Jak zaizolować wentylację na zimnym strychu: zasady i procedury izolacji termicznej rur

Właściwy projekt systemu wentylacji obejmuje izolację kanałów powietrznych. W przeciwnym razie są skazani na ciągłe pokrywanie się kondensacją, powodując nieodwracalne szkody. Na tej podstawie bardzo ważne jest pytanie, jak zaizolować wentylację na zimnym strychu, ponieważ tam istnieją wszystkie warunki wstępne gromadzenia się wilgoci wewnątrz rur.

Powiemy Ci wszystko o przeznaczeniu i specyfice urządzenia termoizolacyjnego do systemu kanałów wentylacyjnych. Przeanalizujemy wszystkie opcje ogrzewania kanałów powietrznych przy użyciu materiałów o różnej strukturze i przeznaczeniu. Domowi rzemieślnicy, którzy chcą samodzielnie wykonać prace, znajdą tutaj szczegółowy przewodnik.

Argumenty przemawiające za izolacją wentylacyjną

Proces gromadzenia się kondensatu wewnątrz nieizolowanej rury wentylacyjnej jest nieunikniony. Jest to konsekwencja zderzenia prądów ciepłego i zimnego powietrza. W dużej mierze opadowi kondensacji sprzyjają awarie systemu i odstępstwa od zasad funkcjonowania pomieszczeń.

Zarówno wilgoć osadzająca się na konstrukcjach, jak i skropliny, które opadły na ściany kanałów powietrznych spływają rurami. Przez wszelkie nieszczelności w stawach będą spadać na sufity i ściany. Z ich powodu izolacja podłogi ulega zamoczeniu, w wyniku czego jej właściwości izolacyjne zmniejszają się co najmniej o połowę.

W ujemnej temperaturze pojawia się szron, a wewnętrzna średnica rury zmniejszy się. Nie tylko materiał ulega zniszczeniu, ale także powstają dobre warunki do życia pleśni. Mieszkańcy domu są zagrożeni częstymi chorobami układu oddechowego i reakcjami alergicznymi.

Wentylacja na nieogrzewanym poddaszu szczególnie wymaga izolacji. Tutaj różnica między temperaturą powietrza wewnątrz instalacji a ściankami rur jest znacząca.

Jedynie tkaninowy system dystrybucji powietrza nie wymaga dodatkowej izolacji. Na paroprzepuszczalnej powierzchni rur tekstylnych nie dochodzi do kondensacji, a ponieważ kanały są suche, nie osadzają się w nich mikroorganizmy.

Nasycenie powietrza parą jest wprost proporcjonalne do temperatury. Im jest wyższy, tym więcej pary znajduje się w masach powietrza. Nawet najmniejsza zmiana temperatury zmniejsza zdolność powietrza do zatrzymywania wody w postaci pary. Z tego powodu podczas schładzania powietrza na wylocie kanału wentylacyjnego gromadzi się kondensacja.

Gdzie zaizolować rurę wentylacyjną?

Obowiązkowa izolacja jest konieczna w miejscach, w których występuje różnica temperatur. W miejscach, w których dochodzi do kontaktu ciepłego i zimnego powietrza, kondensacja występuje najobficiej. Punkt rosy jest tutaj. Projektując izolację kanałów wylotowych oblicza się przede wszystkim położenie tego punktu.

Wyzwaniem jest przeniesienie go jak najbliżej gniazdka rura wentylacyjna. Idealny, gdy strefa mieszania strumieni zimnego i ciepłego powietrza jest wynoszona z domu.

Ponieważ zdarza się to rzadko, na rurze wentylacyjnej przechodzącej przez zimny strych, a następnie prowadzącej na dach, izoluje się strefę przejścia przez strop górnej kondygnacji lub poddasza. Sama rura jest izolowana na całej długości aż do samego wyjścia na dach.

W przypadku wentylacji nawiewnej ilość skroplin spadających na zewnętrzne ścianki kanału wentylacyjnego jest wprost proporcjonalna do jego długości. Wpływa na to zjawisko i cechę instalacji. W dużych pomieszczeniach oprócz rur izoluje się również zawory.

Izolowana klapa wygląda jak regulowana żaluzja. Te ostatnie ograniczają przejście i nieco podwyższają temperaturę powietrza dostarczanego z zewnątrz, ponieważ konstrukcja obejmuje grzałki rurowe.

