Rura wodociągowa z polipropylenu do samodzielnego montażu: instalacja rury wodnej z rur z tworzyw sztucznych

Dobrze wyposażona obudowa, bez względu na to, czy jest to mieszkanie, prywatny domek czy mały wiejski dom, jest nie do pomyślenia bez bieżącej wody. Dostarczanie zimnej i podgrzewanej wody od dawna jest warunkiem wstępnym komfortowego pobytu. Właściciele domów próbują wybrać najbardziej praktyczną opcję zaopatrzenia w wodę.

Statystyki pokazują, że większość woli hydraulikę wykonaną z polipropylenu: nawet niedoświadczony hydraulik będzie mógł wyposażyć taki system własnymi rękami. Aby rezultat Twoich wysiłków był bezbłędny, sugerujemy zapoznanie się ze szczegółami technologia montażu systemu polimerowego.

Zaprezentowaliśmy wszystkie metody łączenia rur polipropylenowych, prowadziliśmy typy złączek stosowanych w budowie obwodów. Wskazane typowe błędy. Dostarczone przez nas informacje są uzupełnione schematami, klipami fotograficznymi i filmami.

Dlaczego warto wybrać polipropylen?

Stal od dawna uważana jest za tradycyjny materiał do rur wodnych.

Jednak dziś ta opcja jest rzadko używana. Zastąpiły go różne tworzywa sztuczne, w tym polipropylen.

Popularność rur PP nie jest przypadkowa, ponieważ materiał ma wiele zalet:

• Wysoka stabilnośćdo środowisk agresywnych przez długi czas. Ponadto polipropylen nie ulega korozji.
• Trwałość. Producent gwarantuje bezproblemową eksploatację swoich produktów przez co najmniej 50 lat, czyli trzy razy więcej niż analogów.
• Dobra szczelność. W porównaniu z innymi rodzajami tworzyw sztucznych jest uważany za najlepszy.
• Wysoka absorpcja dźwięku. Hałas wody przepływającej przez rurociąg jest całkowicie pochłaniany przez materiał.
• Pełne bezpieczeństwo środowiska polipropylen, można go używać do aranżacji systemu zaopatrzenia w wodę pitną.
• Niski opór hydraulicznydlatego nie ma strat głowy.
• Niska waga, co znacznie ułatwia instalację, naprawę i transport części.
• Łatwa instalacja. Wynika to z szerokiej gamy komponentów, łatwości cięcia i montażu części.
• Możliwość ukrycia stylizacji rurociąg

Najważniejszą wadą rur wykonanych z polipropylenu można przypisać wysokiej wartości rozszerzalności cieplnej i odporność na niską temperaturę, która wymaga szczególnej uwagi przy wyborze materiału do układania na gorąco zaopatrzenie w wodę.

Ponadto polipropylen jest nieplastyczny, dlatego zmiana kierunku głównej gałęzi wymaga użycia łączników.

Inną wadą takich rur jest konieczność użycia specjalnego sprzętu. Lutowanie służy do łączenia części, które wykonuje się za pomocą specjalnego lutownica z dyszami.

W przypadku elementów tnących pożądane jest użycie specjalnych nożyczek. To prawda, że ​​ten niedostatek można łatwo skorygować. Większość sklepów sprzedających rury polipropylenowe zapewnia sprzęt do lutowania do wynajęcia.

Cechy asortymentu rur polipropylenowych

Polipropylen jest rodzajem plastiku wytwarzanego przez krakowanie produktów naftowych i gazów ropopochodnych. Jego podstawą jest gaz propylenowy. Pod wysokim ciśnieniem, w obecności katalizatora, prowadzi się reakcję polimeryzacji, w wyniku której otrzymuje się polipropylen. Następnie produkowane są rury. W przypadku rur wodnych produkowano dwa rodzaje takich produktów: pojedyncze i wielowarstwowe.

Pierwsza opcja jest przeznaczona głównie dla różnych rodzajów rurociągów, przez które transportowana jest zimna woda. Wielowarstwowe lub wzmocnione części służą do układania linii ciepłej wody, są również wykorzystywane do instalacji systemów grzewczych. Ich główną różnicą jest obecność kilku warstw polipropylenu, pomiędzy którymi układany jest materiał wzmacniający.

