Jak podłączyć rozrusznik magnetyczny: schemat połączeń stycznika elektromagnetycznego, bezpieczeństwo pracy

Niektóre urządzenia elektryczne, takie jak silniki elektryczne, są zasilane z sieci trójfazowej. Aby je włączyć, wszystkie trzy fazy muszą być połączone jednocześnie. Czasem konieczna jest zmiana kierunku obrotów wirnika lub przełączenie obciążenia dużym prądem. We wszystkich tych przypadkach są one stosowane.Do prawidłowego działania urządzenia niezbędne jest prawidłowe podłączenie rozrusznika magnetycznego lub stycznika.

Korzystanie z rozrusznika magnetycznego

Przed podłączeniem rozrusznika, musisz zrozumieć jego urządzenie!. Sam rozrusznik elektromagnetyczny (MP) jest przekaźnikiem, ale jest w stanie przełączać znacznie większy prąd. Ta umiejętność wynika z dużych kontaktów, a także szybkości reakcji. W tym celu urządzenie ma mocniejsze elektromagnesy.

Magnes elektryczny to cewka, która zawiera wystarczającą liczbę zwojów izolowanego drutu, aby przepuścić przez nią prąd o napięciu od 24 do 660 woltów. Cewka znajduje się na rdzeniu, co zwiększa strumień magnetyczny. Ta moc jest potrzebna do pokonania siły sprężyny i zwiększenia prędkości zamykania styków.

Sprężyna umieszczona jest w celu szybkiego otwarcia styków. Im szybciej nastąpi otwarcie, tym mniejszy będzie łuk. Łuk elektryczny jest szkodliwy, ponieważ wytwarza się w nim bardzo wysoka temperatura, co ma szkodliwy wpływ na same styki. Urządzenia o większej mocy - styczniki - wyposażone są również w komorę gaszenia łuku, która pozwala na przerwanie obwodu jeszcze większym prądem (w przypadku styczników o dużej mocy do 1000 A, dla MP - od 6,3 A do 250 A).

Chociaż cewka sterująca rozrusznika jest zasilana prądem przemiennym, przez styki może przepływać każdy rodzaj prądu. W przeciwieństwie do styczników i przekaźników, MP ma dwie grupy styków:

• moc;
• bloking.

Za pomocą styków mocy podłącza się obciążenie, a styki blokujące służą do ochrony przed nieprawidłowym lub niebezpiecznym podłączeniem. W zależności od konstrukcji mogą być trzy lub cztery pary styków mocy. Ponadto każda para posiada styki ruchome i stałe. Te ostatnie są połączone metalowymi płytkami z zaciskami znajdującymi się na korpusie. Podłączone są do nich przewody. Kontakty blokujące mogą być:

• zwykle zamknięte;
• normalnie otwarte.

Cewka sterująca jest podawana przez oba. W razie potrzeby można dodać kolejny zestaw kontaktów. Wszystkie służą do sterowania lub sygnalizacji, przepływa przez nie niewielki prąd, więc nie ma dla nich specjalnych wymagań.

Połączenie zgodnie ze zwykłym schematem

Obudowa posiada otwory do montażu. Ostatnio zaczęły pojawiać się obudowy na szynę DIN. Jest to profil stosowany w elektrotechnice. Może przybrać jedną z następujących form:

• typu Ω;
• w kształcie litery G;
• Typ C.

Taki MP można zainstalować w tarczach. Sposób montażu jest bardzo wygodny, pozwala szybko zdemontować i zainstalować urządzenie, oszczędzając instalatorowi przed długą monotonną pracą.

Po instalacji przejdź do połączenia. Schemat połączeń rozrusznika magnetycznego może być dwojakiego rodzaju:

• zwykły;
• odwracalny.

Typowy schemat okablowania wykorzystuje jeden rozrusznik z trzema lub czterema parami styków mocy. Do zacisków wejściowych podłączone są trzy fazy sieci, przewody biegną od zacisków wyjściowych do obciążenia. Jeśli silnik obraca się w przeciwnym kierunku po uruchomieniu, wówczas dowolne dwie fazy na wejściu lub wyjściu rozrusznika są odwrócone.

Schemat połączeń obwodu sterującego rozrusznikiem jest nieco bardziej skomplikowany. Wybierając rozrusznik, należy wziąć pod uwagę, jaka cewka jest w nim używana. Wybór cewek na napięcie jest świetny - aby nie komplikować obwodu, lepiej od razu wziąć go na 220 V lub 380 V. Cewki odbiorcze są również dostępne dla prądu stałego. Kiedy mówią, że ten rozrusznik magnetyczny ma napięcie 220 V, mają na myśli, że zastosowana cewka ma napięcie 220 V.

