Treść artykułu:
Rzodkiewka Margilan otrzymała tak niezwykłą nazwę na cześć starożytnej stolicy Jedwabnego Szlaku, która biegła z Chin, przez kraje Europy Środkowej i Mniejszej do Europy. Rośliny okopowe docierające do miasta Margilan zasmakowały mieszkańców Doliny Fergańskiej, zaczęły być uprawiane przez miejscowych chłopów i wraz z produkcją jedwabiu stały się częścią lokalnej kultury i historii.
Jednak rzodkiewka Margilan ma inne nazwy. Wiele osób zna tę kulturę jako chińską lub zieloną rzodkiew, podczas gdy mieszkańcy Państwa Środka nazywają to warzywo Lobo. Co więcej, istniejąca chińska wersja rzepy opowiada o koszmarach chłopa, który hodował rzodkiewkę Margilan i bez powodzenia wyciągając ją z ziemi.
Warzywa korzeniowe Lobo zawierające niewielką ilość oleju musztardowego są bardziej miękkie niż miąższ europejskiej rzodkiewki i inne odmiany siewu rzodkiewki.
W naczyniach rzodkiewki Margilan prawie nie ma przyprawy. Pod względem gęstości, soczystości i smaku kultura zajmuje pośrednią pozycję między słynną japońską rzodkiewką, daikon i innymi gatunkami rodzaju. Rzodkiewka posiadająca wiele nazw jest również zróżnicowana pod względem kształtu i koloru roślin okopowych, które mogą być okrągłe i wydłużone, jasnozielone i prawie białe, różowawo-purpurowe i prawie czerwone jak rzodkiewka, ale zawsze z zieloną głową w pobliżu wierzchołków. Nawet miąższ w środku jest zielony lub biały lub różowy.
Nawiasem mówiąc, odmiany rzodkiewki o zielonkawej warstwie powierzchniowej i jasnopurpurowe lub czerwonawe miąższ nazywamy arbuzem. A dziś rzodkiewka z Margilanu uprawiana jest przez ogrodników na całym świecie i cieszy się popularnością wśród smakoszy.
Rzodkiew chińska lub margilska większa niż czarna rzodkiewka i rzodkiewka.Średnia waga korzenia może wynosić od 300 do 1500 gramów. I pomimo tego, że chiński gość w rosyjskich ogrodach kuchennych nie jest zbyt kapryśny, całkiem rozsądnie taka kultura wymaga opieki i wystarczającej uwagi.
Sadzenie i pielęgnowanie rzodkiewki Margilan
Podobnie jak inne rodzaje roślin okopowych, lobo wysiewa się bezpośrednio do ziemi. Czas, w którym można sadzić rzodkiewkę Margilan, wybiera się w zależności od początkowej wartości wybranej odmiany i właściwości klimatycznych regionu. Najczęściej nasiona spadają do gleby w jednym z dwóch przedziałów czasowych:
- Siew wiosenny prowadzony jest od drugiej połowy kwietnia do połowy maja.
- Latem rzodkiewki Margilan można sadzić od pierwszej dekady lipca do września, jeśli pozwala na to pogoda.
Jeśli zasiejesz Lobo wiosną, możesz zmierzyć się z masywnym tworzeniem się łodyg kwiatowych na roślinach, które jeszcze nie utworzyły rośliny okopowej. Wynika to z rosnącego czasu dziennego i gorącego początku lata.
Rośliny kwitnące będą musiały zostać usunięte, ponieważ nie mogą być użyte do jedzenia, a łóżka są ponownie wysiewane.
Siew i rzodkiewka rzodkiewka Margilan w drugim terminie wykluczają taką nieprzyjemną okazję, a ponieważ roślina dość łatwo toleruje lekkie przymrozki, korzenie mają czas na przybieranie na wadze i soczystość przed nadejściem stabilnej zimnej pogody.
Najlepsza temperatura dla rozwoju rośliny wynosi 18-22 ° C, a nasiona zaczynają rosnąć w temperaturze 4-5 ° C.Ale w czasie upałów, kiedy średnia dzienna temperatura przekracza +25 ° C, a wiosną, kiedy powietrze nie nagrzewa się więcej niż +15 ° C, ryzyko poważnych wzrostów łodyg kwiatowych nad łóżkiem znacznie wzrasta.
Wybór miejsca do uprawy rzodkiewki Margilan
Rzodkiew Margilan daje dobre plony na glebach neutralnych lub lekko kwaśnych, przeważnie lekkich, bogatych w materię organiczną.
Gleba do wysiewu jest przygotowywana z góry, kompost, dziewanna lub kompost nie są podawane pod samą rzodkiewką, ale pod poprzednią rośliną.
Jest to spowodowane tym, że w obecności świeżego obornika azot może gromadzić się w glebie, tracić smak i jakość, pękać i być przechowywany gorzej.
