałęziona wieloramienna rozgałęziona korona efedryny staje się nieregularną kulką o średnicy około metra.
Pędy pokryte miękkimi igłami, które w górnej części buszu mają jasnozielony lub żółtawy kolor. Na wieloletnim drewnie, zielenie są malowane w bardziej kojący srebrzyste lub szarawe odcienie.
Charakterystyczną cechą tej odmiany jest niezwykły zimowy kolor z przewagą fioletu i brązu.
Thuja western Amber( T. occidentalis Jantar)
Żółty odcień letniego i jasnego, miodowo-bursztynowego koloru igieł zimowych jest charakterystyczną cechą Tui Amber z cyniczną koroną od 1,8 do 3,5 m wysokości. Chociaż ta odmiana stosunkowo niedawno stała się dostępna dla miłośników drzew iglastych, ze względu na gęstość korony, jej oryginalny kolor i bezpretensjonalność, roślina znalazła już wielu wielbicieli.
Thuja jest odporna na zimę, łatwo dostosowuje się do warunków nowoczesnego miasta. Krzew nie cierpi na aktywne wiosenne słońce, a przy wzroście około 10-20 cm na rok zachowuje prawidłową naturalną formę.
Thuja Amber nadaje się do uprawy zarówno na świeżym powietrzu, jak iw pojemnikach. W takim przypadku roślina ozdobi przestronny otwarty taras, balkon lub utwardzoną powierzchnię w pobliżu domu.
Thuja western Mr. Bowling Ball( T. occidentalis Mr. Bowling Ball)
Kula krasnoludka z kulistą koroną przyciąga uwagę nie tylko niewielkimi rozmiarami, ale także srebrzystymi cienkimi igłami, pozostawiając wrażenie lekkości i delikatności. Jesienią na pędach pojawiają się brązowe pociągnięcia pędzla, które utrzymują się do wiosny.
Podobnie jak większość miniaturowych odmian, ta tuja ma bardzo niskie tempo wzrostu. Dlatego tylko przez 10-15 lat roślina osiąga średnicę 70-90 cm, krzew nie wymaga częstego cięcia, wystarczy usunąć uszkodzone pędy na wiosnę i lekko korygować kulisty kształt.
Mały Czempion Thuja western( T. occidentalis Little Champion)
Charakterystyczne cechy Tui Little Champion to zaokrąglona korona w kształcie jajka i zielone łuskowate igły, które stają się brązowawe na zimę.Odmiana oznacza miniaturę, prawie karzeł.W wieku 10 lat krzew osiąga wysokość nie większą niż półtora metra. Przez rok roślina nie dodaje więcej niż 6-10 cm i może być stosowana zarówno do nasadzeń grupowych, jak i pojedynczych roślin u podstawy dużych kamieni, obok drzew iglastych lub liściastych. Z żywopłotu tej klasy wyjdzie granica z darmową formą lub doskonałą kulturą piżmową.
Tui Little Champion dobrze znosi strzyżenie, ale nie wymaga częstego przycinania. Roślina jest bezpretensjonalna, wytrzymuje zimy bez poważnych strat, znosi miejskie zanieczyszczenie powietrza i nieregularne susze.
Thuja western Filiformis( T. occidentalis Filiformis)
Większość odmian thuja western strzela mocno, ale są wyjątki. Należą do nich dekoracyjne thuja, Filiformis, z oryginalnymi nitkowatymi gałęziami, dzięki którym krzew zyskuje wygląd niewielkich stosów siana. Jasnozielona łuszcząca się igła szczelnie owija zwisające pędy i podkreśla niezwykłość rośliny.
Wolno rosnąca kultura iglasta jest zalana słońcem, nie toleruje długich i regularnych okresów suchych, ale nie wygląda na przygnębioną, gdy rośnie w wannie lub w warunkach miejskich. W wieku 10 lat tuja o szerokim piramidzie osiąga wysokość 1,5-2 metrów z niemal taką samą średnicą korony. Thuja Foliformis jest uniwersalna i ze względu na swoje niezwykłe piękno stanie się z pewnością jasną gwiazdą ogrodu.
Thuja western Wagneri( T. occidentalis Wagneri)
Ta odmiana thuja z szaro-zielonymi igłami nadaje się do uprawy w regionach o mroźnych zimach. Wysoka mrozoodporność zakładu nie jest jego jedyną zaletą.W Tui Wagneri gęsty, dzięki różnorodności cienko obficie rozgałęzionych pędów jajowate korony. Doskonale utrzymuje naturalny kształt i nie wymaga czasochłonnej pielęgnacji.
