Ostrożnie, trujące grzyby: wybór znanych gatunków

Co jest najważniejsze dla zbieracza grzybów, który jedzie do lasu na "ciche polowanie"? Nie, w ogóle miska (choć będzie również potrzebna), ale wiedza, szczególnie, że grzyby są trujące i które można bezpiecznie umieścić w koszyku. Bez nich wyprawa do leśnego przysmaku może sprawnie przejść do pilnej podróży do szpitala, a nawet więcej - zamieni się w ostatni spacer w życiu. Aby uniknąć tragicznych konsekwencji, oferujemy krótką informację o niebezpiecznych grzybach, które w żadnym wypadku nie mogą zostać odcięte. Przyjrzyj się dokładnie zdjęciom i na zawsze pamiętaj, jak wyglądają. Więc zaczynamy.

Najbardziej niebezpiecznym grzybem jest blade perkoz

Wśród trujących grzybów pierwsze miejsce pod względem toksyczności i częstotliwości zatruwania z fatalnymi skutkami zajmuje blady muchomor. Jego trucizna jest odporna na obróbkę cieplną, poza tym ma spóźnioną symptomatologię. Po skosztowaniu grzybów, pierwszego dnia możesz poczuć się zdrowo, ale ten efekt jest zwodniczy. Z biegiem czasu, aby uratować życie, toksyny już wykonują swoją czarną pracę, niszcząc wątrobę i nerki. Od drugiego dnia objawy zatrucia objawiają się bólem głowy i bólem mięśni, wymiotami, ale czas jest tracony, aw większości przypadków kończy się fatalny wynik.

Nawet na chwilę dotykając jadalnych grzybów w koszyku, trucizna muchomora natychmiast pochłania kapelusze i nogi i zamienia nieszkodliwe dary natury w śmiercionośną broń.

Perkoz rośnie w lasach liściastych i wygląda (w młodym wieku) nieco przypomina grzyby lub zielone zioła, w zależności od koloru kapelusza. Kapelusz może być płaski z lekką wypukłością lub w formie jaja, z gładkimi krawędziami i wrastającymi włóknami. Kolor zmienia się od białego do zielonkawo-oliwkowego, talerze pod nakrętką są również białe. Wydłużona szypułka u podstawy rozszerza się i jest "przykuta" do resztek torebki, która ukrywa pod nią młodego grzyba i ma biały pierścień na wierzchu.

W mączniak w punkcie przełamania, biały miąższ nie ściemnia się i zachowuje swój kolor.

Takie różne muchówki

Nawet dzieci znają niebezpieczne właściwości muchomora, we wszystkich opowieściach opisuje się je jako śmiercionośny składnik do przygotowania trującego eliksiru. Okazuje się, że wszystko nie jest takie proste: czerwony grzyb w białych plamach, jak wszyscy widzieli to na ilustracjach w książkach, nie jest w ogóle jednym egzemplarzem. Oprócz niego wciąż istnieje kilka odmian muchomora, które są zupełnie różne od siebie. Warto zauważyć, że niektóre z nich są bardzo jadalne, na przykład grzyb cezara, owalne i rumieniące się muchomory. Oczywiście większość gatunków jest nadal niejadalna, a niektóre są po prostu niebezpieczne dla życia i włączenie ich do diety jest surowo zabronione.

Nazwa "muchomor" składa się z dwóch słów: "muchy" i "moralność czyli śmierć. I bez wyjaśnienia jest jasne, że grzyb zabija muchy, a mianowicie jej sok, który jest uwalniany z kapelusza po posypaniu go cukrem.

Do śmiertelnie trującego gatunku muchomora, które stanowią największe zagrożenie dla ludzi, są (w nawiasach podane drugie imię):

1. Trujący (czerwony). Rośnie w lasach pod brzozami i jodłami. Czapeczka w kształcie kapelusza jest często jaskrawoczerwona, chociaż istnieją również odmiany pomarańczowe. Na całej powierzchni występuje duże rozproszenie dużych przyrostów, jednak są one słabe i po deszczu zmywane. Gęsty biały miąższ o ledwo wyczuwalnym smaku grzybowym. Biała noga jest wysoka, mocna i potężna, z pozostałościami kapelusza w postaci płatków (również białych).
2. Panther (lampart). Zamieszkuje wśród sosen, ma charakterystyczny nakrapiany kapelusz z brązowawym kolorem i białymi wypustkami. Miąższ jest biały, wodnisty, pachnie świeżą rzodkiewką. Noga ma kremowy kolor, w dolnej części jest podwójnie obramowana, ściany są raczej grube, ale wewnątrz mają pustą przestrzeń.
3. Biały śmierdzący (często określany jako grzybowy biały muchomor). Rośnie wśród wzgórz w lasach liściastych-iglastych, wyróżnia się specyficznym białym zabarwieniem całego grzyba oraz ostrym zapachem wybielacza, na który jest nazwany. Powierzchnia maski najczęściej świeci, ale czasem widoczne są na niej duże białe płatki. Długa łodyga prawie zawsze jest zakrzywiona, z bulwiastą podstawą.
4. Jasny żółty (cytryna). Rośnie głównie na glebie piaszczystej. Właściciel żółtego kapelusza o gładkiej skórze, czasami pokazuje rzadkie białe płatki. Lekka noga jest przysadzista i krucha, z grubym pierścieniem poniżej.

