Jak poprawnie lutować drut?

Powodzenie operacji lutowania zależy od czystości grota. Przed pierwszym użyciem żądło należy naostrzyć, nadając mu pożądany kształt, w zależności od charakteru czekającej pracy. Operację tę można wykonać różnymi narzędziami, ale najczęściej używany jest plik.

Druga niezbędna operacja - grot lutownicy musi się cudzołożyć, to znaczy usunąć warstwę tlenku i pokryć powierzchnię części roboczej stabilną warstwą lutowia. Odbywa się to poprzez zanurzenie końcówki w kalafonii przy pierwszym podgrzaniu, po czym natychmiast przecieramy końcówkę o drewnianą powierzchnię lub specjalną gąbkę. Następnie grot należy pokryć lutowiem zanurzając go w stopionym (lutownicy) lutowiu.

Aby podłączyć przewody w ten sposób, musisz wykonać następujące operacje:

1. Uwolnij końce przewodów od izolacjiJeśli możliwe. Operację tę najlepiej wykonać specjalnym narzędziem zwanym zaciskarką podczas zdejmowania izolacji nożem istnieje ryzyko uszkodzenia przewodu, co negatywnie wpłynie na połączenie – jego trwałość i charakterystykę sieci przy takim połączenie.
2. Zdejmij gołe końce, podczas gdy:
   • Zdejmij drut z powłoki lakierniczej (jeśli występuje).
   • Połóż goły koniec drutu na kawałku kalafonii i podgrzej go lutownicą, aż topnik się rozpuści, delikatnie wyciągnij końcówkę i pozwól mu ostygnąć.
   • Nabierz kroplę lutu na końcówkę lutownicy i nałóż ją na drut, uzyskując równomierne pokrycie drutu lutowiem.
3. Powtórz operację z drugim końcem drutu.
4. Połącz końce, które mają być przylutowane do siebie, zbierz kroplę lutu na końcówce lutownicy i nałóż ją na złącze, uzyskując jednolitą monolityczną warstwę.
5. W niektórych przypadkach, lepsze i bardziej niezawodne jest skręcanie łączonych przewodów, co zwiększy wytrzymałość połączenia lutowanego.

Jak lutować przewody

Do słuchawek i wtyczki

Zdejmij zewnętrzną osłonę z kabla, zdejmij końcówki przewodów. Lakier usunąć mechanicznie nożem. Zmodyfikuj końcówki i przylutuj je zgodnie z kanałami. Lewy kanał oznaczony jest czerwoną baterią, prawy - zielonym. Jeśli istnieje wspólny kanał, jego drut jest zwykle używany bez izolacji.

Do tablicy

Podczas wykonywania tej operacji przygotowanie końca drutu do lutowania jest takie samo jak w opisanych powyżej przykładach. Osobliwością tej operacji jest to, że nie można przegrzać przewodnika na płytce, może się przepalić.

Dlatego radiator musi być zainstalowany w pobliżu punktu lutowania. W związku z tym można użyć pęsety, za pomocą której można trzymać lutowany koniec z naciskiem na przewodnik na płytce. Punkt lutowniczy należy unieruchomić do momentu całkowitego zestalenia lutowia.

Do taśmy LED

Bardzo ważna operacja - czyszczenie styków włączone Pasek ledowy. Są pokryte silikonem, a najmniejszy osad na taśmie może prowadzić do nieodwracalnych konsekwencji. Zdejmij krótko styki na przewodach i napromieniuj je.

Podziel przewody między sobą, przecinając izolację o około 1,5-2 cm. Na kablu załóż rurkę termokurczliwą dopasowaną do rozmiaru taśmy LED. Załóż odcięte końce rurek o mniejszej średnicy.

Lutować bardzo szybko, przez około 1 sekundę, aby nie stopić silikonowego korpusu taśmy LED. Użyj zapalniczki, aby osadzić mniejsze tuby, wsuń dużą tubę na taśmę LED i podgrzej ją. Górna rurka termokurczliwa musi być przezroczysta.

Do dynamiki

Osobliwością tej operacji jest to, że przewody głośnikowe są bardzo cienkie i działają pod wpływem ciągłych wibracji. Dodatkowo są przyklejone do membrany. Przed lutowaniem należy ostrożnie oddzielić drut, zdjąć końcówkę i napromieniować. Podnieś podobny drut i przylutuj go do złamanego końca. Drugi koniec przylutuj do zacisku głośnikowego, pozostawiając małą pętlę. Gotowy przewodnik przyklej do membrany klejem Supermoment.

