Komfortowa łaźnia na twojej stronie to marzenie, które zawsze możesz przełożyć na rzeczywistość samodzielnie. Jednym z kluczowych momentów jego budowy jest rozwiązanie problemu usuwania ścieków.
Jak założyć ścieki do kąpieli własnymi rękami i jakie punkty należy wziąć pod uwagę przy projektowaniu i instalacji systemu, przyjrzyjmy się bliżej.
Treść artykułu:
- Typ systemu kanalizacyjnego
- Określenie warunków terenowych i rodzaju gleby
- Wybór miejsca pod oczyszczalnią ścieków
- Projekt systemu kanalizacyjnego
- Opcje rozmieszczenia uszczelnienia wodnego
- Wybór niezbędnych materiałów
-
System wewnętrzny
- Instalacja systemu na etapie budowy
- Układanie ścieków w już ukończonym budynku
-
Układanie kanalizacji zewnętrznej
- Przewodnik po instalacji fotowoltaicznej stacji ścieków
- Budowa oczyszczalni ścieków
- Wykopy i rurociąg
- Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Typ systemu kanalizacyjnego
Urządzenie prawidłowo zaprojektowanego systemu odprowadzania ścieków jest popychane nie tylko przez normy estetyczne, ale także przez obecne wymagania mające na celu utrzymanie bezpieczeństwa środowiska.
Zgodnie z normami 30-02-97, zbieranie i testowanie ścieków z kąpieli i prysznica powinno być przeprowadzane przy pomocy urządzeń czyszczących i filtrujących, w których zapewniony jest wysyp piasku i żwiru.
Konstruktywne rozwiązania autonomicznych kanałów wznoszonych podczas budowy wanny, może być ich wiele.
Według rodzaju działania niezależne systemy dzielą się na dwa typy:
- System swobodnego przepływu - obejmuje przemieszczanie ścieków przez grawitację. Efekt ten uzyskuje się dzięki odpowiednio utrzymanemu kątowi rurociągu.
- System ciśnieniowy - przewiduje wymuszony transport odpadów za pomocą urządzeń pompujących.
Skonstruowany jest system kanalizacji dla łaźni, niezależnie od tego, czy instalacja wodociągowa jest podłączona, czy nie. W każdym razie sama natura obiektu wiąże się z obfitym wykorzystaniem wody, którą należy usunąć.
W układzie układu grawitacyjnego kąt linii określona przez średnicę rury.
Zgodnie z klauzulą 18.2 SNiPa 2.04.01-85 nachylenie systemu kanalizacyjnego, w zależności od średnicy używanych rur, powinno wynosić około 15 milimetrów na każdy metr bieżący
System grawitacyjny jest nieulotny, ale jest dość problematyczny, aby prawidłowo zaprojektować go w trudnym terenie.
System ciśnieniowy jest niestabilny i kosztuje więcej niż bezciśnieniowy. Ale łatwo rozwiązuje problemy, które nie radzą sobie z grawitacją. Aby móc transportować ścieki na duże odległości, podczas instalowania systemu ciśnieniowego należy dbać o izolację elementów technicznych w zimnych porach roku.
Schemat rozmieszczenia ścieków niezależnych od ciśnienia z połączeniem urządzeń pompujących w piwnicy budynku, gdy szambo znajduje się nad rurą opuszczającą budynek
Żywotność ciśnieniowego systemu kanalizacyjnego nie jest obliczana przez ponad dekadę, a koszt jego urządzenia jest więcej niż opłacony. Najważniejsze jest użycie sprzętu pompującego wyposażonego w szlifierkaktóry rozdrabnia ciała stałe do kanalizacji.
Podłączenie rurociągu do scentralizowanego systemu kanalizacyjnego jest mniej pracochłonne, ale jednocześnie bardziej kłopotliwe. Ponieważ tylko nieliczni właściciele łaźni mogą zastosować go w praktyce, nie będziemy szczegółowo badać jego funkcji.
Niezależnie od rodzaju systemu kanalizacyjnego wybranego do kąpieli, niezwykle ważne jest obserwowanie prostoliniowości autostrady. Jeśli zostaną przewidziane punkty zwrotne do układania rurociągu, w miejscach ich rozmieszczenia konieczne będzie wykonanie studni inspekcyjnych.
