Treść artykułu:
Na łąkach i pastwiskach, w pobliżu poboczy, wzdłuż brzegów zbiorników można znaleźć pojedynczą roślinę z kilkoma potężnymi łodygami, grubymi i dużymi liśćmi. Szczaw koni przyciąga uwagę ze względu na podobieństwo do szczawu ogrodowego. Zielone liście nie mają zwykle kwaśnego smaku, są trochę gorzkie. Właściwości lecznicze szczurzego konia utrzymują się przez całe lato, a późną jesienią można używać nasion i części korzeniowej. Kultura znalazła szerokie zastosowanie we wszystkich sferach ludzkiej działalności - życiu, medycynie, kosmetologii, gotowaniu, medycynie weterynaryjnej, rzemiośle skórzanym, robótkach ręcznych.
Opis i siedliska
Szczaw koński należy do rodzaju oksawatowatych z rodziny gryki. Rodzaj jest dość liczne, liczące ponad 150 gatunków. Kultura rozprzestrzenia się w europejskiej części Rosji, gdzie panuje klimat umiarkowany. Rzadziej występuje na północy, Kaukazie i Dalekim Wschodzie. Wśród ludzi, zioło lecznicze zyskało kilka nazw - dziki szczaw, koński woół, żaba trawiasta, pisklę herniak i hodowca koni. Wszystkie są związane z tym jak wygląda szczawik koński.
Potężna roślina może osiągnąć wysokość 1,5-2 metrów, ma duże liście owalne-trójkątne, które koncentrują się u podstawy. Bylina rośnie jeden po drugim, preferując zbocza wzgórz, wąwozów, brzegów rzek, otwarte obszary pokryte chwastami. Grube zarośla szczawiu można spotkać w miejscach, w których występuje piaszczysta gleba i wysoka wilgotność.Kultura nie rośnie na bagnach i nizinach.
Ważną cechą odróżniającą konia od innych są liście, które są owłosione od spodu. Kłącze krótkie i grube, rozgałęzione niewiele. Kwiaty powstają pod koniec maja lub na początku czerwca, są zbierane w długim i gęstym kwiatostanie, jak wiecha.
Skład i właściwości terapeutyczne
W szczawiu końskim skupia się wiele biologicznie aktywnych substancji, które są korzystne dla zdrowia. Ich największą koncentrację osiąga się u nasady rośliny leczniczej.
Wszystkie odmiany szczawiu zawierają kwas szczawiowy. U ludzi promuje wchłanianie wapnia, które jest niezbędne dla wytrzymałości kości i zębów.
Z czego szczaw pomaga koń - skład i właściwości lecznicze rośliny: antrachinony
- - substancje o złożonym składzie, mają wyraźny efekt przeczyszczający;Glikozydy
- - rozległa organiczna grupa związków, które podrażniają zakończenia nerwowe i receptory;
- taniny lub garbniki - klasa wolnych od azotu związków zdolnych do wywołania efektu ściągającego i otaczającego;Kumaryny
- - pochodne kwasu orto-hydroksycynamonowego, działają przeciwskurczowo i wzmacniająco na naczynia;
- flawonoidy - substancje z grupy fenolowej, posiadające właściwości bakteriobójcze i przeciwzapalne;
- leukoantocyjanidyny lub polifenole roślinne - reagują i tworzą trwały film ochronny na powierzchni błon śluzowych.
Zielona masa szczawika zawiera pektynę, karotenoidy, sacharozę, witaminę K i C, kwasy organiczne, przede wszystkim cytrynowy i mlekowy. Normalizują równowagę kwasowo-zasadową w ciele, poprawiają trawienie i funkcjonowanie jelit, aktywują funkcję wydzielniczą i mają właściwości antyseptyczne.
