Wentylator wyciągowy do toalety: odmiany, zalecenia dotyczące doboru i instalacji

W budynkach mieszkalnych tradycyjnie stosuje się wentylację naturalną. Dopływ powietrza odbywa się przez nieszczelności w otworach okiennych, a usuwanie - poprzez kanały wentylacyjne. Z biegiem czasu wentylacja staje się zatkana, montaż szczelnych okien utrudnia przepływ powietrza z ulicy. Prowadzi to do spadku wydajności wymiany powietrza. Zainstalowanie wentylatora w toalecie i innych pomieszczeniach z wejściami wentylacyjnymi pomaga rozwiązać problem.

Funkcje wentylacji

Przez długi czas stosowanie wentylacji naturalnej w budynkach mieszkalnych uważano za całkiem uzasadnione. Głównymi zaletami takiego schematu są prostota urządzenia i brak zużycia energii na działanie systemu.

Wentylacja zapewnia:

• dopływ świeżego powietrza z zewnątrz;
• usuwanie dwutlenku węgla;
• usuwanie nadmiaru ciepła;
• spadek wilgotności;
• usuwanie nieprzyjemnych zapachów i szkodliwych gazów.

Wejścia do kanałów wentylacyjnych mieszkań znajdują się zwykle w kuchni, toalecie i łazience i nie jest to przypadek. W kuchni ważne jest zapewnienie usuwania produktów spalania gazu podczas gotowania, dodatkowo eliminowane są opary wody i tłuszczu. Toaleta wymaga zwiększonej wymiany powietrza, aby zachować świeżość. W łazience często mamy do czynienia z dużą wilgotnością, przed którą ratuje wentylacja. Pomieszczenia mieszkalne charakteryzują się czystszą atmosferą, więc dopływ powietrza jest stamtąd zapewniony.

Pobieranie powietrza z ulicy odbywa się ze względu na różnicę ciśnień na zewnątrz budynku i wewnątrz. Wentylacja znacznie zwiększa wymianę powietrza. Przy zamkniętych oknach powietrze może przepływać tylko przez szczeliny. Przy zastosowaniu drewnianych stolarki okiennej pobór powietrza z ulicy był wystarczający.

Ostatnio rozpowszechniły się uszczelnione okna z podwójnymi szybami z wysokiej jakości uszczelkami. Znacząco komplikują pracę wentylacji naturalnej. Zaawansowane modele okien, które rozwiązują ten problem, są wyposażone w zawory wentylacyjne, które pozwalają, bez otwierania skrzydła, dostarczać do pomieszczenia świeże powietrze w ilości wystarczającej do pracy wentylacja. Jednak takie zawory znacząco wpływają na koszt okien i nie są jeszcze powszechnie stosowane.

Należy zauważyć że wymagana wymiana powietrza jest znacząca:

• Podczas pracy czteropalnikowej kuchenki gazowej. Obrót powietrza musi wynosić co najmniej 90 metrów sześciennych. m na godzinę.
• Do połączonej łazienki. Wymaga wymiany powietrza co najmniej 50 metrów sześciennych. m na godzinę.

Sytuację komplikuje fakt, że przez cały okres eksploatacji budynku tłuszcz i inne zanieczyszczenia osadzają się na ścianach kanałów wentylacyjnych. Czyszczeniem wentylacji powinien zająć się usługodawca budowlany. Mieszkańcy mieszkań nie mogą samodzielnie przeprowadzać takiego sprzątania. Niestety nie wszystkie firmy skrupulatnie wypełniają swoje obowiązki, dlatego często można spotkać wentylację z bardzo utrudnionym wywiewem powietrza.

Urządzenie do wymuszonej wentylacji wyciągowej może częściowo rozwiązać problem. Najprostszym urządzeniem do mechanicznej wymiany powietrza jest wentylator. Montowana jest na wlotach istniejących kanałów wentylacyjnych w celu wymuszonego odsysania powietrza z pomieszczenia.

Opcje projektowania

Wentylatory wyciągowe do toalet i innych pomieszczeń różnią się zasadą działania i cechami instalacji. W zależności od warunków pracy wybierz optymalny projekt:

1. Najprostszym i najczęstszym urządzeniem jest wentylator osiowy. W cylindrycznej obudowie znajduje się wirnik z łopatkami ustawionymi pod kątem do płaszczyzny obrotu. Po włączeniu powietrze jest wychwytywane przez obracające się łopatki i porusza się w kierunku osiowym. Konstrukcja charakteryzuje się wysoką wydajnością i jest w stanie zapewnić dużą wymianę powietrza w krótkim czasie. Dotyczy to jednak tylko niskich oporów aerodynamicznych kanałów wentylacyjnych, to znaczy muszą mieć odpowiednią średnicę i pozostawać czyste. Na niższych piętrach wieżowców tego typu urządzenie może nie poradzić sobie ze swoimi zadaniami.
2. Wentylator promieniowy to bardziej złożone urządzenie stosowane dotychczas wyłącznie w przemysłowych systemach wentylacyjnych. W spiralnej obudowie znajduje się koło z łopatkami. Podczas obrotu powietrze wchodzące w przestrzeń między łopatkami przemieszcza się promieniowo ze środka koła na obrzeże i jest sprężane. Siła odśrodkowa wrzuca sprężone powietrze do spiralnej obudowy, skąd jest wyrzucane do kanału wentylacyjnego. Ta konstrukcja ma niższą wydajność, ale z powodzeniem radzi sobie z brudnymi kanałami o małej średnicy, do których wentylator osiowy nie jest w stanie wtłaczać powietrza. Są jedynym skutecznym rozwiązaniem do montażu na niższych kondygnacjach wysokich budynków mieszkalnych.

Wentylatory promieniowe mogą różnić się kształtem łopatek, które są wygięte do przodu lub do tyłu w stosunku do kierunku obrotu. Zakrzywione do tyłu ostrza umożliwiają oszczędność energii do 20%. Dzięki łopatkom zakrzywionym do przodu osiąga się większą wydajność, dzięki czemu można zmniejszyć średnicę wirnika i prędkość wirnika, co skutkuje niższym poziomem hałasu.

W zależności od konstrukcji wlotów do kanałów wentylacyjnych można dobrać wentylator o najbardziej odpowiednim sposobie montażu. Zarówno osiowe, jak i modele odśrodkowe dostępne są w dwóch rodzajach:

1. Do instalacji na zewnątrz - najczęściej. Obudowa urządzenia mocowana jest bezpośrednio do otworu wentylacyjnego. Część mechaniczna wentylatora górnego znajduje się w rurze wentylacyjnej i jest zamknięta od zewnątrz ozdobną nakładką. Instalacja urządzenia jest tak prosta, jak to tylko możliwe i nie wymaga specjalnych umiejętności, proces instalacji zajmuje minimum czasu. Oczywistą wadą tego typu urządzenia jest zwiększony hałas podczas pracy.
2. Kanałowy - wbudowany bezpośrednio w kanał. Urządzenia te zazwyczaj oferują lepszą wydajność. Umieszczenie mechanizmu dalej od kratki wentylacyjnej zmniejsza hałas generowany podczas pracy. Jednak instalacja modeli o takiej konstrukcji jest bardziej skomplikowana i nie zawsze możliwa ze względu na specyfikę kształtu i lokalizacji kanałów wentylacyjnych.

Wskazówki dotyczące wyboru

Jeśli ustalona zostanie zasada działania wentylatora i sposób jego instalacji, możesz przystąpić do zakupu. Na tym etapie ważne jest, aby nie popełnić błędu przy wyborze modelu wysokiej jakości o maksymalnej niezawodności, wydajności i trwałości. Aby wybrać najlepszą opcję, należy zwrócić uwagę na cechy paszportu i cechy produktu.

Wydajność pracy

Ogólnie rzecz biorąc, urządzenie na godzinę pracy powinno zapewniać zmianę dziesięciu objętości powietrza w pomieszczeniu.

Wentylator wyciągowy do toalety może również mieć małą moc, ponieważ powierzchnia jest zwykle niewielka. Łazienka może wymagać nieco większej wydajności. Najskuteczniejsze modele należy kupić do kuchni, zwłaszcza jeśli jest w niej zainstalowana kuchenka gazowa. Wynika to z konieczności całkowitego usunięcia produktów spalania gazu domowego.

Często w paszporcie urządzenia wskazane jest nie tylko zużycie energii, ale także wydajność w metrach sześciennych powietrza, które są przepompowywane na godzinę pracy. Na podstawie tej wartości łatwo jest wybrać żądany model. Aby to zrobić, oblicz objętość pomieszczenia, mnożąc jego długość, szerokość i wysokość. Wynik mnoży się przez wymaganą szybkość wymiany powietrza, czyli przez dziesięć. Wybór można zatrzymać na modelu o najbliższej wyższej wydajności.

Obowiązujące materiały

Większość nowoczesnych modeli jest wykonana z tworzywa sztucznego. Zastosowanie trwałych materiałów polimerowych pozwala osiągnąć długą żywotność.

Wysokiej jakości tworzywo sztuczne przez długi czas zachowuje swoje właściwości wytrzymałościowe i skutecznie wytrzymuje obciążenia udarowe.