Określenie warunków terenowych i rodzaju gleby
Pierwszą rzeczą, którą należy zrobić podczas budowy systemu kanalizacyjnego w wannie, jest określenie stanu gleby na miejscu.
Na tym etapie ważne jest, aby zidentyfikować:
- Poziom wód gruntowych.
- Punkt zamarzania gleby w zimie.
Od tego zależy głębokość, na której należy układać rury zewnętrznej sieci kanalizacyjnej i wyposażyć szambo.
Znając poziom wód gruntowych i biorąc pod uwagę temperaturę zamarzania gleby w zimie, zapewnisz bezproblemowe działanie systemu kanalizacyjnego
Informacje o głębokości zamarzania gleby można uzyskać na przykład w książkach referencyjnych dotyczących budynków z „Klimatologii budynku” lub po rozmowie z sąsiadami, którzy już wykonali podobne czynności pracować.
Możesz dowiedzieć się, jaki jest rodzaj gleby, wykonując proste manipulacje i sprawdzając liczby z danymi w poniższej tabeli. Aby to zrobić, w miejscu, w którym planujesz położyć rurociąg, musisz wykopać otwór o głębokości 25-30 cm poniżej znaku zamarzania.
Próbka do badania pobrana z dna wykopanego dołu. Próbka skały jest najpierw szlifowana między palcami, a następnie zwijana w kulę.
Kawałek ziemi poddany próbie jest oceniany wizualnie i badany taktycznie, porównując jego obserwacje z danymi tabelarycznymi i wyciągając odpowiednie wnioski na tej podstawie
Radząc sobie z glinami i glinami piaszczystymi, które należą do kategorii gleb falujących, przy układaniu zewnętrznej kanalizacji, dno rowów będzie musiało być wyposażone w „poduszkę” z piasku. Piasek, działając jak tłumik, zapobiegnie uszkodzeniu rurociągu podczas sprężynowego ruchu podłoża.
W zależności od rodzaju organizacji kanalizacji ściekowej system kanalizacyjny dzieli się na zorganizowane i niezorganizowane:
Galeria zdjęć
Zdjęcie z
Zorganizowany system kanalizacji obejmuje układanie rur podłączonych do urządzeń ujęcia wody i instalacji wodociągowej. Woda w rurociągu zebrana przez urządzenia jest przenoszona na zewnątrz wanny do szamba lub rynny.
W łaźniach z niezorganizowanymi systemami kanalizacyjnymi tak zwane podłogi wylewowe, woda przez szczeliny między deskami przechodzi bezpośrednio w ziemię. To najłatwiejszy i najtańszy sposób, ale polegający na korzystaniu z kąpieli wyłącznie w sezonie letnim.
W przypadku częściowej organizacji ścieków w podłogach wykonać hydroizolację, a do zbierania i usuwania wody drenaż instalacji. Jeśli rura kanalizacyjna nie jest z nią połączona, woda jest odprowadzana do gleby pod wanną, jeśli jest podłączona, woda jest kierowana do szamba lub do kanalizacji.
W zorganizowanym systemie kanalizacyjnym wewnętrzny rurociąg łączy się z zewnętrznym odgałęzieniem, które prowadzi brudną wodę do szamba lub rynny.
Rury do urządzenia zorganizowały przepływ
Niezorganizowana wersja przepływu wody
Otwór spustowy w drewnianej podłodze
Zewnętrzna część zorganizowanego systemu kanalizacyjnego
Wybór miejsca pod oczyszczalnią ścieków
Aby nieprzyjemne zapachy nie denerwowały właścicieli i gości obiektu, ważne jest prawidłowe obliczenie lokalizacji obiektu.
Niezależnie od rodzaju budowanej oczyszczalni ścieków, przy określaniu jej lokalizacji należy kierować się aktualnymi normami sanitarnymi
Odległość punktu odpadu powinna wynosić:
- do piwnicy wanny - 4-7 m;
- do punktu poboru wody - od 10 m;
- do terenów zielonych - od 2 metrów;
- do drogi - 5 m.
W SNiP 2.04.03-85 punkty określają również minimalną dopuszczalną odległość, która powinna być utrzymywana od szamba do granicy z sekcją sąsiednią. Powinien wynosić co najmniej 3 metry.
