System dzielony jest niezbędny dla dobrze utrzymanego domu. Zgadzam się, po prostu nie ma innego sposobu na wytrzymanie upału lata i chłodu kilku tygodni poza sezonem. Jednak na wielu fasadach miast podziały są zabronione. Dlaczego więc nie ustawić klimatyzatora na poddaszu, gdzie go nie widać?
Zbadamy warunki umieszczenia zewnętrznej części systemu podzielonego na strychu lub pomieszczeniu technicznym budynku mieszkalnego. Rozważymy również czynniki, które racjonalnie uniemożliwiają tę metodę instalacji dwuczęściowego kompleksu klimatyzacji.
Treść artykułu:
- Możliwość umieszczenia urządzenia w pomieszczeniu technicznym
-
Cechy instalacji na poddaszu
- Dlaczego multimetrowa różnica wysokości między blokami jest niebezpieczna?
- Jak zmniejszyć ryzyko uderzenia hydraulicznego przy dużej różnicy poziomów bloków?
- Problem emisji ciepła bloku sprężarki
- Jak uniknąć przegrzania jednostki dzielonej na podłodze technicznej?
- Optymalny podział z umieszczeniem bloczków na poddaszu
- Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Możliwość umieszczenia urządzenia w pomieszczeniu technicznym
Lokale niemieszkalne budynku mieszkalnego, które nie są częścią żadnego mieszkania, należą jednocześnie do wszystkich właścicieli mieszkań tego wieżowca. Zostało to zatwierdzone przez Kodeks Mieszkaniowy w pierwszej części Artykułu 36.
Oznacza to, że każdy strych, a także pomieszczenie techniczne w apartamentowcu jest we wspólnym współwłasności najemców.
Z punktu widzenia prawa strych przeznaczony jest do pomieszczenia łączności komunalnej i technicznej dla celów domowych, a więc urządzeń klimatycznych (np. klimatyzatory)
Artykuł 161 kodeksu mieszkaniowego odzwierciedla potrzebę utrzymania korzystnych warunków życia dla wszystkich mieszkańców wieżowca. Pomieszczenie to, będące wspólną własnością właścicieli mieszkań, musi być utrzymywane w należytym stanie zarówno pod względem sanitarno-epidemiologicznym, jak i przeciwpożarowym.
Zgodnie z „Zasadami technicznej eksploatacji zasobów mieszkaniowych” opracowanymi przez Gosstroy nr 170 z dnia 27 września 2003 r. organizacja zarządzająca (zwana dalej UO) musi zapewnić warunki temperaturowo-wilgotnościowe poddasza (posadzki techniczne), wykluczające tworzenie się skroplin na otaczających konstrukcjach budynki (str. 3.3.1).
Ponadto temperatura zimnego (nieogrzewanego) pomieszczenia technicznego może przekroczyć temperaturę zewnętrzną tylko o 4°C (str. 3.3.2).
Dostęp na strych mają tylko pracownicy IZ oraz personel firm operacyjnych, których wyposażenie znajduje się na dachu lub na strychu (str. 3.3.5).
Zgodnie z powyższymi normami nie określili bezpośredniego zakazu instalowania elementu klimatyzatora typu split na poddaszu. Jeśli IZ nie przedstawi zasadnych zastrzeżeń i jeśli 50% właścicieli domów w budynku mieszkalnym tego nie zrobi wypowiedzieć się przeciwko umieszczaniu agregatu (lub agregatów) sprężarkowo-odparowujących w posadzce technicznej, wówczas taka instalacja będzie prawny.
Cechy instalacji na poddaszu
Większość domowych urządzeń klimatycznych jest zaprojektowana do lokalizacji jednostki zewnętrznej w niewielkiej odległości od parownika w pomieszczeniu i dosłownie na ulicy, tj. w „ulicznej” atmosferze. A instalując zewnętrzną jednostkę klimatyzatora z systemem dzielonym na poddaszu, musisz wziąć pod uwagę szereg obowiązkowych niuansów technicznych.