Może to być folia aluminiowa, polietylen lub włókno szklane. Szczegóły różnią się grubością warstwy wzmacniającej i podstawy.

W produkcji rur polipropylenowych stosuje się takie oznakowanie materiału użytego do produkcji:

• PP-N. Produkty do zimnej wody mogą być stosowane w systemach wentylacyjnych.
• PP-B. Materiał do produkcji wysokiej odporności na uderzenia. Przeznaczony do układania zimnej wody i ogrzewania podłogowego.
• PP-R. Rury z niego wykonane mogą być używane do aranżacji zaopatrzenia w wodę dowolnego typu.
• PP. Służy do wytwarzania produktów trudnopalnych przeznaczonych do rurociągów, przez które transportowane są substancje niebezpieczne.

Klasyfikacja materiałów stosowanych do produkcji produktów rurowych z tworzyw termoplastycznych do budowy komunikacji jest podana w GOST pod numerem 52134-2003.

Znakowanie gotowych produktów jest inne. W przypadku rur polipropylenowych stosuje się następującą nomenklaturę:

• PN10. Produkty wytwarzane do transportu zimnej wody o temperaturze pracy nie większej niż + 20º C.
• PN16. Uniwersalne produkty, które można wykorzystać do budowy rurociągów ciepłej i zimnej wody. Temperatura cieczy nie powinna jednak przekraczać + 60 ° C. Produkowany rzadko, poza ograniczonymi partiami.
• PN20. Rury, które zapewniają normalny transport płynu tº + 80ºС. Analogicznie do poprzedniego typu odnosi się do uniwersalnego.
• PN25. Odporne na części wysokociśnieniowe mogą być stosowane do zaopatrzenia w wodę i do ogrzewania. Rury są wzmocnione folią aluminiową, mogą być używane do transportu wody o temperaturze do + 95ºС.

Zgodnie z oznakowaniem rur, ciśnienie jest określone przez które rury PP mogą wytrzymać, gdy woda jest przemieszczana wzdłuż nich. Na przykład rury PN 10 zwykle pracują przy 1 MPa, PN 20 przy 2 MPa, PN 25 przy 2,5 MPa.

Polipropylen jest wrażliwy na promieniowanie ultrafioletowe, dlatego produkowane są rury o różnych kolorach. Czarne części mają najwyższą odporność na promieniowanie UV. Produkcja rur polipropylenowych jest znormalizowana, więc są one dostępne w pewnych rozmiarach.

Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest średnica wewnętrzna i zewnętrzna. Mogą być oznaczone zarówno cale, jak i zwykłe milimetry. Wartości średnic określają wybór wymiarów zbrojenia, które zostaną użyte do połączenia szczegółów rurociągu.

Średnica zewnętrzna produktów waha się od 16 do 500 mm. Długość rur może wynosić od 2 do 5 m, co wystarcza do zorganizowania wewnętrznego systemu zaopatrzenia w wodę. Ponadto produkty są łatwe w obróbce.

Akcesoria do rur polipropylenowych

Do instalacji instalacja rur z tworzyw sztucznych używane są różne komponenty. Ich asortyment jest bardzo obszerny i obejmuje dziesiątki artykułów w cennikach producentów. Szczegóły różnią się kształtem, wielkością i przeznaczeniem. Rozważ najczęstsze typy takich elementów.

Sprzęgła. Najprostszy element łączący. Kształt przypomina małą beczkę, której wewnętrzna średnica odpowiada dokładnie przekrojowi łączonych rur. Element przeznaczony jest do połączenia dwóch kawałków rury.

Adaptery. Te części są przeznaczone do łączenia rur o różnych średnicach. Na zewnątrz bardzo przypominają sprzęgła, ale ich główna różnica polega na tym, że wewnętrzna średnica na dwóch przeciwległych końcach elementu jest inna.