Mały, ale śmiertelnie podarty grzyb

Jego nazwę nadano grzybowi jadowitemu ze względu na jego szczególną strukturę: często jego maska, której powierzchnia jest pokryta jedwabistymi włóknami, jest ozdobiona podłużnymi pęknięciami, a krawędzie są rozdarte. W literaturze grzyb jest lepiej znany jako włókno i ma niewielki rozmiar. Wysokość stopy jest nieco większa niż 1 cm, a średnica kapelusza z wystającym guzkiem w środku wynosi maksymalnie 8 cm, ale to nie przeszkadza mu pozostać jednym z najbardziej niebezpiecznych.

Stężenie muskaryny w miąższu błonnika przekracza czerwoną muchomor, a efekt jest zauważalny już po pół godzinie, aw ciągu dnia znikają wszystkie objawy zatrucia tą toksyną.

Piękny, ale "pieprzony grzyb"

Jest tak w przypadku, gdy nazwa spełnia treść. Fałszywy fałszywy grzyb lub pieprzony grzyb w imię ludzi nazwał tak nieprzyzwoite słowo - mało że jest trujący, tak samo ciało jest gorzkie, a zapach wywołuje po prostu obrzydliwe i wcale nie grzyb. Ale dzięki swojemu "zapachowi" nie można już dłużej zyskać zaufania do zbieracza grzybów pod postacią russule, która jest bardzo podobna do zaciągnięcia się.

Naukowa nazwa grzyba brzmi jak "klej gabelowy".

Wszędzie rośnie stos, ale coraz częściej można go dostrzec pod koniec lata na lekkich krawędziach lasów iglastych i liściastych, pod dębem, brzozą lub osiką. Kapelusz młodego grzyba jest kremowo-biały, wypukły, z krawędziami schowanymi. Z wiekiem jego centrum wygina się do wewnątrz i przyciemnia do żółtobrązowego koloru, krawędzie pozostają lekkie. Skóra na masce jest piękna i gładka, ale lepka. Dno czapki składa się z szaro-białych płytek przymocowanych do młodej doliny i brudnej żółci ze starych okazów. Odpowiedni kolor ma gęste, gorzkie mięso. Noga fałszywego sapania jest dość wysoka, około 9 cm. U podstawy szeroki, dalej w górę jest nasycony, pokryty białą powłoką, podobną do mąki.

Charakterystyczną cechą "pieprzonego grzyba" jest obecność na płytkach czarnych inkluzji.

Trujący bliźniak lata pachnie: siarkowo-żółty chłód

Wszyscy wiedzą, że miód agarowy rośnie na pniakach w przyjaznych stadach, ale jest wśród nich taki "krewny który zewnętrznie praktycznie nie różni się od pysznych grzybów, ale powoduje poważne zatrucia. To jest fałszywa żółta galaretka siarki. Trujące odpowiedniki żyją w małych grupach na resztkach gatunków drzew niemal wszędzie, zarówno w lasach, jak i na polach między polami.

Grzyby mają małe czapki (o średnicy maksymalnej 7 cm) w kolorze szaro-żółtym, z ciemniejszym, czerwonawym środkiem. Miąższ jest lekki, gorzki i pachnie źle. Talerze pod kapeluszem są gęsto przypięte do stopy, są ciemne od starego grzyba. Lekka noga jest długa, do 10 cm, a nawet, składa się z włókien.

Aby odróżnić "dobre" od "złych włoków" jest możliwe na takich podstawach:

• jadalny grzyb ma płatki na czapkach i nogach, nie ma fałszywego testu;
• "Dobry" grzyb jest ubrany w spódnicę na nogę, "zły" nie.

