Ogrzewanie podłogowe pod linoleum: instrukcja krok po kroku dotycząca projektowania i instalacji

System ciepłej podłogi tworzy atmosferę komfortu i specjalnego komfortu. W niektórych pokojach taki kompleks może stać się główną opcją ogrzewania, co umożliwia rezygnację z tradycyjnych grzejników.

Jednak przed podjęciem decyzji o jego rozmieszczeniu konieczne jest obliczenie systemu, uwzględnienie nadchodzących warunków pracy i szeregu parametrów. Ważnym czynnikiem jest rodzaj podłogi. Materiał wpływa na efektywność ogrzewania i instalacji grzewczej.

Wiele osób woli zbudować podłogę ogrzewaną wodą pod linoleum - taka powłoka wyróżnia się przystępną ceną i dobrymi właściwościami użytkowymi. Proponujemy radzić sobie z zasadą systemu, jego elementami, aby wybrać najlepszą opcję połączenia i schemat układania rur.

Ponadto pokażemy Ci, jak obliczyć ciepłą podłogę i rury zbierające, a także opiszemy krok po kroku technologię instalacji obiegu grzewczego pod linoleum. Zalecenia ekspertów pomogą w zaprojektowaniu i wyposażeniu niezawodnego i wydajnego systemu grzewczego.

Niuanse eksploatacji linoleum z ECP

Podłogi wodne są tak „wpadnięte” domek miasteczka i prywatne budynek domuże ich systemy zaczęły być instalowane w nowo wybudowanych osiedlach podmiejskich, gdzie specjalne wymienniki ciepła były już wstępnie zainstalowane i zainstalowane w celu połączenia tego projektu.

Główną i znaczącą zaletą tego systemu grzewczego jest ekonomiczne zużycie energii cieplnej, wyłączając wpływ takich szkodliwych czynników, jak pola elektromagnetyczne i elektryczne.

Następujące punkty są uważane za fundamentalnie ważne braki w ECP zainstalowanym w domach:

• zależność od gazu lub innego wyposażenia kotła;
• złożoność prac instalacyjnych;
• wzrost wysokości podłóg, który w niektórych przypadkach może być niedopuszczalny;
• ryzyko wycieku wody w rurach w przypadku niezgodności z technologią instalacji.

Możliwe jest radzenie sobie z wymienionymi minusami, jeśli wykonujesz każdy etap instalacji podłogi izolowanej termicznie w sposób najbardziej jakościowy.

Właściciele prywatnych podmiejskich nieruchomości nie są zbyt chętni do korzystania z linoleum, jako zewnętrznej powierzchni ogrzewanej podłogi z powodu błędnych podejrzeń co do bezpieczeństwa gospodarstwa domowego. Linoleum, w przeciwieństwie do innych powłok, jest raczej wymagającym materiałem do intensywnego ogrzewania.

Jeśli zastosujesz się do wszystkich określonych norm regulujących temperaturę ogrzewania podłogowego, linoleum w domu nie jest będzie się wypaczać, pęcznieć pod wpływem nadmiernego ciepła, a zatem emitować szkodliwe substancje.

Stosując wysokiej jakości, certyfikowane linoleum do podłóg wodnych, zachowując normalny tryb ogrzewania, będziesz cieszyć się komfortem podgrzewanej podłogi. Jest tak w przypadku, gdy linoleum nie może być gorsze niż płytki ceramiczne lub podłogi laminowane.

Dzięki nowoczesnym technologiom w produkcji podłóg możesz bezpiecznie korzystać z linoleum jako wykończenie, materiał wykończeniowy do układania na zamontowanej na wodzie przez Ciebie lub zespół budowlany podłoga

Ogólna zasada systemu

Podstawą systemu takiego systemu ogrzewania pomieszczeń jest obieg grzewczy dwururowydziała na zasadzie wymuszonej cyrkulacji wody lub innego chłodziwa. Przyrządy będą dostarczane z przewodami rurowymi i rozdzielaczami.

W ogólnym schemacie przedstawiono następujące ważne elementy:

• grupa kotłów - zapewnia nieprzerwany obieg przez kolektory gorącej wody;
• linie powrotu i zasilania dla zasilanie grupy ”kolektor + jednostka mieszająca„, Rozdzielacze;
• armatura grzewcza;
• rurociąg zasilający.

Sercem grupy grzewczej jest kocioł. Inne równie ważne elementy to grupa bezpieczeństwa, zbiornik wyrównawczy lub kompensacyjny i pompa.

