Klasyfikacja kamer według ich cech charakterystycznych

Cyfrowe, analogowe, lustrzane, pseudo-lustra, mydelniczka... Jak zrozumieć całą tę różnorodność dla początkującego, który chciałby kupić swój pierwszy aparat, ale nie wie, co wyżej wymienione kamery? A jeśli weźmiesz pod uwagę układankę z pełną klatką, współczynnikiem kadrowania, systemem celowania i dalmierza, formatami i długą listą takich modnych słów?

Jakie są kamery

Zacznijmy od samego początku: są aparaty analogowe i cyfrowe.

Kamera analogowa - urządzenie skoncentrowane na chemicznej metodzie rejestracji obrazów na materiałach światłoczułych. Najbardziej znanym przedstawicielem gatunku jest kamera filmowa. Możesz dowiedzieć się tylko, jak potoczył się strzał po wywołaniu filmu. Nie będziesz mógł ciągle klikać migawki, ponieważ film ma tendencję do kończenia się i nie będziesz w stanie „nadpisać” klatek.

Aparaty cyfrowe - nowoczesna technologia, która rejestruje już zdigitalizowany obraz. Fotografia w tym przypadku jest wynikiem naświetlenia światłoczułą matrycą złożoną z fotodiod, które zamieniają energię świetlną na impulsy elektryczne. Sygnały te są przetwarzane przez procesor, po czym obraz jest wyświetlany na wbudowanym wyświetlaczu i zapisywany. Jeśli ramka się nie powiedzie, można ją usunąć, zwalniając w ten sposób miejsce na karcie pamięci na nową.

Rodzaje kamer analogowych

W zależności od wielkości okna ościeżnicy (fragment materiału światłoczułego, na którym pozytyw lub fotografia negatywowa) aparaty filmowe dzieli się zwykle na wielkoformatowe, średnioformatowe, małoformatowe i miniaturowy.

Ponieważ ta technika to już przeszłość, interesują nas tylko aparaty małoformatowe z filmem 35 mm. Kiedyś otrzymali największą dystrybucję, a teraz można je nazwać rodzajem standardu, którym kierują się producenci „liczb”. Raczej to nie same aparaty są uważane za punkt odniesienia, a wielkość kadrów, które zabrali – 24 mm x 36 mm.

Duży i średni format nie ma odpowiednika wśród aparatów cyfrowych. Dlatego nadal są cennym narzędziem w rękach profesjonalistów. A aparaty małoformatowe stały się zabawkami dla koneserów klasyki, dzięki czemu produkcja filmu 35 mm nie została jeszcze zaniechana. Początkujący nie potrzebują takich aparatów.

Rodzaje aparatów cyfrowych

Aparaty cyfrowe mają tylko jedną unikalną cechę, która pozwala je sklasyfikować bez większego pomieszania z technologią analogową - wielkość matrycy. W zależności od tego można wyróżnić:

• przycięte aparaty - matryca mniejsza niż 24 x 36 mm;
• pełna klatka - rozmiar matrycy jest w przybliżeniu równy pełnej (24x36) klatce;
• średni format – matryca jest większa od pełnej klatki.

Te ostatnie są gorsze od analogicznych rozmiarem ramki i nie stanowią ich alternatywy. Wielkość matrycy wpływa na światłoczułość aparatu cyfrowego (im większa tym lepiej), a ilość znajdujących się w niej fotodiod wpływa na szczegółowość obrazu (im więcej, tym lepiej).

Generalna klasyfikacja

Otóż ​​teraz, gdy mamy już uporządkowane muchy, przechodzimy do kotletów, czyli do najpopularniejszej opcji klasyfikacji w odniesieniu do cech optyki i wizjera. Według niego można wyróżnić następujące typy:

• aparaty kompaktowe;
• bez lustra;
• pseudo-lustrzane;
• dublowane.

Aparaty kompaktowe, często nazywana mydelniczką, to mały aparat ze stałym obiektywem. Jeśli szukasz czegoś niedrogiego do uchwycenia niezapomnianych chwil, to prawdopodobnie trzymałeś już takie urządzenie w swoich rękach.

Wśród takich aparatów jest oczywiście elita, która pozwala na uzyskanie zdjęć przyzwoitej jakości, ale w przeważającej części przedstawiciele tej klasy „przekupują” tylko o zwartej budowie i niskim koszt.

Aparaty bezlusterkowe też nie za duży. Jeśli spojrzysz na fakt, to wszystkie mydelniczki są również bez lustra, ponieważ uchwycone przez obiektyw obraz do kamer tej klasy jest najpierw digitalizowany, a następnie przenoszony do urządzenia celowniczego lub od razu do wyświetlacz.

Mimo to termin ten jest zwykle nazywany aparatami cyfrowymi z wymiennymi / wymiennymi obiektywami i wizjerem elektronicznym. Aparaty bezlusterkowe pozwalają na uzyskanie przyzwoitej jakości zdjęć, ale już są w średnim segmencie cenowym. Nadaje się do roli pierwszego narzędzia fotografa-amatora.

Lustrzanki tak zwany ze względu na wbudowany w korpus optyczny system celowniczy, składający się z lustra i pryzmatu pentagonalnego. Światło uchwycone przez obiektyw odbija się od lustra, przechodzi przez pryzmat i wpada do wizjera. Fotograf widzi obraz w czasie rzeczywistym, bez najmniejszego opóźnienia, co czyni ten aparat godnym narzędziem w rękach profesjonalistów.

W dzisiejszych czasach trudno doszukać się poważnych różnic między zdjęciami wykonanymi lustrzanką cyfrową lub jej odpowiednikiem z wizjerem elektronicznym, jeśli oba aparaty należą do tego samego segmentu cenowego. Jednak obecność celownika optycznego wpłynęła na wielkość obudowy, której nie można nazwać małą, oraz na zużycie energii (nie potrzebuje energii w trybie celowniczym).

Pseudo-lustrzana kamerat - droga, niejasna rzecz ze stałym obiektywem, która uzupełni dzisiejszą recenzję. Rozmiar - skrzyżowanie ostatniej pary powyższych kamer. Jakość zdjęć jest czymś pomiędzy nimi a mydelniczką. Za tę cenę... Budżetową trudno nazwać. A według cech konstrukcyjnych - typowy bezlusterkowiec.

Profesjonaliści patrzą na ten cud bez cienia myśli „chcę” i po cichu cieszą się, że to „coś” jest stopniowo zastępowane przez zwykłe telefony z aparatami. Amatorzy mogą wkupić się w godny zaufania wygląd, ale potem starają się zmienić to „piękno” na coś poważniejszego. Lub mydelniczkę, która jest znacznie wygodniejsza.