Wymagane materiały i narzędzia

Głównym narzędziem do lutowania jest lutownica.

Jest ich wiele odmian i stosuje się je w zależności od charakteru połączenia wykonywanego przez lutowanie:

Lutownice EPSN

Najpopularniejszy typ tego narzędzia, w którym pręt jest ogrzewany przez element grzejny z nichromu. Z reguły urządzenia te są wyposażone w termostaty zapobiegające przegrzaniu lutownicy i przepaleniu cewki grzejnej.

Termopara sprawdzona w czasie jest zwykle używana jako termostat. Strukturalnie te lutownice są wykonane w różnych wersjach. Najprostsze mają spiralę nichromową, która jest nawinięta na materiał dielektryczny i po podgrzaniu przenosi ciepło do rdzenia. W tych produktach jako rdzeń zwykle stosuje się pręt miedziany, ponieważ miedź ma wysoką przewodność cieplną.

Ceramiczny

Jako korpus roboczy stosuje się końcówkę wykonaną z tego materiału, do której połączone są styki. Po przejściu prądu grot nagrzewa się do żądanej temperatury. Ceramiczne elementy grzejne są uważane za najbardziej zaawansowane i trwałe, pod warunkiem prawidłowego użytkowania. W takich urządzeniach możliwy jest szeroki zakres regulacji temperatury i mocy korpusu roboczego.

Wprowadzenie

Końcówka jest podgrzewana przez cewkę indukcyjną. Gdy przepływa przez nią prąd, na powierzchni grota indukowane są prądy wirowe, które szybko nagrzewają korpus roboczy.

Gdy rdzeń nagrzewa się do określonej temperatury, jego powłoka ferromagnetyczna przestaje indukować prądy wirowe i stygnie, aż osiągnie temperaturę indukcji prądów błądzących. Dzięki temu termoregulacja przebiega płynnie, a przyrząd utrzymuje niemal stałą temperaturę.

Lutownice impulsowe

Stanowią odrębną kategorię takich instrumentów. Charakteryzują się tym, że element grzejny w nich zawarty jest w obwodzie elektrycznym, a gdy przepływa przez niego prąd, natychmiast się nagrzewa. Obwód zasilania zapewnia transformator wysokiej częstotliwości przeznaczony do obniżania napięcia oraz konwerter częstotliwości, który zwiększa częstotliwość do 20-40 kHz.

W ten sposób końcówka robocza jest podgrzewana przez kilka sekund, podczas gdy przycisk start jest wciśnięty. Po zwolnieniu lutownica wyłącza się. Nowoczesne produkty tego typu pozwalają na lutowanie wystarczająco dużych części, a nie tylko pracę z obwodami elektronicznymi.

Gaz

Są używane jako samodzielne urządzenia. Praca odbywa się w strumieniu płomienia z palnika gazowego. Tankowanie odbywa się ze zwykłej puszki z gazem do zapalniczek.

Akumulator

Należą również do klasy samodzielnych urządzeń. Ich moc to zwykle około 15 watów, służą do drobnych napraw urządzeń elektronicznych.

Stacje lutownicze

W sprzedaży dostępne są dwa rodzaje tych urządzeń:

1. Gorące powietrze - strefa lutownicza ogrzewana jest strumieniem gorącego powietrza o temperaturze do 300^OC, dysza lutownicy z możliwością ogniskowania. Ciśnienie wytwarzane jest albo przez wirnik w korpusie lutownicy (turbina), albo przez kompresor (kompresor).
2. Podczerwień - w nich ogrzewanie odbywa się za pomocą strumienia promieniowania podczerwonego.

Stacje lutownicze stosuje się w przypadkach, gdy lutownice z miedzianą lub ceramiczną końcówką są niewygodne lub generalnie nie nadają się do pracy. Tak jest w przypadku pracy z nowoczesnymi płytami miniaturowymi wykorzystującymi montaż SMD.

Lutowie

Jest to materiał, który łączy dwie części podczas procesu lutowania.