Krótko opisz zasadę systemu, będzie ona wyglądać następująco:

1. Podgrzewana woda pochodzi z kotła. Opada na dwu- lub trójdrożny zawór termostatyczny. Gdy tylko temperatura przekroczy wartość krytyczną, otwiera się dostęp do wody z rurociągu powrotnego i wyrównuje się temperatura.
2. Zawór termostatyczny jest sterowany termostatem. Mieszany przepływ termostatu wchodzi po przejściu przez pompę cyrkulacyjną.
3. Gdy woda ogrzewa się do ustawionej temperatury, mieszanie z linii powrotnej zatrzymuje się, gdy zmienia się w większy kierunek, otwiera się ponownie. W ten sposób regulowana jest temperatura wody krążącej w układzie.
4. Kieruje płyn chłodzący do konturów kolektora lub grzebień dystrybucyjny. Dla tego węzła jest ustalona nie tylko funkcja dystrybucji, ale także zadanie zbierania i wysyłania chłodziwa do rurociągu powrotnego.

W zasadzie podłoga ogrzewania wodnego - to ten sam grzejnik, ale umieszczony poziomo i zabezpieczony przed obciążeniami roboczymi. Jeśli nie ma jednostki sterującej, system będzie działał tylko pod warunkiem, że temperatura wody w systemie nie przekroczy 50 ° C.

Sam system nie jest doskonały: ma bezwładność, ogrzewa pomieszczenie przez stosunkowo długi czas - od 4 do 6 godzin. Trudności pojawiają się również na etapie projektowania, gdy podłogi wodne są jedynym źródłem ciepła.

Instalacja jest kosztowna i zmniejsza wysokość pomieszczeń ze względu na fakt, że podłoga podnosi się. System rur nie jest łatwy do naprawy.

Czy możliwe jest „zaczepienie” systemu na głównej autostradzie?

Ta kwestia jest przedmiotem troski wielu osób. Jeśli odpowiedź jest jednoznaczna - lepiej nie. W przypadku ogrzewanej podłogi w mieszkaniach zwykle stosuje się systemy elektryczne ze względu na częste występowanie problemów podczas aranżacji opcji podgrzewania wody. Ale ogólnie rzecz biorąc, możliwe jest zasilanie ogrzewanej podłogi z głównej autostrady.

Tak więc, bez szkody dla funkcjonowania centralnego ogrzewania, możliwe jest zainstalowanie ogrzewanej podłogi w jednym mieszkaniu według kilku prawidłowych schematów.

Stacjonarny punkt grzewczy

Kluczowym elementem stacjonarnej podstacji jest pompa obiegowa. Łuki rur przyspawane do centralnej stacji grzewczej. W tym przypadku woda będzie miała stabilną temperaturę dzięki działaniu wstępnie zainstalowanego zaworu termostatycznego.

Jeśli wybrano tę opcję, konieczne jest zabezpieczenie pompy obiegowej przez zainstalowanie przekaźnika regulacji ciśnienia lub przepływu.

Po zainstalowaniu i termostacie faktury wyłączy pompę za każdym razem, gdy temperatura osiągnie dopuszczalne minimum - około 20 ° C. Co więcej, system jest kontrolowany przez regulator, który dostosowuje temperaturę do temperatury pokojowej.

Układ pionowy

Jeśli system grzewczy jest zaprojektowany tak, że ma jedno wyjście, podgrzewana podłoga jest podłączona zgodnie z zasadą grzejników. Wybierając to rozwiązanie, możesz zapewnić, że ciepło jest 2 razy wyższe niż w przypadku zwykłego centralnego ogrzewania.

W obecności 4 pionów w mieszkaniu z systemu centralnego weź wodę z dwóch, a z pozostałej cieczy płynie w tranzycie.

Składnikami tego schematu są następujące elementy:

• piony;
• zawór równoważący;
• Zawór 3-drogowy;
• siłownik zaworu.

Stare grzejniki są demontowane i zamiast tego instalują system „ciepłej podłogi”. Nie wpłynie to na tryb hydrauliczny systemu, ponieważ Ustawienia zaworu równoważącego pozostaną niezmienione.

Kontur podłogi jest połączony równolegle. Ważne jest, aby wziąć rury o tej samej długości, aby nie przeprowadzać regulacji wymienników ciepła w następnym obwodzie.

Warianty wzorców układania rur

Więc zdecydowałeś się na metodę połączenia, a teraz nadszedł czas, aby pomyśleć o projekcie. Istnieje kilka układów ECP. Muszą być wybrane celowo - od tego zależy wydajność, niezawodność, koszt systemu i sposób dystrybucji ciepła w całym pomieszczeniu.

Schematy są następujące:

1. „Wąż”. Zdarza się jedno lub podwójne. W pierwszym przypadku rury biegną wzdłuż ściany i zaokrąglają się na końcu trajektorii, zmieniając kierunek i pokrywając cały obszar. W drugim, schemat instalacji jest taki sam, ale para rur jest ułożona równolegle do siebie w odległości 3 cm. Dzięki tej technologii ogrzewanie podłogowe jest stopniowo zmniejszane.
2. „Ślimak”. Pod względem schematu wygląda jak spirala, zamykająca się w punkcie końcowym. Diagram spiralny, którego instalacja zaczyna się od głębi pomieszczenia do jego środka.
3. Metoda łączona. W jednym obszarze stosuje się kilka metod, ale najskuteczniejszy z nich.