Do przetwarzania ścieków transportowanych z wanny stosuje się różne rodzaje urządzeń do obróbki:
Galeria zdjęć
Zdjęcie z
Najczęstszą opcją umiejscowienia stacji czyszczącej w wannie jest szambo z betonowych pierścieni. Może to być studnia jednokomorowa z dnem filtra lub systemem dwukomorowym, którego druga komora będzie pochłaniać
Jeśli toaleta zostanie zorganizowana w wannie, to w celu zebrania odpadów lepiej jest zainstalować zbiornik magazynowy - szczelny pojemnik, który należy wypompować w trakcie napełniania.
W przypadku często odwiedzanych wanien z toaletą najlepszym wyborem byłby wolumetryczny napęd za pomocą gotowej żelbetowej konstrukcji.
Recykling i utylizacja szarych ścieków niezwiązanych z masą fekalną będą doskonale wykonywane przez ceglany dwu- lub trzykomorowy szambo, którego skrajna komora będzie wyposażona w dno filtra.
Do czyszczenia szarego odpływu z łaźni w małym domku nadaje się samoobsługowa studnia pochłaniająca z dnem filtrującym, złożona ze zużytych opon, plastikowych beczek lub Eurocubes.
Najwyższy poziom oczyszczania otrzymają ścieki przetwarzane w stacji ścieków działającej zgodnie z technologią aerobową.
Stacja ścieków wymaga regularnego dostarczania tlenu pompowanego przez sprężarki, a do ich działania wymagana jest energia elektryczna.
W przypadku stacji eksploatowanych tylko w okresie letnim sprężarki są zainstalowane w korpusie stacji. Jeśli system ma być używany przez cały rok, sprężarki są umieszczane w ogrzewanym pomieszczeniu w domu.
Szambo do kąpieli betonowych pierścieni
Zbiornik z tworzywa sztucznego
Hermetyczna konstrukcja betonowa
Szambo z przelewem cegły
Wersja budżetu punktu czyszczenia
Złożony kosztowny sprzęt
Wydajny system lotny
Lokalizacja sprężarek w stacji skrzynkowej
Projekt systemu kanalizacyjnego
Projekt i instalacja autonomicznej sieci kanalizacyjnej obejmuje dwie obowiązkowe części:
- wewnętrzny - obejmuje komunikację w pomieszczeniach;
- na zewnątrz - łączy komunikację poza konstrukcją.
Projekt ułożenia systemu kanalizacyjnego na życzenie może zostać zrealizowany, a siły własne.
Plan skali konstrukcji, uwzględniający grubość ścian nośnych i przegród wewnętrznych, najłatwiej jest narysować na papierze milimetrowym lub w kratkę.
Aby uprościć obliczenia na planie, należy określić:
- Miejsca punktów instalacji urządzeń sanitarnych.
- Wymiary pomieszczeń i odległość od punktów zrzutu do przegród.
- Miejsce wycofania głównej autostrady.
- Instalacja fajna fajka (jeśli toaleta jest zapewniona).
Na planie urządzenia hydrauliczne są podłączone do głównej rury w najkrótszej i jednocześnie wygodnej ścieżce. Głównym zadaniem jest zminimalizowanie liczby zwojów autostrady.
Następnie zsumuj długość komunikacji, nie zapominając o dodaniu tolerancji dla grubości zewnętrznej ściany i przystąp do tworzenia układu zewnętrznego okablowania.
Podstawowe zasady, które należy wziąć pod uwagę przy projektowaniu okablowania zewnętrznego:
- Na skrzyżowaniu wewnętrznych i zewnętrznych kanalizacji osadowych właz obserwacyjny.
- W punktach zwrotnych linii i miejscach, gdzie rozgałęziają się boczne odgałęzienia rurociągu, budują włazy.
- Pierwsza studzienka inspekcyjna znajduje się nie dalej niż 3 metry od wanny i nie dalej niż 12 metrów.
Zgodnie z ustalonymi normami SNiP, przy układaniu ścieków zewnętrznych z rurami D 100-150 mm co 15-30 metrów linii prostej, konieczne jest wykonanie studni widokowych.
