Jak prawidłowo zainstalować klimatyzator na ścianie nośnej: przegląd technologii montażu

Jeśli zdecydujesz się samodzielnie zamontować i podłączyć zupełnie nowy klimatyzator, musisz znać wszystkie technologiczne funkcje i subtelności. Po przeczytaniu tego artykułu dowiesz się, jak prawidłowo zainstalować klimatyzator na ścianie nośnej, aby nie było problemów z obsługą lub konserwacją.

Znając wszystkie cechy pracy, możesz nie tylko kontrolować zatrudnionych rzemieślników, ale także robić wszystko samodzielnie. Biorąc pod uwagę, że instalacja kosztuje zwykle aż połowę klimatyzatora, jest to szansa na duże oszczędności.

Tutaj znajdziesz wskazówki dotyczące wyboru lokalizacji dla każdego bloku. Opisaliśmy wszystkie niuanse instalacji, podaliśmy listę wszystkiego, czego potrzebujesz, z opcjami wymiany na improwizowane środki. Zaproponowaliśmy szczegółowe instrukcje instalacji klimatyzatora, analizę ewentualnych błędów oraz film z całego procesu, który pomoże poradzić sobie nawet początkującemu.

Jak wybrać lokalizację klimatyzatora?

Od poprawności tej decyzji zależy nie tylko komfortowy mikroklimat w domu, ale także zdrowie mieszkańców, trwałość systemy dzielone, wysokość rachunków za energię elektryczną i konserwację jednostki. Ponadto w przypadku ścian nośnych błędy mogą przerodzić się w problemy z WIT i innymi urzędami, a czasem nawet zawalenie się budynku.

Aby uniknąć wszystkich opisanych negatywnych konsekwencji, wybierając miejsce i sposób montażu klimatyzatora, należy wziąć pod uwagę wiele czynników - o nich porozmawiamy dalej.

Ograniczenia dotyczące ścian konstrukcyjnych

Ściany nośne są najgrubsze w domu, główny ładunek jest na nich rozłożony, uszkodzenie ich konstrukcji zagraża bezpieczeństwu wszystkich mieszkańców.

Ściany zewnętrzne są zawsze nośne, dlatego nie ma wyboru jednostki zewnętrznej klimatyzatora. Wielu właścicieli ma tendencję do ukrywania komunikacji wewnętrznego bloku w ścianie ze względów estetycznych. Aby to zrobić, potrzebujesz rowka o głębokości od 4 do 7 cm.

Zbrojenie w ścianach nośnych układa się tylko 3 - 4 cm od powierzchni ściany. Oznacza to, że zbrojenie będzie musiało zostać wycięte - a to jest niebezpieczne, poza tym jest zabronione przez SNiP 3.05.06 - 85. Zakaz głębokiego rowkowania dotyczy również murowanych ścian nośnych: wprawdzie nie mają zbrojenia, ale znaczne zmniejszenie grubości, zwłaszcza na odcinku poziomym, negatywnie wpływa na odporność na masa.

Czy to oznacza, że ​​nie da się bezpiecznie i legalnie zainstalować klimatyzacji i komunikacji w ścianie nośnej? Oczywiście nie.

Istnieje kilka rozwiązań na raz:

1. Układanie linii w skrzynce to najbardziej powszechna i wszechstronna opcja, jest również stosowana w przypadku montażu klimatyzatora po wykończeniu ścian;
2. Montaż jednostek tyłem do siebie jest możliwy tylko wtedy, gdy klimatyzator jest zawieszony na ścianie od strony ulicy.
3. Stylizacja trasy klimatyzatora w fałszywej ścianie, kolumnie, innej konstrukcji dekoracyjnej na ścianie lub suficie z płyt gipsowo-kartonowych. Osłaniając całą ścianę płytą gipsowo-kartonową, możesz jednocześnie zorganizować izolację akustyczną od sąsiadów lub izolację.

Jeśli nie zamierzasz sprzedawać, dziedziczyć ani dokonywać innych transakcji z mieszkaniem, prawdopodobnie nielegalne kruszenie ścian w celu zainstalowania klimatyzatora pozostanie niezauważone i bezkarny.

Jednak zdecydowanie odradzamy robienie tego dla własnego bezpieczeństwa - mieszkasz w tym domu, a nie instalatorów.

Gdzie powiesić na zewnątrz?

Wydajność i ekonomiczność systemu split w dużej mierze zależy od warunków pracy jednostki zewnętrznej i długości trasy. Im lepiej chłodzi i im bliżej jest, tym łatwiej mu zapewnić chłód w domu.

