Treść artykułu:
W projektowaniu krajobrazu powszechnie stosowany jest skromny, ale jednocześnie wyrafinowany żwir. Ta niesamowita bylina dekoruje kamienne skalniaki, alpejskie wzgórza, a także łóżka o różnych kształtach, w tym rabatki. W ogrodzie przednim doskonale współistnieje z goździkami, piwoniami i dzwoneczkami. Aksamitne kwiatostany o ognistej barwie czerwonej i żółto-pomarańczowej kontrastują z tłem ciemnej zieleni. Uprawa tego kwiatu nie wymaga wiedzy akademickiej. Ogrodnik jest ważny, aby zrozumieć naturę rośliny, aby zaprzyjaźnić się z nim.
Niuanse lądowania
Na daczy powinien znaleźć dobrze oświetlony obszar, który jest ogrzewany przez słońce przez ponad 8-10 godzin dziennie. Są to rośliny, które kochają ciepło i nie tolerują gęstego cieniowania. Podstawowe zasady sadzenia i pielęgnacji żwiru (zdjęcia i opisy odmian podano poniżej) obejmują:
- Prawidłowo dobrana gleba. Mokre miejsca należy wysuszyć specjalnymi środkami. Niektórzy polecają zrobić łóżko w formie kopca lub kupując odmiany, które kochają wilgoć. W otworze należy wykonać drenaż kamieni lub keramzytu. Podczas kopania terenu ziemię należy wymieszać z piaskiem.
- Odległość między krzewami. Powinien znajdować się w przedziale od 15 do 20 cm, aby rozeta liści swobodnie się rozwijała.
- Maksymalna odległość korzeni od wód gruntowych. W nadmiernie wilgotnej glebie system korzeniowy zaczyna gnić, a także pojawia się szara pleśń.
Choroby i szkodniki najczęściej nie mają wpływu na tego przedstawiciela rodziny Pink. Co więcej, krzewy są bardzo łatwe do rozprzestrzeniania się na ich działce. Wystarczy zasiać nasiona w pojemniku na wiosnę (marzec), aw ostatnich dniach kwietnia przesadzić sadzonki na otwarty grunt. Warto wziąć pod uwagę, że zagrożenie mrozem wciąż pozostaje, więc pędy muszą być pokryte. W tym celu
- agrovolokno;
- film;
- plastikowe butelki.
Jednak młodzi wyrzucą kolor tylko w przyszłym roku. Drugim sposobem reprodukcji jest podział krzewów. Wiosną lub wczesną jesienią, musisz wykopać krzak i delikatnie podzielić go na dwie części. Przed lądowaniem w dole, wlać wodę do korzeni nie są zwiędnięte.
Jeśli to konieczne, ważne jest zmniejszenie kwasowości gleby. Do tego dodaje się kilka części popiołu drzewnego.
Cechy opieki
Chociaż żwir nie jest nazywany kapryśną rośliną, nadal musi być regularnie karmiony nawozami mineralnymi i organicznymi. Można wytwarzać substraty fosforanu potasu, torf, gnojowicę lub próchnicę liściastą, a także nitrofosforany (trzy w jednym - azot, potas i sód). Ponadto ważne jest zapewnienie dogodnych warunków dla kwiatu:
- woda jako suszenie ziemi;
- poluzuj glebę, usuwając chwasty;
- oczyścić krzew z suszonych liści i szypułek.
Jednak wiele zależy od różnorodności kultury. Istnieją odmiany odporne na mróz. Inne gatunki spokojnie koegzystują w lekko zacienionych ogrodach. Do trzeciego ulubionego miejsca należą doliny rzeczne. Dlatego każdy z nich musi być spełniony osobiście.
W okresie zimowym zielenie musi być odcięte pod korzeniem, a łóżko powinno być pokryte ściółką. Suche liście, a także igły sosnowe lub futrzane (warstwa do 10 cm) staną się niezawodną ochroną przed silnymi mrozami.
Rodzina Gravilat
W sumie na świecie jest około pięćdziesięciu gatunków tego wykwintnego kwiatu. I tylko 20 odmian żwiru jest klasyfikowanych jako rośliny zielne, które są używane do sadzenia w otwartym terenie. Spośród nich tylko 7 można znaleźć na terytorium Rosji, które są przystosowane do uprawy w umiarkowanych i niskich szerokościach geograficznych. Klimat europejski nadaje się również dla niektórych gatunków tego rodzaju.
