Spis treści, Nolina Linda, Bułgarski mikrokrok( Beaucarnea, Nolina Microcarpa)
- s opieka bokarneey -
wideo przeciętny rosyjski rezydent niewiele wie o świecie roślin południowej części Stanów Zjednoczonych, Meksyku i innych regionach Ameryki Środkowej. I co może wyrosnąć na rozległych przestrzeniach prerii, gdzie spalone słońcem gleby i bloki z piaskowca biegną na horyzonty?
Ale okazuje się, że tutaj, oprócz karłowatych kolców i krzewów, można zobaczyć wiele interesujących rzeczy, na przykład niesamowitą egzotyczną roślinę zwaną bułgarską lub nolina, jak nazywają ją dziś botanicy. Zmiana nazwy jest spowodowana bardziej kompletnym i dokładnym niż poprzednie, badaniem i opisem kultury.
Początkowo bocary były uznawane za gatunki spokrewnione z agawami, ale zgodnie z nowoczesną klasyfikacją są one zaliczane do rodziny Spargettów, a w obrębie rodzaju łączone są z nolinami.
Zgodnie z najnowszymi danymi, w tym rodzaju występuje około 30 niezależnych gatunków, których przedstawiciele są właściwie nazywani Nolinami, ale w literaturze istnieje również stara nazwa, zwyczajowa dla hodowców kwiatów.
Pomimo podobnych warunków naturalnych, w których rosną dziko rosnące okazy, przedstawiciele różnych gatunków diametralnie różnią się od siebie. W ojczyźnie rośliny bokarneya może wyglądać jak potężne drzewo z pogrubionym pniem i rozwiniętą koroną.Ale są odmiany, w których nad ziemią widać tylko czapkę wąskich, twardych liści.
Dziś bocarnay jest popularną rośliną do kształtowania krajobrazu w południowych regionach, mieszkańcami ogrodów botanicznych, szklarni, a nawet domowymi kolekcjami ogrodników. W tym samym czasie nolin oprócz oficjalnych nazw ma wiele popularnych pseudonimów. Ze względu na pogrubioną łodygę i masę wąskich długich liści rośliny nazywane są palmą butelkową lub stopą słonia, w porównaniu z grzywą konia lub zwaną trawą słonia.
W rzeczywistości taki wygląd nie jest modą natury, ale koniecznością i bardzo ważnym urządzeniem, które pomaga przetrwać w kulturze. W domu, rośliny bokarnei zmuszone są walczyć o każdą kroplę wilgoci.
W suchych regionach Ameryki Środkowej Noliny gromadzą wodę w zagęszczonej dolnej części łodygi. Twardy spiczasty listek, bardziej podobny do płatków zbożowych, zapobiega nadmiernemu parowaniu wilgoci z korony.
Odtwarzanie bocarnay w domuAle wolno rosnący imigranci z Ameryki Środkowej nie są zbyt tani. Aby stać się właścicielem upragnionego "drzewa butelkowego", możesz próbować rozmnażać rośliny, zdobywając sadzonki z nasion lub ukorzeniając boczną ucieczkę od dorosłego osobnika. Przeczytaj również: Kwitnące Kalanchoe - najlepsza dekoracja progu
rozłożona na mokrej mieszaninie piasku i torfu; delikatnie wciśnięty w ziemię i lekko ściółka o tym samym składzie. W cieple, pod szkłem, nasiona spędzają około 2-3 tygodni, aż pojawią się pierwsze pędy. Przez cały ten czas, a następnie sadzonki nolina lub bocarnay muszą nawilżyć podłoże i podświetlić go, aby zapewnić światło dzienne co najmniej 12-14 godzin.
Jeśli istnieją procesy boczne na dorosłej nolina, można je również wykorzystać do uzyskania młodszej generacji roślin. System korzeniowy tej kultury jest powierzchowny i niezbyt mocny, ale dla jego powstania ważne jest, aby przyciąć łodygę jak najbliżej głównej łodygi.
- Większość liści jest usuwana z wierzchołka pędu.
- Sekcję procesu zanurza się najpierw w węglu aktywowanym lub proszku aktywowanego węgla, a następnie suszy.
- Tak przygotowane sadzonki sadzi się, lekko zakopuje, w podłożu z torfu, piasku i niewielkiej ilości torfu.
W szklarni, z regularnym, ale nie obfitym podlewaniem, procesy są utrzymywane do pełnego zakorzenienia, a następnie są przeszczepiane w warunki dla dorosłych roślin.