Adaptery są dobierane zgodnie ze średnicą podłączanych rur i występują w różnych rozmiarach. Produkowane są części z gwintami wewnętrznymi lub zewnętrznymi, zaprojektowane do przełączania na połączenia gwintowane.

Narożniki. Jak wiadomo rury polipropylenowe nie może się zgiąć. Dlatego, aby wykonać skręty wymagane podczas instalacji, producent wytwarza specjalne okucia gięte pod kątem 90 ° i 45 °.

Narożniki mogą kończyć się otworami na rury lub mieć gwinty, zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne. Na przykład takie części są używane do montażu miksera. Jednocześnie mogą być zarówno podwójne, jak i pojedyncze.

Niektórzy domowi rzemieślnicy twierdzą, że nie jest konieczne komplikowanie i używanie narożników. W końcu polipropylen jest plastikowy i można go wyginać. Podgrzewają rurę do temperatury mięknienia i wyginają ją, gdy potrzebują.

Rzeczywiście, bardzo łatwo jest wygiąć część, ale należy zrozumieć, że w tym przypadku zachodzą w niej nieprzyjemne zmiany: ściana na zewnątrz zagięcia staje się cieńsza. Pozwoli to znacznie skrócić żywotność rury i doprowadzić do jej przełomu.

Krzyże i trójniki. Tak zwane elementy przeznaczone do łączenia trzech lub czterech rur w tym samym czasie, co jest często wymagane do instalacji zaopatrzenia w wodę. Dostępne w szerokiej gamie wariantów: o różnych średnicach otworów, z okuciami inne rodzaje rur, na przykład pod metal-plastik lub miedź, z wewnętrznymi i zewnętrznymi gwintami różnych rozmiary.

Kontury. Tak zwane łuki o specjalnym kształcie, które służą do śledzenia rury wokół małej przeszkody. Pożądane jest, aby odległość od rurociągu do ściany była minimalna. Kontur jest przyspawany do szczeliny w sekcji zaopatrzenia w wodę, aby odcinki rur przed i po nim były proste.

Oprócz tych elementów dostępne są również inne elementy. Wśród nich są korki używane do blokowania zbędnych gałęzi systemu zaopatrzenia w wodę, specjalne zawory kulowe do rurociągów polipropylenowych.

Aby przymocować rury do ściany, stosuje się specjalne klipsy, które są dopasowane do średnicy części. Może być pojedyncza lub podwójna. Eksperci radzą wybrać rury i komponenty tego samego producenta. Będzie więc mniej problemów z instalacją, a system okaże się lepszy.

Punkt początkowy: od czego zacząć?

Przede wszystkim musisz stworzyć kompetentny projekt przyszłego systemu. Przez to rozumie się oparty na skali schemat planu rurociągu, na którym zastosowano wszystkie cechy projektowe i wskazano odbiorców.

W tym celu należy wykonać dokładne pomiary, które są następnie konstruowane na rysunku budynku. Po jego wykonaniu tworzony jest schemat rurociągu.

Z tworzenie projektu Rozważane są różne opcje rozmieszczenia instalacji wodociągowych i wybierana jest optymalna. Ponadto podczas procesu projektowania należy wziąć pod uwagę kilka czynników. Pierwszy to rodzaj układu.

Może być potrójny lub kolekcjonerski. W pierwszym przypadku punkty pompowania wody są połączone szeregowo, jeden po drugim. Z jednej strony jest to dobre, ponieważ wymaga minimalnej liczby rur, aw konsekwencji niskich kosztów.

Jednak ciśnienie w urządzeniach zużywających wodę będzie inne. Im dalej od początku rurociągu, tym niższe ciśnienie. Jest to wyjątkowo niewygodne, aw przypadku dużej liczby punktów poboru wody i niedopuszczalne.

Okablowanie kolektora zakłada obecność specjalnego węzła dystrybucyjnego, który oddziela przepływ wody i wysyła pojedynczą gałąź do każdego odbiorcy.

W tym przypadku praktycznie nie ma straty ciśnienia w systemie, wszystkie urządzenia działają przy tym samym ciśnieniu wody. Główną wadą okablowania kolektora jest wysokie zużycie rur, aw konsekwencji wyższy koszt całej konstrukcji.

