Turecka szklanka do herbaty: nazwy i szczegółowy opis

Niektóre obce słowa brzmią i czytają się prawie jak nasze, ale mają inne znaczenie. Na przykład bałagan (bardak), który w języku tureckim może oznaczać szklankę lub filiżankę. Oznacza to różne rodzaje tych potraw. Ale dzisiaj opowiem tylko o jednym z nich, który zajmuje ważne miejsce w kulturze Turcji i Azerbejdżanu.

Armudu

Armudu oznacza gruszkę w Azerbejdżanie. Nazwa jest trafna, ponieważ szklanka tureckiej herbaty bardzo przypomina ten owoc. To prawda, że ​​niektórzy widzą w oryginalnym kształcie ścian naczynia ślad zgięcia kobiecej talii, więc nie powinieneś być zaskoczony słysząc termin „boomaly” (Boğmalı), który w naszym języku oznacza "Zbity".

Zwężający się środek tureckiego czajniczka pomaga dłużej utrzymać temperaturę napoju na dnie. A szeroki blat pomaga szybko schłodzić gorącą ciecz. Dzięki temu możesz cieszyć się świeżo zaparzonym, orzeźwiającym napojem bez ryzyka poparzenia ust.

Turecka szklanka do herbaty i jej cechy

Armudy mogą być wykonane z różnych materiałów, ale najbardziej popularne są naczynia szklane i kryształowe, przez ścianki których widoczna jest zawartość. Jednocześnie te pierwsze są dość często pokryte malarstwem dekoracyjnym, w tym elementami ornamentyki narodowej.

Armudu z uchwytem to wariant zastawy stołowej przystosowany dla turystów. Bez niego powstają oryginalne szklanki do herbaty.

Drugą niezwykłą cechą takich "kubków" jest ich objętość - tylko 100 ml. I to też ma swój cel, ponieważ niewielką ilość herbaty można szybko wypić, gdy jest jeszcze świeża i gorąca. Cóż, wtedy czujni właściciele ponownie napełniają tę samą szklankę z pobliskiego czajnika.

Nawiasem mówiąc, napój nie jest wlewany do armudy do góry, ale tak, aby było wolne miejsce na usta - 1-2 cm od krawędzi. Nazywa się dodag yeri i często jest oznaczony obręczą. Otóż, aby nie poparzyć sobie palców podczas ceremonii parzenia herbaty, na ramionach dodawane są małe talerzyki, które z powodzeniem zastępują brakujący uchwyt.