Przebrany za ćmę, szatański grzyb

Masywna noga i gęste ciało satanistycznego grzyba sprawiają, że wygląda jak biały grzyb, ale jedzenie tak przystojnego mężczyzny jest pełne ciężkich zatruć. Bolt satanistyczny, jak nazywa ten gatunek, smakuje całkiem nieźle: nie ma zapachu ani charakterystycznych gorzkich grzybów.

Niektórzy naukowcy rozważają nawet warunek dla warunkowo jadalnych grzybów, jeśli jest on poddawany przedłużonemu moczeniu i długotrwałej obróbce cieplnej. Ale żeby dokładnie powiedzieć, ile toksyn zawiera gotowane grzyby tego rodzaju, nikt go nie bierze, więc lepiej nie ryzykować swojego zdrowia.

Zewnętrznie grzyb satanistyczny jest raczej piękny: brudny biały kapelusz mięsisty, z gąbczastym dnem koloru żółtego, który ostatecznie zmienia kolor na czerwony. Kształt nogi jest podobny do prawdziwego jadalnego furovika, tego samego masywnego, w postaci beczki. Pod maską noga jest przerzedzona i pomalowana na żółto, reszta jest pomarańczowo-czerwona. Ciało jest bardzo gęste, białe, tylko u podstawy łodygi jest różowawe. Młode grzyby ładnie pachną, ale stare okazy wydzielają ohydny zapach zepsutych warzyw.

Aby odróżnić satanistyczne cielę od jadalnych grzybów, możesz wyciąć mięso: w kontakcie z powietrzem, najpierw uzyskuje czerwony kolor, a następnie zmienia kolor na niebieski.

Świnie - grzyby podobne do grzybów

Spory o jadalność świń zostały przerwane na początku lat 90-tych, kiedy wszystkie rodzaje tych grzybów oficjalnie uznano za niebezpieczne dla ludzkiego życia i zdrowia. Niektórzy zbieracze grzybów nadal zbierają je do jedzenia, ale nie robią tego w żaden sposób sprawa nie jest tego warta, ponieważ toksyny świń są w stanie gromadzić się w organizmie, a objawy zatrucia nie są manifestowane natychmiast.

Zewnętrznie trujące grzyby są podobne do grzybów: są małe, z przysadzistymi stopami i mięsistą zaokrągloną głową brudnego żółtego lub szaro-brązowego koloru. Środek kapelusza jest głęboko wklęsły, krawędzie faliste. Ciało owocowe na przekroju jest żółtawe, ale szybko ciemnieje z powietrza. Uprawa świń w grupach w lasach i na plantacjach, szczególnie takich jak drzewa wysadzane wiatrem, położona wśród ich kłączy.

Istnieje ponad 30 gatunków świńskiego ucha, podobnie jak grzyby. Wszystkie zawierają lektyny i są zdolne do wywoływania zatruć, ale najbardziej niebezpieczny jest uznawany za cienką świnię. Kapelusz młodego jadowitego grzyba jest gładki, oliwkowo-oliwkowy, w końcu staje się zardzewiały. Krótka noga ma kształt cylindra. Po rozbiciu pieczarkowego ciała słychać wyraźny zapach gnijącego drewna.

Nie mniej niebezpieczne i takie świnie:

1. Olkhovaya. Czapeczka jest brązowo-żółta z małymi łuseczkami, brzegi są lekko owłosione, lejek jest płytki. Noga krótka, zwężająca się w dół.
2. Gruby. Aksamitna brązowa czapka jest dość duża i wygląda jak język. Nogi lekko owłosione, prawie zawsze przymocowane nie pośrodku, ale bliżej krawędzi kapelusza. Ciało jest wodniste, bezwonne.
3. W kształcie uszu. Mała noga łączy się z twardym kapeluszem w postaci wachlarza o ciemnożółtym kolorze z brązowym odcieniem. Rośnie na pniach iglastych i pokładach.

Trujące parasole

Wzdłuż dróg i poboczy, smukłe grzyby rosną obficie na wysokich cienkich nogach z płaskimi, szeroko otwartymi kapeluszami, które przypominają parasol. Nazywają się parasole, ponieważ kapelusz faktycznie się otwiera i rozszerza, gdy grzyb rośnie. Większość odmian grzybów parasolowych jest jadalnych i bardzo smacznych, ale są wśród nich trujące okazy.

Najbardziej niebezpieczne i często występujące trujące grzyby to takie parasole:

1. Grzebień. Czerwonawa, płaska czapka dorosłego grzyba pośrodku ma lekkie wybrzuszenie, cała powierzchnia pokryta jest rzadkimi pomarańczowymi łuskami, podobnymi do przegrzebków, a na brzegu jest lekka frędzla. Noga jest pusta, cienka, żółtawa, w młodych grzybach jest otoczona pierścieniem, ale pierścień jest szybko rozdarty.
2. Kasztan. Wyróżnia go ciemniejszy, prawie brązowy kolor kapelusza i duża liczba jasno wyrażonych skal, również ciemnego koloru. Podobny kolor ma długą nogę z czerwonawym miąższem.

