Piec na zużyty olej zrób to sam

Piec wykorzystujący górnictwo - dość proste urządzenie, które pozwala ogrzać małe pomieszczenia.

Zużyty olej jest silnie zanieczyszczonym i słabo palącym się paliwem. Dlatego dla pełnego spalania jego ciężkie składniki należy podzielić na lekkie. W tym celu stosuje się metodę dzielenia płomienia (piroliza).

Jego działanie opiera się na wykorzystaniu ciepła uwalnianego podczas spalania paliwa, a sam proces spalania jest samoregulujący i samowystarczalny.

Proces pirolizy można rozpocząć na dwa sposoby:

Pierwszy sposób to zapalić olej w zbiorniku paliwa. Jego temperatura wzrasta i zaczyna się parowanie. Ponadto opary oleju są podgrzewane do temperatury 300... 400 stopni Celsjusza i mieszane z powietrzem wchodzącym przez szyjkę zbiornika. Rozłupywanie wydobycia i spalanie jego lekkich frakcji odbywa się w komorze spalania pirolizy wykonanej w postaci pionowej rury z otwory do wlotu powietrza (potrzebny nadmiar tlenu) i rozszerzenie w górnej części, gdzie wypalany jest nadmiar tlenu.

Najczęściej tę metodę stosuje się przy wykonywaniu pieca własnymi rękami. Na ogół takie urządzenie to 2 zamknięte pojemniki połączone perforowaną pionową rurą.

W zbiorniku znajduje się górnictwo, które rozkłada się przy braku tlenu, a w górnej części jego opary ulegają spaleniu z wydzieleniem dużej ilości ciepła. Jeżeli konstrukcja wyposażona jest w wentylator doprowadzający powietrze do górnej komory, wówczas proces spalania przebiega sprawniej, a sprawność paleniska będzie wyższa.

Drugi sposób to istnieją konstrukcje wykorzystujące metodę zbliżoną do zasady działania silnika wysokoprężnego. W tym przypadku zamiast zbiornika z palącym się olejem stosuje się misę płomieniową oraz specjalny palnik, który umożliwia łączenie w palniku płomieniowym stref pirolizy, spalania i dopalania.

Zasada działania - kropla oleju spada na gorącą powierzchnię miski, gwałtownie odparowuje, rozpala się i wypala. W tym przypadku piroliza jest dość osobliwa - rozszczepianie oleju następuje nie tylko z powodu wysokiej temperatury, ale także z powodu złożonych procesów fizykochemicznych zachodzących w eksplodującej kropli.

Domowe piece do ociekania olejem są niezwykle rzadkie, ponieważ ich produkcja wymaga poważnej wiedzy. Ponadto wymagane jest doświadczenie w produkcji części precyzyjnych oraz dostępność specjalnych materiałów.

Własna produkcja

Najprostsza konstrukcja składa się z 2 zbiorników (zbiornika do wydobycia i dopalacza), które są połączone rurą z otworami na całej długości.

W której:

1. Zbiornik (parownik) posiada dmuchawę - otwór z przepustnicą regulującą dopływ powietrza. Dodatkowo musi być wyposażony w lejek lub zbiornik do napełniania olejem.
2. W górnej pokrywie dopalacza jest otwór na komin. Żaluzja jest instalowana jak najbliżej tego otworu, co zapewnia prawidłowy kierunek wylotu.

Rozpoczynając produkcję, konieczne jest określenie, z jakich materiałów zostaną wykonane najbardziej krytyczne części. Części składowe z reguły wykonuje się z blach o grubości 4 i 6 mm (możliwe jest wykonanie z butli tlenowych, węglowych lub gazowych o grubości ścianki nie większej niż 1,5 cm).

Decydując się na podstawowe materiały, konieczne jest wykonanie rysunków wszystkich części. Rysunki można wykonać samodzielnie lub wypożyczyć z Internetu, podając w pasku wyszukiwania przeglądarki frazę „Zrób to sam piec na zużyty olej”.