Ponieważ temperatura wody stopniowo maleje podczas poruszania się po rurach, zależy to od wyboru jednego z nich, jak równomiernie rozprowadzane będzie ciepło w pomieszczeniu. Punktem wyjścia do układania rur są ściany. Kontynuuj w kierunku wyjścia lub w kierunku centrum.

Niezależnie od wybranego schematu istnieje kilka ogólnych zasad, według których rury są dystrybuowane. Pierwszym z nich jest rozpoczęcie instalacji od ściany zewnętrznej. Poniższy wymóg dotyczy wielkości kroku - nie mniej niż 10 i nie więcej niż 30 cm. Pamiętaj, aby wykonać obliczenia oporu hydraulicznego.

Im większa liczba obrotów systemu, tym większa wartość oporu hydraulicznego. To samo dzieje się ze zwiększaniem długości rury. Jeśli instalacja jest wykonywana w łączniku, dokowanie rur nie może być wykonywane za pomocą łączników.

Następujące okoliczności wpływają na wybór wzoru układania:

Doświadczeni instalatorzy nie zalecają układania rur w obszarach domu, w których będą instalowane instalacje hydrauliczne lub meble.

Obliczanie ciepłej podłogi

Wymagana ilość rury jest obliczana według wzoru:

L = k × S / H,

gdzie:

• L - długość podłogi wodnej;
• S - obszar objęty konturem;
• k - współczynnik mnożący, zwykle przyjmuje się go w zakresie od 1 do 1,1;
• H - robienie kroku.

Do rysunku, który jest otrzymany w wyniku, dodaj 4 m, z których 2 trafi do połączenia prostej rury, a 2 inne - do połączenia z kolektorem powrotnym.

Znając wysokość pętli, przepływ rur można pobrać ze stołu:

Dla efektywnego działania systemu, maksymalna możliwa długość konturu ma ogromne znaczenie. Jeśli zostanie przekroczony, kontur może przestać działać w wyniku wystąpienia równowagi statystycznej w rurze.

Specjaliści zalecają wybór długości nie większej niż 70–80 m dla rury o średnicy 1,6 cm. Po obu stronach rury podłoga nagrzewa się po obu stronach o około 100 mm. Dla odcinka rury 2,0 cm maksymalna długość wynosi 100-110 m.

Jeśli w wyniku obliczeń zostanie osiągnięta długość przekraczająca maksymalną dozwoloną długość, pomieszczenie zostanie podzielone na 2 lub więcej stref i zamontowanych zostanie kilka podobnych obwodów. W tym drugim przypadku wymagana będzie instalacja szafy rozgałęźnej.

Aby wykonać obliczenie pompy do ogrzewania podłogowego, użyj wzoru:

Q = 0,86P / (t₁ - t₂),

gdzie:

• P - jest mocą oddzielnego obwodu w kW;
• t₁ i t₂ - temperatura na wlocie i powrocie, odpowiednio;
• 0,86 - współczynnik korygujący dla wody.

Obliczając każdy obwód, wyniki są sumowane i uzyskuje się wymaganą wydajność.

Dodatkowe informacje na temat obliczania rur do ogrzewania podłogowego podano w ten artykuł.

Głowa jest obliczana według wzoru:

H = (R * L + K) / 1000,

gdzie:

• R - opór hydrauliczny;
• L - długość konturu o największej długości;
• H - głowa,
• K- współczynnik mocy.

Przy wyborze kotła należy kierować się zakresem regulacji temperatury - powinien on rozpoczynać się przy 30 ° C Aby rozdzielić ciepło na kontury, instalowany jest kolektor, wybrany przez liczbę konturów. Liczba styków powinna zapewnić połączenie wszystkich obwodów.

Kolektor typu budżetowego ma zawory odcinające, ale nie ma regulatorów do regulacji systemu. W sprzęcie należącym do średniego segmentu cenowego są regulatory, za pomocą których reguluje się przepływ wody w dowolnym obwodzie. Najbardziej efektywne i drogie kolektory są zautomatyzowane.

Tutaj na każdym zaworze znajduje się serwonapęd, jednostki mieszające z dwu- lub trójdrożnym zaworem strefowym. W takich systemach można regulować temperaturę dostarczanej wody i mieszać płyny o różnych temperaturach.

Szafka kolektorowa o odpowiednim rozmiarze musi być wybrana zgodnie z wymiarami grupy kolektorów.

Poniżej powinna znajdować się wolna przestrzeń niezbędna do gięcia rur. Jest instalowany w pewnej odległości od powierzchni ogrzewanej podłogi. Może być zainstalowany w ścianie, ale nie w bagażniku.

Wymagania dotyczące pomieszczeń i wyboru rur

Podłogi wodne można układać już w gotowych pomieszczeniach.

