Fugowanie płytek: wideo, zaprawa

Fuga ma kilka podstawowych funkcji: eliminuje drobne defekty na krawędziach płytki, zapobiega tworzeniu się pleśni na powierzchni, chroni połączenia przed wilgocią. Materiał ten nadaje podłodze wykończony wygląd, podkreśla fakturę płytek ceramicznych. Nasz artykuł i wideo na temat fugowania płytek podłogowych pomogą bardziej szczegółowo rozważyć ten proces.

Rodzaje zaprawy

Fugi wchodzą do sklepów budowlanych w wiadrach lub torbach w postaci suchej mieszanki. Materiał ten rozpuszcza się w wodzie w pastę przed wypełnieniem spoin. Głównym składnikiem zaprawy jest żywica lub spoiwo cementowe, więc kompozycje różnią się właściwościami technicznymi i zakresem.

Zaprawę cementową wytwarza się na bazie mieszanki cementowo-piaskowej lub cementu portlandzkiego. Pierwszy materiał przeznaczony jest do wypełniania dużych spoin o grubości do 5 milimetrów. Są to tanie produkty o różnej wielkości ziaren, ich struktura zależy od frakcji piasku. Taka mieszanka nie różni się wysokimi wskaźnikami trwałości, kruszy się podczas czyszczenia i może zostać zniszczona w wyniku długotrwałego narażenia na wodę. Inną wadą tego materiału jest niemożność zastosowania go na szkliwionej powierzchni, ponieważ małe ziarna piasku mogą porysować powłokę.

Fuga na bazie cementu portlandzkiego ze specjalnymi dodatkami jest zaprawą z tworzywa sztucznego o wystarczającym czasie wiązania. Kompozycja jest przeznaczona do wypełniania szwów o grubości 3-5 mm. Aby uzyskać gotowy roztwór, do proszku dodaje się wodę lub ciekły lateks. Ten ostatni materiał pomaga poprawić właściwości hydrofobowe zaprawy. Rozwiązanie jest łatwe do nałożenia, dobrze wypełnia szwy, może być stosowane na płytkach o przeszklonej powierzchni.

 Główne zalety związków cementowych to:

• rozsądna cena;
• łatwość aplikacji;
• łatwość usunięcia starej warstwy, jeśli to konieczne.

Spośród głównych niedociągnięć materiału należy wskazać na niewystarczającą odporność na wilgoć i słabą odporność na pękanie, minimalną paletę kolorów.

Dwuskładnikowa zaprawa żywiczna ma nieco inne właściwości. Aby przygotować suchą mieszaninę miesza się z utwardzaczem. Głównym spoiwem jest tutaj żywica epoksydowa lub furanowa. W przeciwieństwie do analogu, roztwór epoksydowy ma wysoką odporność na wilgoć i odporność na chemikalia.

Szczeliny między płytkami wypełnionymi zaprawą są łatwiejsze do czyszczenia z brudu, nie chłoną wody i nie złuszczają się, zachowują swój pierwotny wygląd dłużej. Paleta kolorów roztworów żywicy jest znacznie bogatsza niż w przypadku cementu.

Zalety materiału obejmują:

• odporność na nagłe zmiany temperatury;
• wysokie wskaźniki odporności na zużycie;
• długie zachowanie koloru;
• plastyczność.

Głównymi wadami są złożoność aplikacji i wysoki koszt.

Obliczanie zużycia materiału

Wszyscy producenci podają na opakowaniu ilość zaprawy do pokrycia 1 m2 powierzchni podłogi, ale są to jedynie przybliżone wskaźniki. Zależą od grubości i szerokości szwu, a także od profesjonalnych umiejętności mistrza. Obliczenia można przeprowadzać niezależnie, stosując następujący wzór.

