Złączki do rur metalowych: rodzaje, cechy połączeń, zasady montażu, jak wybrać

Złączki do rur metalowych są od dawna stosowane w łączeniach półfabrykatów rur. Stały się alternatywą dla połączeń spawanych i umożliwiły rozłączanie rurociągów. Przy ich zastosowaniu nie było potrzeby stosowania spawania, z którego nie każdy może korzystać, czyli wykonywać pracę własnymi rękami.

Na rynku złączki prezentowane są w różnych typach, które różnią się od siebie materiałem produkcyjnym i sposobami łączenia rur metalowych.

Jak wyglądają metalowe łączniki rurowe?

Złącza należą do kategorii okuć. Są elementami łączącymi. A ponieważ rurociągi są cylindryczne, wszystkie oferowane obecnie złącza są również cylindrami wydrążonymi. Wszystkie są metalowe.

Wcześniej używano ich głównie z gwintami naciętymi na końcach, które mogły być wewnętrzne lub zewnętrzne. Dziś asortyment poszerzył się wraz z pojawieniem się nowych technologii łączenia rur metalowych.

Rodzaje sprzęgieł

Producenci oferują trzy rodzaje złączy służących do łączenia rur metalowych:

• gwintowany;
• ściskanie lub zaciskanie;
• złącza prasy.

Ponieważ rury metalowe to szeroka koncepcja, która obejmuje produkty wykonane ze stali, żeliwa i miedzi, w związku z tym nie wszystkie z wyżej wymienionych złączy są używane do łączenia wszystkich rodzajów rurociągów. Żeliwo jest również grubościenne, ale ich montaż odbywa się w inny sposób niż gwintowany.

Gwintowany

Służą tylko do łączenia rur stalowych, ponieważ te ostatnie mają grube ścianki, na których można przecinać gwinty. Złącza gwintowane wykonane są z:

• stają się;
• żeliwo;
• mosiądz.

Pierwsze to cylindry grubościenne, częściej z identycznymi gwintami wewnętrznymi. Ściany są grube. Surowiec to stal czarna lub nierdzewna. Wytrzymaj wielką presję.

Minusy:

• aby stworzyć szczelne połączenie, konieczne jest zastosowanie dodatkowych materiałów izolacyjnych;
• podczas pracy między gwintami złącza a rurą tworzy się przestrzeń wypełniona rdzą, co prowadzi do „przyklejania się” metali.

Drugi jest taki sam jak pierwszy. Wykonane są z żeliwa szarego z dodatkiem miękkiego grafitu. Taki skład materiału pozwala na wytrzymywanie złączy w temperaturach do +300℃ i ciśnieniu do 25 bar. Żywotność - do 80 lat. Technologia wytwarzania - odlewanie kształtowe. Nić jest nacinana na tokarkach.

Nie instaluj tych złączek na rurach miedzianych. Powodem jest duża różnica w szybkości procesów elektrochemicznych, pod wpływem których szybko następuje korozja.

Trzeci typ złączy gwintowanych, a mianowicie mosiądz, pojawił się na rynku stosunkowo niedawno. Można je zaliczyć do złączek uniwersalnych, ponieważ służą do łączenia nie tylko rur stalowych, ale również plastikowych. W czystej postaci produkty mosiężne nie są sprzedawane, ponieważ metal ten nie ma wysokiej odporności na korozję. Dlatego jest pokryty chromem lub niklem na wierzchu.

Metalowe złącza zaciskowe

Ten rodzaj złączek do rur metalowych należy do grupy bezgwintowych. Pojawiły się na rynku stosunkowo niedawno i wśród mistrzów nazywane są sprzęgłem Gebo (według pierwszego producenta). Dokładniej, niemiecka firma Gebo Armaturen.

Problem z tym łącznikiem polega na trudności w połączeniu metalowych rur za pomocą gwintowanego złącza. Oznacza to, że w celu przeprowadzenia tego procesu konieczne jest przyspawanie ostróg do końców rur, co nie zawsze jest możliwe. Zwłaszcza przy naprawie rurociągów. Możesz przeciąć nić lerką, ale tej metody nie zawsze da się zastosować.