Muszą spełniać następujące podstawowe wymagania:

1. Biorąc pod uwagę stosunkowo dużą grubość ciepłej podłogi (8-20 cm), wysokość konstrukcyjna sufitów takich pomieszczeń powinna umożliwić właścicielom nieruchomości zamontowanie wybranego systemu ogrzewania.
2. Wysokość drzwi - nie mniej niż 210 cm.
3. Całkowita utrata ciepła w pomieszczeniach nie powinna przekraczać 100 W / m². Jeśli są w rzeczywistości wyższe, powinieneś najpierw pomyśleć o lepszej izolacji budynku, aby na próżno nie ogrzewać ulicy.
4. Powierzchnia podstawy jest gładka i czysta, nierówności nie przekraczają 5 mm. Nagłe spadki mogą negatywnie wpłynąć na płynny przepływ chłodziwa w rurach, teoretycznie mogą wpływać na wietrzenie obwodów, zwiększyć opór hydrauliczny.
5. Pomieszczenia powinny być wykończone tynkiem i wykończeniem, w otworach okiennych wstawione okna.

Wybór rur jest najważniejszym zadaniem na etapie przygotowania do instalacji podłogi ciepłej wody. Ich właściwości określają, jak skutecznie podłoga wydziela ciepło.

Z reguły nabywa się jeden z trzech rodzajów rur:

• Miedź Kosztowna opcja, ale najbardziej trwała i bezawaryjna w działaniu. Alternatywa dla obwodu miedzianego - rury ze stali nierdzewnej.
• Metalowe tworzywo sztuczne. Niedrogie, wysokiej jakości rury, które są w stanie utrzymać swój kształt, łatwo je zainstalować. Zazwyczaj wybiera się rury o przekroju 1,6 cm. Obszar metryczny jest obliczany wcześniej z dużą dokładnością, w przeciwnym razie odcinki rur będą musiały być połączone, a to jest wysoce niepożądane.
• Polietylen. Dzięki nim można łatwiej zainstalować rurę podłogową, rury polietylenowe usieciowane nie boją się zamrażać, łatwo naprawić. Ich wadą - w momencie przekroczenia temperatury wody może się wyprostować i naruszyć integralność konstrukcji.

Rury miedziane - to najlepsza opcja, ponieważ miedź jest najlepszym przewodnikiem i czynnikiem chłodzącym. Rura miedziana w ciepłych podłogach zapewnia maksymalny przepływ ciepła przez obieg wody. Materiał będzie długi i doskonale obsługiwany, ale jest zbyt drogi, dlatego jest rzadko używany.

Możliwe opcje instalacji systemu

Ogrzewanie podłogowe bez jastrychu

Istnieje kilka sposobów instalacji ogrzewanej podłogi bez jastrychu:

1. Na matach z pianki polistyrenowej. W nich zainstalowane są płyty rozprowadzające ciepło, posiadające szczeliny, w które jest włożony kontur rury. Warianty podłoży dla ciepłej podłogi są szczegółowo opisane tutaj.
2. W szczelinach w drewnianej podłodzektóre są specjalnie pozostawione między deskami.
3. W wyfrezowanych rowkach w drewnianej podstawie, w której umieszczone są wymienniki ciepła i rury.

Zamiast płyt do wymiany ciepła można wybrać prostszą opcję - folię aluminiową.

Technologia instalacji lekkiej ciepłej podłogi jest prosta, ale musisz wytrzymać wszystkie zasady. Naruszenia podczas instalacji mogą prowadzić do tego, że trzeba oderwać gotową powłokę, aby wyeliminować wady.

W zależności od obszaru pokoju podnieś materiały. Do montażu konturu potrzebne będą deski o dobrej jakości o grubości od 4,5 do 5 cm. W deskach, używając frezu, wybierz rowki dla określonej średnicy rury z wymaganym skokiem.

Na jednym z końców wybierz „ćwiartkę”. Zamiast tego można zastosować zakupione paski do instalacji z gotowymi wycięciami. Oprócz rowków w płytach konieczne jest zapewnienie półokrągłych rowków w punktach odwrócenia konturu.

Jeśli ciepła podłoga służy jedynie jako dodatek do głównego ogrzewania, można wykonać krok sztauowania do 30 cm. Jeśli ten rozmiar zostanie przekroczony, na podłodze znajdą się zarówno ciepłe, jak i zimne obszary. Gdy ten system ogrzewania będzie głównym, wybierz krok od 10 do 15 cm. Układanie z mniejszym krokiem jest bardzo trudne.

Dziennik kłód jest zbierany na podstawie rozważań, że będą układane w krokach od 50 do 60 cm. Oprócz deski i drewna potrzebne są arkusze ze sklejki lub płyty OSB o grubości 8-10 cm, przygotowane tak, aby pokrywały całą powierzchnię.

