Jak ocieplić sufit w wannie własnymi rękami: wewnątrz i na zewnątrz, materiały, instalacja

Aby stworzyć komfortowy mikroklimat wewnątrz łaźni parowej, już na etapie planowania budowy należy wybrać odpowiedni sposób ocieplenia stropu w wannie. Prawidłowe wykonanie wszystkich etapów zapewni nie tylko dobrą izolację termiczną, ale również bezpieczeństwo.

Izolacja stropu wanny — jaka jest potrzeba?

W łaźni parowej komfortowy mikroklimat powstaje, gdy temperatura powietrza osiąga +70–90°C, a wskaźnik wilgotności wynosi około 70%. W takich warunkach powierzchnie są systematycznie narażone na negatywny wpływ wilgotnego, gorącego powietrza.

Jeśli nie jest zapewniona dobra izolacja stropu w wannie, obserwuje się następujące procesy:

• powietrze w wannie szybko się ochładza, ponieważ unoszące się gorące powietrze ucieka do środowiska zewnętrznego przez strych;
instagram viewer
• musisz stale dodawać paliwo do pieca, co skraca jego żywotność;
• mycie w wannie, która nie jest odpowiednio nagrzana, nie należy do przyjemności.

Kondensacja gromadzi się na suficie, którego nie próbowali zaizolować. Spływa zimnymi kroplami na osoby w łaźni parowej, powodując dyskomfort. Z powodu nadmiernej wilgoci konstrukcje drewniane szybko się zapadają. Pojawia się na nich pleśń i zgnilizna.

Aby uniknąć takich nieprzyjemnych konsekwencji i zachować integralność powierzchni w wannie, musisz zdecydować, jak zaizolować sufit.

Prawidłowo zainstalowana izolacja sufitu wymaga przestrzegania następujących czynników:

• para z pieca pozostaje we wnętrzu wanny;
• dach otrzymuje ochronę przed wilgocią przenikającą przez sufit;
• kondensat nie gromadzi się na konstrukcjach sufitowych.

Czytanie: Izolacja stropu w domu z zimnym dachem.

Opcje izolacji — ich wady i zalety

Będzie można odpowiednio zaizolować sufit w wannie własnymi rękami, pod warunkiem zastosowania odpowiedniego materiału termoizolacyjnego. Wybierając, badają wszystkie cechy, które wyeliminują negatywne konsekwencje.

Cement i trociny

Weź wapno, cement, trociny i wodę. Stosunek składników: 1:1:10:1,5. Po wymieszaniu elastyczną masę rozprowadza się w wannie równomierną warstwą (15-20 cm) na powierzchni stropu, który ma być ocieplony.

Plusy:

• niska cena;
• brak szkodliwych emisji;
• wysoka paroprzepuszczalność.

Wady:

• złożoność przygotowania i zastosowania;
• po wyschnięciu często tworzą się pęknięcia, które należy zakryć;
• pod względem właściwości termoizolacyjnych trociny są gorsze od innych rodzajów grzejników;
• pod wpływem ognia materiał ten zaczyna się tlić.

ekowool

Ta popularna włóknista izolacja wykonana jest z celulozy ze specjalnymi impregnatami.

Zalety:

• czystość ekologiczna;
• niska przewodność cieplna;
• niska waga;
• odporność na wahania temperatury;
• trwałość;
• w wyniku impregnacji tetraboranem sodu i kwasem borowym obserwuje się rzadkie uszkodzenia ecowoolu przez pleśń i owady;
• dostępność.

Wady:

1. Jeśli praktykowana jest metoda układania na sucho, wówczas ecowool stopniowo ulega zbryleniu, co zmniejsza właściwości termoizolacyjne.
   
   
2. W sytuacji, gdy zdecydowano się na ocieplenie zimnego stropu w łaźni metodą mokrego nanoszenia ecowoolu, traci się efektywność. Wynika to z użycia specjalnego sprzętu.
   
   

Należy również pamiętać, że włóknista izolacja łatwo wchłania wilgoć. Prowadzi to do obniżenia właściwości termoizolacyjnych. Jeśli chcesz zaizolować płaszczyznę sufitu wanny, tego typu materiał należy wyrzucić.

