Piece domowe z ogrzewaniem wodnym

Domy wiejskie lubią używać pieców z obiegiem wody, ponieważ konstrukcje łączą jednocześnie dwie funkcje: tytan i kocioł. Oryginalność takich projektów tkwi w prostocie.

Podgrzewanie wody

W piecu w palenisku lub kominie układane są kanały, przez które przechodzi wymiennik ciepła. Pomieszczenie nagrzewa się bardzo szybko, a ciepło jest utrzymywane do momentu całkowitego schłodzenia systemu. Dobre odprowadzanie ciepła i aktywna cyrkulacja gorąca płyn chłodzący przyczynia się do tego. Ogrzewanie wody różni się od tradycyjnych konstrukcji w systemie obiegu cieczy.

Innym elementem, który jest obecny jest Kaloryfer, tutaj po spaleniu paliwa wchodzi ciepło. Ogrzewanie wodne łagodzi strukturę szybkiego chłodzenia, nierównomiernego rozprowadzania ciepła. Kolejną charakterystyczną cechą podgrzewania wody jest oszczędność paliwa, prędkość nagrzewania.

Opis

Piec z ogrzewaniem wodnym ma niewielką różnicę w stosunku do tradycyjnych produktów „rosyjskich” dodatkowym elementem, jakim jest obieg grzewczy wody, który znajduje się w kanałach urządzenia grzewczego. Rejestry i wężownice pełnią rolę wymiennika ciepła.

Po połączeniu takich elementów konstrukcja staje się kompletnym i funkcjonalnym kotłem. Jeśli mówimy o jego produktywności i wydajności, to tutaj jest o krok wyżej. Na pewno nastąpi spadek zużycia i zużycia paliwa. Wynika to z nowoczesnej i przemyślanej konstrukcji jednostek.

Rejestr ma prostą strukturę, a jednocześnie posiada własną charakterystykę. Ma kilka komór z pewnymi funkcjami, które decydują o wysokiej jakości i nieprzerwanej pracy obwodu grzewczego.

Woda destylowana, a nawet płyn przeciw zamarzaniu może działać jako chłodziwo.

Zasada działania

Piece z ogrzewaniem wodnym pracują pod ciśnieniem pary. Nagrzewnica wyposażona jest w umieszczony wewnątrz wymiennik ciepła. Co więcej, projekt może być bardzo różny, a materiał użyty do jego produkcji może być z metalowej rury lub blachy stalowej (0,3 cm).

Najpopularniejszym surowcem jest blacha stalowa, ponieważ produkt z takiego materiału jest łatwy w pielęgnacji (kamień można łatwo usunąć). Rejestr spełnia funkcję maksymalnego podgrzewania cieczy i równomiernego rozprowadzania ciepła w całym systemie. Jeśli zajdzie potrzeba wymiany księgi, można to zrobić samemu, wystarczą do tego umiejętności spawacza.

Piec posiada zbiorniki, w których w jednym podgrzewana jest woda, aw drugim wytwarzana jest para. W wyniku tych procesów wzrasta wydajność systemu. Ogrzane gazy przechodzą przez kanały zbiorników i przekazują ciepło do chłodziwa.

Zalety i wady

Plusy:

• Brak przywiązania do prądu.
• Kompatybilność z innym systemem.
• Najwyższa wydajność.
• Dostępność cen.
• Możliwość wyboru różnych paliw (drewno opałowe, koks, węgiel, torf).
• Łatwość konserwacji i autonomia.
• Wybór oryginalnego projektu.

Minusy:

• Różni się niskim poziomem sprawności w porównaniu do kotłów na paliwo stałe.
• Brak automatyzacji. Konstrukcja jest regulowana ręczną przesłoną.
• Brak możliwości automatyzacji pracy i kontroli procesu.
• Nie ma możliwości rozpalenia pieca bez czynnika grzewczego.

Rodzaje pieców do podgrzewania wody

Według materiału produkcyjnego:

• Metaliczny. Mogą być wykonane ze stali, żeliwa lub ich kombinacji. Nowoczesne modele mają drzwiczki pieca wykonane z ceramiki szklanej lub szkła ognioodpornego. Wadą jest wysoki koszt piekarników. Konstrukcje żeliwne można nazwać osobną kategorią. Mają doskonałe właściwości: pojemność cieplną, długą żywotność, niezawodność, nie podlegają procesom utleniania i wytrzymują wysokie temperatury. Wymiennik ciepła jest obramowany stalą żaroodporną.
• Cegła. Zasada działania takich pieców jest podobna do konstrukcji na paliwo stałe. Z jedną tylko różnicą ogrzewa się tu nie tylko płyn chłodzący, ale także ściany i kanały dymowe. A oni z kolei biorą czynny udział w ogrzewaniu pomieszczenia, aż do jego całkowitego schłodzenia. Natomiast grzejnik na paliwo stałe nagrzewa się tylko podczas pracy paleniska.
• Spalanie drewna. Konstrukcje mogą być metalowe lub ceglane. W pobliżu komina znajduje się stalowy zbiornik. Również podczas budowy konstrukcji można zainstalować wężownicę (wymiennik ciepła) wokół pieca, w którym krąży chłodziwo. Możesz sprawić, by konstrukcja wyglądała jak kominek. W tym celu zainstalowane są ognioodporne szklane drzwi.