Dlaczego multimetrowa różnica wysokości między blokami jest niebezpieczna?
Wśród istotnych cech każdego systemu dzielonego (w karcie danych) podana jest maksymalna wysokość i długość linii freonowej. Minimalne parametry zaczynają się od 5 (wysokość) i 15 (długość) metrów. Dłuższa i bardziej odległa pionowa rura niż wskazana w paszporcie systemy dzielone, sprężarka po prostu nie pompuje.
Brak pętli do zbierania oleju i nachylenie w dół nieuchronnie spowoduje zablokowanie sprężarki klimatyzacji z powodu uderzenia hydraulicznego
Czy można więc zainstalować jednostkę zewnętrzną klimatyzatora na poddaszu, jeśli odległość między nią a jednostką wewnętrzną wynosi więcej niż 3 metry „w pionie”? Musisz obliczyć całkowitą długość.
Stosunek długości rur miedzianych łączących dzielone moduły w pionie i poziomie wynosi około 1:3.
Te. przy poziomej odległości od jednostki wewnętrznej do „ulicy”, na przykład równej 4 m, pionowy odcinek autostrady pozostanie mniejszy niż 3,5 m. Należy pamiętać, że jest to maksymalna wysokość, z jaką może udźwignąć sprężarka, co oznacza, że będzie musiała pracować pod stałym dużym obciążeniem i nosić.
Innym problemem jest umiejscowienie modułu sprężarki dzielonej nad blokiem parownika w podwyższonej pozycji powyżej 3 m brak oleju w bloku „ulica” – gromadzi się on w rurach w pobliżu pomieszczenia moduł.
A ponieważ temperatura w pomieszczeniu jest zwykle wyższa niż w obszarze, w którym znajduje się sprężarka, opary czynnik skrapla się w sektorze „sprężarki” linii freonowej po zatrzymaniu klimatyzator. Olej na dole, pary czynnika chłodniczego na górze linii - idealne warunki tworzą się idealne warunki dla uderzenia wodnego przy następnym uruchomieniu systemu dzielonego.
Jak zmniejszyć ryzyko uderzenia hydraulicznego przy dużej różnicy poziomów bloków?
Aby uniknąć tworzenia się korka oleju w dolnej części przewodu czynnika chłodniczego, na rurze wznoszącej się (ssącej) należy zainstalować pętlę do podnoszenia oleju. Ma kształt litery U i nie ma więcej niż osiem średnic rur.
Np. dla rury ¼” maksymalna długość pętli podnoszenia oleju nie powinna przekraczać 50 mm. Pętla jest tworzona na dole pionu.
Nie będzie poprawne zginanie miedzianej rurki pod pętlą, ale wlutowanie gotowej pętli do rurociągu. Pozwoli to zachować jednolitość przekroju rurociągu na całej jego długości.
Jeżeli przekrój pionowy rur miedzianych ma długość większą niż 7,5 m, to mieszanina gazowa czynnika chłodniczego z prędkością 5 m/s (normalna prędkość w układzie klimatyzacji) nie będzie w stanie utrzymać filmu olejowego na ścianach autostrady.
Siła grawitacji „ściągnie” olej w dół, całkowicie wypełniając pętlę do zbierania oleju i ponownie grożąc uderzeniem hydraulicznym, gdy system dzielony jest włączony. Następnie należy zamontować dwa zawiasy w odległości 3 metrów od siebie (jeden na dole, drugi wyżej wzdłuż rury ssącej).
Zwróć uwagę, że pośrednia pętla podnosząca olej na linii freonowej, poprowadzona na strych lub piętro techniczne z mieszkania przez kanał wentylacyjny, znacznie nałoży się na jego przekrój i uniemożliwi pełnowartościowy kaptur. Jeśli rury zostaną wciągnięte na strych przez zwykły kanał wentylacyjny z dwóch dzielonych systemów, wymiana powietrza w mieszkaniu może się całkowicie zatrzymać.