Izolacja foliowa

Decydując, jak najlepiej ocieplić zimny sufit w wannie, analizują różne rodzaje izolacji termicznej z powłoką foliową.

Zalety:

• dzięki metalizowanemu natryskiwaniu taki materiał dobrze zatrzymuje ciepło;
• zapewnia wysoki współczynnik izolacji termicznej;
• oszczędza paliwo.

Producenci oferują różne rodzaje izolacji z wierzchnią warstwą folii:

1. Maty z wełny bazaltowej laminowane folią aluminiową. Na przykład można kupić izolację Ecoroll 35 FA o grubości 50 mm. Ten niepalny materiał o wysokich parametrach termoizolacyjnych doskonale nadaje się do izolacji płaszczyzny sufitu w wannie.
   
   
2. Metalizowana pianka polietylenowa. Materiał ten wraz z ochronną folią aluminiową nie tylko zaizoluje strop, ale także zapewni wyciszenie i zapobiegnie przenikaniu wilgoci. Różni się odpornością na spadki temperatury charakterystyczne dla wanny, prostotą instalacji, elastycznością. Łatwo się tnie. Wytrzymuje wilgotność powietrza do 100% i temperaturę -40…+100 °C. Wady obejmują konieczność zapewnienia ochrony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
   
   

Izolacja folią jest dobrym rozwiązaniem, jeśli zdecydujesz się ocieplić sufit tym materiałem. Nie jest konieczne wykańczanie wszystkich powierzchni w wannie izolacją paroszczelną, gdyż w takiej sytuacji wymagana będzie fachowo wykonana wentylacja.

Penoizol

Ten popularny materiał termoizolacyjny jest również znany jako pianka modyfikowana komórkowo karbamidem. Częściej służy do izolacji różnych powierzchni w wannie, w tym sufitu, w postaci płynnej. Nadaje się do warunków o temperaturze -50…+100 °C.

Zalety:

1. Niska przewodność cieplna.
2. Elastyczność, elastyczność. Bujna piana łatwo wnika we wszystkie pęknięcia. Rezultatem jest gładka powierzchnia bez zimnych mostków.
3. Odporny na obciążenia mechaniczne. Po zastygnięciu materiał ulega kruszeniu pod wpływem grawitacji, jednak po ustąpieniu nacisku powraca do pierwotnego kształtu.
4. Odporny na zmiany wilgotności i temperatury.
5. Wysoka paroprzepuszczalność. Dzięki tej charakterystyce kondensacja nie pojawi się na suficie wanny.
6. Dobra przyczepność, zapewniająca niezawodną przyczepność do różnego rodzaju podłoży sufitowych.
7. Na powłokę Penoizol nie mają wpływu pleśń, gryzonie i owady.
8. Trwałość. Jeśli strop zostanie prawidłowo zaizolowany płynną pianką izolacyjną, jego właściwości izolacyjne zostaną zachowane przez 50 lat lub dłużej.
9. Przyjazność dla środowiska. Penoizol nie wydziela szkodliwych związków podczas pracy.
10. Bezpieczeństwo przeciwpożarowe. Grzałka jest niepalna. Nie wydziela toksycznych związków w bezpośrednim kontakcie z płomieniem.

Wady:

1. Płynna piana nie nadaje się do powierzchni narażonych na częstą intensywną wilgoć. Jest to brane pod uwagę, jeśli chcesz zaizolować łaźnię parową.
2. Wymagana ochrona przeciwsłoneczna. Materiał może ulec zniszczeniu, jeśli zostanie wystawiony na działanie promieniowania ultrafioletowego.
3. Aplikacja wymaga specjalistycznego sprzętu.

Możesz kupić penoizol w postaci arkuszy. Do ich mocowania służą kołki. Okładzina jest przymocowana do góry.

Producenci oferują również granulowany penoizol. Wielkość frakcji nie przekracza 15 mm.

Ekspandowana glina

Popularna keramzyt to porowate granulki o dobrych właściwościach termoizolacyjnych. Surowcem do wypału jest glina niskotopliwa.

Zalety:

• ekspandowana glina nie zapala się, co jest ważne, jeśli postanowiono zaizolować płaszczyznę sufitu w wannie granulkami gliny;
• należy do grupy materiałów przyjaznych dla środowiska, ponieważ nie zawiera toksycznych zanieczyszczeń;
• ma niską przewodność cieplną;
• ma długą żywotność;
• nie podlega pojawieniu się zgnilizny, pleśni;
• mrozoodporny materiał.