Д * К = g / m2, gdzie Д = (Дп + Шп) / Дп * Шп = m / m2, К = Шш * Гш * Ов, gdzie

D jest długością szwu;

K oznacza zużycie materiału w gramach;

DP - długość płytki;

Шп - szerokość płytki;

Шш - szerokość szwu;

GS - głębokość szwu;

Ov - masa zaprawy.

Rozważ konkretny przykład układania płytek podłogowych o wymiarach 20 * 20 centymetrów i grubości materiału 4 milimetry. W takim przypadku optymalna szerokość szwu będzie na poziomie 2 milimetrów. Suma długości i szerokości jest dzielona przez iloczyn tych rozmiarów i otrzymujemy 20 + 20/20 * 20 = 0,1. Następnie mnożymy uzyskaną wartość przez współczynnik 1,6, a także przez grubość płytki 4 milimetry i grubość szew - 2 milimetry t - 0,1 * 2 * 4 * 1,6 = 1,3 kilograma, co odpowiada zużyciu materiału podanemu w stół Takie obliczenia nie dają 100% dokładności, dlatego do uzyskanej wartości dodaje się kolejne 5-10%.

Przygotowanie roztworu

Przed przygotowaniem roztworu suchą mieszaninę utrzymuje się przez 1-2 godziny w temperaturze pokojowej. Proces mieszania składa się z kilku operacji:

1. mieszanie surowców;
2. utrzymywanie mieszaniny;
3. ponowne mieszanie.

Po zmieszaniu roztwór powinien pozostać umiarkowanie wilgotny, aby materiał mógł dobrze wypełnić stawy i nie pękać. Po naleganiu przez 10 minut roztwór stanie się gęsty. Aby rozluźnić, do kompozycji dodaje się trochę wody i ponownie miesza.

Gotową do użycia zaprawę należy trzymać pod górę i nie wyciekać z wiadra. Po przygotowaniu mieszanki powierzchnia płytki jest oczyszczana z cząstek kleju. Następnie zapraw do spoin. Należy zauważyć, że zwykłą zaprawę miesza się z wodą lub dodatkami lateksowymi, sucha mieszanka polimerowa powinna mieć kontakt tylko z wodą. Proporcje płynów i surowców są łączone zgodnie z instrukcjami na opakowaniu.

Przed zmieszaniem zaczynu 75% wymaganej ilości wody wlewa się do pojemnika i dodaje suchy składnik. Po zakończeniu mieszania wlewa się pozostałą wodę i sprawdza się konsystencję roztworu. Prace są wykonywane za pomocą pacy budowlanej lub wiertarki elektrycznej za pomocą trzepaczki. Po zmieszaniu zaprawa powinna stać przez 10 minut, po czym jest ponownie mieszana.

Przygotowanie szwów

Technologia fugowania płytek rozpoczyna się od prac przygotowawczych. Pogłębienia muszą być oczyszczone z kurzu i brudu, co poprawi ich przyczepność do roztworu. Konieczne jest również wydobycie kawałków zaprawy ze szwów. Najlepiej zrobić to wąskim i ostrym drewnianym przedmiotem. Konieczne jest staranne działanie z takim urządzeniem, aby nie zakłócać nowo ułożonej płytki.

Niektórzy budowniczowie zakrywają krzyże zainstalowane między płytkami, ale nie jest to zalecane. W takich miejscach zaprawa zostanie ułożona cienką warstwą, ma kolor, który można odróżnić od standardu. Wypełnianie płytek roztworem odbywa się nie mniej niż 5-7 dni po zainstalowaniu urządzenia.

Aplikacja i ubijanie

Przed fugowaniem spoiny należy zwilżyć wodą w celu lepszego przylegania zaprawy do podłoża. Do nakładania płynu służy cienki pędzel. Jeśli konieczne jest wypełnienie szwów w łazience lub łazience, prace można rozpocząć już następnego dnia po montażu podłogi. W tych pokojach najemcy zawsze się poruszają, mogą wprowadzać brud do szczelin między płytkami.