Zdecydowanie odradza się ciągnięcie pionowego rurociągu między jednostkami systemu dzielonego na wysokość ponad 25 m, nawet z potężnym kompresorem zdolnym do „pracy” z rurociągiem o tej długości. Strata ciśnienia czynnika chłodniczego w linii będzie zbyt wysoka
Oprócz zainstalowania pętli do zbierania oleju, wszystkie poziome odcinki rur muszą być ustawione z nachyleniem w kierunku ruchu czynnika chłodniczego. Te. spadek na rurze prowadzącej do bloku sprężarki powinien być skierowany w stronę tego konkretnego modułu, a na rurze wylotowej - z niej w dół do parownika.
Problem emisji ciepła bloku sprężarki
W rzeczywistości w trybie chłodzenia powietrzem system dzielony pobiera ciepło z jednostki „wewnętrznej”, przenosi je na zewnątrz mieszkania i wyrzuca przez jednostkę „ulicową”.
Aby praca nad chłodzeniem pomieszczenia odbywała się z intensywnością zadaną przez użytkownika (ustawione tryb temperaturowy), masa powietrza w sektorze odprowadzania nadmiaru ciepła musi odpowiadać pewnym parametry.
Lokalizacja pętli miski olejowej co 3-4 metry ochroni przewód klimatyzacji przed grawitacyjnym odprowadzaniem oleju do najniższego punktu
Skraplacz wbudowany w zewnętrzny moduł dzielony będzie działał normalnie, jeśli na jeden kilowat mocy cieplnej w lokalizacji urządzenia przypada ponad 17 metrów sześciennych atmosfery powietrza. Na przykład skraplacz systemu dzielonego „dziewięć” o mocy grzewczej 2,8 kW (wskazanej w paszporcie) potrzebuje co najmniej 48 m3 powietrze na godzinę, aby uwolnić ciepło.
Biorąc pod uwagę, że wysokość pomieszczenia technicznego w budynku mieszkalnym nie przekracza 1,6 m (czasami jest to tylko 1,2 m), to jeden blok „ulicy” „dziewięć” zainstalowany w pomieszczeniu technicznym będzie potrzebował 30 m2 powierzchnia. Jeśli strych nie jest wyższy niż 1,2 m, potrzebne będzie 40 m2 jego obszar.
Przy niewystarczająco skutecznej wymianie powietrza na strychu jego atmosfera nagrzeje się do ponad 40OC, z powodu czego blok sprężarki przegrzeje się. Wtedy zadziała zabezpieczenie przed przegrzaniem, które wyłączy system split i nie pozwoli na jego włączenie do czasu schłodzenia modułu ze sprężarką.
Dlatego w upalne lato i przy kilku modułach systemu split aktywnie pracujących na hali technicznej ich ochrona będzie działać co godzinę. W rezultacie utrzymanie akceptowalnego mikroklimatu w pomieszczeniach mieszkalnych będzie dość trudnym zadaniem.
Jak uniknąć przegrzania jednostki dzielonej na podłodze technicznej?
Wywietrzniki poddasza i lukarny są przeznaczone do naturalnej wymiany powietrza. Powietrze wchodzi na posadzkę techniczną z pomieszczeń mieszkalnych od dołu, poprzez otwory wentylacyjne i szczeliny przy okapie konstrukcji dachu.
Szczeliny wentylacyjne i techniczne otwory wentylacyjne nie są w stanie zapewnić wystarczającej zmiennej masy powietrza na poddaszu przy kilku aktywnie działających blokach sprężarek klimatyzatorów.
Działa na zasadzie zasysania dodatkowej objętości powietrza dzięki obniżeniu ciśnienia w wewnętrznej komorze mieszania.
Tutaj jest to wymagane wymuszony dopływ powietrzajednak wyposażenie piętra technicznego w elektromechaniczne urządzenia wentylacyjne nie zawsze jest skuteczne i jednoznacznie kosztowne. Jest lepsze rozwiązanie - wyposażenie poddasza w eżektor niskociśnieniowy, który może wielokrotnie przyspieszyć proces wentylacji bez zużywania energii elektrycznej.