Prędkość powietrza dostarczanego przez zawór regulowana jest za pomocą dźwigni lub elektrycznego układu napędowego. Ogrzewanie łopatek zaworów przez elementy grzejne jest konieczne, aby zapobiec ich oblodzeniu. Zmienia to nieznacznie temperaturę mas powietrza nawiewanego.

Materiały termoizolacyjne do rur

Po określeniu punktu rosy i przeprowadzeniu niezbędnych obliczeń pozostaje pytanie, w jaki sposób można zaizolować wentylację na poddaszu, według jakich kryteriów należy ocenić materiał. Wysokiej jakości izolacja termiczna jest możliwa pod warunkiem prawidłowego doboru izolacji, jej grubości, z uwzględnieniem wilgotności powietrza wewnątrz i na zewnątrz, różnicy temperatur.

Kluczowe kryteria wyboru

Istnieją trzy główne kryteria wyboru materiału izolacyjnego:

• poziom przewodności cieplnej;
• poziom bezpieczeństwa pożarowego;
• cena materiału.

Rozważ najpopularniejsze materiały termoizolacyjne, ich nieodłączne zalety i wady. Najbardziej popularne są izolacje na bazie włókien mineralnych. Ta grupa łączy watę z żużla, włókna szklanego, nici bazaltowe cienko rozciągnięte w okresie topienia.

Bazalt, to także kamień, wełna wyróżnia się zarówno właściwościami, jak i kosztami. Żużel jest szkodliwy dla zdrowia i lepiej go nie używać.

Wełna szklana do izolacji termicznej wentylacji

Wełna szklana jest najbardziej poszukiwana wśród materiałów opartych na włóknach mineralnych.

Współczynnik izolacyjności termicznej - od 0,03 do 0,052 W/m2. Izolator ciepła ma długie włókna, splecione ze sobą w taki sposób, że tworzy powłokę przypominającą kokon, który utrzymuje w sobie powietrze.

Pozytywne właściwości techniczne materiału są następujące:

1. Grubość włókien wynosi 3-15 mikrometrów, długość od 15 do 50 mm.
2. Dobre pochłanianie wibracji hałasu i zakłóceń akustycznych dzięki równomiernemu rozmieszczeniu włókien. Ten wskaźnik dla konstrukcji izolowanych waha się w zakresie 35-40 dB.
3. Odporność ogniowa od NG do G1. Chociaż żywice wiążące są obecne w materiale, nie ulega on samozapłonowi. Bez zmian w strukturze wełny szklanej wytrzymuje temperatury do 250⁰.
4. Odporność na naprężenia mechaniczne. Wczesne analogi tej izolacji nie miały dobrej odporności na naprężenia mechaniczne. Nowoczesne próbki mają wystarczającą wytrzymałość, dobrą elastyczność.
5. Wskaźnik paroprzepuszczalności wełny szklanej wynosi 0,6 mh/Pa, czyli prawie 2 razy więcej niż bazaltu.
6. Dobowa wilgotność sorpcji wynosi mniej niż 1,7%.
7. Materiał ma dobrą odporność biologiczną. Nie osiedlają się w nim gryzonie, grzyby pleśniowe nie rozmnażają się.
8. Bez utraty cech jakościowych wełnę szklaną można skompresować 6 razy. Po wyprostowaniu włókna elastyczne wracają do swojej pierwotnej pozycji.
9. Średnia gęstość wynosi 11-25 kg / m2, ale wskaźnik może się różnić w zależności od producenta.

Jeśli nie dopuścisz do zamoczenia, wysokiej jakości izolacja nie kurczy się podczas długotrwałego użytkowania.

Negatywem jest zwiększona kruchość włókien. Dopuszczalna jest praca z wełną szklaną tylko przy użyciu sprzętu ochronnego. Aby zapobiec przedostawaniu się najdrobniejszych ostrych fragmentów włókien do otaczającej przestrzeni, konieczna jest niezawodna izolacja warstwy izolacyjnej. Konieczna jest również ochrona, aby zneutralizować niszczący wpływ światła słonecznego na wełnę szklaną.

Ponadto wełna szklana ma stosunkowo krótką żywotność - około 10 lat. Wybierając izolację na rury wentylacyjne na zimnym poddaszu, należy koniecznie zainteresować się tym, czy produkt ma wniosek o jego zgodności z wymaganiami higienicznymi i sanitarno-epidemiologicznymi.