Tworząc je samodzielnie, musisz pamiętać, że:

1. Do produkcji pojemników użyj blach stalowych o grubości 4 mm lub rury o średnicy 355 mm.
2. Do górnej pokrywy górnej komory użyj blachy stalowej o grubości 6 mm.
3. Cała długość rury łączącej musi być 48 otworów o średnicy 9 mm (6 rzędów po 8 otworów).

Przystępując do produkcji części konieczne jest przygotowanie wszystkich niezbędnych materiałów i narzędzi, w tym:

1. Materiały (z wyjątkiem powyższych):
   
   • Kominy (średnica wewnętrzna 100 mm i grubość ścianki 2 mm) o długości co najmniej 4 m.
   • Narożniki stalowe.
   • Pojemność paliwa na 8-15 litrów.
2. Instrumenty:
   
   • Szlifierka z zestawem kółek do metalu.
   • Spawarka i elektrody do spawania.
   • Zestaw wierteł i wierteł do metalu.
   • Plik.
   • Poziom.
   • Ruletka.

Po zakończeniu wszystkich prac przygotowawczych rozpoczynają produkcję części i jednostek konstrukcyjnych. Jednocześnie należy pamiętać, że wszystkie muszą być wykonane w ścisłej zgodności z rysunkami.

Prace prowadzone są w następującej kolejności:

1. Najpierw wszystkie części są wycinane z blach stalowych. (wygodniej jest wykonać ściany pojemników z rury) i wykonać w nich wszystkie niezbędne otwory.
2. Spawanie części razem, wykonaj parownik i górną komorę. Lepiej zdemontować górną pokrywę parownika. Nogi z narożnika są przyspawane do ścian zbiornika. Na górnej pokrywie zamontowana jest ruchoma przepustnica powietrza.
3. W rurze o długości 4 m wywiercić wymaganą liczbę otworów i ściśle spawać pionowo do otworu o średnicy 100 mm, który znajduje się w górnej pokrywie zbiornika. W ten sam sposób rura jest przyspawana do dolnej pokrywy górnej komory.
4. Między górną komorą a zbiornikiem Z narożnika przyspawana jest przekładka, która nadaje konstrukcji dodatkową sztywność.
5. Wyprodukowany piec malowany jest farbą żaroodporną.

Skład farby (wszystkie składniki) należy dokładnie wymieszać:

• szkło płynne: 500 gr.;
• proszek aluminiowy: 200 gr.;
• kreda: 20 gr;

Zalety i wady

Zalety:

1. Prostota projektu oraz możliwość wykonania w domu.
2. Rentowność (zużycie paliwa nie więcej niż 1,5 l/h).
3. Możliwość użycia dowolny olej silnikowy lub przemysłowy.
4. Brak spalania i sadzy.
5. Szybkie nagrzewanie (do 10 min.) i wystarczająco długie chłodzenie.
6. Eksploatacja w silne mrozy.
7. Bez odpadów podczas palenia.

Niedogodności:

1. Nie akumuluje ciepła (nagrzewa się podczas nagrzewania).
2. Dotyk możliwy na gorące elementy konstrukcyjne.
3. Niska moc grzewcza (nie więcej niż 15 kW).
4. Wygaszanie pieca jest dość trudne - praca musi wypalić się do końca.
5. Długi komin (nie mniej niż 3,5 m).
6. Olej przed użyciem musi być przefiltrowany i oczyszczony.
7. Konieczność częstego czyszczenia zbiornik (po 5-6 piecach).

Specyfikacje i urządzenie

Istnieje duża liczba podgrzewaczy oleju odpadowego. Prawie wszystkie należą do klasy najprostszych i nie wymagają skomplikowanej pielęgnacji ani konserwacji.

Z reguły domowe projekty mają następujące właściwości techniczne:

1. Efektywność,% nie mniej - 75.
2. Zużycie zużytego paliwa, l / godzinę - od 0,5 do 1,5.
3. Minimalna wysokość komina (z ziemi), m - 4,0.
4. Średnica rury komin, mm - 102... 105.
5. Minimalna grubość ścianki stalowej, mm - 4,0.