Jeśli w pokoju znajduje się toaleta, a sam budynek jest wzniesiony w strefie reliefowej z dużą kąt nachylenia, musisz zbudować system wielostopniowy, z wykorzystaniem mechanizmu różnicowego studnie
Radzenie sobie ze stosunkowo płaską powierzchnią podczas układania sieci zewnętrznej na całej jej długości zapewnić płynne działanie systemu, wystarczy wytrzymać kąt 10-15 mm dla każdego metr
Opcje rozmieszczenia uszczelnienia wodnego
Dystrybucja cuchnącego zapachu tam, gdzie są ścieki, nie jest rzadkością. Pozbycie się go pomaga w instalacji pułapki. Konstrukcja to improwizowany korek wodny, który zawsze znajduje się we wnęce rury, nawet w okresach, w których kąpiel jest chwilowo nieużywana.
Głównym celem urządzenia jest oddzielenie dwóch sąsiednich mediów gazowych, odcinając nieprzyjemne zapachy pochodzące ze szamba.
Najprostszą wersją uszczelnienia wodnego jest podłączenie syfonu w kształcie litery U do rurociągu, który jest zbudowany z trzech kształtowych elementów w postaci kranów.
Prosta konstrukcja ma jedną wadę - przy rzadkim działaniu systemu ciecz z czasem paruje.
W przypadku takich rzadko używanych systemów lepiej jest zainstalować „suche” uszczelnienie wodne.
„Suche” uszczelnienie wodne jest złożoną strukturą, wyposażoną w elastyczną membranę i mechanizm sprężynowy, który blokuje wyjście z rury
Taka konstrukcja jest wygodna, ponieważ gdy płyn dostanie się do systemu pod działaniem stworzonego zawór ciśnieniowy spada, otwierając drogę dla przepływu, a po jego przejściu powraca do początkowego pozycja
W przypadku braku możliwości zakupu gotowego produktu, możesz samodzielnie zbudować podobną strukturę.
Podstawa do produkcji domowej roboty „suchej” hydraulicznej żaluzji wykonanej z plastikowej rury D50 mm, która jest wyposażona w adapter 50/110 mm
Do produkcji uszczelnienia hydraulicznego szeroka krawędź adaptera jest cięta pod kątem 30 °. Okrąg D 110 mm jest wycięty z gęstej gumy i przymocowany do punktu cięcia. Gotowy projekt jest umieszczony na wyjściu rury z osadnika gnilnego.
Wybór niezbędnych materiałów
Zanim stworzysz niezawodny system kanalizacyjny do wanny, musisz wybrać elementy jakości rurociągu.
Do układania wewnętrznej i zewnętrznej sieci na nowoczesnym rynku istnieje kilka rodzajów rur.
Główne to:
- Żeliwo – takie rury trwały, ale jednocześnie ciężki i dlatego bardzo niewygodny w instalacji. Cena za nie jest dość wysoka.
- Cement azbestowy - niedrogie produkty, których parametry pracy są gorsze od analogów plastikowych i żeliwnych. Ze względu na to, że mają szorstką powierzchnię wewnętrzną, która ma wiele drobnych wgłębień, nie powinny być używane do budowy systemu swobodnego przepływu.
- Plastik - uniwersalna opcja odpowiednia do rozmieszczenia każdego rodzaju systemu kanalizacyjnego. Są niedrogie, łatwe w instalacji i trwałe w eksploatacji. Ponadto istnieje wiele opcji na rynku - pozostaje wybór właściwego i jak to zrobić, przeczytaj ten materiał.
W przypadku układania autonomicznych ścieków w obszarach podmiejskich najczęściej stosowane są rury z tworzyw sztucznych.
W przypadku łaźni z łaźnią parową, podczas układania autostrady systemu z płynnym przepływem, dopuszcza się stosowanie rur D 100-110 mm, a rury D50 mm służą do łączenia instalacji wodociągowej z autostradą
Są dostępne z gniazdami lub bez. Aby uprościć instalację długich produktów, produkowane są dla nich okucia i inne okucia.
W celu ułożenia poziomego rurociągu w ścianach budynku należy wybrać rury w kolorze szarym D110 cm, dla pionowych sadzonek podczas instalacji odbiorników - rury D50 mm i D110 cm.
Podczas układania zewnętrznego rurociągu - rury PCV w kolorze żółto-czerwonym o tym samym rozmiarze. Adaptery służą do łączenia elementów o różnych średnicach.
System wewnętrzny
Najodpowiedniejszym układem ścieków jest wykonanie nawet na etapie budowy wanny. Są jednak sytuacje, w których konieczne jest wyposażenie już gotowych eksploatowanych budynków. Objętość wykonanej pracy i ich kolejność w każdym przypadku będą różne.