W zależności od składu chemicznego rozróżnia się dwa rodzaje:

1. Topliwy o temperaturze topnienia do 400^OZ.
2. Opornyz tym wskaźnikiem powyżej 400^OZ.

Wybór odpowiedniego lutu zależy od właściwości lutowanych materiałów, warunków i celu lutowania oraz wielu innych parametrów. Produkowane są w postaci drutu, rurek, płyt, past oraz w innych formach.

Jako luty stosuje się metale niskotopliwe i ich stopy:

• cyna;
• ołów;
• kadm;
• antymon;
• bizmut;
• cynk;
• Miedź;

Stopy tych metali z topnikami są aktywnie wykorzystywane, co pozwala na połączenie dwóch głównych operacji: cynowania i samego lutowania.

Topniki

Po podgrzaniu podczas lutowania nieuniknione jest utlenianie powierzchni łączonych części, co zapobiega rozprzestrzenianiu się lutu na powierzchni przewodników i zmniejsza przyczepność lutów do metalu. Do ochrony powierzchni stosuje się topniki. Topiony topnik niszczy warstwę tlenku, poprawiając lutowność.

Warunkowy podział strumieni - aktywny i pasywny. Aktywne topniki są w stanie zniszczyć punkt lutowania podczas pracy. Dlatego zrosty należy dokładnie spłukać wodą. Nie służą do pracy z zespołami elektronicznymi.

Jako topniki stosuje się:

1. Kalafonia - przetworzona żywica drzew iglastych, wskaźnik jakości - jasny ton.
2. Topnik z kalafonii alkoholowej - mieszanka kalafonii (10-60%) z alkoholem jest aktywnie wykorzystywana w instalacji radiowej.
3. Strumienie LTI - mieszanina kalafonii i alkoholu z dodatkiem trietanoloaminy, stosowana do lutowania żelaza, miedzi, mosiądzu i innych metali.
4. Pasta lutownicza z mieszanki topnika, cyny i ołowiu z dodatkiem do 2% srebra, stosowane w instalacjach radiowych.
5. Tłuszcz lutowniczy i kwas lutowniczy - służą do lutowania części żelaznych, aktywnie usuwając warstwę tlenku z powierzchni.
6. Bura - topnik wysokotemperaturowy (temperatura topnienia ok 900^OC) do lutowania części wykonanych z żelaza, żeliwa, miedzi, mosiądzu i innych materiałów.

Lista nie jest kompletna, istnieje wiele odmian topników.

Cena

Nazwa	Obraz	Spotkanie	Cena, rub)
Montaż lornetki		Ochrona oczu podczas lutowania, zwiększająca widoczność pola roboczego podczas montażu małych części	350
Zestaw lutowniczy (6 szt.) ZD-151 REXANT		Montaż części, czyszczenie styków i punktów lutowniczych oraz inne czynności pomocnicze	500
Stojak na lutownicę "Kwadrat żeliwny" ZD-10A REXANT		Przechowywanie lutownicy po podgrzaniu i między operacjami	550
Bransoletka antystatyczna ZD-152REXANT		Uziemienie ładunków statycznych	300
Uchwyt "trzecia ręka" z soczewką i podstawką pod lutownicę ZD-10A REXANT		Retencja części podczas pracy, podświetlenie. Stosowany w instalacji elektronicznej i zegarmistrzostwie	1200
Odsysacz do lutownicy ZD-108 REXANT		Usunięcie nadmiaru lutowia lub topnika podczas montażu/demontażu w elektronice	350
Gąbka do czyszczenia grotu lutownicy 40x70 mm ZD-929 REXANT		Oczyszczenie grotu lutownicy z resztek lutowia i topnika	80

W tabeli przedstawiono przykładowe wykonanie urządzeń, w rzeczywistości produkty te produkowane są w niezliczonej ilości odmian i przez wielu producentów.

Jak lutować drut bez lutownicy?

Istnieje kilka sposobów podłączenia przewodów bez lutowania:

1. Dokładnie oczyść i odtłuść końce podłączanych przewodów, skręć. Nałóż na nią kilka kropel kleju Kontaktol, pozostaw do wyschnięcia. Zaizoluj skrzyżowanie.
2. Zakasać, po wcześniejszym przygotowaniu punktów połączeń, podłącz przewody do mocnego zasilacza (5-6 woltów, 4-5 amperów). Podłącz masywny przewodnik do drugiego styku, na przykład gwoździa. Dotknij skrętu gwoździem. Powstaje łuk, który niezawodnie spawa druty. Zaizoluj skrzyżowanie.