Drugi ważny punkt - metoda instalacji rurociągu. Można to zrobić metodą otwartą lub ukrytą. Drugi jest bardziej estetyczny i obejmuje układanie rur wewnątrz ścian lub ścianek działowych.

Ponadto eksperci zalecają, aby podczas projektowania rurociągu możliwie jak najdłużej zminimalizować jego długość. Liczba zagięć i połączeń powinna być minimalna. Tłumaczy to fakt, że w tych obszarach najprawdopodobniej występuje zagrożenie wyciekiem.

Obracanie rury pod odpowiednim kątem zmniejsza ciśnienie w przewodzie, należy to również wziąć pod uwagę. Zgodnie z gotowym schematem obliczana jest wymagana ilość materiałów do układania sieci wodociągowej.

Jak połączyć rury polipropylenowe?

Do łączenia rur z lutowanego polipropylenu. Wykonuje się ją za pomocą specjalnej lutownicy. Korzystanie z takiego urządzenia jest łatwe. Bardzo szybko może się tego nauczyć każdy, nawet najbardziej niedoświadczony hydraulik.

Proces lutowanie rur polipropylenowych wygląda tak. Najpierw musisz przygotować części, które powinny być lutowane. W tym celu na ścianie zaznaczono obszary mocowania rur.

Następnie, za pomocą poziomu, sprawdzana jest poprawność fastrygowania, a następnie na ścianie instalowane są tak zwane zaciski lub podkładki mocujące. Następnie musisz zmierzyć kawałki rur, które będą musiały być połączone, a następnie wyciąć je za pomocą noża lub specjalnych nożyczek.

Teraz możesz przystąpić do lutowania. Najpierw musisz wybrać dyszę do lutownicy. W zestawie z urządzeniem znajduje się kilka takich elementów.

Różnią się średnicą powierzchni roboczej. Dysza jest wybierana zgodnie z przekrojem poprzecznym rury i złączki. Część jest ustawiona na miejscu, a lutownica jest włączona. W przypadku urządzenia zawsze znajduje się regulator temperatury, za pomocą którego można sterować ogrzewaniem dysz.

Do pracy z polipropylenem zaleca się wybór zakresu 250-270ºС.

Okucie i rura są umieszczane na odpowiednich ogrzewanych grotach lutowniczych i ogrzewane przez około 5-10 sekund. Zależy to od średnicy elementów. Im więcej, tym czas nagrzewania jest odpowiednio dłuższy.

Po części rozgrzewają się, są usuwane z dysz i natychmiast dociskane do siebie. Jednocześnie niemożliwe jest wykonanie ruchu obrotowego. Elementy nie obracają się i naciskają jeden na drugim.

W tej pozycji trzymają się przez około pół minuty. W tym czasie plastik będzie miał czas na stwardnienie i możesz zdjąć ręce. Po całkowitym ochłodzeniu polipropylenu tworzy stałe monolityczne połączenie dwóch węzłów.

Znakiem jakości pracy jest jednolite ramię, które jest widoczne na całym obwodzie rury. Jest w okuciu, właśnie tam nie widzi.

Kołnierz powstaje, gdy część jest ogrzewana. Jeśli jest jednolity, rozgrzewanie było normalne. Przy nierównym ogrzewaniu części wysokość kołnierza będzie inna. Tam, gdzie jest najmniej, prawdopodobnie nastąpi wyciek.

Ważną kwestią jest jakość dysz do lutownicy. Są pokryte teflonem, aby zapobiec przywieraniu do nich plastiku. W ten sposób warstwa teflonu staje się cieńsza, a nawet znika.

Eksperci zdecydowanie nie zalecają stosowania dysz, częściowo pokrytych powłoką nieprzywierającą. Wynika to z faktu, że podczas ogrzewania tworzywo sztuczne przylega do tych obszarów dysz, które nie są pokryte teflonem.

Nie oznacza to, że przedmiotu nie można wyjąć z dyszy. Ona będzie doskonale wyłączona, ale połączenie będzie słabe. Jest bardzo prawdopodobne, że tam, gdzie element przyklei się do dyszy, pojawi się wyciek.