Okrągłe tuleje wentylacyjne izolowane są walcowaną wełną mineralną. Rury wentylacyjne o przekroju kwadratowym - materiał w postaci płyt. Kanał wentylacyjny jest najpierw owijany i mocowany metalowym drutem lub taśmą syntetyczną. Drugie są klejone.

Cechy zastosowania wełny bazaltowej

Ten materiał to zaawansowana izolacja mineralna. Składa się z roztopionych włókien bazaltowych. Produkowany jest w postaci płyt i mat. Do okrągłych kanałów wentylacyjnych produkowane są gotowe nagrzewnice w postaci walców pokrytych izolacją - folią. Istnieją produkty bez warstwy izolacyjnej.

Współczynnik izolacyjności termicznej materiału wynosi 0,034-0,038 W/m2. Tanie marki zawierające żywice formaldehydowe mogą być niebezpieczne dla zdrowia ludzkiego. W droższej izolacji jako spoiwo stosuje się całkowicie nieszkodliwe biopolimery. Cena wełny bazaltowej jest wyższa w porównaniu z analogiem wełny szklanej.

Pianka polietylenowa do izolacji wentylacyjnej

Nałożenie spienionego polietylenu na okrągłe i kwadratowe kanały wentylacyjne na poddaszu jest prostą i niedrogą opcją izolacji.

Istnieje kilka odmian tego materiału:

1. Normalna. Ta kategoria obejmuje penolon (sieciowana pianka polietylenowa), izolon i inne. Jego użycie jest niezwykle proste - owijają kanał powietrzny kawałkami materiału i mocują go taśmą.
2. Foliowane. Ta izolacja jest pokryta z jednej strony warstwą folii, która ma odbijać ciepło i odpychać wilgoć. Jest sprzedawany pod różnymi nazwami: tepofol typu A i B, penofol, mosfol, pharalon, ultraflex. Izolator ten jest połączony specjalnym klejem lub taśmą aluminiową.

Izolacja dostarczana jest w rolkach o zmierzonej długości. Wśród propozycji są opcje samoprzylepne. Ich tylna strona pokryta jest klejem, co znacznie ułatwia i przyspiesza montaż.

W przypadku rur wytwarza się grzałkę, wykonaną w formie płaszcza, są to pozycje zwane thermaflex, energoflex i inne. Jest to gotowa skorupa w formie cylindra, obejmująca komunikację.

Współczynnik przewodzenia ciepła spienionego polietylenu zależy od jego marki i mieści się w zakresie 0,031-0,051 W/m2.

Materiał ten jest trwały, elastyczny, odporny na agresywne chemikalia, lekki, łatwy w montażu, średnio palny (klasa G2). Pod względem zdolności do wytwarzania dymu należy do klasy D3, tj. wytwarza dużą ilość dymu podczas spalania. Nie dotyczy materiałów przyjaznych dla środowiska, ponieważ okres jego rozkładu wynosi dwieście lat.

W zależności od metody produkcji rozróżnia się 2 rodzaje pianki polietylenowej:

• ŚOI lub szyte;
• NPE lub nieusieciowany (spieniony gazowo).

Pierwszy jest lepszy od drugiego pod każdym względem, ale jego cena jest również wyższa. NPE charakteryzuje się zapachem gazu. Na tej podstawie można go odróżnić od nieusieciowanego polietylenu. Wśród wad związanych z pianką polietylenową jest jej wysoka palność, niska wytrzymałość mechaniczna i odporność na promieniowanie UV.

Zastosowania spienionego kauczuku syntetycznego

Ta izolacja, składająca się głównie z zamkniętych porów, przypomina wyglądem usieciowaną piankę polietylenową. W przeciwieństwie do tego ostatniego ma zwiększoną elastyczność. Technologia montażu jest taka sama jak w przypadku ŚOI. Ta sama forma wydania - maty, arkusze, rolki, cylindry, ale żywotność jest trzykrotnie dłuższa.

Gumowe cylindry mają średnicę wewnętrzną 5-300 mm i grubość ścianki 5-150 mm. Dla łatwiejszej instalacji rury o dużych i średnich średnicach mają przekrój podłużny.