Toksyczne nieznajome

Grzyby ryadovki liczą wiele odmian, są wśród nich jadalne i bardzo smaczne grzyby, a szczerze pozbawione smaku i niejadalne gatunki, a wciąż są bardzo niebezpieczne trujące ryadovki. Niektóre z nich przypominają swoich "nieszkodliwych" krewnych, niż łatwo oszukują niedoświadczonych grzybiarzy. Zanim udasz się do lasu, powinieneś poszukać partnera w swoim partnerze, który zna wszystkie subtelności branży grzybowej i wie, jak odróżnić "złe" stopnie od "dobrych".

Drugie imię buntowników to golovushki.

Wśród trujących govorushke jeden z najgroźniejszych, zdolnych do spowodowania śmiertelnego wyniku, uważa się za takie ryadovki:

1. Białawy (jest również przebarwiony). Zawartość toksyn jest szybsza niż trujące muchy agarowe, w szczególności czerwone. Rośnie na trawnikach. Młode grzyby mają lekko wypukłą białą maskę, z czasem wyrównaną, aw starym ryadovok odwraca się w przeciwnym kierunku. Biały to niska, cienka noga i włókniste ciało, które nie ściemnia się po cięciu.
2. Tygrys (ona też jest lampartem). Rośnie na glebach wapiennych wśród drzew iglastych i liściastych. Szary kapelusz jest zgięty w dół, na całej powierzchni są obfite, ciemniejsze łuski. Płyty pod kapeluszem są również białe i grube. Noga lekko jaśniejsza, monofoniczna, bez płatków, zwężona. Miąższ jest gęsty, lekko żółtawy i wytwarza zapach mąki.
3. Spiczasta (jest również mysia lub ostra). Rośnie w lasach iglastych, charakteryzuje się obecnością w kapeluszu charakterystycznego ostrego wierzchołka i lśniąco szarej skóry. Noga jest długa, biała, "u nasady" pojawia się kolor żółty (rzadziej - różowy). Ciało owocowe jest białe, bezwonne, ale o bardzo ostrym smaku. Nie próbuj!

Grzyb żółciowy: niejadalny lub trujący?

Większość naukowców uważa, że ​​grzyby żółciowe są niejadalne, ponieważ nawet leśne owady nie mają odwagi posmakować gorzkiego mięsa. Jednak inna grupa badaczy jest przekonana o zjadliwości tego grzyba. W przypadku jedzenia grubego mięsa w żywności nie występuje, ale zawarte w nim toksyny powodują ogromne szkody w narządach wewnętrznych, w szczególności w wątrobie.

U osób o szczególnym smaku grzyba nazywa się gorzkim.

Rozmiar trującego grzyba nie jest mały: średnica brązowo-pomarańczowej czapeczki sięga 10 cm, a kremowo-czerwona noga jest bardzo gruba, z ciemniejszym wzorem w postaci siatki w górnej części.

Grzyb żółci jest podobny do białego, ale w odróżnieniu od drugiego zawsze zmienia kolor na różowy z przerwą.

Delikatny, drażniący, kamienny bagno

Na bagnistych obszarach lasu, w zaroślach mchu, można znaleźć małe grzyby na długiej, cienkiej nodze - galerii bagien. Krucha jasnożółta noga z białym pierścieniem na wierzchu może być łatwo zrzucona nawet cienką gałązką, zwłaszcza, że ​​grzyb jest trujący i nadal jest niemożliwy. Ciemnożółty kapelusz kambuza jest również kruchy i wodnisty, wygląda jak dzwonek w młodym wieku, ale potem się prostuje, pozostawiając tylko ostre wybrzuszenie w środku.

Nie jest to pełna lista trujących grzybów, a ponadto wciąż istnieje wiele fałszywych gatunków, które można pomylić z łatwymi do strawienia. Jeśli nie masz pewności, który grzyb jest pod twoimi stopami - proszę przejść obok. Lepiej jest zrobić dodatkowe koło w lesie lub wrócić do domu z pustą torbą, niż cierpieć z powodu poważnego zatrucia. Bądź uważny, dbaj o swoje zdrowie i zdrowie bliskich Ci osób!

Film o najbardziej niebezpiecznych dla człowieka grzybach