Po usunięciu resztek kleju i pyłu stawy są pokryte środkami przeciwgrzybiczymi. Aby zastosować zaprawę, potrzebujesz gumowej szpatułki i innych materiałów:

• pojemnik z ciepłą i czystą wodą;
• sztywna gąbka;
• kabel jest nieco mniejszy niż szerokość szwu.

Wklej z tacy do małego pojemnika, aby ułatwić pracę. Roztwór jest wypełniony szpachelką, wciśnięty i wepchnięty w szew. Najlepszy wynik można osiągnąć, stosując minimalną porcję makaronu. Odpowiednio wymieszana i ubita zaprawa będzie gęsta i elastyczna. Resztki zaprawy należy usunąć za pomocą ostrej metalowej szpatułki, która jest przesuwana na bok lub w dół w kierunku prostopadłym do szwu. Nadmiar mieszanki jest zawracany do zbiornika. Plamy na płytce są zmywane pół godziny po przetworzeniu.

Końcowe przetwarzanie

Połączenia między płytkami powinny dobrze wyschnąć przed końcową obróbką. Już 20 minut po aplikacji roztwór staje się plastyczny. W tym momencie powstaje i wyrównanie luk.

Przetwarzanie połączeń płytek po fugowaniu rozpoczyna się od zmywania resztek roztworu z powierzchni. Aby to zrobić, zanurz szmatkę lub szmatkę w wiadrze z wodą, po czym dobrze je ściśnij. Podczas przetwarzania zaprawy szmatką o wysokiej wilgotności pewien roztwór wody jest absorbowany do roztworu. Nadmierna wilgoć może powodować plamy starcze na szwach, wyróżniają się na tle ogólnym, nadając powierzchni brzydki wygląd.

Wzdłuż szczeliny między płytkami przesuwa się twardą gąbkę zwilżoną wodą. Jego twarda powierzchnia usuwa wystającą krawędź roztworu. Szmata służy do usuwania makaronu z płytki. Taką pracę należy wykonać jakiś czas po zszyciu, aż roztwór wyschnie. Po przetworzeniu małej powierzchni szwu gąbka jest zakopywana w wiadrze z ciepłą wodą i płukana. Wynika to z faktu, że pasta może pozostać na piance, która, poruszając się wzdłuż szwu, uszkodzi powierzchnię.

Prześwity zszywania można pominąć. Taka procedura jest konieczna do tworzenia gładkich płaskich szwów bez dołów i zagłębień. Aby wykonać taką pracę, potrzebujesz kabla o długości 15-20 centymetrów. Przed pracą część tę myje się w wodzie i wyciera szmatką, aby drut nie pozostawił brudnych plam na zaprawie.

Kabel należy delikatnie wcisnąć palcem w roztwór i przytrzymać od rogu do rogu płytki. Wydostające się resztki usuwa się wilgotną gąbką. Jeśli pasta nie jest równomiernie wyrównana, jest przeprowadzana ponownie. W miejscach wgłębień i dołów kładzie się niewielką ilość świeżego roztworu, jest on wtłaczany i pozostawiany do wyschnięcia.

Wskazówki i porady

Po fugowaniu połączeń płytek na podłodze musisz nauczyć się, jak właściwie dbać o powłokę. Przede wszystkim utrzymuj pokój w czystości, co zapobiegnie pleśni i pleśni. Szwy są czyszczone z zanieczyszczeń co najmniej raz na dwa miesiące. W tym celu stosuje się roztwór mydła. Zdezynfekować szwy wybielaczem, wybielaczem sodowym. Najwygodniej jest wykonywać pracę szczoteczką do zębów lub odkurzaczem parowym.

Nie wyrzucaj pozostałej mieszanki, może być przydatna do uszczelniania połączeń w innych pomieszczeniach. Kiedy pojawia się grzyb, stary roztwór jest usuwany, a powierzchnia jest impregnowana środkiem antyseptycznym, a następnie stosuje się nowe rozwiązanie.