Jeśli nie stosuje się nawozów organicznych na czas, lepiej jest stosować suplementy mineralne. Podczas kopania na każdy metr kwadratowy gleby stosuje się 20-30 gramów nawozów potasowych, superfosfatu i siarczanu amonu. Trzeba głęboko wykopać obszar dla chińskiej rzodkwi, nie mniej niż 25-30 cm. Jeśli siewy mają być wykonywane na nizinach, lepiej podnieść łóżka o 10-15 cm
Przyszłe zbiory zależą od jakości nasion. Kiedy nadejdzie czas sadzenia rzodkiewki Margilan, przed zasiewem posortuje się materiał siewny, oddzielając puste, uszkodzone lub niestrawione nasiona. Ponieważ chińska rzodkiew wyróżnia się dużymi plonami korzeniowymi, rowki wykonuje się w odległości co najmniej 30 cm, a nasiona wysiewają dwa lub trzy kawałki w odległości 15-18 cm od siebie.
- Przed wysianiem, podlewanie jest nawadniane, a po włączeniu gleby, w razie potrzeby, podlewanie rzodkiewki Margelan jest dokładnie powtarzane.
- Strzały będą pojawiać się znacznie szybciej, jeśli rozłożysz materiał pokrywający na działce, który może zostać usunięty, gdy wylęgną się kiełki.
- Jeśli użyto namoczonych nasion, należy spodziewać się pojawienia się pędów po tygodniu, suche kiełki kiełkują kilka dni dłużej.
Na etapie od dwóch do trzech liści wykonuje się przerzedzanie.
Nie zaleca się przeszczepiania sadzonek, ale jeśli jest to konieczne, ważne jest, aby nie uszkodzić korzenia i przenieść rośliny tylko z grudą ziemi.
Pielęgnacja rzodkiewki Margilan i rosnące problemy
W miarę wzrostu rzodkiewki margilskiej, wymaga ona częstego nawadniania, szczególnie podczas wzrostu korzeni. Kultura, która pozostaje bez wilgoci w czasie upałów, pogarsza się, traci soczystość, a jej smaki gwałtownie się pogarszają.
- Gdy rośliny okopowe rosną do rozmiarów monety o nominale 10 rubli, są one najpierw karmione, wprowadzając 25-30 gramów złożonego nawozu na metr kwadratowy.
- Na piaszczystych lub innych, niezbyt odżywczych glebach, górny opatrunek powtarza się dwa razy, a na bogatych glebach tylko raz.
- Na trzy tygodnie przed czasem, w którym plon musi zostać zebrany, zatrzymuje się stosowanie nawozów azotowych.
Oprócz nawadniania i nawożenia, pielęgnacja rzodkiewki Margilan nie jest kompletna bez innych środków. Pod rozetami liści należy usunąć wszystkie rośliny chwastów, a także wszystkie pożółkłe liście, które opadły na ziemię, co pozwoli na lepsze przeniknięcie światła w głąb plantacji i zapobiegnie pojawianiu się szkodników i patogenów na rzodkiewce. W tym samym celu, a także w celu zmniejszenia ryzyka rozwoju kwitnienia, zdrowe liście są odcięte, blokując dostęp powietrza i światła do roślin w ogrodzie. 
Głowice korzeniowe znajdujące się nad poziomem gleby delikatnie wystrzeliwują, co uniemożliwia rzodkiewki uzyskanie drogiej atmosfery i poddaje się atakom ślimaków i innych szkodników.
Wśród wrogów chińskiej rzodkwi są owady pasożytujące na roślinach kapusty. Dlatego lepiej nie rzucać rzodkiewki Margilan po rzodkiewki, wszystkie rodzaje kapusty, musztardy lub rzepy, lecz profilaktycznie traktować łóżka pyłem tytoniowym lub naparem piołunu.
Kiedy wykopać rzodkiewkę?
Chociaż rzodkiewka Margilan toleruje niewielkie przymrozki, lepiej jest czyścić warzywa korzeniowe przed nadejściem chłodów. Kiedy kopać lobo rzodkiewki? Jednocześnie możliwe jest skupienie się na czasie dojrzewania plonu:
- Wczesne odmiany są gotowe do kopania 57-70 dni po wykiełkowaniu.
- Średni i późny chiński rzodkiewki są zbierane po 70-110 dniach.
Czyszczenie odbywa się przy suchej pogodzie. Jeśli musisz zbierać letni zbiór, lepiej rzucać rzodkiewkę rano lub wieczorem, kiedy nie ma jasnego słońca.
Na luźnym, lekkim podłożu możesz rzucać rzodkiewki Margilan trzymając za wierzchołki, nie daleko od podstawy gniazda. Aby nie uszkodzić dużych rzodkiewek na czarnoziemu lub glebie gliniastej, trzeba ostrożnie wykopać rośliny okopowe.
Warzywa korzeniowe, bez sadzonek i zadrapań, są przechowywane do przechowywania, a wierzchołki są usuwane, pozostawiając ogonki nie dłuższe niż 2-3 cm. W warunkach piwnicy lub piwnicy rzodkiewka Margilan może trwać do wiosny. W tym celu warzywa korzeniowe umieszcza się w pudełkach i wylewa z piaskiem, po czym pojemniki umieszcza się w pomieszczeniu o temperaturze 0-1 ° C i wilgotności powietrza około 85-90%.
