Treść artykułu:
Azofoska odnosi się do złożonych nawozów mineralnych, które są szeroko stosowane w uprawie różnych roślin uprawnych. Główny skład leku obejmuje fosfor, azot i potas. Jest to jeden z najważniejszych elementów dla pełnego rozwoju kultur. Nawóz stosuje się do opatrunków korzeniowych przez bezpośrednie nanoszenie na glebę lub w postaci roztworu i dostarczany w postaci granulek. W zależności od miejsca docelowego lek ma kilka formuł, różniących się składem.
Szczególnie cenny jest winogrono atophos. Faktem jest, że dorosłe krzewy, które już przynoszą owoce, corocznie pobierają powyższe substancje z gleby. Jeśli nie uzupełnimy ich rezerw w czasie, ziemia z czasem stanie się gorsza, a krzewy nie będą miały jeszcze żadnych składników odżywczych do dalszego rozwoju. W związku z tym wpłynie to na jakość i ilość plonu.
Cechy leku
W wyniku wprowadzenia azofosca: rośliny
- są dostarczane z niezbędnym kompleksem składników odżywczych;
- przyspiesza wzrost i wzmacnia system korzeniowy;
- zwiększa wydajność;
- poprawia właściwości smakowe owoców i jagód;
- zwiększa odporność na choroby i niekorzystne warunki pogodowe;
- rozszerzone przechowywanie upraw.
Nawóz działa szczególnie dobrze na ciężkich glebach, dzięki czemu nadają się one bardziej do uprawy roślin.
Jak stosować lek?
Nawóz Azofoska jest wykorzystywany do zasilania winogron poprzez wykonanie jednego z następujących sposobów:
- Dry .Granulki są rozpraszane w tempie 35 g na 1 kwadrat.m. gleba pod krzakiem.
- W postaci rozwiązania .Podlewanie odbywa się pod korzeniami roztworu, w którym 2 łyżki wody trafia do 10 l wodylnarkotyk.
Winogrona Azofoska należy podawać maksymalnie dwa razy w sezonie:
- po raz pierwszy - przed rozpoczęciem kwitnienia;
- po raz drugi - po uformowaniu się jajnika.
Lek należy przechowywać w zamkniętym pojemniku, w przeciwnym razie jego właściwości użytkowe osłabią się.
Stosowanie nawozu przez rozpraszanie granul jest dozwolone tylko przy początkowym upale( wiosną - w maju, jesienią - we wrześniu), gdy gleba dobrze się nagrzewa. W zimnej glebie gromadzi się, tworząc niebezpieczną ilość azotanów. W lecie można użyć rozwiązania na bazie azofoskiego.
Cechą azofoski jest to, że prawie nigdy nie wypłukuje się z gleby podczas opadów.