Instalacja systemu na etapie budowy
Po wzniesieniu fundamentu wyznaczane są punkty połączeń dla schodów, zlewów i innych elementów hydraulicznych.
W miejscach, gdzie układane są główne gałęzie systemu, wykopy wykopuje się do głębokości 50-60 cm w stosunku do poziomu gleby, której dno jest wyrównane z uwzględnieniem kąta nachylenia w kierunku szamba
Głębokość rury od powierzchni ziemi do szczytu ułożonej rury powinna wynosić:
- dla południowych regionów - 70 cm;
- dla środkowego pasma - od 90 do 120 cm;
- dla regionów północnych - od 150 do 180 cm.
Jeśli wysokość piwnicy osiągnie 30-40 cm, głębokość ułożonych rowów powinna wynosić około 80-100 cm w stosunku do górnego punktu uniesionej podstawy.
Układanie rurociągu zgodnie ze schematem ścieków należy rozpocząć od instalacji głównej rury, nie zapominając o obserwacji nachylenia. Odejdzie od dużych elementów węzłowych i gałęzi bocznych, wykonanych z elementów o tej samej lub mniejszej średnicy. W ostatecznej formie wszystkie śliwki przewidziane w łaźni parowej powinny być połączone z jednym rurociągiem.
Pod końcem rury wylotowej wykopano otwór na układ przepływu wody. Aby sprawdzić prawidłowe nachylenie rur, wykonaj spust testowy. Aby to zrobić, naprzemiennie we wszystkich otworach spustowych wlać małe porcje wody.
W wiadrze umieszczonym na końcu rury wylotowej taką samą ilość płynu należy wylać, gdy została wlana do otworów.
W punktach podłączenia urządzeń sanitarnych instalują pionowe zsuwy rur, które są pokryte zatyczkami, aby zapobiec zatykaniu się ciałami obcymi.
Wysokość warstw pionowych jest wykonywana z marginesem. Po wypełnieniu podłogi i zainstalowaniu trapikowa będą one łatwe do cięcia. Na tym samym etapie zamontuj pion wentylacyjny.
Jeśli urządzenie ściekowe w wannie jest wykonywane w miejscu, które znajduje się w regionie o zimnym klimacie, należy zadbać o izolację rur.
Do izolacji można użyć:
- półcylindry piankowe;
- materiały włókniste;
- rolki z pianki polietylenowej.
Zalecamy również przeczytanie o tym, jak wybrać izolację rura kanalizacyjna. Aby zmniejszyć głośność dźwięków wytwarzanych przez działający system, rury można dodatkowo owinąć materiałem tłumiącym hałas.
Na ułożonych rurach jest ułożona folia, zapewniająca niezawodną warstwę izolacji, po czym tworzą „poduszkę” z piasku o wysokości 10-15 cm
Podłogi w wannie można zorganizować na dwa sposoby: tworząc nieszczelną podłogę, która obejmuje układanie desek z odstępem 5 mm, lub przez utworzenie nachylonej powierzchni.
Przy wyborze drugiej metody ważne jest, aby podczas układania powłoki wykończeniowej nachylenie w kierunku kadzi było utrzymywane w taki sposób, aby zużyta woda nie gromadziła się, ale natychmiast wpływa do odpływu.
Układanie ścieków w już ukończonym budynku
System odprowadzania brudnej wody może być zainstalowany w pomieszczeniach, które zostały już oddane do użytku. Aby to zrobić, musisz również sporządzić schemat okablowania, oznaczający punkty połączenia. W miejscach układania rurociąg będzie musiał otworzyć podłogę.
Montaż gałęzi kanalizacyjnych odbywa się na poziomie fundamentu, a do wycofania głównej autostrady w jednej ze ścian domu wiercony jest otwór o odpowiedniej średnicy
Podczas instalowania drabin w łaźni parowej i mycia należy przestrzegać trzech podstawowych wymagań:
- Schody drenażowe w łaźni parowej i wannie są wyrównane z podłogą.
- Szczeliny systemu są pokryte odpornymi na wilgoć związkami wygładzającymi.
- Płytki wyłożone tylko po zamontowaniu drabiny.
Do podłączenia muszli klozetowej i rozmieszczenia wentylacji w toalecie załóż koszulkę.