Na izolowanej powierzchni fuga jest uszczelniona klejem. Współczynnik przewodzenia ciepła wynosi 0,024-0,038 t / m⁰. Nie zmienia swojej charakterystyki w zakresie temperatur pracy -200/+175⁰.

Istnieje możliwość stosowania materiału w pomieszczeniach o podwyższonych wymaganiach sanitarnych i higienicznych. Guma piankowa jest odporna na wilgoć, pleśń, samogasnąca.

Temperatura zapłonu przekracza 300⁰. Pod względem przewodności cieplnej, paroprzepuszczalności, przewodności cieplnej, szczelności połączeń guma przewyższa analogi wykonane z pianki polietylenowej i pianki poliuretanowej.

Pianka jako izolacja rur wentylacyjnych

Polyfoam to spienione tworzywo sztuczne zawierające dużą ilość gazu. Jest to sztywny materiał w postaci rur, składających się z 2-3 części i połączonych za pomocą zamka cierno-rowkowego lub płyt. Tylko rury kwadratowe są izolowane płytami.

Zaletami pianki są lekkość, odporność na gnicie, łatwość użytkowania, niska cena, żywotność do 25 lat. Współczynnik przewodzenia ciepła waha się w zakresie 0,032-0,05 W/m². Przez 30 dni wchłanianie wody wynosi 4%. Przy zginaniu wytrzymałość ostateczna mieści się w zakresie 0,07-0,2 kgf / m². Temperatury pracy - -50 / + 75⁰.

Polyfoam to zwykła pianka polistyrenowa. Jest atrakcyjny dla gryzoni, łatwopalny, a po spaleniu uwalnia toksyny. Do montażu wymagany jest specjalny klej, każdy inny może spowodować stopienie materiału.

Ekstrudowana pianka polistyrenowa - wiele funkcji ochronnych

Do produkcji styropianu ekstrudowanego wykorzystuje się te same surowce, co do produkcji pianki. Jednak to właśnie dzięki specyficznej technologii uzyskuje się materiał, który nie posiada w strukturze porów i kanalików, do których może wnikać wilgoć.

Z tych samych powodów lepiej zatrzymuje ciepło. Produkowany w postaci sztywnych rur lub płyt, jest sprzedawany jako Penoplex, EPPS, Technoplex, wyposażone w zamki na pióro i wpust. Ma długą żywotność - do 50 lat.

Współczynnik przewodzenia ciepła styropianu uzyskany podczas wytłaczania zawiera się w przedziale 0,028-0,034 Wm⁰. 30-dniowa absorpcja wody wynosi 0,4%. Temperatury pracy wahają się od -50⁰- + 75⁰. Różni się wystarczającą wytrzymałością na zginanie - 0,4-1kgf / m².

Izolacja termiczna PirroVentiDuct do wentylacji

Płyty PIR to nowa generacja izolacji o sztywnej strukturze komórkowej. Wykonany jest z pianki poliizocyjanurowej. Dwie strony płyty PIR pokryte są warstwami folii. Deklarowana przez producentów żywotność to 50 lat. Materiał jest odporny na gnicie, umiarkowanie łatwopalny, ale podczas spalania wydziela substancje toksyczne.

Proste i ukształtowane elementy kanałowe na bazie płyt PIR uzyskuje się poprzez cięcie tych ostatnich, a następnie sklejenie wykrojów specjalnym klejem kontaktowym.

Przewodność cieplna materiału wynosi 0,021 W/m2. Szybkość wchłaniania wody mieści się w granicach 1%. Wytrzymałość płyt na ściskanie wynosi 120 kPa.

Procedura ocieplenia wentylacji na zimnym poddaszu

Wszystkie środki izolacji termicznej są przeprowadzane zgodnie z normami regulowanymi przez SNiP 2.04.14-88. Oto jasne instrukcje, gdzie i jak zorganizować izolację wentylacyjną.

Podczas montażu warstwy izolacyjnej należy przestrzegać głównej zasady: izolację należy przymocować jak najmocniej, tak aby między kanałem wentylacyjnym a izolacją nie było szczelin. Instalacja każdego z materiałów ma swoją własną charakterystykę.

Cechy izolacji wełną mineralną

Ocieplając wełną mineralną nie można zapominać, że jest higroskopijna.