Konieczne jest zakup folii termoizolacyjnej na bazie styropianu o grubości 0,5-0,6 cm izolacja nie foliowana z pianki polietylenowej o grubości 1-1,5 mm w takiej ilości, aby pokryć całość powierzchnia.

Ciepłą podłogę, zbudowaną na matach styropianowych z wypustkami, można uzupełnić suchym urządzeniem do układania jastrychu, ułożonym w formie podłogi lub zalać tradycyjną zaprawą cementowo-piaskową. W drugim przypadku praca wylewania jest wykonywana w następującej kolejności:

Technologia montażu drewnianych technologii

Przede wszystkim musisz przygotować istniejącą podłogę drewnianą. Eliminują wszystkie luki i pęknięcia. Nowa, jeszcze nie pomalowana i nie nasycona olejem lnianym, podłoga pokryta jest środkiem antyseptycznym. Ponadto na przygotowanej podstawie rozprowadza się folię z pianki polietylenowej.

Paski są masowane doczołowo warstwą folii na zewnątrz. Za pomocą powłoki zszywacza jest przymocowana do desek. Wszystkie szwy są uszczelnione taśmą foliową. Opóźnia się prostopadle do podstawy mocowania deski, umieszczając je wstępnie na poziomie.

Połóż deski na kłody. Przy ścianie, wzdłuż której planowana jest instalacja żurawi, wyciąć rowek dla lokalizacji rury, która dostarcza chłodziwo i przepływ powrotny. Za pomocą śrub przymocuj deski do kłód.

Zamontować dysze za pomocą dźwigów - bezpośrednio i wstecz, a następnie zainstalować między nimi obejście, wyposażone w zawór. Takie rozwiązanie umożliwi, w razie potrzeby, odłączenie oddzielnego obwodu, pozostawiając pracę systemu, a także wykonanie wyważenia obwodów.

Przed ułożeniem rury wszystkie rowki są wolne od kurzu i trocin za pomocą odkurzacza i przygotowują paski o szerokości 25 cm z folii.

Paski folii są ułożone na wierzchu wgłębień, aby umieścić rury w kierunku od jednej do drugiej ściany. Rury układa się na folii i zatapia w szczelinach. Folia nagrzeje się i odbija ciepło, kierując ją w stronę pomieszczenia. Rura jest podłączona do montażu rury zasilającej.

Złóż końce folii wystające poza rowek, wyginając je tak, aby leżały na poprzedniej płycie, a następnie przymocuj je zszywaczem. Rura jest przymocowana do podłogi wzdłuż całego konturu za pomocą metalowych lub plastikowych płyt, umieszczając je w odległości od 60 do 70 cm od siebie.

Szczególną uwagę należy zwrócić na te miejsca, w których rura się obraca.

Punkty wejścia i wyjścia znajdą się nad podłogą, więc muszą mieć estetyczny wygląd. Pogłębić go w ścianie nie może być, ale można zbudować piękne pudełko z drzwiami, dając możliwość swobodnego korzystania z zaworów regulacyjnych.

Po wykonaniu tych operacji kontur ciepłej podłogi jest sprawdzany pod kątem szczelności, do której spływa woda i powstaje nadciśnienie przekraczające półtora raza pracy.

Jeśli nie widać przecieków, przejść do następnego etapu instalacji: cała powierzchnia jest pokryta izolacją termiczną, blokując materiał ściany do wysokości 10 do 15 cm. Zapobiegnie to szybkiemu spadkowi temperatury płynu chłodzącego.

Dalsza sklejka stosowa. Końce arkuszy nie powinny spadać na rurę, ponieważ podczas mocowania materiału za pomocą śrub mogą zostać uszkodzone.

Po zakończeniu instalacji arkuszy ze sklejki cała powierzchnia jest zapętlona. Szwy są uszczelnione uszczelniaczem lub żywicą epoksydową zmieszaną z trocinami. Następnie odetnij końce folii wystające poza sklejkę i wygładź uszczelkę, jeśli wystaje ponad poziom podłogi. Rozłóż linoleum, przycięte tak, aby krawędzie płótna pokryły ściany centymetra o 3,5.

Gdy linoleum otlozhitsya i rozpakować w ciągu dnia, a czasem więcej, odciąć nadmiar, dołączając metalową linijkę. Między linoleum a ścianą pozostaw szczelinę od 0,8 do 1 cm. Po przycięciu pożądane jest pozostawienie powłoki w tej pozycji przez kolejne 24 godziny. a następnie zabezpiecz go klejem, taśmą lub innymi środkami.

Podłoga betonowa z jastrychu

Ciasto uzyskane metodą mokrą lub przez ułożenie w jastrychu składa się z kilku warstw. Pierwszy - izolacja, następnie siatka lub taśma - tak zwany system mocowania, następnie rurociąg i właściwy stół. Wykończenie wszystkich podłóg.

W budynkach mieszkalnych, gdzie istnieje niebezpieczeństwo zalania dalszych pomieszczeń, pod izolacją umieszczona jest również warstwa hydroizolacyjna.