Łatwość konserwacji w domu i oryginalny wygląd doprowadziły do tego, że niektóre rodzaje bokarnei lub nolina są niezwykle popularnymi roślinami domowymi. W przeciwieństwie do dziko rosnących stworów, nie mogą osiągnąć swojej naturalnej wielkości, a także rzadko kwitną, ale to nie umniejsza atrakcyjności egzotycznej rośliny.
Bocarnay lub Nolina Parryi( Beaucarnea, Nolina parryi)
Bocarnay parryi nie jest największym członkiem rodzaju, jego wysokość sięga 1-2 metrów, podczas gdy deformacja wierzchołka rośliny może tworzyć dwie lub więcej listków. Zielone lub szare, twarde liście mają krawędzie ziarenkowe i dorastają do 50-120 cm długości, szerokość listków liściowych jest znacznie mniejsza i nie przekracza 2-4 cm
W domu roślina brokatu Parry kwitnie, tworząc duże racemy o długości do 1,24 metry. Kwiaty są małe, o średnicy około 0,3-0,5 cm mają biały, różowawy lub żółtawy kolor. Kwitnienie występuje w okresie od kwietnia do czerwca.
Rośliny tego gatunku, podobnie jak wiele bokarneyów, są odporne na zimno. W stanie Kalifornia, gdzie Nolina Parry żyje w dziko rosnącej formie, toleruje mrozy do -10 ° С.
Bocarnay lub Nolina Guatemalan( Beaucarnea, Nolina guatemalensis)
Bocarnay guatemalensis lub ogon Gwatemali, jest jednym z wysokich gatunków roślin, które mogą osiągnąć 5 metrów w naturze. Podobnie jak inne odmiany, pień tej nolina aktywnie gromadzi wilgoć i rozszerza się wraz z wiekiem. W dolnej części obwód takiej instancji czasami dochodzi do 4 metrów.
Czytaj również: Sadzenie krokusów o różnym czasie kwitnienia w otwartym terenie Charakterystyczną cechą są długie, podobne do wstążki liście, które zwężają się ku końcowi. Do dyspozycji hodowców kwiatów są odmiany bokarnei, jak na zdjęciu, z liśćmi ozdobionymi jasnymi paskami wzdłuż krawędzi.
Bokarneya, Nolina cienka( Beaucarnea, Nolina gracilis)
Popularny rodzaj bokarneya lub nolina, popularny wśród miłośników roślin w pomieszczeniach, został uznany za wyrazisty wypukły kształt tułowia. Nazwa gatunku tłumaczy się jako cienka lub smukła, ale to raczej żart!
Nolina gracilis jest jedną z najbardziej widocznych kobiet tłuszczowych w rodzaju iw całym świecie roślin. Wraz z rozwojem kultury pień u podstawy staje się bardzo obszerny i osiąga 5-7 metrów obwodu.
Leśnica to gruba wiązka liści o długości do 70 cm, a kwitnienie można zobaczyć tylko w ojczyźnie rośliny, brokat tego gatunku kwitnie tylko w wieku dorosłym, nieosiągalny w domu.
Bocarnay, Nolina Lindemeira( Beaucarnea, Nolina lindheimeriana)
Nie wszyscy bułganie są wysokie. Nolina Lindemeira, nazywana przez miejscową ludność piekielną liną, praktycznie nie ma tułowia, a nad ziemią widoczne są tylko wyjątkowo mocne, twarde liście.
Bocarnay, Nolin długodzioba( Beaucarnea, Nolina longifolia)
Drzewo trawy meksykańskiej, tak zwane Nolin długodziobe w obszarach, w których występuje w przyrodzie. Duża roślina z bokarnei, jak na zdjęciu, zamienia się w rozległe drzewo multimetru z wiekiem, którego pień pokryty jest gęstą korkową warstwą kory.
Pochodzący z Meksyku, długolistny bułgarski lub Nolina longifolia ma potężne pionowe łodygi z charakterystycznym pogrubieniem rośliny w korzeniach rośliny. Twarde wiszące liście znajdują się w wierzchołkowej części. Z czasem stare liście wysychają i zamieniają się w rodzaj spódnicy pokrywającej pień prawie do ziemi.