Ogólne funkcje instalacji

Może się wydawać, że początkujący instalatorzy hydrauliczni uważają, że proces instalacji rurociągu polipropylenowego jest skomplikowany, ale tak nie jest. Przed pracą trzeba będzie przygotować wszystkie niezbędne materiały. Ich rodzaj i ilość jest łatwo określona przez wstępną strukturę projektu.

Jeśli taka praca jest wykonywana po raz pierwszy, a doświadczenie spawalnicze jest nadal bardzo małe, należy kupić wszystko „z rezerwą” w przypadku ewentualnych uszkodzeń.

Konieczne jest rozpoczęcie układania sieci wodociągowej nie od samego początku, jak się może wydawać, ale od punktów zrzutu wody. Mocowanie do urządzeń-odbiorników wody odbywa się za pomocą odpowiednich adapterów z przyłączem gwintowanym.

Zdecydowanie zaleca się instalację przed każdym urządzeniem sanitarnym zawór kulowy, co pozwoli, jeśli to konieczne, szybko wyłączyć dopływ wody.

Od gałęzi konsumenta trafia do kolektora lub do następnego punktu pompowania wody. To zależy od rodzaju układu. W każdym przypadku rura jest układana tak, że można ją bez problemu naprawić. Aby to zrobić, jest on tak zamocowany, aby odległość między ścianą a częścią wynosiła co najmniej 20 mm.

Klipsy mocujące są umieszczone w odległości nie większej niż 1,5 m od siebie, jak również w każdym połączeniu narożnym i na obrotach.

Ważne jest, aby spróbować zminimalizować liczbę przejść rur przez przegrody lub ściany. Każdy z tych przejść musi być wyposażony w rękaw lub szkło, wewnątrz którego ułożone są rury.

Jeśli zawory spustowe są obecne w systemie, rury powinny być ułożone z lekkim odchyleniem w ich kierunku. Wszystkie rundy i narożniki wykonywane są tylko ze specjalnymi okuciami.

Gdy gałąź zostanie pociągnięta do kolektora, jest połączona. Należy pamiętać, że przed podłączeniem do wylotu kolektora, zawory odcinające powinny być umieszczone jak najbliżej niego.

Każda gałąź systemu zaopatrzenia w wodę jest podłączona do „własnego” wylotu kolektora. Dotyczy to zarówno rurociągów zimnej, jak i ciepłej wody.

Jeśli liczba wylotów grzebienia kolektora jest większa niż to konieczne, nadmiar można odciąć. Następnie wtyczka jest przyspawana do otwartej części. W przypadku, gdy wyniki, przeciwnie, nie są wystarczające, można dodatkowo spawać rękaw kwadratowy.

Najlepiej mieć go z przejściem do pożądanej średnicy w pracy. W razie potrzeby można wykonać domowy kolektor o żądanej liczbie wyjść, spawając go z kilku okuć.

Na ostatnim etapie instalacji kanalizacji z tworzyw sztucznych gałęzie przygotowane i podłączone do kolektorów są montowane w jednym systemie. Rozważmy typową wersję tego projektu. Jego początek przypada na odcinek połączenia ze scentralizowaną autostradą.

Jeśli chodzi o system autonomicznywtedy będzie uważany za początek połączenia ze studnią, studnią lub innym źródłem wody. W pierwszym przypadku wodomierze są instalowane bezpośrednio po obszarze wiązania.

Jeśli dostawa wody zostanie dostarczona do prywatnego domu, część jej zostanie położona wzdłuż ulicy. To tak zwana zewnętrzna część autostrady.

Na obszarach o zimnym klimacie zewnętrzne źródło wody jest umieszczone w rowie, którego głębokość przekracza poziom zamarzania gleby. Równocześnie zaleca się ogrzanie głównej linii, aby woda w niej nie zamarzła w najsilniejszym zimnie.

System jest doprowadzany do domu, jest wprowadzany do budynku, a następnie przeprowadzana jest instalacja wewnętrznego źródła wody z tworzywa sztucznego. W miejscu rury wejściowej w domu lub mieszkaniu należy zainstalować filtr wstępny.