Aby zmniejszyć ryzyko powstawania osadów na ścianach rurociągu, co prowadzi do zablokowania średnica otworu i zatkana studzienka odpływowa, zamontować pod prysznicem i na klapach odpływowych w wannie siatka filtra. Złapie liście kąpieli i małe zanieczyszczenia.
Układanie kanalizacji zewnętrznej
Kluczowym elementem zewnętrznego systemu odprowadzania ścieków jest osadnik gnilny. Może to być struktura w postaci studni drenażowej lub dwukomorowy projekt czyszczenia.
Przewodnik po instalacji fotowoltaicznej stacji ścieków
Jeśli stacja do głębokiego czyszczenia zostanie wybrana do oczyszczania ścieków przed utylizacją, oprócz podłączenia do systemu kanalizacyjnego wymagane jest również urządzenie elektryczne.
W przeciwnym razie etapy prac nad rozmieszczeniem wszystkich typów oczyszczalni ścieków autonomicznych systemów kanalizacyjnych są przeprowadzane w podobny sposób.
Galeria zdjęć
Zdjęcie z
Po zakupie stacji ściekowej o wymaganej objętości i typie, dostarczamy sprzęt na miejsce
W miejscu wybranym do instalacji stacji kanalizacyjnej wykopujemy rów. Z łaźni do dołu opracowujemy wykop z lekkim odchyleniem w kierunku szamba
Dno studzienki zalewa się piaskiem, wyrównuje i ubija. Powinna być całkowicie płaska, najlepiej najlepiej wylać betonową płytę
Szlifowanie dna rowu ubijakiem i wyrównanie go gradientem 2-3 cm na metr bieżący, skierowanym w stronę oczyszczalni
Instalujemy w rowie stację kanalizacyjną. Po nurkowaniu sprawdzamy jego poziome położenie na poziomie budynku, nakładając go na szyję w różnych kierunkach.
W wykopie leżał rurociąg kanalizacyjny z łaźni do stacji i linii elektroenergetycznej w kanale kablowym
Podłączamy rurę wentylacyjną do stacji, napełniamy zbiornik wodą i instalujemy właz. Warstwy zasypiają piasek z piasku
Sprawdzamy linię zasilającą, podłączając sprężarki do zasilania. Jeśli wszystko jest w porządku, wypełniamy wykop piaskiem z umieszczonymi w nim komunikatami
Etap 1: Zakup i dostawa stacji na stronę
Etap 2: Opracowanie rowu do rur i rowu
Etap 3: Przygotowanie dna dołu do instalacji
Etap 4: Zrzucanie i wyrównywanie dna rowu
Etap 5: Zanurzenie stacji kanalizacyjnej w rowie
Etap 6: Przekierowanie komunikacji do stacji
Etap 7: Montaż stacji i napełnianie studni
Etap 8: Napełnianie wykopu piaskiem komunikacyjnym
Budowa oczyszczalni ścieków
Jeśli wanna jest przeznaczona dla 2-3-osobowej rodziny, nie zapewnia toalety i nie używa jej tak często, że możesz ograniczyć się do budowania prymitywnego wyjścia. W tym celu, po utrzymaniu odległości określonej przez normy sanitarne, kopią dobrze odwadniać.
Ale może być instalowany tylko na glebach charakteryzujących się wysokim poziomem przepuszczalności wilgoci. Należą do nich gleby piaszczyste, drobnoziarniste i grube.
Po ustaleniu miejsca ułożenia studzienki odwadniającej należy wykonać oznaczenie terenu i wybrać sposób ułożenia do niego linii kanalizacyjnej
Budowa oczyszczalni ścieków odbywa się w następującej kolejności:
- W oznaczonym obszarze wykopuje się wykop, którego głębokość jest o 1-1,5 metra wyższa niż znak zamarzania gleby.
- Dno wykopu tworzyło 10-centymetrową warstwę gliny.
- Wyłożona ceramika lub zmiażdżony kamień z piasku, tworzący warstwę 40-50 cm wysokości. Wykona funkcję drenażu.
- Aby zapobiec rozpadaniu się ziemnych ścian wykopu, są one wyłożone cegłami, układają rzędy w rozłożonym układzie lub z gotowymi betonowymi pierścieniami.
Jeśli jest to pożądane, ściany studzienki drenażowej można ułożyć z osłonami opon. Aby to zrobić, wykop kopalnię, której średnica pozwala dopasować 4-5 ułożonych opon.