Piece przeznaczone do pracy na wypalone paliwo mają dość proste urządzenie, które obejmuje:

1. Komora spalania w niskiej temperaturze, pełniąc jednocześnie rolę zbiornika paliwa. Powinien mieć otwór, przez który wlewa się i zapala olej. Ponadto ten otwór służy do regulowanego dopływu powietrza.
2. Górna komora, w którym gaz jest dopalany.
3. Komora pirolizy, w którym następuje bezpośrednie spalanie mieszaniny gaz-powietrze. Wykonany jest w formie rury z licznymi otworami, przez które wchodzi powietrze.

Zasady działania

Podczas obsługi wytworzonego produktu należy zapewnić spełnienie określonych wymagań:

1. Piekarnik musi być zainstalowany ściśle poziome. W takim przypadku możesz zapewnić regulowane nogi.
2. Nie wolno montować pieca w miejscachgdzie mogą występować silne przeciągi.
3. Wysokie stojaki nie są dozwolone lub mocowanie urządzenia do ścian.
4. Poziom oleju napełnionego nie powinna przekraczać dwóch trzecich objętości dolnej komory.

Zasady zapłonu:

Sam olej się nie pali. Dlatego po wlaniu paliwa do zbiornika:

1. Arkusz papieru zostaje podpalony lub szmaty i wpadł do zbiornika. Możliwy jest wariant, gdy do zbiornika wlewa się około 40 gramów łatwopalnej cieczy, którą następnie podpala się za pomocą palącego się knota.
2. Podczas spalania, w komorze powstaje ciepło i olej zaczyna wrzeć.
3. Po około 10 minutach, olej się gotuje i zaczyna się intensywna waporyzacja. Zasuwę można wykorzystać do ustawienia wymaganego trybu pracy.

Piec jest urządzeniem dość prostym, a jego konserwacja sprowadza się do regularnego czyszczenia wewnętrznych powierzchni z sadzy i osadów ciężkich frakcji na dnie dolnego zbiornika. Piec jest czyszczony po około 5-6 paleniskach.

Aby go wyczyścić, możesz użyć drutu lub młotka, aby opukać wszystkie ściany. Wiele osób napełnia rury piaskiem i żwirem. Następnie musisz zdjąć górną pokrywę zbiornika i usunąć z niego wszystkie zanieczyszczenia.

Przed czyszczeniem pieca należy zamknąć komin i spuścić olej ze zbiornika.

Piec jest urządzeniem z otwartym płomieniem, dlatego podczas jego eksploatacji należy bezwzględnie przestrzegać niezbędnych wymagań bezpieczeństwa.

Zabronione jest więc:

1. Zainstaluj piekarnik w miejscachgdzie może wejść w kontakt z łatwopalnymi przedmiotami lub substancjami palnymi. Minimalna odległość od pieca, na którym mogą znajdować się jakiekolwiek przedmioty, musi wynosić co najmniej 0,5 m.
2. Pozostaw piekarnik bez nadzoru lub nadzorowane przez niedoświadczonych użytkowników lub dzieci.

Ponadto istnieje szereg wymagań dotyczących paliwa, na którym pracuje piec:

1. Piec przeznaczony jest do pracy w górnictwie, dlatego możesz użyć dowolnego zużytego oleju (silnikowego, przemysłowego, przekładniowego, syntetycznego itp.). Nie można eksperymentować z paliwem przy użyciu benzyny, nafty i innych łatwopalnych substancji.
2. Zużyty olej może zawierać różnego rodzaju zanieczyszczenia, wilgoć i nie tylko. Może to spowodować wybuch w zbiorniku paliwa, dlatego konieczne jest przefiltrowanie i oczyszczenie zużytego paliwa. Generalnie zaleca się stosowanie przemysłowego oleju odpadowego.