Hydroizolacja piwnic od wewnątrz od wód gruntowych

Główny problem wszystkich konstrukcji podziemnych - jest to wpływ na nie wody gruntowej lub roztopowej, a także opadów atmosferycznych. Aby zmniejszyć lub całkowicie wyeliminować negatywny czynnik z wilgoci, przeprowadza się proces hydroizolacji.

Ochrona konstrukcji budowlanych przed wnikaniem wilgoci nazywana jest hydroizolacją. Czynności związane z organizowaniem ochrony nazywane są pracami hydroizolacyjnymi.

Wnikanie wilgoci w strukturę ścian lub podłogi prowadzi do wzrostu wilgotności atmosfery wewnętrznej piwnicy, co prowadzi do:

1. Do ogólnego osłabienia elementów konstrukcyjnych konstrukcji budowlanej na skutek ich stopniowego niszczenia.
2. Do wyglądu „mokrych” ścian i podłóg.
3. Do rozwoju pleśni i pleśni, które z kolei powodują nieprzyjemne zapachy gnicia, pojawienie się zarodników szkodliwych dla zdrowia ludzkiego.
instagram viewer
4. Do wilgotnej atmosfery, która ma tendencję do rdzewienia produktów ze stopów stali.
5. Przechowywane w piwnicy owoce i warzywa zaczynają się psuć i gnić.
6. Podwyższona wilgotność w piwnicy przyczynia się do dalszego wnikania wilgoci do wyższych pomieszczeń.

W celu wyeliminowania negatywnych czynników z wód gruntowych w budowanym budynku w pomieszczeniach znajdujących się poniżej poziomu gruntu stosuje się metody hydroizolacji od wewnątrz.

Na wybór metody zabezpieczenia pomieszczenia podziemnego wpływa szereg czynników:

1. Głębokość wód gruntowych - wpływa na tworzenie głowicy ciśnieniowej i odpowiednio intensywność penetracji w strukturę.
2. Lokalizacja budynku w określonej lokalizacji geograficznej - wskazuje na poziom opadów, które mogą przepłynąć przez grunt do podziemnej części budynku.
3. Materiał budowlany, z którego wykonane są ściany i podłoga - określa efekt kapilarny, szybkość przyrostu wilgoci, zdolność gromadzenia i zatrzymywania określonej objętości cieczy.

Powszeche typy

Zasada wewnętrznej hydroizolacji pomieszczenia opiera się na stworzeniu pewnego rodzaju jednorodnego kesonu, który nie przepuszcza wilgoci.

W tym celu stosuje się szereg metod przy użyciu różnych materiałów:

Malowanie, izolacja powłoki

Oparta na pokryciu powierzchni kilkoma warstwami bitumu, mastyk bitumiczny lub oparte na nim rozwiązania z dodatkami cementowymi, a także farby i lakiery wodoodporne.

Zalety to:

1. Technologiczna łatwość użytkowania.
2. Szybkość operacji.
3. Niedrogie materiały.

Jednocześnie istnieje szereg istotnych czynników, które ograniczają stosowanie ochrony lakieru:

1. Ciśnienie hydrostatyczne cieczy przenikającej przez ścianę lub podłogę powoduje odklejanie się folii ochronnej, jej pękanie, co prowadzi do naruszenia integralności i szczelności konstrukcji.

Ta metoda może być zalecana jako tymczasowe uszczelnienie, a następnie wymiana na bardziej niezawodną.

Zdeponowana metoda

Roztopiony gorący materiał nakłada się na uprzednio wysuszone podłoże. Wraz z tworzeniem doskonałej folii hydroizolacyjnej ma te same wady, co poprzednia metoda.

Izolacja penetrująca

Metoda opiera się na interakcji substancji ochronnych z materiałem konstrukcji. Ciecz wnika w strukturę przez pory, naczynia włosowate, po czym następuje krystalizacja.

Ta reakcja jest spowodowana specjalnymi składnikami - wnika. Stąd popularna nazwa tej metody ochrony – powłoka Penetron.

Ta metoda ma kilka zalet:

1. głębokość wnikania w strukturę materiałów budowlanych sięga 40-60 cm, co znacznie zmniejsza ich nasycenie wilgocią.
2. Zwiększa mrozoodporność.
3. Przeprowadza się zatykanie wszystkich mikropęknięć, porów, naczyń włosowatych.
4. Beton zachowuje swoje właściwości paroprzepuszczalne.
5. Materiały są łatwe w użyciu.
6. Żywotność mierzona jest w dziesiątkach lat.

Ale ta metoda ma wady:

1. Materiały z grupy Penetron są dość drogie.
2. Brak możliwości zastosowania w pomieszczeniach, które mają ponad 30-40 lat, jest spowodowany zbyt luźną strukturą betonu.

Hydroizolacja wtryskowa

Metoda opiera się na właściwościach żelu, aby wnikać w głąb struktury budowlanej przez nawiercone wcześniej otwory.

Ta metoda ma wiele pozytywnych cech:

1. Niskie zużycie materiałów.
2. Aplikacja nie zależy od ogólnego poziomu wilgotności w pomieszczeniu.
3. Obrabiana powierzchnia nie wymaga wstępnego przygotowania.
4. Możliwa jest obróbka trudno dostępnych miejsc.