Po pierwsze, zewnętrzna część systemu dzielonego musi być bezpiecznie zamontowana. Ściany zewnętrzne są nośne, grube, prawie zawsze odpowiednie. Trudności mogą wynikać z izolacji lub wentylowanej elewacji, a szczególną uwagę należy zwrócić na montaż na ścianie z betonu komórkowego. Dopuszczalne jest umieszczanie na balustradzie balkonu tylko modeli o małej mocy, o wadze 10-15 kg.

Po drugie, agregatowi kondensacyjnemu będzie łatwiej pracować w cieniu, po stronie północnej lub wschodniej. Ponadto sprężarka i chłodnica muszą być dobrze wentylowane ze wszystkich kierunków, dlatego ważne jest przestrzeganie wszystkich punktów wskazanych w instrukcji. Zwykle jest to 10 - 30 cm od ściany i po bokach, 60 cm z przodu i na górze, co najmniej 2 m od ziemi.

Po trzecie, jednostka zewnętrzna klimatyzatora, powinien znajdować się w zasięgu ręki, ale nie przeszkadzać Tobie ani sąsiadom.

Dogodne miejsca do montażu jednostki zewnętrznej:

• pod okapem dachu;
• na nieoszklonym balkonie;
• przy przeszklonym balkonie;
• pod oknem, jeśli rurkę drenażową można przenieść na bok;
• na dachu, jeśli tor nie przekracza 10 - 20 m, w zależności od modelu.

Ostatnią rzeczą do rozważenia jest odprowadzenie skroplin z jednostki wewnętrznej. Zgodnie z normami powinien być odprowadzany do kanalizacji, ale w praktyce jest to niezwykle rzadko możliwe do zrealizowania. Rura jest najczęściej wyjmowana na zewnątrz, pod jednostką zewnętrzną.

W takim przypadku należy najpierw zapewnić, że jest on niższy niż jednostka wewnętrzna. A po drugie, żeby woda nie spadała na przechodniów, okna i ściany. Rurę spustową można poprowadzić oddzielnie od głównej linii między blokami, najkrótszą ścieżką do ulicy, z lekkim spadkiem.

Gdzie umieścić jednostkę wewnętrzną?

Jednostki wewnętrznej również nie można zawiesić w rogu, konieczne jest wycofanie się co najmniej 12 cm w bok i 10 - 30 cm od sufitu, dokładne liczby są podane w instrukcji. W przypadku montażu na ścianie nośnej szczególnie ważne jest wybranie lokalizacji blisko ściany ulicy, aby zminimalizować długość trasy w skrzynce.

Nie wieszaj klimatyzatora nad kaloryferem, w kuchni lub innym pomieszczeniu z zakłóceniami elektromagnetycznymi, za zasłoną, nad szafą, nad łóżkiem lub miejscem pracy. W tym drugim przypadku masz gwarancję regularnych przeziębień, w pozostałych jednostkach nie będzie w stanie pracować efektywnie, może wkrótce zawieść.

Czego potrzebujesz do samodzielnego montażu?

Wysokie ceny profesjonalnej instalacji z reguły tłumaczy się użyciem drogich profesjonalnych narzędzi, a także niebezpieczeństwem pracy. Ale to tylko częściowo prawda, więc jeśli nie jesteś gotowy dać porządnej sumy za kilka godzin pracy zawodowej, możesz to zrobić sam.

Specjalistyczne narzędzia można wypożyczyć w sklepie z narzędziami, a materiały eksploatacyjne można kupić w sklepach z filtrami i częściami do klimatyzacji.

Narzędzia: profesjonalne lub podręczne

Aby naprawić oba bloki, potrzebujesz dziurkacza i poziomicy, wskazane jest również posiadanie wiertarki lub śrubokręta. Za pomocą dziurkacza konieczne jest dziurkowanie nie tylko elementów złącznych, ale także wyjścia komunikacji. Oznacza to, że potrzebujesz wiertła lub noża o średnicy 50 - 80 mm, w zależności od modelu klimatyzatora. Jeśli nie ma poziomu budynku, można go zastąpić kawałkiem przezroczystego węża do wody.

Jeśli planujesz podłączyć do sieci bezpośrednio, bez gniazdka, będziesz potrzebować wskaźnika i testera, aby nie pomylić przewodów i sprawdzić działanie bez przepalenia płytki sterującej klimatyzatora.

Wskazane jest również posiadanie manometru do sprawdzania ciśnienia freonu po instalacji.