Wady:

• pomimo niewielkiej wagi izolacja z keramzytu polega na wylaniu na suficie warstwy o grubości 20–25 cm, co zwiększa obciążenie ścian wanny;
• jeśli folia paroizolacyjna jest uszkodzona, ekspandowana glina jest w stanie wchłonąć dużą ilość wilgoci, co pogarsza jej właściwości.

Styropian i ekstrudowana pianka polistyrenowa

Polyfoam należy do grupy materiałów porowatych o dobrych właściwościach termoizolacyjnych. Podstawa to spienione tworzywa sztuczne.

Zalety pianki:

• niska waga, która pozwala nie tylko ocieplić strop poprzez ułożenie blach na poddaszu, ale także przymocować je do podłoża od wewnątrz;
• dobry wskaźnik siły;
• wysoka odporność na wilgoć.

Wady:

• podczas podgrzewania materiału do atmosfery uwalniane są toksyczne związki;
• polistyren jest łatwo uszkadzany przez gryzonie;
• nagrzewnica charakteryzuje się niskim okresem eksploatacji.

Wybierając, możesz przeanalizować inny rodzaj izolacji o podobnych właściwościach - ekstrudowaną (wytłaczaną) piankę polistyrenową, która często jest sprzedawana pod marką Penoplex. Pomimo tego samego rodzaju surowca różni się od pianki powstałej w wyniku działania pary wodnej ekstruzyjnym sposobem produkcji.

Zalety ekstrudowanej pianki polistyrenowej:

1. Jeśli musisz ocieplić sufit styropianem, jego grubość będzie mniejsza niż styropianu. Wynika to z niższej przewodności cieplnej.
2. Penoplex wyróżnia się zdolnością do zachowania właściwości użytkowych w temperaturze -50... + 70 ° C.
3. Nie podlega kolonizacji przez kolonie grzybów.
4. Ma średnią żywotność (30-50 lat), która jest wyższa w porównaniu do polistyrenu.
5. Ekstrudowana pianka polistyrenowa charakteryzuje się dużą wytrzymałością na ściskanie i minimalną nasiąkliwością.

Wady:

1. Porowata struktura izolacji przyciąga gryzonie. Myszy i szczury mogą w nim wyposażyć dziury.
2. Po podgrzaniu wydziela szkodliwy dla zdrowia styren.
3. Należy do grupy materiałów palnych.

Jeśli wybierzesz materiał do ocieplenia wanny od strony sufitu, to w tak specyficznych warunkach nie można zastosować styropianu, ekstrudowanej pianki polistyrenowej ani żadnego innego rodzaju styropianu. Wynika to ze zdolności materiałów po podgrzaniu do uwalniania toksycznych oparów do otaczającej atmosfery.

Wełna mineralna

Częste użycie wełna mineralna w roli grzejnika tłumaczy się dostępnością i łatwą instalacją tego materiału, reprezentowanego przez trzy rodzaje: wełna szklana, żużel i wełna kamienna (bazaltowa).

wełna żużlowa

Surowcem jest stopiony żużel pozostały podczas produkcji wielkopiecowej.

Zalety:

1. Izolacja żużlowa należy do grupy materiałów niepalnych. Topi się, gdy temperatura osiągnie ponad 300 °C.
2. Wykazuje wysokie wskaźniki izolacyjności termicznej i dźwiękochłonności.
3. Lekka waga dla łatwej instalacji.
4. Nie uszkadzane przez gryzonie i owady.

Wady:

1. Przy systematycznym narażeniu na wilgoć wełna żużlowa traci swoje właściwości. W rezultacie żywotność jest zmniejszona.
2. Przy trafieniu bezpośrednio na podgrzewacz wody tworzą się agresywne kwasy.
3. Po podgrzaniu uwalniają się opary żywic fenolowo-formaldehydowych.

wełna szklana

Surowcem do tego typu izolacji jest stopione szkło.