Negatywne cechy:

1. Do wykonania pracy wymagany jest specjalista z pewnym poziomem przeszkolenia technicznego.

Obróbka płynnym szkłem

Za pomocą tej metody zabezpieczana powierzchnia jest traktowana mieszaniną:

• wodny roztwór krzemianu sodu (w życiu codziennym ma potoczną nazwę: klej biurowy);
• drobny piasek;
• soda techniczna;

W swoim pierwotnym stanie krzemian sodu jest suchym pokruszonym proszkiem, który miesza się z niezbędnymi składnikami podczas przygotowywania roztworu.

Metoda ma zalety:

1. Rozwiązanie nadaje zabezpieczanej powierzchni dodatkowe właściwości antykorozyjne.
2. Jest technologicznie wygodny w użyciu - możliwe jest wykonywanie prac ochronnych własnymi rękami.
3. Posiada łatwość konserwacji - pozwala na pokrycie powierzchni po uszkodzeniach mechanicznych.

„Wady” metody:

1. Możliwe jest zastosowanie nie do wszystkich powierzchni, struktura ceglana straci część swoich właściwości wytrzymałościowych.
2. Niemożność użycia go w czystej postaci.

Technologia hydroizolacji piwnic od wewnątrz

Przed wykonaniem prac hydroizolacyjnych wymagane jest wykonanie szeregu pośrednich czynności przygotowawczych:

1. Obrabiana powierzchnia jest oczyszczona z osadów błota, tłuszczu i impregnatów.
2. Delikatne, łuszczące się części powierzchni ściany lub podłogi są usuwane.
3. Woda, która przeniknęła do piwnicy, jest odsysana lub wyłapywana.
4. Sprawdzono działanie wentylacji.

Do wykonania pracy wymagane są następujące narzędzia:

1. Pojemnik do przygotowania mieszanki ochronnej.
2. Szerokie pędzle, takie jak włosie z włosiem sztucznym lub naturalnym i do 150 mm szerokości.
3. Wąskie pędzle - używane podczas obróbki szwów lub pęknięć.
4. Sztywne kielnie do czyszczenia powierzchni.
5. Podczas wykonywania hydroizolacji iniekcyjnej stosuje się wiertarkę udarową, zestaw wierteł, pistolet do płynnego uszczelniacza.

Materiały stosowane do prac ochronnych:

1. Szkło płynne. Dostępny w postaci suchej lub w roztworze wodnym. Średnie zużycie wynosi w zależności od chłonności podłoża 150-300 g/m².
2. Penetron. W stanie wyjściowym jest gotową suchą mieszanką na bazie specjalnych cementów, piasku kwarcowego i specjalnych dodatków chemicznych. Zużycie 0,8-1,2 kg/m².
3. Żele na bazie polimerów lub akrylanów. Produkowane są w nabojach lub specjalnych pojemnikach do napełniania tub montażowych. Zużycie żeli silnie zależy od stopnia nawilżenia powierzchni. Średnia wartość waha się od 1,5-2,5 kg / m² przy grubości ściany do 10 cm.

Etapy pracy

1. Szkło płynne:
   • Pęknięcia, połączenia doczołowe, połączenia narożne są przetwarzane;
   • Warstwę ochronną nakłada się na całą powierzchnię, w razie potrzeby po 2-6 godzinach wykonuje się ponowne malowanie;
2. Izolacja penetrująca:
   • Cała chroniona powierzchnia jest zwilżona;
   • Przede wszystkim przetwarzane są szwy, rogi;
   • Dalej reszta powierzchni jest obrabiana, wskazane jest nakładanie kolejnych warstw po 2-4 godzinach, po warstwie poprzedniej;
   • W ciągu 1-4 dni obrabianą powierzchnię należy okresowo nawilżać, aby stworzyć sprzyjające warunki do wiązania mieszanki;
3. Hydroizolacja wtryskowa:

• Otwory wykonuje się za pomocą perforatora na mieszankę ochronną;
• Za pomocą sprzętu - wypełnia się pompę, specjalny pistolet, dziury i pęknięcia;
• Wystający nadmiar usuwa się lub wyrównuje metalową szpachelką;

Kalkulacja kosztów

Podczas samodzielnego wykonywania prac hydroizolacyjnych główne koszty finansowe zostaną przeznaczone na zakup materiałów hydroizolacyjnych.

Szacowany koszt wyniesie:

1. Szkło płynne: 8,5-15 rubli / kg.
2. Peneton produkcji rosyjskiej: 12-15 rubli / kg.
3. Penekryt rosyjski: 10-12,5 rubli / kg.
4. Cena kruszyw polimerowych uzależniona jest od kursu rubla w stosunku do waluty krajów produkujących, więc w tej chwili nie jest możliwe jej wskazanie. W celu wyjaśnienia ceny należy skontaktować się z najbliższym punktem sprzedaży detalicznej w regionie.

Rada

1. Przy wysokim poziomie wód gruntowych konieczne jest wykonanie zewnętrznych prac hydroizolacyjnych, w przeciwnym razie w piwnicy trzeba będzie zbudować szczelny, odporny na wilgoć keson wykonany z metalu lub polimerów.
2. Wskazane jest stosowanie mieszaniny płynnego szkła lub grupy materiałów „penetronu” podczas zwilżania piwnicy w okresie roztopów lub w okresie silnych opadów atmosferycznych.
3. Aby poprawić przyczepność materiałów wykonanych z izolacji penetrującej, wskazane jest poddanie powierzchni szorstkiej metalowej szczotki.
4. Przy każdym rodzaju hydroizolacji, przy źle funkcjonującym systemie wentylacji, wykonane prace nie przyniosą pożądanego efektu.