Czasami może być trudno odróżnić tani materiał o zmniejszonej wytrzymałości. W takim przypadku pomocne może być dokładne sprawdzenie powierzchni części. Jeśli nie ma śladów złej jakości odlewu, surowych szwów i innych wad, z dużym prawdopodobieństwem można argumentować, że zastosowano wysokiej jakości polimer. Jeśli nie wszystkie powierzchnie mają idealną strukturę, możliwe, że zastosowano tani plastik, który może ulec uszkodzeniu wkrótce po rozpoczęciu eksploatacji.

Poziom hałasu

Hałas generowany przez urządzenie podczas pracy nie wpływa na wydajność, ale może powodować pewne niedogodności. Nie zaleca się używania urządzeń generujących więcej niż 40 dB hałasu.

Zdecydowana większość nowoczesnych modeli charakteryzuje się jednak cichą pracą. Najdroższe i wysokiej jakości wentylatory mogą pracować niemal bezgłośnie.

Jeżeli elementy obrotowe nie są sztywno przymocowane do wału silnika, można je zamontować na tulejach lub za pomocą łożysk. Tuleje nie tylko zwiększają hałas, ale są również bardziej podatne na zużycie, co znacznie skraca żywotność urządzenia.

Stopień ochrony

Ponieważ wentylator może być użytkowany w warunkach dużej wilgotności, warto zwrócić uwagę na stopień ochrony. Znajduje to odzwierciedlenie w oznaczeniu IP, które jest umieszczone na korpusie produktu.

Oznaczenie składa się z dwóch cyfr, z których pierwsza oznacza ochronę przed penetracją mechaniczną, a druga - przed wilgocią.

Ochrona przeciwpyłowa wentylatora może wynosić zero. Dużo ważniejsza jest wodoodporność. Zalecana jest wartość 4, aby wskazać ochronę przed silnymi, kierunkowymi rozpryskami wody. Jednak w przypadku wentylatorów sufitowych odpowiednie są również niższe wartości.

Dodatkowe funkcje

Nawet modele budżetowe są dość skuteczne w radzeniu sobie z ich zadaniami. Jeśli pozwalają na to fundusze, można również zakupić zaawansowane projekty wyposażone w dodatkowe funkcje:

• Zawór zwrotny. W budynkach wielopiętrowych zdarzają się przypadki naruszenia trakcji w szybach wentylacyjnych. Jednocześnie do mieszkania może dostać się powietrze z niższych pięter. Zawór zwrotny pomoże uniknąć tego problemu.
• Regulator czasowy. W modelach budżetowych urządzenie jest włączane i wyłączane za pomocą konwencjonalnego przełącznika. Timer pozwala ustawić opóźnienie automatycznego wyłączenia urządzenia po określonym czasie.
• Czujnik ruchu. Urządzenie włącza się po wejściu do pokoju. Wyłączenie odbywa się zwykle za pomocą timera.
• Tryb wietrzenia. Urządzenie może pracować przez długi czas na minimalnej mocy, zużywając mniej energii i utrzymując stałą wymianę powietrza.
• Czujnik wilgoci. Urządzenie może włączyć się automatycznie, gdy wzrośnie wilgotność w pomieszczeniu. Jest to szczególnie wygodne w przypadku łazienek.

Proces instalacji

W większości przypadków instalacja okapu w toalecie, kuchni lub łazience jest dość prosta. Cały proces składa się z następujących kroków:

1. Układanie kabli elektrycznych. Jeśli wentylator wymaga uziemienia, stosuje się kabel trójżyłowy. W innych przypadkach wystarczy kabel dwużyłowy. Kabel można ułożyć w rowku, rurze falistej lub kanale.
2. Łączenie kontaktów. Okablowanie jest pozbawione napięcia, po czym urządzenie jest instalowane w przygotowanym do tego miejscu, wykonywane są wszystkie niezbędne połączenia. Jeśli wentylator nie ma czujników ruchu i wilgotności, zwykle stosuje się osobny przełącznik. Gdy urządzenie jest wyposażone w czujniki, musi być stale zasilane. W takim przypadku użycie oddzielnego przełącznika nie jest konieczne.
3. Zabezpieczenie ciała. Wentylator górny jest mocowany do powierzchni ściany za pomocą kołków i wkrętów samogwintujących. Modele kanałowe można mocować za pomocą wkrętów samogwintujących lub kleju polimerowego.
4. Montaż listwy ozdobnej. Jeśli wentylator ma zdejmowaną kratkę, która zakrywa kanał powietrzny, w końcowej fazie jest on instalowany na swoim miejscu.

Wentylator wyciągowy może znacznie zwiększyć efektywność wymiany powietrza, jeśli z tego czy innego powodu jest to utrudnione. Zaleca się wybór modeli wysokiej jakości, które przetrwają wiele lat.

Dodatkowe funkcje zapewnią większy komfort podczas pracy. Większość urządzeń jest łatwa do samodzielnego zainstalowania. Zastosowanie wentylacji wymuszonej może znacznie poprawić klimat w pomieszczeniu.