Bokarnay lub Nolin Nelson( Beaucarnea, Nolina nelsonii)
Blue Nolina, czyli przeplatająca się trawa, jako że cięcia Nelsona są wywoływane w północno-zachodnim MeksykuOdporna na mróz, bezpretensjonalna odmiana bocarnay, jak na zdjęciu, została odkryta w pustynnych górskich regionach Tamaulipas, a następnie opisana w 1906 roku. Roślina nie boi się zimna do -12 ° C.
Nolin nelsonii wyróżnia się niebieskawo-zielonymi liśćmi z gęstą piłką i długością do 70 cm. Liście są twarde, wystające w różnych kierunkach. Sama roślina może osiągnąć wysokość 1,5-3 metrów.
Występowanie kwiatów na tym gatunku bocarnay obserwuje się wiosną.Po kwitnieniu na roślinie tworzy się kilka bocznych ścianek, zastępując następnie główny.
Czytaj również: Zasady uprawy krzewu Hypericum i kompetentna opieka nad nim Pień młodych okazów Nolina tego gatunku jest prawie niedostrzegalny. Można go zaobserwować tylko w dojrzałych roślinach, które straciły więcej niż jeden rząd liści w strefie korzeniowej.
Nolin, bocarnay bent( Beaucarnea, Nolina recurvata)
Ojczyzną recurvata rośliny bocarnay, popularnie zwanej stopą słonia lub palmą butelkową, jest stan Tamaulipas, Veracruz i San Luis Potosi we wschodnim Meksyku. Gatunek ten jest najczęściej badany i uprawiany w drugiej połowie XIX wieku. W Meksyku botanicy odkryli najstarsze okazy bocarnay z niewygasłym wiekiem około 350 lat.
Bocarnay bent lub nolin recurvata w naturze rośnie na równi z największymi drzewami. Dorosły okaz może mieć 6-8 m wysokości, ale w kulturze doniczkowej maksymalny rozmiar jest znacznie skromniejszy, zaledwie półtora metra. Nie ma to jednak wpływu na niesamowite piękno rośliny. Bokarney zdobi nawet najskromniejsze wnętrze pokoju.
Oprócz tułowia w postaci dużej butelki, roślina jest łatwo rozpoznawalna dzięki długim liściom zwisającym z wierzchołkowych rozet. Zielone liściaste płytki o długości do jednego metra w niektórych odmianach mogą być skręcone.
W warunkach pokojowych brokaty nie kwitną, a recolina nolina nie jest wyjątkiem. Ale w domu, bujne rośliny, które pojawiają się w lecie, paniculate kwiatostany rośliny nie są rzadkie. Największe okazy bocarnay są wygięte, a ich kwitnienie można zobaczyć w szklarniach, gdzie rośliny szybko adaptują się i współistnieją z agawami i juuką.
Nolin, zagęszczony bocarnay( Beaucarnea, Nolina stricta)
Nolin lub ubity bocarnay mieszka w centralnych regionach Meksyku. Roślina ma potężny pień, w kształcie glinianego naczynia lub butelki. Liście, podobnie jak wszystkie pokrewne gatunki, są wąskie i bardzo twarde. W domu, rośliny bokarnei tego gatunku mogą wytrzymać mrozy do -5 ° C, łatwo tolerują długie okresy suche i nie cierpią z powodu obfitości słońca.
Nolin, siła mięśniowa mikrokracza( Beaucarnea, Nolina Microcarpa)
Jeden z najchętniej kwitnących gatunków bocarnay występuje w północnym Meksyku i południowo-zachodnich stanach USA.Mieszkańcy mają stosunkowo niskie zioło zwane Sacahuista lub Beagras. Szerokość rozetki grubych, cienkich, poszarpanych liści rośnie do dwóch metrów. Pojedyncze blachy bokarnei, na zdjęciu, dorastają do 130 cm długości.
W przeciwieństwie do innych gatunków, mikrokarp nolinowy nie ma podwyższonego pnia, cała zdrewniała część znajduje się pod powierzchnią ziemi. W czasie kwitnienia roślina, oprócz kwiatostanów wiechowatych, składających się z małych białych i żółtych kwiatów, tworzy charakterystyczne, skręcające się anteny o długości do 1,5-1,8 metra.
