Z grupy orzechów, migdał jest najcenniejszą rośliną ogrodową.Ma interesujący, podwójny charakter: zgodnie z cechami biologicznymi, jego systematyczne położenie jest rośliną owocową z owoców pestkowych, zgodnie z tymi samymi cechami charakterystycznymi owoców, a jej spożycie w żywności ma charakter orzechowy. Dlatego owoc jest zwykle nazywany orzecha migdałowego, ale w rzeczywistości jest to kość niejadalnego owocu migdałowego. Wiele osób uwielbia migdały, których dobroczynne właściwości leżą w obecności dużej ilości substancji odżywczych w orzechach, które są bardzo potrzebne dla rozwoju umysłowego i intelektualnego człowieka.
- biologiczna migdałowy charakterystyka uprawy migdałowy
- migdały - korzyści i szkodzi
zawartość ↑ migdałowy biologicznych cech charakterystycznych
migdałowy rodzaju obejmuje około czterdziestu gatunków, lecz rozłożone jak kultury ogród był jeden gatunek - często( Amygdalus communis L.), w stosunkudo wielobarwnej rodziny.
W naszym kraju ostatnio rozwinęła się kultura migdałowa, która jest rozpowszechniona na Krymie w Azji Środkowej. Chociaż na Krymie został wprowadzony w VI wieku.Źródłem rozmieszczenia migdałów jest Azja Mniejsza.
Starożytni Fenicjanie w kwitnącym miękko-różowym drzewie zobaczyli obraz pięknej bogini Amigdali, w jej imieniu pojawiła się ogólna nazwa tej kultury - amygdalus. Tadżykowie nazywają to "baud", Uzbek określa to jako "badam".
W uprawach ogrodowych migdały są obecnie powszechne w wielu krajach i na różnych kontynentach: w Australii, USA( Kalifornia), Grecji, Włoszech, Hiszpanii, Francji, Afryce( Algieria, Tunezja, Maroko), Jugosławii i innych.
W zależności od gleby, migdały w warunkach naturalnych mają wysokość od 2 do 6 metrów, to znaczy mogą być w postaci krzewu lub drzewa. Korona jest szeroka, owalna, rozłożysta, z miotłą, rzadko cylindryczna. Gałęzie bez cierni, proste lub odrzucone, z licznymi małymi odgałęzieniami.
Zimowe pąki kwiatowe są podłużne, jajowate, lekko spiczaste na wierzchołku, zaokrąglone u nasady. Pąki wegetatywne mają szerokie stożki, do 5 mm długości.
Liście są ciemnozielone, czasami z niebieskawym odcieniem, miękkie( skórzaste w mocno jałowych miejscach).Kwiaty do 4 cm średnicy, jednopienne. Pięć białych płatków o różowym odcieniu, podstawa w kolorze karminowym, do 36 pręcików.
Fruit - składa się z zewnętrznej owocni, endokarpu( kości) - orzecha, nasion( jądra).Owoc jest lekko owłosiony( czasem nagi), gruby, zielony, dojrzewający, pękający wzdłuż szwu brzusznego. Kość( nakrętka) jest gładka, perforowana, brązowo-brązowa( rzadko biała, słomkowa, płowa), różni się kształtem: ściśnięta lub spuchnięta( dwuskrzydłowa).
Rdzeń jest chroniony brązową cienką i trwałą skorupką - orzechówka, wewnątrz jest biała, jajowata, lancetowata lub owalna, smakuje słodko lub gorzko z przyjemnym migdałowym zapachem.
Pąki migdałowe układane są w lipcu na roczne pędy. Jest to wyraźnie widoczne: małe zielone guzki są widoczne w kątach liści, które pod koniec miesiąca stają się większymi pąkami, z których rozwiną się kwiaty i wegetatywne pąki.
Podczas zbierania orzechów migdałowych wskazane jest, aby nie uszkodzić rozwijających się pąków, ponieważ w tym czasie występuje bardzo aktywny wewnętrzny rozwój pąków kwiatowych. Gleba jest zwilżona( nie wylana!), A następnie poluzowana, stosuje się nawozy.