Przy okazji spalania paliwa:

• Normalna. Spala się paliwo stałe, co zapewnia czas trwania spalania.
• Generator gazu i piroliza. Proces spalania odbywa się przy braku tlenu i wysokiej temperaturze. Odtąd drewno pali się powoli, a gaz drzewny wypala się w innym przedziale. W ten sposób wzrasta sprawność paliwa palnego i wzrasta czas spalania paliwa.

Według metody produkcji:

• Przemysłowy. Są to głównie konstrukcje metalowe.
• Domowe konstrukcje - wyroby ceglane i metalowe.

Kryteria wyboru

• Ogólna moc.
• Odrzut wymiennika ciepła.
• Masywność.
• Objętość nośnika ciepła.
• Konstrukcja i średnica przewodu kominowego.

Jak to zrobić samemu

1. Kładziemy betonowy fundament.
2. Przygotowujemy roztwór gliny i piasku, który wcześniej moczono przez noc. Mieszankę przygotowujemy w proporcji 1 (glina): 2 (piasek).
3. Wykonujemy hydroizolację (pokrycie dachowe) na fundamencie.
4. Rozprowadzamy warstwę roztworu na całej powierzchni pokrycia dachowego. Teraz możesz przystąpić do układania cegieł.
5. Na początkowym etapie uformujemy dmuchawę i zainstalujemy na niej drzwi. Po ułożeniu kilku warstw przygotowujemy ruszt, który oddzieli palenisko od dmuchawy.
6. Następnie tworzymy palenisko, aby kocioł nie dotykał ścian zewnętrznych i muru. Na końcu pierwszego rzędu pieca tworzymy boki, na których zainstalujemy narożniki do mocowania kotła. Aby usunąć rury zasilające i powrotne, zostawiamy otwory z boku.
7. Następnie usuwamy ściany komina i zostawiamy kanały, w których będzie odprowadzany nadmiar ciepła, na spalanie i popiół.
8. Teraz zaczynamy układać sam komin.
9. Podłączamy kocioł do systemu grzewczego, napełniamy go płynem chłodzącym i wykonujemy test.

Wymagane materiały i narzędzia

• Kielnia.
• Młot kilofem.
• Poziom lasera.
• Materiał dachowy.
• Duży władca.
• Zaprawa gliniasto-piaskowa.
• Cegły ogniotrwałe.

Przewodnik krok po kroku

1. Na przygotowanym fundamencie przygotowujemy solidny pierwszy rząd, w którym używamy ciosanych cegieł do skarpy pod popielnikiem.
2. W drugim rzędzie upewniamy się, że bandażujemy i instalujemy drzwi dmuchawy.
3. Trzeci rząd - zainstaluj pierwsze drzwi.
4. Czwarty to drzwi wyczystkowe i podpora na piekarnik z pół cegły oraz montaż dwóch rusztów.
5. Po piąte - czyszczenie dziur, jeśli są drzwi, napraw je. Instalujemy kocioł.
6. Wyjście z rury to najwyższy punkt kotła. Taki układ nie pozwala systemowi na samoistne wietrzenie.
7. Tutaj praca się powtarza, podobnie jak na początku: 3. zadowolony idzie z bandażowaniem szwów, 6. - naprawiamy drzwiczki pieca, 7. - zamykamy drzwiczki czyszczące.
8. Po ósme - zmieniamy szwy muru i zamykamy dwa kominy znajdujące się za kotłem wodnym.
9. Kolejne cztery paski wykonujemy w jednym i zawiązujemy szwy.
10. Trzynasty i czternasty to cegły ogniotrwałe, blokujemy komorę grzewczą.
11. Piętnaste - kończymy zakładkę przedziału grzewczego.
12. Po szesnaste - dodatkowo zakrywamy przedział.
13. Siedemnaste - ustalamy poziome kanały górnej komory grzewczej, jakie będą wymiary i montujemy 4 drzwiczki wyczystne.
14. Osiemnaste - zakrywamy przedział poziomo.
15. Dziewiętnaste - zamknij drzwiczki do czyszczenia.
16. Dwudzieste - określamy wielkość przyszłego komina.
17. Kolejne paski układamy w zamówieniach z bandażowaniem.
18. Trzydziesty siódmy - instalacja klapy dymowej.
19. Następnie zaczynamy układać komin. Odległość od płonącego elementu 40 cm. Komin wykonujemy na zewnątrz 3,8x3,8 m, a wymiar wewnętrzny otrzymujemy w połowie cegły. Możesz zastąpić komin zwykłą rurą, która unosi się nad dachem. Pozwoli to znacznie zaoszczędzić czas i straty na nim.

Ceny

Koszt żeliwnego pieca kominkowego wyprodukowanego w Czechach wynosi 85 000 rubli. Produkty włoskiego producenta - 24 000 rubli, serbskiego - 60 000 rubli, rosyjskiego - 16 000 i 30 000 rubli.