Wystarczająco wystarczy pozbyć się największych cząstek zanieczyszczeń obecnych w wodzie. Ponadto, przed każdym urządzeniem gospodarstwa domowego i sanitarnym, pożądane jest zainstalowanie większej liczby filtrów.

W kuchni zwykle instaluje się sprzęt czyszczący odpowiedni do specyficznych warunków dla wody pitnej. Jeśli planujesz zorganizować podgrzewanie wody, po filtrze zgrubnym należy umieścić tee. Dzieli napływający strumień wody na dwie gałęzie. Pierwszy będzie zimny, drugi gorący.

Rura zimnej wody bezpośrednio za trójnikiem musi być podłączona do odpowiedniego kolektora. On z kolei jest podłączony do okablowania przechodzącego przez budynek. Gałąź, po której porusza się gorąca woda, jest najpierw podłączana do urządzenia grzewczego. Należy to zrobić dokładnie zgodnie z instrukcjami.

Ponadto montowany jest kolektor gorącej wody. Wszystko inne jest podobne do „zimnego” rurociągu.

Typowe błędy i jak ich unikać

Błędy w pracy są całkiem możliwe. Aby zapobiec nieprzyjemnej sytuacji, warto wiedzieć, jakie są najczęstsze błędy, próbując im zapobiec. Wszystkie odgałęzienia rurociągów w pobliżu punktów demontażu powinny kończyć się złączami z gwintem zewnętrznym, który służy do podłączenia instalacji wodociągowej. Dotyczy to wszystkich urządzeń z wyjątkiem baterii łazienkowej.

Tutaj będziesz potrzebować kobiecej armatury. Często zapomina się o tym i musisz albo kupić nowe sprzęgła, albo założyć rękaw. Wiele błędów związanych z lutowaniem rur.

Jeśli rura nie zostanie całkowicie włożona do złączki podczas procesu wyrównywania, wówczas będzie mała szczelina między jej wnętrzem a końcem części. Jest to sekcja o mniejszej grubości ścianki i większej średnicy wewnętrznej niż sama rura.

Z tego powodu ciśnienie robocze w tej sekcji będzie niższe niż w pozostałej części systemu. Inny problem może pojawić się, gdy przy łączeniu dwóch części zostanie zastosowana nadmierna siła.

W tym przypadku kołnierz utworzony podczas procesu ściskania będzie zbyt wysoki. Stanie się przeszkodą w przepływie wody przez rurociąg. Podobny efekt daje i przegrzewa elementy.

Wewnętrzna część części jest zmniejszona, a na zewnątrz jest całkowicie niezauważalna. Niewystarczające ogrzewanie elementów jest również niebezpieczne.

Połączenie będzie wyglądało zupełnie normalnie, ale jednocześnie będzie bardzo niewiarygodne i szybko przepłynie. Aby temu zapobiec, ważne jest, aby zawsze zwracać uwagę na temperaturę lutownicy i usuwać podgrzane części tylko wtedy, gdy zgaśnie kontrolka.

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Film # 1. Wszystko o rodzajach rur polipropylenowych:

Film # 2. Profesjonalni hydraulicy odkrywają tajemnice pracy z rurami polipropylenowymi:

Film # 3. Przykład niewłaściwego lutowania rur:

Hydraulika z rur polipropylenowych - świetna alternatywa dla tradycyjnego systemu metalowego. Liczne zalety powodują, że jest on bardzo atrakcyjny dla właścicieli domów i krewnych łatwość instalacji pozwala poradzić sobie z instalacją takiego systemu nie jest nawet najbardziej doświadczonym domem do pana.

Nie należy jednak lekceważyć rady specjalistów. Nowa instalacja zachwyci długie i płynne działanie.

Czy chcesz powiedzieć, jak samodzielnie montować rurociąg polipropylenowy? Poznaj niuanse, które będą interesujące i przydatne dla odwiedzających witrynę? Proszę pisać komentarze w polu poniżej tekstu artykułu.