Urban
W wielu krajach nazywa się to trawą św. Benedykta. Okres kwitnienia żwiru miejskiego trwa około czterech miesięcy - od maja do sierpnia. Miniaturowe kwiaty o średnicy 2 cm ze względu na 5 jasnożółtych płatków przypominają słońce. Terry norek ma ten sam odcień, ale w niektórych przypadkach ma brązową obwódkę wykonaną z małych pręcików. Cały pień pokryty delikatnymi kosmkami. Liście zbierane są w potrójną rozetę, która jest sadzona na długich korzeniach.
Wysokość dzikiej rośliny wynosi od 40 do 80 cm, co umożliwia wykorzystanie miejskiego żwiru do dekoracji prostokątnych klombów. Oto główne punkty rozwoju:
- Mroźny i odporny na suszę.
- Nie należy przenosić zbyt wilgotnych (mokradłowych) gleb o wysokiej zawartości soli.
- Wyokrętowanie odbywa się przez nasiona na początku wiosny.
- Między łóżkami szerokość powinna wynosić ponad pół metra.
Naukowo udowodniono, że korzenie rośliny mają właściwości lecznicze i przeciwstomowe. Jednocześnie wiele gospodyń domowych dodaje je jako przyprawę do zup i napojów alkoholowych (wino lub piwo).
Nie zakopywać nasion głęboko w ziemi, po prostu pogłębić je o -2 cm. Następnie pędy pojawiają się wcześniej, w ciągu 2-3 tygodni.
Rzeka
W przeciwieństwie do większości swoich "krewnych" żwir rzeczny doskonale nadaje się do wilgotnych i lekko zacienionych obszarów. Zasadniczo może to być:
- surowe brzegi stawów, bagien i rzek;
- gleby gliniaste, piaszczyste lub mułowe;
- pola lub łąki z podłożem odżywczym;
- krzewy i lasy.
W większości przypadków może wytrzymać zarówno kwaśne, jak i wapienne obszary. Jest to jedna z nielicznych odmian doskonale dopasowująca się w najbardziej niesprzyjających warunkach. Począwszy od świąt w maju, a skończywszy na wrześniowych dniach powszednich, purpurowe kukliki (tzw. Amerykanie) sprawiają ogrodnikom radość z karminowo-czerwonych kwiatów.
Liście w glebach neutralnych i lekko kwaśnych zaczynają zmieniać swój kolor. Pojawiają się purpurowe żyły. Może to być wykorzystane do stworzenia oryginalnego projektu krajobrazu.
Takie rośliny zielne na otwartym terenie rosną do jednego metra, podczas gdy żwir rzeczny jest w stanie samodzielnie zapładniać glebę wokół niego. Dojrzałe pręciki stanowią dla niego rodzaj organicznego opatrunku górnego.
Chilijski
Nazwa wymownie podaje skąd pochodzi ta rasa. Dzięki grailom chilijskich hodowców wypuszczono wiele innych odmian kultury, wśród których są popularne:
- Goldball (żółte ogromne kwiatostany);
- Pan Bradshaw (ma szkarłatny odcień);
- Lady Stratheden (bujny kwiat o średnicy 3-4 cm z kwaśno-żółtymi płatkami);
- Kula ognia (w pomarańczowej palecie);
- Pani J. Bradshaw.
Te urocze kwiaty będą ozdobą ogrodu przez około jeden lub dwa miesiące. Pąki zaczynają kwitnąć 15 maja. Do połowy lipca powstaje 60 centymetrowych szypułek. Korzystna temperatura kiełkowania nasion wynosi 15 stopni. Sadzonki w pudełku muszą być rozcieńczone, aby kwiat był większy.
Gdy temperatura na ulicy spadnie do +6 ° C, ogród z przodu powinien zostać pokryty agrofibrem.