Złącza zaciskowe składają się z dwóch głównych części - jest to samo złącze z gwintami zewnętrznymi na końcach i dwiema nakrętkami. Pod tą ostatnią pasują trzy elementy:

• pierścień zaciskowy;
• podkładka metalowa;
• gumowy mankiet, jest również uszczelniaczem.

Dużym plusem tego typu złączy jest to, że można je rozłączyć. W razie potrzeby można je zdemontować i wymienić lub wymienić jedną z części. Jest to również wygodne przy demontażu rurociągu.

W tej samej kategorii można zaliczyć półzłącza, które również zostały opracowane przez Gebo Armaturen. Oprawa składa się z dwóch identycznych części, które są połączone czterema śrubami z nakrętkami. Wewnątrz każdej części umieszczony jest uszczelniacz w postaci uszczelek, które zapewniają szczelność połączenia.

Częściej stosuje się je, gdy konieczne jest wyeliminowanie wycieku metalowej rury. W związkach są używane rzadziej. Chociaż do tego opracowali je Niemcy. Pod względem łatwości użytkowania pół okucia są lepsze niż inne. Zwłaszcza, gdy staw znajduje się w niewygodnym miejscu.

Złączki do pras

Nazwa mówi sama za siebie. Aby z nimi pracować, potrzebujesz specjalnego narzędzia - szczypiec do tulei zaciskowych. Za ich pomocą zaciska się tuleję, w którą wkładana jest metalowa lub metalowo-plastikowa rura. Złączki zaciskowe, jeśli mówimy o rurach metalowych, służą tylko do łączenia rurociągów miedzianych.

Istnieją złączki wciskane. Różnią się one od złączek prasowych tym, że do ich mocowania nie używa się szczypiec. Wewnątrz mankiety układane są od krawędzi, co zapewnia szczelność połączeń.

Montaż jest prosty – koniec rury wsuwa się w kształtkę na określoną głębokość. Mankiet ściska powierzchnię rury. Ta opcja jest częściej używana do tymczasowej instalacji rurociągu lub gdy potrzebne są naprawy.

Złączki do rur żeliwnych

Rurociągi żeliwne są połączone kielichowo. Dlatego w ich konstrukcji jeden koniec kęsa rurowego jest rozszerzony. Wsuwa się w nią drugi koniec następnej rury w rurociągu, który ma odcinek prosty. Ale producenci produkują produkty żeliwne bez gniazd. Aby połączyć je ze sobą, potrzebujesz metalowego złącza, na końcu którego znajdują się te gniazda.

Druga opcja to półmodele wykonane z żeliwa lub stali. Pasują również do gumowych lub plastikowych uszczelek. Same połówki złączki są ze sobą połączone kilkoma śrubami z każdej strony.

Złącza kielichowe nie mogą być demontowane bez demontażu rurociągu. Połowiczne pozwalają ci to zrobić.

Złączki do rur miedzianych

W rurociągach miedzianych do łączenia odcinków można zastosować trzy rodzaje złączek:

• kompresja;
• złączki zaciskowe,;
• lutowane (są też kapilarne).

Wprowadzono dwa pierwsze. Pozostaje jeszcze trzeci typ, który wykorzystuje lutowanie. Jest to jeden z najbardziej niezawodnych sposobów łączenia rur miedzianych ze 100% szczelnością. Plus - duża wytrzymałość mechaniczna, stąd trwałość połączeń.

Wady lutowania:

• wysokie koszty finansowe materiałów eksploatacyjnych;
• lutowania nie da się wykonać bez doświadczenia i wiedzy.

Do łączenia rur miedzianych należy stosować złączki miedziane. Tylko w ten sposób można zapewnić długotrwałą eksploatację rurociągów. Można instalować okucia z innych materiałów, ale tymczasowo.

Jak zainstalować złączki do rur metalowych

Gwintowane okucia metalowe są łatwe w montażu:

1. Na gwint rurowy nawinięta jest taśma FUM.
2. Złączka jest przykręcana tak, aby krawędź rury sięgała połowy długości kształtki.
3. Po przeciwnej stronie napęd jest również wkręcony do tego ostatniego pośrodku. Materiał uszczelniający jest na nim wstępnie nawinięty.
4. Sgon jest przyspawany do drugiej rury.