Przed rozpoczęciem prac instalacyjnych wybierz miejsce na skrzynkę kolekcjonerską. Jest umieszczony, nie całkiem estetycznie wyglądające zawory, rury, zakręty drenażowe. Zakres szaf jest bardzo duży, dzięki czemu można dokonać wyboru wymiarów i innych ważnych parametrów.

Sam proces instalacji składa się z następujących kroków:

1. Wyczyść, wypoziomuj powierzchnię. Sprawdź poziom poziomości. Dopuszczalna jest maksymalna różnica 10 mm, jeśli więcej, przeprowadzana jest niwelacja.
2. Układanie folii hydroizolacyjnej.
3. Wzdłuż obwodu pomieszczenia jest ułożona i stała izolacja krawędzi w postaci taśmy tłumiącej.
4. Rozłóż warstwę izolacyjną od 10 do 50 mm.
5. Umieść na wierzchu warstwy paroizolacyjnej.
6. Wykonaj siatkę zbrojeniową z komórkami od 150 do 200 mm. Na tym etapie jest jeden interesujący niuans: warstwa wzmacniająca jest najczęściej rozłożona przed instalacją rur, ale eksperci zalecają wykonanie tego później, aby obciążenie rurociągu było równomiernie rozłożone.
7. Rozpocznij instalację podłogi, dla której:
   • podłączyć rurę do wylotu kolektora zasilającego;
   • przymocuj rury do siatki zbrojeniowej o skoku około 100 cm za pomocą specjalnych klipsów, opasek lub listew, a po zakończeniu instalacji podłącz rurę do wylotu na grzebieniu.
8. Doświadcz wydajności, włączając podłogę na kilka godzin. Dobrze wykonaną instalację potwierdza spadek ciśnienia o około 003 MPa / h. przy w przybliżeniu tej samej temperaturze wody.
9. Wypełnij jastrych, biorąc pod uwagę, że musi on wznieść się ponad warstwę wzmacniającą lub rury o 20-30 mm.
10. Położyć warstwę izolacji akustycznej i powłoki, ale tylko po 30 dniach, gdy jastrych ma gwarancję wyschnięcia w warunkach naturalnych.

W procesie instalacji wodnego systemu ogrzewania podłogowego wykonywane są standardowe kroki:

Teraz wszystko jest takie samo, tylko bardziej szczegółowo.

Etap 1: hydroizolacja bazowa

Początkowe działania polegają na utworzeniu warstwy hydroizolacyjnej, która jest umieszczona pod izolacją. Możesz umieścić 2 warstwy hydroizolacyjne (po obu stronach izolacji). Druga opcja jest preferowana.

Ułożona w dwóch warstwach folia nie pozwoli przeniknąć mleka cementowego z jastrychu między szwy izolacji i powstrzyma wilgoć pochodzącą z dna.

Materiał hydroizolacyjny może służyć do każdego z materiałów oferowanych przez rynek. Najbardziej przystępna i popularna jest zwykła folia plastikowa.

Folia pokrywa podstawę podłogi. Na stawy wstawione fragmentypokrywają się około 15-20 cm, dla lepszego uszczelnienia taśmy klejącej. W takim przypadku, jeśli folia zostanie przymocowana do dna izolacji, rury na ogrzewanej podłodze można zamontować bezpośrednio na arkuszach termoizolacyjnych.

Hydroizolacja, położona na szczycie izolacji, będzie wymagała ułożenia siatki montażowej, która zostanie przymocowana do rur ogrzewania podłogowego. Jeśli użyjesz EPPS jako grzejnik układanie warstwy hydroizolacyjnej może być wykluczone z instalacji.

Etap 2: układanie taśmy tłumiącej

Taśma tłumiąca jest niezbędnym elementem w przygotowaniu podłoża podłogi do wylewki betonowej. Liniowa ekspansja betonu po podgrzaniu do + 40 ° C wynosi 0,5 mm na 1 m². Taśma położona na obwodzie pomieszczenia stanie się przeszkodą dla negatywnego wpływu takiego czynnika i zapobiegnie ewentualnym pęknięciom korpusu stołu.

W wersji budżetowej można zastosować paski gumy piankowej lub improwizowanych materiałów izolacyjnych o grubości do 2 cm. Takie paski muszą przykleić się do taśmy dwustronnej lub przymocować śrubami, wkrętami. Następnie nadmiar taśmy tłumiącej należy ostrożnie przeciąć nożem.

Jeśli pomieszczenie ma wystarczająco dużą powierzchnię podłogi lub niestandardowy kształt, należy podzielić go na strefy prostokątne lub kwadratowe. Jest to wygodne do rozdzielania szczelin odkształcenia między nimi i układania złączy kompensacyjnych. Nieprawidłowe szczeliny powodują pęknięcie jastrychu.