Zalety:

1. Wełna szklana charakteryzuje się dużą wytrzymałością i elastycznością.
2. Materiał składający się głównie z wtrąceń włóknistych wykazuje wysoką odporność na wibracje.
3. Dzięki swojej elastyczności nadaje się do układania na nierównych powierzchniach.
4. Wełna szklana nie pali się. Jeśli temperatura osiągnie +250…450 °C, właściwości użytkowe zostaną utracone z powodu wypalenia żywic wiążących. Spiekane w temperaturze +500…+550 °C.
5. Mikroorganizmy nie osadzają się na izolacji.

Wady:

1. Niebezpieczeństwem są kruche włókna, które tworzą kłujący pył. Na skórze powoduje swędzenie i podrażnienie. Podczas wdychania obserwuje się uszkodzenie płuc w postaci astmy, zapalenia oskrzeli i chorób onkologicznych. Kontakt z wełną szklaną w oczach wywołuje ból, ból, łzawienie.
2. Przy okresowym nawilżaniu wełna szklana kurczy się.
3. Dzięki zastosowaniu fenolu formaldehydu jako spoiwa do powietrza uwalniane są toksyczne związki.

wełna kamienna

Surowcem do tego typu izolacji jest wytop skał górskich (głównie gabro-bazaltowych).

Zalety:

1. Ze względu na swoją porowatość wełna bazaltowa, którą można zastosować do ocieplenia łaźni parowej, charakteryzuje się wysoką paroprzepuszczalnością. Wykazuje dobre właściwości izolacji cieplnej i akustycznej.
2. Materiał jest niepalny. Zaczyna się rozkładać tworząc gorący pył w temperaturze +600…700 °C.
3. Różni się trwałością. Nie traci właściwości technicznych przez 50 lat i dłużej.
4. Odnosi się do pozytywnych aspektów stabilności biologicznej, przyjazności dla środowiska, łatwej instalacji, niskiej wagi.

Aby bezpiecznie ocieplić sufit z tej grupy materiałów termoizolacyjnych w wannie, należy zastosować wełnę kamienną. O każdej porze roku zapewni dobre trzymanie ciepła wewnątrz łaźni parowej w wannie, nie będzie pokrywał się pleśnią.

Możliwości montażu w zależności od rodzaju sufitu

Aby właściwie zaizolować sufit w wannie, należy wziąć pod uwagę cechy konstrukcyjne.

strop panelowy

Wanna zabudowana z zimnym dachem pozwala na dobrą izolację paneli użytych do montażu sufitu. Reprezentują moduły z izolacją w środku. Łatwiej jest kupić gotowe panele, chociaż możesz je wykonać samodzielnie, jeśli chcesz.

Sekwencjonowanie.

1. Dwie belki o średnicy 50 x 100 mm są ułożone na płaskiej powierzchni równolegle do siebie. Odstęp między ich zewnętrznymi bokami wynosi 500 mm. Przybijają gwoździami kawałki deski. Ich długość wynosi 600 mm, co pozwala im wystawać poza drewno o 50 mm z obu stron. Odpowiednia grubość płyty to 25–30 mm.
   
   
2. Kiedy wszystkie matryce są przybite, konstrukcja jest odwracana. Za pomocą zszywacza budowlanego wewnątrz mocowana jest folia paroizolacyjna. Górne płaszczyzny prętów pozostaw otwarte.
   
   
3. Jeśli zdecydujesz się zaizolować przyszły sufit wełną bazaltową, kontynuuj montaż panelu na ziemi. W przypadku cięższej izolacji zaleca się najpierw przenieść konstrukcje na strych wanny, ponieważ ciężar gotowego modułu może być znaczny. Maty (1) są ułożone ciasno między prętami. Aby zachować integralność izolacji podczas podnoszenia, tymczasowe drewniane nadproża (2) są przybijane gwoździami.
   
   
4. W tej formie panele są podnoszone, układając się na koronie. Możesz najpierw przygotować dla nich schodkowy specjalny rowek na górnej krawędzi ściany lub przymocować belkę. Pod panelami z góry, w miejscach styku ze ścianą wanny, układana jest warstwa izolacyjna (2), na przykład taśma filcowa. W przypadku montażu pomiędzy panelami (3) przy usuniętych mostkach tymczasowych pozostaje szczelina o szerokości 100 mm, która jest niezbędna do zaizolowania złączy. W każdym takim wąskim otworze po bokach i na dole układana jest folia paroizolacyjna, a następnie układany jest pasek (4) wełny bazaltowej. Izolacja niezawodnie zamknie mostki zimna.