Podczas sadzenia krzewu należy wziąć pod uwagę, że dorosły osobnik osiąga wysokość 3,5 metra, a jego korona powiększa się do szerokości półtora metra.
Tak duża roślina, która nie traci swojej atrakcyjności wiosną i jesienią, jest powiązana. To uratuje pędy thuja od szczelin i osuszania.
Thuja western Little Giant(
Little Giant).Taka nazwa tej odmiany tui jest w pełni uzasadniona, ponieważ sferyczna korona thuja Little Giant nie przekracza pół metra wysokości, ale tak pięknej rośliny nie można przeoczyć nawet wśród najbardziej luksusowych kwiatów i drzew.
Formularz naskórka karłowatego jest jednym z najmniejszych. Doskonale trzyma naturalny wygląd gęstej kuli. W lecie tuja jest ubrana w jasnozielone igły, które zmieniają kolor na brązowy z chłodem.
Thuja western Fastigiata( T. occidentalis Fastigiata)
Cyprys Thuya Fastigiata ma kształt zwartej kolumny z powodu kiełkowania w górę.Potężna roślina z zielonymi pachnącymi igłami nigdy nie zmienia koloru, toleruje mróz bez widocznych strat i może wyrosnąć do 6 metrów wysokości.
Zgodnie z opisem odmiany, thuja jest idealna na żywopłoty, które skutecznie ukryją teren przed wzrokiem ciekawskich, ale nie zajmą dużo miejsca.
Thuja western Sankist( T. occidentalis Sunkist)
Tuja ze złotymi igłami jest jedną z najbardziej oryginalnych ozdób ogrodowych. Nie tracą piękna w zimie, świetnie wyglądają obok swoich zielonych odpowiedników. Thuja western Sankist ma bardzo jasne żółte letnie igły. Zimą gęsta korona krzewu staje się ciemniejsza, prawie brązowa.
Ze względu na powolny wzrost i dobrą zdolność dostosowywania krzew nie wymaga częstego głębokiego cięcia. W wieku 10 lat kultura iglasta rośnie do 2 metrów. Maksymalna wysokość tej tui wynosi trzy metry, co pozwala na wykorzystanie Sunikist do życia ścian i spektakularnych zielonych rzeźb.
Thuja składany Kan-Kan( T. plicata Can-Can)
Cone thuja Cancan, podobnie jak inne odmiany złożonej tui, wykazuje wysoką zimotrwalosc i ekstremalną prostotę.Krzew o wysokości około półtora metra pokryty jest gęstymi, błyszczącymi igłami, ciemnozielonymi na wiecznym drewnie i jaśniejszymi, jaśniejszymi - na końcach pędów. Odmiana ma rzadką zdolność na thuja. Zachowuje kolor przez cały rok, podczas gdy średni roczny przyrost krzewu nie przekracza 10 cm
Thuja folded Cornic( T. plicata Kórnik)
Polscy hodowcy dostali oryginalną formę thuja złożoną z korony stożkowej składającej się z szerokich zielono-żółtych pędów. Thuja Kornik jest dość duża. Z właściwym miejscem do sadzenia i odrobiną troski, trzy metrowe krzewy zamieniają się w gęste piękne żywopłoty z pachnącymi igłami.
Thuja składany Wipcord( T. plicata Whipcord)
Ze swojej nazwy thuja Whipcord jest zobowiązany do kształtu pędów, przypominających zwisające sznurki. Gałęzie rośliny są małe rozgałęzione, pokryte szpiczastymi łuskowatymi igłami, zachowują małą grubość i opadający kształt. Dzięki temu dorosłe drzewa iglaste mają wysokość półkuli od 50 do 100 cm i średnicy do 150 cm, krzew doskonale trzyma obciążenie wiatrem, przetrwa mroźne zimy, nie traci dekoracji w pełnym słońcu. Jednak susza może wyrządzić nieodwracalną szkodę buszu i jego pięknu.
Oryginalność tej odmiany przyciąga nie tylko zwykłych letnich mieszkańców, ale także mistrzów sztuki topiary, którzy przy pomocy żmudnych fryzur dają roślinom najbardziej dziwaczne formy.