Jak użyteczny korzeń szczurzego korzenia:
- ma działanie przeczyszczające ułatwia czynność kału zaparcia, szczeliny odbytu, zapalenie okrężnicy, zapalenie jelit, atonia jelit;Wywary i napary
- są stosowane jako środki przeciwrobacze u dzieci i dorosłych;
- promuje tworzenie i wydzielanie żółci zastosowanego wewnątrz niewydolność wątroby, zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych;
- jako środek wzmacniający i zwiększyć apetyt na słabych i chore dzieci, aby poprawić mechanizmy obronne organizmu u osób dorosłych;
- łagodzi ból podczas zapalenia zębów i dziąseł, jest dobrze czyści i wybielić szkliwo zębów, eliminuje krwawienie;
- do profilaktyki i leczenia chorób żołądkowo-jelitowych, służy do nudności, zgaga, wagi, zatrucie, zapalenie błony śluzowej żołądka, wrzód trawienny;
- angina płukać gardło, łagodzi ból i stany zapalne, likwiduje płytki bakteryjnej;
- stosowane jako hemostatycznego preparatu z wewnętrznym krwawieniem, płuc, macicy, okrężnicy, żołądka, hemoroidy.
Szczaw koni jest szeroko stosowany do hemoroidów. Roślina przyczynia się do rozcieńczenia fotela, co w tej sytuacji ułatwia wizyty w toalecie, zmniejsza ból, zmniejsza stan zapalny. Jak ubiegać
szczaw konia
W medycynie ludowej, wykorzystanie szczawiu opiera się na obliczaniu prawidłowych proporcji roślin leczniczych, terminowości leczenia. Walka
biegunka
Jak przygotować korzeń szczaw biegunkę:
- Zagotować 1 litr wody;
- po gotowaniu dodać 1 łyżkę suchego posiekanego korzenia;
- gotować płyn na małym ogniu przez 10 minut;
- usunąć z ognia, wystukać;
- obciąża nieco ciepły bulion;
- weź 3 łyżki stołowe na 1,5 godziny przed posiłkami rano, po południu i wieczorem.
Według starej receptury szczaw gotowano w occie lub winie razem z korzeniem. W tej formie leczono je szkorbutem, wąglikiem, dżumą.Sok ze świeżych roślin leczono otwartych obszarach ciała w lesie służył jako zabezpieczenie przed jadowitych owadów, węży. Wyeliminowanie
zaparcia Jak przygotować wlew zaparcia szczaw:
- wypełnienie termosu 5 łyżki suszone i mielone korzeniowego;
- wlać suchą mieszaninę do litra wrzącej wody;
- płyn powinien parzyć przez 3 godziny;Gotowy do infuzji
- zaleca się odprowadzić;Środki
- są używane wewnątrz jednej łodzi stołowej co 2-3 godziny.
przy silnym suszone kłącza rośliny i mielenia w moździerzu, a następnie będzie proszek leczniczy że leczeniu biegunki, pasożyty wyjściowe, zatrzymania krwawienia, zmniejszenie ciśnienia ułatwia kaszel, zmniejszenie zapaleniai ból. Lek przyjmuje się w 0,25 grama trzy razy dziennie.
zwalczaniu chorób skóry
szczawiu proszku, zmieszane ze śmietaną lub masłem, jest stosowany w leczeniu skazy lub zapalenie skóry u dzieci, świerzb, ropne i niegojących się ran, ropni, guzów. Przy słabym podatne na krwawienie dziąseł proszku dodaje się do pasty do zębów, szczaw bulion polaskay jamy ustnej. Leki oparte na szczawiowego proszku w połączeniu z tłuszczów zwierzęcych, używanych przeciw róży, łuszczyca, egzema, bielactwo nabyte i sarkoidozy drugiej.
Zaleca się ograniczoną ilość czasu na leczenie szczurzego konia, zalecany jest maksymalnie 1 lub 2 dni. W przypadku przedłużającej się terapii uzależniającej, skuteczność leczenia jest znacznie zmniejszona.
Jak zaparzyć nasion szczawiu:
- jedna szklanka wody podjęte jedną łyżkę nasion;Płyn
- doprowadza się do wrzenia i gotuje przez 10 minut na małym ogniu;
- powinien następnie pozwolić mu ostygnąć;
- dla łatwości użycia, płyn przechodzi przez gazę.