Na wiosnę przed kwitnieniem różowe końcówki pojawiają się w przyszłych kwiatach. Kwiaty składają się z pięciu jasnoróżowych płatków, których podstawy są pomalowane w jasny karminowy kolor.w płatkach znajduje się do 30 pręcików.słupek składający się z jajnika u podstawy, kończy się piętnem.
Ponieważ migdały mają ściśle krzyżowe zapylenie, konieczna jest obecność owadów. Natura stworzyła tę roślinę, aby pyłek własnego drzewa kwiatowego nie mógł skutecznie zapylać słupków własnych kwiatów, to znaczy, że sama roślina jest bezowocna. Eliminuje to pogarszanie się potomstwa, co dzieje się podczas samozapylenia.
Migdał tworzy niesamowitą liczbę kwiatów, ale z dziesiątek tysięcy z nich na dorosłej roślinie powstaje nie więcej niż 5-8% owoców.
Kwiaty - główna rezerwa nasion. Zimą, gdy temperatura spada do minus 22 stopni, tylko część pąków kwiatowych ginie. Nawet przy minus 24 stopniach, do 20% pąków kwiatowych pozostaje żywych.
Podczas normalnego zapylania młode owoce migdałowca szybko rosną, a jednocześnie rozpoczyna się aktywny wzrost nowych pędów. Po 2,5 miesiącu od rozpoczęcia wzrostu owoców ilość oleju tłuszczowego w nasionach wynosi do 50% jego całkowitej ilości.
↑ do treści ↑Uprawa migdałów
Cechy uprawy migdałów - rośnie nawet na kamienistych, łupkowych, jasnobłękitnych, lekkich glebach piaszczystych, ale preferuje głębokie żyzne gleby przepuszczalne. Migdał jest mało wymagający dla gleby. Ale nie toleruje ciężkiej gliny, wysokiego poziomu wód gruntowych, obszarów solnych. W ogrodach przydomowych łatwo jest poprawić żyzność gleby poprzez stosowanie nawozów organicznych do głębokiego kopania.
Jest to roślina kochająca światło, z brakiem światła, spada wydajność.Nie należy sadzić w cieniu wysokich drzew, budynków.
W naturalnych warunkach wegetacji migdały są rozmnażane przez nasiona. Aby zachować stopień wykorzystywanej propagacji wegetatywnej - pączkowania. Surowiec pochodzi z nasion gorzkiej odmiany nasion migdałów. Nasiona wysiewa się pod zimą na głębokość 8-10 cm Już w lipcu, z należytą starannością, sadzonki przy szyi korzenia osiągają 1 cm średnicy i nadają się do pączkowania.
Dwa dni przed pączkiem gleba jest dobrze nawodniona - po obfitym podlewaniu kora jest lepiej złuszczona. U podstawy stambicowej podkładki od góry do dołu, wytrzyj kawałek wilgotnej szmatki, a następnie wykonaj pączkowanie. Do pączkowania wybierz dobrze rozwinięte pędy bezpośrednie, które są wyraźnie utworzone oczy.
Na obszarach, w których zimą dochodzi do minus 25 stopni, nie usuwają uprzęży zimą, ponadto lepiej jest posypać pączkujące miejsce ziemią, a wiosną usunąć uprząż, uciąć tuż nad miejscem szczepienia( przeciąć oko).Coppice strzela systematycznie pończochy.
Na słabych glebach o słabym wzroście sadzonek nawozy stosuje się z nawozem, ale gnilny nawóz jest lepszy w tempie 4-5 kg na 1 kw. Km.metrW ogrodzie przydomowym zaleca się sadzenie co najmniej 2-3 roślin w celu zapylenia krzyżowego.
W pierwszym roku sadzenia rośliny wymagają szczególnej troski: podlewania, rozluźniania gleby. Obserwuj roślinę - powie Ci, czego potrzebuje.
Jeśli gleba w twojej okolicy jest bardzo ciężka, możesz użyć sadzonki brzoskwini, śliwek wiśni, śliwek jako podkładki. Za 3-4 lata otrzymasz już żniwo.
Cięcie odbywa się formując i przerzedzając. Jestem zwolennikiem karłowatych drzew. Karłowatość ma wiele zalet: łatwość pielęgnacji, duża liczba roślin w tym samym obszarze, brak wzajemnego zamieszania, znacznie większy plon z tego obszaru, możliwość schronienia roślin na zimę.