W tym miejscu należy położyć taśmę tłumiącą wokół obwodu szwów, w miejscu, w którym siatka wzmacniająca zostanie podzielona. Szczyt odkształcenia u podstawy powinien mieć grubość 10 mm, a jego górna część powinna być pokryta środkiem uszczelniającym.

Jeśli rury są ułożone na opasce w szczelinach dylatacyjnych, należy je umieścić w fałdzie, 50 cm w każdym kierunku. Jest to przepis zasad budowy wspólnego przedsiębiorstwa 41-102-98.

Etap 3: układanie materiału izolacyjnego

Dalszą operacją jest układanie izolacji. Rynek budowlany jest nasycony ogromną różnorodnością opcji.

Najbardziej pożądaną i niedrogą opcją jest popularny styropian o grubości 10 cm. Ma niską przewodność cieplną i wysoką wytrzymałość, nie boi się wilgoci, co absolutnie nie pochłania. Na bocznych powierzchniach materiału znajdują się specjalne rowki.

Droższą opcją są funkcjonalne maty profilowe.

Materiały te mają zapobiegać przedostawaniu się ciepła z rur na ziemię i przesyłać je do pomieszczenia w domu.

W takim przypadku, jeśli planujesz umieścić ciepłą podłogę na bazie wody nad piwnicą domu, izolację należy ułożyć na grubości co najmniej 50 mm.

Izolacja jest układana na podłodze w taki sposób, że połączenia między arkuszami są ostrożnie przesuwane razem. Podczas instalacji ciepłej wody izolacja podłogi odnosi się do obowiązkowego elementu podstawy przygotowawczej do końcowego jastrychu.

Niezwykle ważne jest zapewnienie niezawodnego mocowania płyt. EPPS do chropowatej podstawy, inaczej przy wylewaniu betonowego jastrychu będą się unosić. Idealnym wyborem mocowania są kołki w kształcie naczyń, za pomocą których płyty izolatora ciepła powinny być mocowane w stawach i na środku.

Etap 4: wzmocnienie i mocowanie rur do jastrychu

Pierwsza warstwa siatki wzmacniającej jest umieszczana na arkuszach izolacji. Siatka w tym przypadku jest wykorzystywana jako podstawa do mocowania obiegów wodnych i do stałej dystrybucji ciepła na całej powierzchni przyszłego ogrzewania podłogowego. Elementy siatki są związane drutem, następnie rury są przymocowane do siatki za pomocą nylonowych klamer.

Metalową siatkę wzmacniającą można zastąpić plastikiem. Wzmacnia dobrze jastrych, oszczędzając go przed niebezpiecznymi pęknięciami. Układanie takiego materiału jest dość proste. Plastikowa siatka jest sprzedawana w rolkach, jej cena nie jest wysoka, a uszkodzenie rur jest absolutnie niemożliwe.

Po ułożeniu siatki zbrojeniowej pojawi się kwestia ochrony rur. Kiedy poruszasz się po metalowej siatce, możesz uszkodzić rury i samą siatkę, dlatego zaleca się chodzić tylko na wcześniej ułożonych deskach lub kawałkach sklejki.

W praktyce budowlanej istnieje sprytne rozwiązanie, które polega na tym, że podczas instalacji podłogi wodnej nie można dopuścić do potencjalnego uszkodzenia rur w czasie wylewania wylewki betonowej.

Konieczne jest przestrzeganie następującej kolejności prac:

1. Przygotuj zaprawę cementową w ilości 1 części cementu M400 + 3 części piasku.
2. W procesie układania zbrojenia z nashlepki z roztworu, muszą one częściowo wystawać poza krawędzie siatki, około 2 cm.
3. „Lyapki„Są one układane w odstępach 30-50 cm, dzięki czemu będą mogły położyć deski, inny improwizowany materiał i bezpiecznie poruszać się po całym obszarze odlewania.

Dodatkową zaletą tego rozwiązania jest utrwalenie siatki. Podczas gdy pracownicy chodzą po podłodze, zgina się, co może prowadzić do uszkodzenia spoin.

Etap 5: układanie konturów ciepłej podłogi wodnej

Jak pisaliśmy powyżej, w arsenale nowoczesnych metod instalacji podłogi wodnej znajdują się 2 popularne schematy układanie rurktóre są używane w praktyce:

1. „Wąż”. Prostszy schemat połączeń. Wadą tego jest to, że na początku i na końcu podłogi wystąpi różnica temperatur od 5 do 10 ° C. Woda, przechodząca z kolektora zasilającego w przeciwną stronę, zaczyna się ochładzać.
2. „Spirala” lub „Ślimak”. Schemat jest dość skomplikowany w realizacji, ale wraz z nim t entire całej podłogi będzie taki sam, ponieważ przepływ i przepływ powrotny będą utrzymywane razem. W 90% przypadków specjaliści od instalacji używają tej metody układania rur.