Gotowy wywar jest stosowany wewnętrznie na ból, skurcze, zgagę, 1/3 szklanki 3 razy dziennie. Na zewnątrz, opierając się na nim, kompresuje się na krwiaki, szwy pooperacyjne, bóle stawów. Płyn można stosować do płynów do głębokich ran, odleżyn, oparzeń lub odmrożeń, owrzodzeń troficznych. Opłukują jej gardło bólem gardła, używanym do dezynfekcji jamy ustnej po ekstrakcji zęba.
Szczaw w żywności
Czy mogę jeść szczaw konia?Świeże liście rośliny mają gorzki smak, więc zjedzenie ich jest prawie niemożliwe. Przydaje się dodanie kilku dużych liści szczawiowych do każdej zielonej sałaty. Jest szczególnie smaczny w połączeniu z ogórkami, pomidorami, rzodkiewkami, zieloną cebulką i młodym czosnkiem.
W celach profilaktycznych można żuć świeże liście szczawiu, ale nie więcej niż jeden lub dwa liście dziennie.
W Armenii szczaw rośnie w górach. Liście szczawiu, wraz z sadzonkami, są splatane i suszone na świeżym powietrzu. Po wyschnięciu są fermentowane i ciemnieją jak herbata, uzyskując przyjemny korzenny smak, znika cała gorycz. Zgodnie z tradycją ormiańską danie to nazywa się Aveluk i jest oferowane na rynkach, w sklepach, restauracjach lub kawiarniach. Eveleuk z chlebem lub chlebem pita, sosem matsun, serem, serami.
Zasady zbierania, zbierania i przechowywania
W przepisach medycyny tradycyjnej szczaw koński jest stosowany całkowicie, prawie bez pozostałości. Latem zielone części rośliny - liście, kwiaty i łodygi - są brane do sporządzania wywarów i naparów. Mogą być spożywane świeże lub suszone. Jesienią, pod koniec sierpnia - na początku września, zbierane są nasiona, a kiedy nieziemska część umiera, najcenniejsza rzecz jest wykopana z rośliny - jej korzenia.
Przed suszeniem surowiec jest dobrze myte i krojone na małe kawałki. Fragmenty zepsute pleśnią lub zgnilizną są usuwane. Suchy szczaw może być na zewnątrz, pod promieniami słońca. Możesz wysuszyć roślinę leczniczą w suszarce elektrycznej lub piekarniku w temperaturze 60 °.Przechowuj przedmiot w szklanym pojemniku z zamkniętą pokrywą.
Możliwe szkody i przeciwwskazania
W dużych dawkach, z naruszeniem zasad i warunków leczenia, traci się właściwości lecznicze szczawika. Przeciwwskazania i ograniczenia dotyczą kobiet w okresie ciąży i laktacji, osób z zaburzeniami czynności wątroby i nerek oraz osteoporozą.W przypadku poważnych chorób roślina lecznicza powinna być stosowana jako pomocniczy środek terapeutyczny, po konsultacji z lekarzem. Dawki i warunki użytkowania powinny być wcześniej omówione ze specjalistą.
W dużych ilościach szczaw jest uważany za trujący i może być zatruty.
W małych ilościach kwas szczawiowy jest dobry dla zdrowia. Przy długotrwałym stosowaniu i przekraczaniu dopuszczalnych dawek, kwas szczawiowy gromadzi się w ludzkim ciele. Oddziałując z wapniem, tworzy nierozpuszczalne związki, które osadzają się w kanałach wątroby, nerek, pęcherzyka żółciowego.
Istnieje wiele unikalnych roślin w przyrodzie, które pomagają ludziom radzić sobie z różnymi chorobami. Właściwości lecznicze, niż szczawiu końskiego, są użyteczne, pozwalają na stosowanie go w chorobach żołądka i jelit, łagodzą bóle głowy, wzmacniają układ odpornościowy, od kamieni i piasku. Roślina lecznicza jest stosowana zewnętrznie - w celu zatrzymania krwawienia, zmian ginekologicznych i skórnych, skaleczeń, stłuczeń, siniaków. Roślina pomaga na przeziębienia i alergie, łagodzi kaszel, łagodzi katar, służy do dezynfekcji jamy ustnej i gardła. Ważne jest, aby nie przekraczać dawki i nie używać narzędzia zbyt długo.