Migdał zwiększa plony do osiemnastu lat, a po dwudziestu pięciu latach obniża plony. Podlewanie w okresie wegetacyjnym przyczynia się do gwałtownego wzrostu plonów. Aby uniknąć częstego nawadniania, powierzchnię gleby można obrobić trawą, starymi trocinami, wszelkim materiałem ściółkowym.
Dojrzewanie owocu migdałowego określa się wizualnie poprzez pęknięcie owocni wzdłuż szwu brzusznego. Nakreślone owoce są oczyszczone z owocni, która jest wykorzystywana do karmienia małych zwierząt. Następnie orzechy są suszone.
Pomimo specyfiki uprawy tej rośliny, jest ona na drugim miejscu po orzechach i orzechach laskowych w produkcji. Kto kocha migdały, nie boi się nadciągającej starości. W każdym wieku miłośnicy tego orzecha czują się wesoło, łatwo i odważnie patrzą w przyszłość!
содерж do treści ↑Migdały - korzyści i szkoda
Smaczne migdały od dawna są czczone jako uosobienie dobrego samopoczucia i zdrowia. Jego jąderko jest wysoce odżywczym, leczniczym produktem leczniczym. Rdzeń zawiera - 70% tłuszczowy olej, do 15% węglowodanów, do 35% białka. Jest bogaty w białka, być może jest to roślina najbardziej bogata w białko, nie tylko wśród orzechów.100 gramów migdałów zawiera 85 mg sodu, 228 mg siarki, 451 mg fosforu, 4 mg żelaza, 75 mikrogramów witaminy A, 75 - witaminy B1, 600 witaminy B2.
Korzyści z migdałów, harmonijny skład jądra orzecha, zapewniają mu doskonałą wartość dietetyczną i leczniczą.W wartości odżywczej migdały wyprzedzają mięso, mleko, ryby, wszystkie owoce, warzywa o umiarkowanych, subtropikalnych strefach.
Jest źródłem wielu składników odżywczych dla rozwoju umysłowego i intelektualnego człowieka. Od dawna uważana jest za jedną z najważniejszych żywności dla rosnących dzieci. Migdały zawierają dwie istotne substancje, które są użyteczne dla funkcji mózgu - ryboflawina, L-karnityna, które zwiększają aktywność mózgu, a co za tym idzie - zmniejsza się ryzyko choroby Alzheimera. Badania wykazały, że migdały, a także olej migdałowy, są ważnym składnikiem ogólnego stanu zdrowia, funkcjonowania ludzkiego układu nerwowego.
Jest to fantastyczne źródło wielu witamin, minerałów i fosforu, zdecydowanie jeden z nich. Fosfor wpływa na siłę, trwałość kości, zęby, a także zapobiega występowaniu chorób związanych z wiekiem, takich jak osteoporoza. Migdały mają wysoką zawartość witaminy E, która jest silnym przeciwutleniaczem.
Jego wartość dla zdrowia i urody skóry jest dobrze znana. Masaż migdałowy jest często zalecany dla noworodków. Mydło migdałowe dodaje się do mydeł kosmetycznych ze względu na ugruntowaną reputację poprawiającą kondycję skóry.
Wiele osób uważa, że słowo "tłuszcz" oznacza coś negatywnego, ale w rzeczywistości niektóre kwasy tłuszczowe są niezbędne. Mogą być bardzo korzystne dla naszego zdrowia. Ciało nie może tworzyć własnych kwasów tłuszczowych, dlatego musimy je pobrać ze źródeł żywności. Zaletą migdałów jest to, że zawiera dwa bardzo ważne kwasy tłuszczowe, takie jak kwasy linolowy i linolenowy. Te kwasy tłuszczowe pomagają zmniejszyć stan zapalny w całym ciele. Kwasy tłuszczowe pomagają również obniżyć poziom "złego" cholesterolu. Wspierają zdrowie skóry i włosów. Obecność potasu, sodu w migdałach pomaga regulować, kontrolować wahania ciśnienia krwi. Regularne spożywanie migdałów chroni organizm przed niebezpiecznymi skokami stężenia cukru we krwi, na które cierpią diabetykom.