Drugi bieg musi być długi, aby podczas spawania, gdy temperatura metalu wzrasta, ten ostatni nie dotarł do złącza, co może spowodować przepalenie taśmy uszczelniającej.

W ten sam sposób montuje się okucia żeliwne. Ale jest też różnica. Razem z nimi należy kupić orzechy. Podpierają końce złącza, tworząc zwiększoną szczelność połączenia.

Proces przebiega tak:

1. Nakrętka jest nakręcona na gwint do końca.
2. Taśma FUM jest nawinięta.
3. Okucie jest skręcane.
4. Najpierw do napędu przykręca się drugą nakrętkę, a następnie taśmę FUM. Wkręca się w sprzęgło.
5. Obie nakrętki są dokręcone do krawędzi złączki.

Teraz o tym, jak zainstalować złączkę zaciskową do metalowej rury. Tutaj jest kilka wymagań:

1. Końce rur są cięte ściśle prostopadle do osi. Ich powierzchnie są oczyszczone z farby, rdzy i innych warstw.
2. Montaż samego sprzęgła odbywa się ściśle wzdłuż osi. Dopuszczalne są odchylenia, ale nie większe niż 3º, w przeciwnym razie nie można zagwarantować 100% szczelności połączenia.

Sama instalacja odbywa się w następujący sposób:

1. Końce rur zakładane są w kolejności: nakrętka dociskowa, pierścień z fazą w kierunku nakrętki, podkładka i mankiet z fazą w kierunku złącza.
2. Złączka jest dociskana do końca metalowej rury. Zakłada się go w kolejności: mankiet, podkładka i obejma.
3. Nakrętka jest przykręcana do oporu.

Ten sam proces odbywa się po drugiej stronie. Tutaj nie są potrzebne żadne narzędzia.

Złączki zaprasowywane na rurociągach metalowych są również łatwe w montażu. Nakłada się je na końce łączonych elementów rurowych i zaciska szczypcami.

Podłączenie rurociągów żeliwnych

Pierwsza opcja to pogoń. W przypadku łączenia rur metodą kielichową pomiędzy łączonymi elementami powstaje szczelina, która staje się obszarem przecieku. Jest wypełniony, tworząc szczelne połączenie. Odbywa się to tak:

1. Na obwodzie układa się opaskę uciskową, która jest wstępnie impregnowana olejem technicznym lub żywicą. Wysokość układania - ⅔ długości połączenia.
2. Ułożona opaska uciskowa jest zagęszczana za pomocą gontu i młotka.
3. Przygotowywana jest zaprawa cementowa. Jest to gatunek cementu M300-400, zmieszany z wodą. Proporcje 9:1.
4. Gęstą masę wlewa się do szczeliny i wybija, aż utworzy się gęsta warstwa. Wypełnianie odbywa się do momentu, gdy cement zrówna się z końcem kielicha.

Istnieje inna opcja, która wykorzystuje włókno cementowe i azbestowe. Oba materiały miesza się odpowiednio w proporcji 2:1. Następnie do mieszaniny dodaje się wodę - 10-15% całkowitej objętości masy. Związek jest bity z tym roztworem.

Żeliwo złącza są łatwiejsze do łączenia za pomocą półzłączek. Te ostatnie są odłączone - śruby są odkręcane i demontowane na dwie części. Rury układa się w dolnej połowie tak, aby stykały się końcami. Górny element jest umieszczony na górze. Obie połówki są ściśnięte śrubami. Ważne jest, aby uszczelki nie poruszały się podczas układania metalowych rur.

Ze wszystkich wyznaczonych sposobów łączenia rur metalowych lutowanie jest najtrudniejsze. Pozostałe opcje są proste. Dokowanie zrób to sam za pomocą wskazanych powyżej złączy jest łatwe. Niektóre nie wymagają narzędzi. Będziesz musiał majstrować przy pogoni, ale to też nie jest trudny proces. Głównym zadaniem jest ścisłe przestrzeganie technologii i wymagań.

Połączenie bezgwintowej kompresji: wideo.

Chciałbym wiedzieć od naszych czytelników, czy ktoś miał doświadczenie w łączeniu rurociągów metalowych za pomocą opisanych powyżej metod? Podziel się swoim doświadczeniem w komentarzach. Dodaj ten artykuł do zakładek, aby móc do niego wrócić w dowolnym momencie.