Najważniejszym profesjonalnym narzędziem jest zestaw do obróbki rur miedzianych. Zawiera obcinak do rur, obcinarkę lub ukosowacz, wałek. Teoretycznie pierwsze 2 można zastąpić piłą do metalu, pilnikiem i papierem ściernym, a w wypożyczeniu poszukać tylko wałka do wykonania gniazda.

Jednak w praktyce prowadzi to do dostania się wiórów metalowych do rurki, a następnie do sprężarki, co powoduje jej awarię. Dodatkowo, jeśli z cięcia nie usuniemy zagięć, wgnieceń i zadziorów, to po kielichowaniu krawędź rury nie będzie gładka, a najmniejsze pęknięcia będą się z czasem rozchodzić i prowadzić do wycieku freonu.

Kolejnym specjalistycznym urządzeniem jest pompa próżniowa, która jest wymagana do usunięcia powietrza, wilgoci i kurzu z układu przed pierwszym uruchomieniem. Jeśli nie możesz go znaleźć lub czynsz jest zbyt drogi, możesz go zastąpić kompresorem ze starej lodówki lub dmuchawą z akwarium połączoną z manometrem.

W przypadku braku takiego sprzętu i krótkiej długości trasy można po prostu trochę obniżyć freon przed startem, aby wypierał wszystko, co niepotrzebne.

Jeśli zdecydujesz się samodzielnie zainstalować jednostkę zewnętrzną na wysokości większej niż 2 m, koniecznie wykup ubezpieczenie. Podczas pracy z drabiny wezwij co najmniej 1 - 2 asystentów: kondensator jest dość ciężki, podnoszenie i umieszczanie go na wspornikach nie jest łatwym zadaniem.

Materiały eksploatacyjne i ich dobór

Przed rozpoczęciem prac instalacyjnych należy sprawdzić wyposażenie klimatyzatora i kupić materiały eksploatacyjne. Z reguły w zestawie znajduje się tylko samo urządzenie wraz z instrukcją, nawet baterie do pilota należy dokupić.

Jednak w niektórych modelach w zestawie znajdują się miedziane rurki do linii freonowej, a także może być przewód z wtyczką do podłączenia do gniazdka. Jeśli tak jest w Twoim przypadku - sprawdź długość rurek, jeśli jest ich za mało - kup nowe na całą długość, a nie tylko na brakujący element.

Od elektryka na pewno będziesz potrzebować drutu o przekroju 2 - 2,5 m2. mm. 2 - 4 żyły, w zależności od modelu, do podłączenia jednostki zewnętrznej do jednostki wewnętrznej. Weź długość z marginesem co najmniej 0,5 m, aby po zdjęciu i ułożeniu nie była rozciągana.

Musisz również zadbać o podłączenie jednostki wewnętrznej. Potrzebny będzie przewód do najbliższej skrzynki przyłączeniowej i klimatyzatora, automat, ewentualnie gniazdko, wtyczka, skrzynka do prowadzenia przewodów na zewnątrz.

Wsporniki L są zwykle używane do mocowania jednostki zewnętrznej. Muszą być oceniane na 5-krotność wagi urządzenia. Nie zapomnij zaopatrzyć się w kołki z wkrętami samogwintującymi i kotwami, aby zamocować na nich nie tylko te wsporniki i samą jednostkę, ale także płytę montażową jednostki wewnętrznej.

Do trasy potrzebne będą dwie bezszwowe grubościenne rurki o różnych średnicach, wykonane z miękkiej miedzi na freon. Ich krawędzie muszą być fabrycznie zamknięte, aby do środka nie dostał się kurz. Dokładną średnicę można znaleźć w instrukcji, a długość jest równa długości toru plus 1m zapasu, ponieważ nie można ich połączyć w celu przedłużenia.

Rury miedziane wymagają izolacji - tuleje z gumy piankowej o odpowiedniej średnicy i długości.

Nie zapomnij o rurce odprowadzającej kondensat - wężu falistym lub rurce polipropylenowej. Jeśli musi być długi lub pojawi się w pewnym momencie, potrzebna będzie pompa spustowa.

Aby ukryć rurociąg bez myślenia o tym, jak przeciąć ścianę nośną pod klimatyzatorem, kup plastikowe pudełko. O wiele łatwiej jest naprawić go na ścianach, aby zamaskować komunikację.

Jeśli nie cały tor będzie zapakowany w pudełko, wskazane jest owinięcie go metaliczną taśmą.

Dodatkowo możesz kupić osłona ochronna, wandaloodporna obudowa i zestaw zimowy do jednostki zewnętrznej, ale są to akcesoria opcjonalne.