Zawiera kwas foliowy, który pomaga zmniejszyć ryzyko wad wrodzonych u noworodków. Stymuluje również wzrost zdrowych komórek, tworzenie tkanek. Lekarze regularnie przepisują suplementy kwasu foliowego kobietom w ciąży, aby zapewnić prawidłowy rozwój płodu.
Niesłodzone mleko migdałowe może być używane, jeśli próbujesz schudnąć.Tłuszcze jednonienasycone zawierające ziarna migdałów zmniejszają apetyt, zapobiegają przejadaniu się.Błonnik pokarmowy przyczynia się również do uczucia sytości, pomimo faktu, że jesz trochę orzechów. Badania wykazały, że dieta niskokaloryczna, w tym migdały, jest korzystna dla otyłych osób otyłych, pomagając im pozbyć się nadwagi. W końcu, błonnik pokarmowy zawarty w rdzeniach przyczynia się do konsekwentnego ruchu jelit, co również pomaga stracić nadwagę.Ogólny stan zdrowia poprawia się, ponieważ błonnik pokarmowy pomaga wypłukać toksyny z organizmu.
Emulsja medyczna przygotowywana jest z mleka migdałowego. Według medycyny wschodniej, korzystne właściwości migdałów są wzmocnione przez figi, lepsze od żeń-szenia. Z cukrem jest bardzo przydatny w astmie, zapaleniu opłucnej, krwioplucie, wrzodach jelitowych, pęcherzu moczowym, zwiększa zdolności mężczyzn, poprawia wzrok.
Jest to doskonałe, miododajne i cenne drewno. Migdał uważany jest za jeden z najwcześniej uprawianych orzechów. Na przestrzeni dziejów zachowywał religijne, etniczne i społeczne znaczenie. W Biblii migdały wymienia się dziesięć razy, gdzie opisuje się je jako "najlepsze spośród najlepszych owoców".
Ale nawet najbardziej przydatny produkt może być szkodliwy. Migdały, jego orzechy są silnym alergenem, więc powinny być bardzo ostrożnie używane przez alergików, ponieważ nadmierna ilość może powodować nie tylko silną reakcję alergiczną, ale nawet powodować zatrucia.
Nie jeść niedojrzałych migdałów - ma wysoką zawartość kwasu cyjanowodorowego, co może również powodować zatrucia.
Cóż, wysoka zawartość kalorii przyczynia się do przybierania na wadze - naturalnie jest to szkodliwe dla osób z nadwagą.
Jest dwóch rodzajów, słodkich i gorzkich. Słodki jest używany w wielu potrawach azjatyckich. Popularne zastosowanie zmiażdżonych słodkich migdałowych jąder - bazy do cukierków - marcepan.
Gorzki jest również używany do gotowania, ale najpierw musi być przetworzony na surowo, aby usunąć gorycz. Gorzkie migdały zawierają toksyczną ilość kwasu cyjanowodorowego, który można otrzymać z ziaren i przetworzyć na truciznę cyjankową.Jedzenie garści nieprzetworzonych surowych orzechów migdałowych może zabić osobę.
Oprócz znanych na całym świecie ciasteczek migdałowych, ciast, solonych lub kandyzowanych jąder, polecam dwa przepisy.
Koktajl migdałowy : zmiażdżyć 20 g orzechów migdałowych zaprawą porcelanową lub przesuwać przez maszynę do mięsa, dodać 200 ml mleka i 20 g dowolnego syropu owocowego, wymieszać z mikserem, koktajl gotowy. Syrop owocowy można zastąpić 15-20 g dżemu - truskawka, malina, figa, unabi.
Koktajl migdałowy przyniesie specjalną korzyść, gdy zamiast syropu stosują dżem figowy, maliny, truskawki, unbi i lekko podgrzane mleko. Ten koktajl może być terapeutycznym napojem na przeziębienie.
Ciasto migdałowe. Wbite ciasteczka, jądra migdałów dobrze wymieszać, zalać skondensowanym mlekiem, włożyć do formy, wstawić do lodówki na 35-40 minut. Następnie posyp cukrem i kakao na wierzch. Jądro migdałowe na takie ciasto nie powinno być zmiażdżone tak bardzo jak na koktajl.