Łatwa pielęgnacja zbroi - wideo
Bocarnay parryi nie jest największym członkiem rodzaju, jego wysokość sięga 1-2 metrów, podczas gdy deformacja wierzchołka rośliny może tworzyć dwie lub więcej listków. Zielone lub szare, twarde liście mają krawędzie ziarenkowe i dorastają do 50-120 cm długości, szerokość listków liściowych jest znacznie mniejsza i nie przekracza 2-4 cm Bocarnay guatemalensis lub ogon Gwatemali, jest jednym z wysokich gatunków roślin, które mogą osiągnąć 5 metrów w naturze. Podobnie jak inne odmiany, pień tej nolina aktywnie gromadzi wilgoć i rozszerza się wraz z wiekiem. W dolnej części obwód takiej instancji czasami dochodzi do 4 metrów. Popularny rodzaj bokarneya lub nolina, popularny wśród miłośników roślin w pomieszczeniach, został uznany za wyrazisty wypukły kształt tułowia. Nazwa gatunku tłumaczy się jako cienka lub smukła, ale to raczej żart! Nolina gracilis jest jedną z najbardziej widocznych kobiet tłuszczowych w rodzaju iw całym świecie roślin. Wraz z rozwojem kultury pień u podstawy staje się bardzo obszerny i osiąga 5-7 metrów obwodu. Leśnica to gruba wiązka liści o długości do 70 cm, a kwitnienie można zobaczyć tylko w ojczyźnie rośliny, brokat tego gatunku kwitnie tylko w wieku dorosłym, nieosiągalny w domu. Nie wszyscy bułganie są wysokie. Nolina Lindemeira, nazywana przez miejscową ludność piekielną liną, praktycznie nie ma tułowia, a nad ziemią widoczne są tylko wyjątkowo mocne, twarde liście. Drzewo trawy meksykańskiej, tak zwane Nolin długodziobe w obszarach, w których występuje w przyrodzie. Duża roślina z bokarnei, jak na zdjęciu, zamienia się w rozległe drzewo multimetru z wiekiem, którego pień pokryty jest gęstą korkową warstwą kory. Pochodzący z Meksyku, długolistny bułgarski lub Nolina longifolia ma potężne pionowe łodygi z charakterystycznym pogrubieniem rośliny w korzeniach rośliny. Twarde wiszące liście znajdują się w wierzchołkowej części. Z czasem stare liście wysychają i zamieniają się w rodzaj spódnicy pokrywającej pień prawie do ziemi. Nolin nelsonii wyróżnia się niebieskawo-zielonymi liśćmi z gęstą piłką i długością do 70 cm. Liście są twarde, wystające w różnych kierunkach. Sama roślina może osiągnąć wysokość 1,5-3 metrów. Ojczyzną recurvata rośliny bocarnay, popularnie zwanej stopą słonia lub palmą butelkową, jest stan Tamaulipas, Veracruz i San Luis Potosi we wschodnim Meksyku. Gatunek ten jest najczęściej badany i uprawiany w drugiej połowie XIX wieku. W Meksyku botanicy odkryli najstarsze okazy bocarnay z niewygasłym wiekiem około 350 lat. Bocarnay bent lub nolin recurvata w naturze rośnie na równi z największymi drzewami. Dorosły okaz może mieć 6-8 m wysokości, ale w kulturze doniczkowej maksymalny rozmiar jest znacznie skromniejszy, zaledwie półtora metra. Nie ma to jednak wpływu na niesamowite piękno rośliny. Bokarney zdobi nawet najskromniejsze wnętrze pokoju. W warunkach pokojowych brokaty nie kwitną, a recolina nolina nie jest wyjątkiem. Ale w domu, bujne rośliny, które pojawiają się w lecie, paniculate kwiatostany rośliny nie są rzadkie. Największe okazy bocarnay są wygięte, a ich kwitnienie można zobaczyć w szklarniach, gdzie rośliny szybko adaptują się i współistnieją z agawami i juuką. Nolin lub ubity bocarnay mieszka w centralnych regionach Meksyku. Roślina ma potężny pień, w kształcie glinianego naczynia lub butelki. Liście, podobnie jak wszystkie pokrewne gatunki, są wąskie i bardzo twarde. W domu, rośliny bokarnei tego gatunku mogą wytrzymać mrozy do -5 ° C, łatwo tolerują długie okresy suche i nie cierpią z powodu obfitości słońca. W przeciwieństwie do innych gatunków, mikrokarp nolinowy nie ma podwyższonego pnia, cała zdrewniała część znajduje się pod powierzchnią ziemi. W czasie kwitnienia roślina, oprócz kwiatostanów wiechowatych, składających się z małych białych i żółtych kwiatów, tworzy charakterystyczne, skręcające się anteny o długości do 1,5-1,8 metra. 