Procedura i technologia instalacji

Statystyki mówią, że przytłaczająca większość awarii systemów dzielonych, a także ich nieprawidłowe działanie, jest w całości lub częściowo spowodowana błędami podczas instalacji. Jeśli jesteś gotowy podejść do sprawy skrupulatnie i odpowiedzialnie, możesz uzyskać niezbędne narzędzie i sprzęt, wtedy samodzielna instalacja nie tylko pomoże zaoszczędzić pieniądze, ale także uchroni Cię przed błędami nieodpowiedzialni rzemieślnicy.

Tak więc, jeśli klimatyzator znajduje się obok niego w pudełku, jego instrukcje zostały przestudiowane, wszystkie niezbędne narzędzia i materiały są gotowe, możesz przystąpić do instalacji.

Prace przygotowawcze i jednostka wewnętrzna

Po wybraniu miejsca na jednostkę wewnętrzną przyprowadź do niej elektryka. Zaleca się wydłużenie nowego kabla z ekranu lub przynajmniej z najbliższej puszki połączeniowej. Aby nie dostać się na armaturę lub okablowanie, robiąc otwór na automat lub gniazdko, zaleca się najpierw obdzwonić ścianę wykrywaczem przewodów lub przynajmniej wykrywaczem metalu.

Jeśli to możliwe, lepiej umieścić automat na sąsiedniej, niepodpartej ścianie. Nie daj się ponieść chęci ukrycia wszystkiego tak bardzo, jak to możliwe: gniazdka i wyłącznik obwodu musi być w zasięgu ręki, bez stołków i drabinek.

Podczas gdy klimatyzator jest zapakowany, należy wykonać najbrudniejsze prace:

• Zaznacz ścianę: gdzie będzie blok wewnętrzny, z niego prowadzi droga do bloku zewnętrznego o nachyleniu 1 - 3%, gdzie znajduje się wyjście na ulicę.
• Jeśli nadal decydujesz się na dłutowanie ściany nośnej - teraz jest czas.
• Przebij otwór w ulicy o wymaganym rozmiarze, w oparciu o grubość dwóch rur miedzianych w izolacji, połączonego kabla i rury odpływowej. Wskazane jest również wykonanie go z lekkim nachyleniem w kierunku ulicy lub z marginesem średnicy.
• Zdejmij płytę montażową z jednostki wewnętrznej, przymocuj ją do ściany i wypoziomuj ściśle poziomo. W razie potrzeby przenieś ołówkiem punkty mocowania i kontur na ścianę.
• Przygotuj otwory i zamocuj płytę montażową.

Już na tym etapie można zawiesić jednostkę wewnętrzną i ponownie sprawdzić poziom. Najmniejsza nierównowaga grozi stagnacją kondensatu i przeciążeniem sprężarki, więc nie bądź zbyt leniwy, aby w razie potrzeby wszystko powtórzyć.

Przymocuj podstawę pudełka do ściany, nie zapominając o nachyleniu. Gdy wszystko jest już gotowe, czas usiąść, by odpocząć i podziwiać zainstalowany klocek, bo najcięższa i najbardziej odpowiedzialna praca przed nami.

Jak samodzielnie zainstalować jednostkę zewnętrzną?

Najłatwiej jest samodzielnie zawiesić agregat skraplający systemu split na balkonie nieoszklonym.

Dbając o bezpieczeństwo, wykonaj oznaczenia na ścianie pod wsporniki. Sprawdź szerokość łączników na samym urządzeniu i zaznacz punkty mocowania wsporników. Upewnij się, że znajdują się one dokładnie na tym samym poziomie w poziomie: przekrzywienie jednostki zewnętrznej jest tak samo niebezpieczne jak jednostki wewnętrznej.

Po zamontowaniu wsporników ostrożnie przymocuj do nich jednostkę zewnętrzną, zachowując zalecaną przez producenta odległość od ściany. Pamiętaj, że nie możesz wiercić dodatkowych otworów we wspornikach: to znacznie zmniejsza ich nośność.

Sprawdź poziomość zainstalowanej jednostki zarówno wzdłuż ściany, jak i prostopadle do niej.

Układanie i podłączanie linii

Kiedy oba bloki są zainstalowane, czas połączyć je trasą. Jest to najbardziej krytyczna część pracy, ponieważ błędy w przygotowaniu i montażu rur miedzianych mogą prowadzić do spadku wydajności, wycieku freonu lub awarii sprężarki.