Dno wykopu jest wyrównane i pokryte grubym żwirem, tworząc warstwę o grubości 25-30 cm, na której układane są opony po rzędzie
Aby zapobiec przemieszczaniu się opony po ułożeniu pierwszej warstwy, zaleca się przeprowadzenie czterech palików wzdłuż obwodu. Aby zwiększyć wytrzymałość konstrukcji, miejsce przylegania opon można traktować bitumem. Podczas układania każdej warstwy, aby wyeliminować zamulanie i poprawić drenaż po bokach każdej opony, zasypiaj gruz i kawałki połamanych cegieł.
Aby dowiedzieć się, jak prawidłowo wyposażyć szambo w opony - kontynuuj odniesienie.
Jeśli gleba miejsca, w którym znajduje się wanna, nie pozwala na dobry przepływ wody, powinieneś pomyśleć o zainstalowaniu gotowego polimerowego szamba lub o nabyciu stacji głębokiego czyszczenia.
Wymagana objętość polimerowych zbiorników septycznych i stacji głębokiego czyszczenia jest określana na podstawie obliczenia całkowitej trzydniowej normy ścieków, nie zapominając o zapasie 10-15%
Główną zaletą takich systemów jest bezpieczeństwo środowiska. Nagromadzone ścieki nie będą mogły przeciekać przez ściany z materiałów wodoodpornych, a zatem po prostu nie zaszkodzą skałom i wodom gruntowym.
Z powodu aktywności życiowej bakterii tlenowych lub beztlenowych, stałe odpady rozkładają się na proste elementy, zmniejszając tym samym ich objętość o dziesiątki razy. Przy akumulacji konieczne jest tylko okresowe wypompowywanie zawartości szamba, korzystając z usług wózków próżniowych.
Wykopy i rurociąg
Aby położyć pień, wykop wykop, nadając mu kształt litery U. Jego głębokość powinna być poniżej punktu zamarzania gruntu. Dno wykopu jest dokładnie ubite i wypoziomowane, nie zapominając o wytrzymaniu odchylenia w kierunku systemu odwadniającego.
Na szczycie ubitego dna wyłożono pokruszoną kamienną „poduszkę” pod tym samym kątem i ułożono rury.
W punktach zwrotnych autostrady znajdują się studnie widokowe - doły z betonowanym dnem i murami obronnymi.
W celu ochrony ścieków przez linię główną przed zamarznięciem w okresie zimowym otwory włazów powinny być pokryte podwójnymi pokrywami
Aby wzmocnić efekt, wewnętrzne ściany włazu są wyłożone materiałem termoizolacyjnym, a ściany zewnętrzne są pokryte trocinami i ziemią.
Rura prowadzona jest pod kątem do otworu odpływowego, wcześniej wykonując otwór w ścianie pod nią. Jeśli studzienka drenażowa jest wykonana z osłon opon, rurę spustową wyjmuje się między pierwszą i drugą oponą lub przez otwór wykonany w górnej warstwie.
Osłona szamba może być wykonana z płyty drewnianej lub z blachy. Aby zapewnić przepływ tlenu w pokrywie, wykonuje się otwór do instalacji rury.
W końcowym etapie pozostaje jedynie wykonanie próbnego wyładowania w celu sprawdzenia poprawności nachylenia rur kanalizacyjnych i ubicia obszaru wokół ścian górnej części oczyszczalni ścieków.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Materiał przedstawiony na filmach pomoże wprowadzić podstawy teoretyczne w życie i uniknąć błędów podczas instalacji systemu kanalizacyjnego.
Jak układać rury kanalizacyjne:
Jak zbudować szambo z oponami:
W przyszłości, aby zapewnić stabilność systemu kanalizacyjnego w wannie, ważne jest regularne czyszczenie ścian magazynu. Zmniejszy to ryzyko zatkania filtrów glebowych szlamem i osadami mułu, które zanieczyszczają ścieżki przepływu.
Jeśli masz osobiste doświadczenie w organizacji systemu kanalizacyjnego do kąpieli, podziel się cennymi wskazówkami lub subtelnościami, które znasz z gośćmi na naszej stronie. Można to zrobić w poniższym bloku. Możesz także zadawać pytania dotyczące tematu artykułu.