Prymas
Kiedyś naukowcy-botanicy przekroczyli chilijski i szkarłatny żwir i okazało się, że są odludną odmianą. Jego kwiaty są jak dzwonki pochylone, jakby z ciężkiej pracy. Kolorystyka tej odmiany będzie podobna do wielu fanów bordo, ponieważ w tym odcieniu powstają łodygi kultury. Są elegancko zdobione żółtymi płatkami z centrum frotte. W innych odmianach są różowe, a nawet białe kwiatostany, które mają formę paniculate lub shchitkovidnuyu. Gęste liście naśladują pióra lub ostrza. W wysokości, pierwotny żwir sięga, m, więc ta różnorodność roślin zielnych jest najbardziej odpowiednia dla otwartego podłoża.
Luksusowy kwiat pojawi się tylko wtedy, gdy krzak jest w otwartym terenie. W sezonie kwitnienia potrzebuje dużych porcji światła słonecznego. Jednak w upalne dni trzeba obficie podlewać tylko korzeń, a nie całą działkę, aby nie stworzyć efektu cieplarnianego. Krzew powinien być odcięty, a następnie może urosnąć na szerokość.Takie kręcone artefakty staną się oryginalną ozdobą skalnych ogrodów.
W ziemi pożądane jest wytwarzanie torfu, popiołu drzewnego, mąki dolomitowej, piasku i humusu roślinnego. Eksperci zalecają, aby przed sadzeniem traktować glebę preparatami grzybobójczymi.
Hybrydowy
Kwiatostany osiągają średnicę 3 cm. Często są żółte, czerwone i pomarańczowe. W tym przypadku pręciki każdego gatunku są podobne do placer bursztynowej biżuterii. Liście, położone na długich szypułkach, mają pomarszczoną strukturę i są pokryte niemal niedostrzegalnymi włoskami. Na każdym z nich wyraźnie odróżniają się żyły kontrastowe. Blask liści przywiązany jest do postrzępionej i lekko pofalowanej krawędzi. U nasady są połączone w kompaktowy, ale stosunkowo gęsty wylot.Gravilat hybrid ma różnorodne odmiany hodowlane, wśród których są popularne:
- Księżniczka Juliana;
- Książę Pomarańczowy;
- Gladys Perry;
- Dolly North;
- J. Bradshaw;
- Rubin.
Te podwójne kwiaty można podziwiać na gęstych szypułkach przez prawie dwa miesiące: maj i czerwiec. Jeśli we wrześniu pogoda będzie ciepła, busz ponownie wyrzuci porcję młodych pąków.Hodowanie i pielęgnacja hybrydowego żwiru nie różni się od chilijskiego, ponieważ pochodzi z niego.
Jesienne sadzenie powinno odbywać się na długo przed mrozem. Sadzonka powinna być dobrze wzmocniona i ukorzeniona, aby nie zamarzać przy obniżonej temperaturze.
Kula ognista
Od reszty rodziny z Pink Gravel, Fireball jest ostry czerwony. Chociaż istnieją odmiany i kwasowo-pomarańczowy kolor. Duże podwójne kwiaty doskonale udekorują brzydkie granice frontowych ogrodów.Ważną rolę w kalibracji odmiany odgrywa nurkowanie. Po wysianiu nasion w pojemniku należy poczekać na pojawienie się kilku liści, a następnie podzielić je i przenieść do nowego pojemnika.
Podział krzewów należy przeprowadzać 1-2 razy w ciągu czterech lat. Powinny być sadzone w odległości 20 cm. Jeśli to możliwe, przyciąć łodygi, aby uzyskać większą objętość buszu.
Terry
Jego oficjalna nazwa to Red Dragon. Ten rodzaj żwiru jest ulubieńcem wielu ogrodników, ponieważ kwiat ma trójwymiarowy kształt. Płatki są układane w kilku rzędach, co nadaje roślinie elegancki wygląd.Niezwykle krzykliwy odcień czerwonych kwiatów wygląda świetnie na alpejskich wzgórzach. Dbając o kulturę, konieczne jest wzbogacenie gleby w próchnicę. Aby gleba nie była zbyt mokra, kwietnik można unieść o kilka centymetrów ponad poziom gruntu. Między innymi musisz zastosować podstawowe zalecenia dla tego rodzaju.
Z tego wynika wniosek. Zewnętrznie nieatrakcyjny żwir kwiatowy w inteligentnej pielęgnacji może być niesamowitym eksponatem nowoczesnego ogrodu.