Po tych operacjach na panelach rozkładana jest membrana dyfuzyjna, którą mocuje się do prętów za pomocą wsporników. Ułożyć po obu stronach i na środku deski (5) o grubości co najmniej 30 mm. Ich długość powinna być taka, aby zmieściły się wszystkie panele. Do każdego pręta przybijane są deski. Pozostaje wykonać zewnętrzną podłogę na poddaszu.

Podwieszany sufit

Ten rodzaj sufitu jest wybierany, jeśli planowane jest wykonanie strychu nad wanną. Belki są wykonane z tego samego materiału co rama, zapewniając im niezbędną wytrzymałość.

Podsekwencja:

1. Przed zaizolowaniem sufitu wykonuje się skrzynię, w której znajduje się otwór na rurę.
   
   
2. Od spodu folia paroizolacyjna jest przymocowana z 20-centymetrowym podejściem do ścian. Warstwa folii jest obracana wewnątrz łaźni. Będzie ci ciepło. Paski zachodzą na siebie. Połączenia są klejone wodoodporną taśmą aluminiowaną. Przybijany do mocowania kilku szyn. Jednocześnie będą służyć jako rama do późniejszej okładziny sufitu, który należy zaizolować, za pomocą klapy.
   
   
3. Następnie już pod dachem kontynuują izolację wanny od strony strychu. Jeśli stosowane są maty termoizolacyjne, układa się je między prętami warstwą około 10 cm. Pozostaw odległość od izolacji do górnej krawędzi belek około 3 cm. Ta szczelina pozwala na bardziej niezawodną izolację wanny, ponieważ zapewni cyrkulację powietrza.
   
   
4. Arkusze membrany hydroizolacyjnej są rozkładane od góry. Zakładka wynosi około 10-15 cm. Do sklejenia połączeń użyj taśmy konstrukcyjnej. Następnie osłaniają sufit ramowy deskami, wykonując podłogę strychu.
   
   

   Biorąc pod uwagę wytrzymałość sufitu podwieszanego, można go zaizolować innymi materiałami. Na przykład wysuszona ziemia ogrodowa lub roztwór gliny zmieszanej z posiekaną słomą będzie tani.

Sufit podwieszany

Używają łatwego w montażu sufitu podłogowego z niewielką powierzchnią wanny. Ponieważ deski układane są bezpośrednio na ścianach bez belek nośnych, w tej sytuacji nie będzie możliwe wyposażenie strychu. Aby zaizolować wannę od góry, potrzebujesz lekkiego materiału termoizolacyjnego. Grubość desek musi wynosić co najmniej 50 mm.

Zgodnie ze schematem, który przedstawia przekrój konstrukcji, podczas tworzenia stropu podłogowego ćwiczona jest następująca sekwencja operacji:

1. Płyty (2) układa się na ścianach (1) tak, aby wystawały ponad nie na co najmniej 50 mm. Pomiędzy deskami nie powinno być żadnych szczelin, dlatego wybiera się dobrze wykonaną tarcicę.
2. Rozłóż folię paroizolacyjną (3).
3. Ułożyć materiał izolacyjny (4). Aby zaizolować konstrukcję, często przyjmują odmiany w rolkach lub matach. W przypadku izolacji zbiorczej konieczne będzie zamontowanie przegród z prętów (5).
4. Aby bardziej niezawodnie zaizolować sufit, rozłóż membranę dyfuzyjną (6), aby zapewnić wodoodporność. Zamknij samolot sklejką lub deskami, mocując je za pomocą wkrętów samogwintujących.

Czasami blat jest pozostawiony bez deskowania, ponieważ przestrzeń na poddaszu nie będzie używana.

Wybierając opcje izolacji sufitu w wannie, analizują różne metody. Umożliwi to kompetentne wykonanie niezbędnych czynności, zapewniając komfortowy, bezpieczny mikroklimat. Jeśli zainteresowały Cię informacje przedstawione w artykule, podziel się nim ze znajomymi i dodaj do zakładek. Może wykonałeś już izolację w wannie sufitowej własnymi rękami? Opowiedz nam o swoich doświadczeniach w komentarzach, proszę.