Istnieją kombinowane metody układania rur. W szczególności skrajne strefy można położyć „wężem”, a centralną część „ślimaka”.

Każda z wyżej opisanych metod układania rur pozwala na użycie zmiennej podziałki. Taka jest metoda, gdy na krawędziach wysokość będzie wynosić 100-150 mm, a na środku pomieszczenia - 200-300 mm. Oznacza to, że w jednym pomieszczeniu można bardziej intensywnie nagrzewać krawędzie pomieszczenia.

Etap 6: układ jastrychu

Aby wypełnić stół, wybierz konkretną markę rozwiązania M-300 i więcej.

Skład roztworu M-300:

• cement, M-400;
• piasek;
• kruszona frakcja kamienia 5 * 20.

Robocza proporcja roztworu jest następująca: C / P / Sch (kg) = 1 / 1.9 / 3.7.

Nad rurami wylewka powinna wzrosnąć o 3-4 cm, aby energia cieplna podłogi ciepłej wody rozprowadzała się równomiernie na całej powierzchni podłogi.

Wypełnienie stołu należy wykonać po pracach instalacyjnych przy instalacji wszystkich obwodów i przeprowadzeniu obowiązkowych prób hydraulicznych. Jeśli grubość jastrychu jest większa niż 15 cm, konieczne będzie dodatkowe przeliczenie reżimu termicznego podłogi wodnej.

Jeśli wykonałeś wszystkie czynności poprawnie, dobrze wymieszane betonowe rozwiązanie jastrychu nie uwolni wody i nie rozwarstwi się. Przy temperaturze powietrza + 20 ° C stół zacznie „sprzęgać się” po 4 godzinach.

Po trzech dniach od wylania jastrych odbierze tylko połowę swojej wytrzymałości, w końcu utwardzi się dopiero po 28 dniach. Ogrzewanie ciepłej wody do tego miejsca nie może być włączone. Linoleum należy układać po pełnej gotowości.

Cenne zalecenia ekspertów

Przy podłączaniu ogrzewanej podłogi do centralnego ogrzewania niektóre punkty są bardzo ważne. Doświadczonym rzemieślnikom zaleca się zwracanie na nie uwagi. Każdy schemat połączenia z systemem centralnego ogrzewania zapewnia mocowanie do końcowego wejścia grzebienia za pomocą okuć. Krawat musi być jak najcieńszy i musi być wzmocniony.

Po próbnym uruchomieniu system jest całkowicie ogrzewany przez 2 dni. Podczas przechodzenia przez ściany należy stosować rury faliste. Odległość od rury do szczytu stołu wynosi co najmniej 30 mm. Nigdy nie należy używać chłodziwa pochodzącego bezpośrednio z systemu DH, ponieważ może to ucierpieć z hydrauliki domowej.

Jeśli podgrzewana podłoga jest podłączona do kotła elektrycznego, akumulatory można podłączyć bezpośrednio do systemu ogrzewania podłogowego, a każdy obwód można zintegrować w jednym urządzeniu za pomocą kolektora.

Ponieważ w układzie centralnego ogrzewania ciśnienie osiąga 16 atm. Ten punkt powinien być brany pod uwagę przy wyborze elementów konstrukcyjnych - są one głównie zaprojektowane dla 1-2.5 jednostek.

Konieczne jest wybranie programu z uwzględnieniem powierzchni mieszkania. Jeśli ma ponad 30 m², lepiej jest połączyć się z różnymi kolektorami.

Specyfika układania ciepłej podłogi wodnej z różnych powodów jest opisana w artykułach:

1. Jak zrobić ciepłą podłogę pod linoleum na betonowej podłodze: szczegółowe instrukcje
2. Ciepła podłoga pod linoleum na drewnianej podłodze: instrukcje montażu krok po kroku

Wnioski i przydatne wideo na ten temat

Po obejrzeniu tego filmu dowiesz się o podstawowych zasadach instalacji „ciepłej” wody na podłodze i możesz zrobić wszystko sam:

Profesjonalne zalecenia dotyczące rur:

Niuanse instalacji z wykorzystaniem obwodu kolektora:

Aby niezależnie stworzyć ogrzewaną podłogę z podgrzewaniem wody, musisz uzbroić się w cierpliwość i wysokiej jakości materiały budowlane, a także certyfikowany sprzęt. Ustaw zawory równoważące, instalację kotła i pompy dla doświadczonych specjalistów.

Główną zaletą „ciepłej” podłogi jest wydajność tego systemu. Oprócz zmniejszenia ilości rachunków za ogrzewanie, w domu zawsze będzie komfortowa atmosfera. Sam proces nie jest zbyt trudny, a każdy rzemieślnik domu będzie w stanie go opanować.

Czy jest coś do uzupełnienia lub masz jakieś pytania dotyczące rozmieszczenia podgrzewanej wody pod linoleum? Proszę zostawić komentarze do publikacji. Formularz do komunikacji znajduje się w dolnym bloku.