Na przykład eżektor EI-1 przedsiębiorstwa Tula „Promventilyatsiya-Service” zapewnia wymianę 1000 metrów sześciennych powietrza na godzinę.
Te. Taki eżektor jest skuteczny do wentylacji podłogi technicznej z 15-17 zewnętrznymi blokami systemów dzielonych „dziewiątek” jednocześnie pracujących w celu chłodzenia. Zwróć uwagę, że konstrukcja wyrzutnika jest dość długa - typ EI-1 ma długość 2,75 m.
Optymalny podział z umieszczeniem bloczków na poddaszu
Kilka pomieszczeń mieszkalnych w mieszkaniu będzie wymagało klimatyzowanego powietrza zarówno do chłodzenia, jak i ogrzewania. Wyposaż go jednak w kilka klimatyzatorów dwuczęściowych z wyjęciem modułów zewnętrznych na strych pokój będzie trudny, nawet jeśli mieszkanie znajduje się na ostatnim piętrze (czyli znajduje się pod strychem) bezpośrednio).
Ponieważ sparowane rury biegną z modułu sprężarki do każdej jednostki „wewnętrznej” oddzielnie, wydajność jednostki zewnętrznej musi być wysoka. To jest ważne!
To proste: sparowane rurociągi kilku dzielonych systemów całkowicie zablokują kanał wydechowy. Aby temu zapobiec, będziesz musiał wywiercić płytę sufitową dla każdej pary rur lub przygotować jeden wspólny otwór.
Być może skuteczną opcją byłoby wyposażenie pomieszczeń mieszkalnych w klimatyzator z jednym zewnętrznym i kilkoma jednostki wewnętrzne - system multisplit. Mimo, że nadal trzeba pociągnąć kilka niezależnych linii freonowych pionowo w górę, nadal będzie łatwiej schłodzić pojedynczy moduł sprężarki.
Będziesz potrzebował wystarczająco mocnego multisplitu znanej marki, zdolnego do pracy z dużą różnicą wysokości między moduły i pompują rurociąg o długości ponad 50 metrów (uwzględniając stosunek pion: poziom as 1:3).
Biorąc pod uwagę niską intensywność naturalnej wentylacji posadzki technicznej, lepiej zastosować kompresor jednostka dzielona z wentylatorem promieniowym, który chłodzi sprężarkę wydajniej niż wentylacja osiowa instalacja.
Doprowadzić „ulicowy” moduł dzielony na strych z rurami w wentylacji z mieszkań znajdujących się na przedostatnim poziom budynku wysokościowego lub niższy - nie należy tego robić, ponieważ wymiana powietrza w pomieszczeniach mieszkalnych jest zdecydowanie pogorszy się.
Wnioski i przydatne wideo na ten temat
Jak naprawić problem z przegrzewaniem się klimatyzatora na piętrze technicznym:
W jaki sposób pętla do podnoszenia oleju jest wbudowana w rurociąg systemu dzielonego:
Wśród zadań technicznych związanych z montażem klimatyzatora typu split w posadzce technicznej problem odpływu kondensatu jest najprostszy - rura spustowa wyprowadzona jest skośnie do rury rury spustowej. Jeśli chodzi o specyfikę działania bloku sprężarki „poddasza”, trudno będzie go przepłukać, ponieważ tradycyjna myjka ciśnieniowa nie ma tutaj zastosowania.
Być może lepszym rozwiązaniem byłoby umieszczenie na dachu budynku modułu ulicznego w systemie dzielonym. Pozwoli to uniknąć trudności zarówno z przegrzaniem klimatyzatora z powodu niewystarczającej wymiany powietrza, jak iz jego okresowym czyszczeniem.
Chciałbyś podzielić się swoim osobistym doświadczeniem w aranżacji zewnętrznej jednostki dzielonej na poddaszu? Czy masz jakieś przydatne informacje na temat artykułu? Napisz swoje komentarze w poniższym sektorze, aby uzyskać opinie, opublikuj zdjęcie na temat artykułu, zadawaj pytania.