Przed zerwaniem szczelności rur miedzianych należy po pracy wiertarką udarową usunąć zanieczyszczenia w pomieszczeniu. Rozwiń zwoje rurek, spłaszcz je. Zmierz długość potrzebną do wykonania linki i przytnij jeszcze 1 metr - z pewnym naddatkiem na zginanie i rolowanie za pierwszym razem.

Obrabiaj wnętrze plastrów rimmerem, trzymając koniec rurki w dół. Spowoduje to usunięcie spódnicy - krawędź jest zagięta do wewnątrz, a wióry nie dostaną się do tuby. Następnie wsuń nakrętkę nakręconą do końca i zamocuj rurkę w odpowiednim rowku w bębnie.

Jeśli gotowy kielich ma najmniejsze pęknięcie lub inną wadę, konieczne jest odcięcie rozciągniętego odcinka rury i powtórzenie wszystkiego od początku. Jeżeli jednostka zewnętrzna jest zamontowana w dogodnym miejscu, wskazane jest otwarcie i rozwinięcie drugiego końca rury już na zewnątrz, po ułożeniu trasy.

Gdy obie rurki są rozkloszowane, załóż na nie izolację. Następnie ułóż równolegle obie rury miedziane w izolacji, rurę odpływu kondensatu i kabel do podłączenia bloków. Rura drenażowa powinna wystawać 60 - 80 cm ze ściany. Pamiętaj, aby w razie potrzeby zainstalować pompę. Całość szczelnie owiń metaliczną taśmą łączącą w jedną linię.

Jeśli wszystko mieści się w specjalnym pudełku z zaciskami, wygodniejsze może być ułożenie wszystkiego osobno, równolegle, aby tor okazał się płaski. W takim przypadku tylko część, która zostanie ułożona wzdłuż ulicy, bez pudełka, jest owinięta taśmą klejącą.

Wyciągnij jeden koniec linki przez otwór na ulicę, resztę włóż do pudełka i zabezpiecz zaciskami. Podłącz wszystkie rury do jednostki wewnętrznej. Nie dokręcaj zbyt mocno nakrętek na rurach miedzianych. Do podłączenia rurki spustowej może być potrzebna koszulka termokurczliwa.

Następnie zdejmij panel przedni i podłącz elektryka zgodnie z instrukcją.

Z boku jednostki zewnętrznej znajduje się osłona, pod którą znajdują się zaciski do podłączenia przewodów, a czasem złączka do rurek miedzianych. Podłącz wszystko zgodnie z oznaczeniem, jak na jednostce wewnętrznej. Podłącz rurkę spustową pod wspornikiem.

Przygotowanie do uruchomienia i testowanie

Po wykonaniu wszystkich połączeń sprawdź je pod kątem wycieków za pomocą mydlin i pompki rowerowej podłączonej do złączki do tankowania freonu.

Następnie podłącz pompę próżniową i uruchom ją na około 1 godzinę, aż powstanie próżnia. Następnie pompa jest wyłączana, a zawór zamykany korkiem, a oba zawory są całkowicie otwarte, aby freon ze skraplacza mógł dostać się do parownika. Jeśli linia jest długa, będziesz musiał zatankować freon - możesz sprawdzić ciśnienie za pomocą manometru.

Klimatyzator jest podłączony do sieci i sam musi przejść w tryb testowy. Niektóre modele mają do tego osobny przycisk lub kombinację na pilocie - patrz instrukcje. Dopiero pod koniec trybu testowego możesz zaszpachlować otwór w ścianie i zmontować elementy dekoracyjne pudełka - i być dumnym z wykonanej pracy.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Aby lepiej wyobrazić sobie cały proces, sugerujemy przyjrzenie się, jak system dzielony jest instalowany przez profesjonalistów:

A ten film szczegółowo opisuje najważniejszy etap - kielichowanie rur miedzianych:

Podsumowując, zauważamy, że całkiem możliwe jest samodzielne zainstalowanie systemu dzielonego na ścianie nośnej i nie będziesz musiał go szlifować. Jeśli nie możesz znaleźć części sprzętu lub nie masz pewności co do swoich umiejętności, spróbuj wynegocjować częściową instalację z mistrzami. Na przykład możesz samodzielnie zainstalować bloki i powierzyć układanie trasy specjalistom lub możesz podłączyć wszystko samodzielnie, a mistrzowi pozostawić tylko ewakuację, tankowanie i pierwszy start.

Jak planujesz zainstalować klimatyzator? Czy uważasz, że dopuszczalne jest żłobienie ścian nośnych? A może masz doświadczenie w instalacji systemu dzielonego? Czekamy na Wasze uzupełnienia, pytania i wrażenia w poniższym bloku dyskusyjnym.