Fakt ten pozostawia ślad na zleceniu pracy:

1. Rury na zimnym poddaszu owinięte są membraną hydroizolacyjną, nie pozostawiającą szczelin ani szczelin.
2. Wełna mineralna jest nawinięta na zakładkę, zachodzącą na poprzednie paski. Grubość warstwy musi być zgodna z SNiPu.
3. Na izolację nawinięta jest warstwa hydroizolacji.
4. Całość zapinana jest specjalnymi bandażami.

Rurę prostokątną można zaizolować wełną mineralną w matach. Najpierw wycinają półfabrykaty o wymaganych rozmiarach, a zakładając je na rurę, ściągają je drutem dziewiarskim, zaciskiem lub taśmą.

Podczas montażu izolacji pojawiają się pewne trudności w zewnętrznych narożnikach kanałów powietrznych, nie będzie możliwe natychmiastowe uzyskanie niezbędnej szczelności. Dlatego na końcu urządzenia głównej powłoki termoizolacyjnej pozostałe szczeliny są wypełnione kawałkami materiału.

Izolacja wentylacyjna na zimnym poddaszu styropianem

Jeśli materiał ma postać płyt, można go zaizolować kanałami prostokątnymi. Technologia pracy przy izolacji jest taka sama jak przy układaniu wełny mineralnej. Jedyną różnicą jest opcjonalne urządzenie hydroizolacyjne. Decyzja jest podejmowana na podstawie gęstości materiału izolacyjnego.

Tak więc w przypadku stosowania PPS-40 wymagana jest hydroizolacja, a jeśli stosuje się PPS-60, hydroizolacja jest opcjonalna. Płyty należy łączyć szczelnie, pęknięcia i szczeliny wypełnić pianką poliuretanową.

Izolacja termiczna z butlami

Specjalne osłony do izolacji wentylacyjnej wykonane są z wielu materiałów izolacyjnych:

• wełna mineralna;
• pianka poliuretanowa;
• polistyren ekspandowany;
• polietylen.

Stosuje się je w przypadku zastosowania do urządzenia wentylacyjnego do rur o przekroju kołowym. Istnieje kilka rodzajów takiej izolacji termicznej:

• jednoczęściowy o przekroju podłużnym;
• dwa, trzy, cztery sekcje.

Cylindry dobierane są w zależności od średnicy kanału. Im większy przekrój rury, tym więcej części składa się z powłoki. Jeśli jest to cylinder jednoczęściowy, otwiera się go wzdłuż nacięcia i zakłada kanał powietrzny.

Cylinder jest przydatny jako izolacja na odcinkach prostych. W miejscach, w których kanał się kręci, nie będzie można go założyć. W tych obszarach stosuje się maty. Wśród tego typu materiałów izolacyjnych najniższy koszt mają walce wykonane z wełny mineralnej, styropianu i polietylenu. Najdroższą opcją jest powłoka z gumy piankowej.

Bardzo wygodną opcją izolacji wentylacji własnymi rękami jest samoprzylepna izolacja, tj. marka penofolu „C”. Z jednej strony znajduje się folia, z drugiej - folia polietylenowa z nałożoną na nią kompozycją klejącą. Strona klejąca jest zabezpieczona dodatkową warstwą folii. Usuń go przed instalacją.

Materiał jest przycinany tak, aby pasował do obwodu kanału. W kolejnym etapie rura jest zamykana izolacją, zaginając krawędzie na zakładkę 50 mm. Połączenie jest uszczelnione taśmą foliową.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Jak wykonać izolację rur wentylacyjnych własnymi rękami:

Izolacja termiczna rur wentylacyjnych wełną mineralną i uzyskany efekt:

Na zimnym strychu rury muszą być bezwzględnie izolowane. Wybierając materiał do tego celu, należy kierować się cechami konstrukcyjnymi domu i możliwościami finansowymi. Jeśli system wentylacyjny jest odpowiednio ocieplony, będzie niezwykle funkcjonalny i wytrzyma bardzo długo.

Chciałbyś podzielić się własnym doświadczeniem w izolowaniu kanałów powietrznych przechodzących przez zimne poddasze Twojego domu? Czy masz jakieś informacje na temat artykułu, którymi warto się podzielić z odwiedzającymi Twoją witrynę? Prosimy o pisanie komentarzy w poniższym formularzu blokowym, zadawanie pytań, zamieszczanie zdjęć.