W takim przypadku obwód będzie wyglądał tak: faza, bezpiecznik, przycisk stop, przycisk start (te przyciski mogą znajdować się na samym rozruszniku lub na panel zdalnego sterowania), równolegle z przyciskiem „start” normalnie otwarte styki blokujące rozrusznika, cewka sterująca, zero drut.

Po naciśnięciu przycisku start przez cewkę przepływa prąd, wytwarzając w niej siły elektromagnetyczne, które przyciągają i zamykają zasilanie oraz normalnie otwarte styki blokujące. Dzieje się to bardzo szybko, a przycisk start jest nadal skompresowany. W tym czasie styki blokujące tworzą własny obwód, który omija przycisk. Po zwolnieniu przycisku rozrusznik pozostaje włączony dzięki już zamkniętym stykom blokady.

Jeśli używany jest przekaźnik termiczny, ma on również styki zatrzaskowe, które są normalnie zamknięte. Normalny stan jest wtedy, gdy urządzenie nie działa. Jeśli przekaźnik termiczny zostanie wyzwolony, styki w nim otwierają się. Dlatego są umieszczone w obwodzie otwartym między cewką a przewodem neutralnym. To samo obserwuje się na schemacie elektrycznym rozrusznika magnetycznego 380 V. Jedyna różnica polega na tym, że cewka nie jest połączona między fazą a zerem, ale między dwiema fazami.

Odwrotna aplikacja

Samo słowo odwrotność oznacza „odwrotność, przeciwieństwo”. W stosunku do silnika oznacza to włączenie go w przeciwnym kierunku. Aby zmienić kierunek obrotów wirnika silnika w przeciwnym kierunku, konieczna jest zmiana fazowania. Najłatwiej to zrobić za pomocą drugiego rozrusznika magnetycznego. Produkowane są gotowe rozruszniki nawrotne. Różnią się tym, że w jednej obudowie znajdują się dwa styczniki i jest już przewidziana blokada elektryczna i/lub mechaniczna.

Blokada jest konieczna, aby zapobiec jednoczesnej aktywacji obu rozruszników, w przeciwnym razie spowoduje to zwarcie międzyfazowe. Jeśli nie ma rozrusznika nawrotnego, można użyć dwóch konwencjonalnych. Napięcie trójfazowe jest dostarczane do zacisków styków mocy w taki sposób, że na wyjściu rozruszników dwie fazy o tej samej nazwie są odwrócone. Należy pamiętać, że gdy jeden z rozruszników jest włączony, na wyjściu drugiego również będzie napięcie.

Odwrócone MP są również używane, gdy konieczne jest zmniejszenie prądu rozruchowego. Podczas rozruchu silnik jest podłączony zgodnie ze schematem „gwiazda”, a po zwiększeniu prędkości przełącza się w „deltę”.

Metody ochrony

Rozruszniki magnetyczne służą nie tylko do podłączania i odłączania obciążeń, ale także do ochrony silników. Do silników trójfazowych AC dwie rzeczy są niebezpieczne:

1. Zwarcie (nie ma znaczenia, w przypadku, między uzwojeniami lub międzyzwojami).
2. Nierównowaga faz lub utrata jednego lub dwóch z nich.

Przekaźnik termiczny pomaga w walce z pierwszym zdarzeniem. Jego głównym elementem jest płytka bimetaliczna. W stanie zimnym ma jeden kształt, w stanie ogrzanym inny. Przepływa przez nią prąd roboczy, który trafia do silnika elektrycznego, który go podgrzewa. Im silniejszy prąd, tym bardziej się nagrzewa. Aby płyta nie zmieniła swojego kształtu przed czasem, jest zdeformowana.

Poprzez materiał izolacyjny przymocowany jest do niego ruchomy styk normalnie zamknięty, który jest włączony do obwodu sterującego cewki MP. Po przekroczeniu prądu płytka zmienia swój kształt i otwiera styk, co prowadzi do pracy MP i zatrzymania silnika. W sumie takie przekaźniki są umieszczone po dwa na MP, jeden na fazę. Trzecia faza będzie w każdym razie powiązana z tymi dwoma.

Bezpieczeństwo napięcia

Jeśli chodzi o napięcie, tutaj sprawa jest bardziej skomplikowana. Możesz oczywiście umieścić przekaźnik napięciowy dla każdej fazy, ale skomplikuje to obwód, co z kolei doprowadzi do wzrostu kosztów konstrukcji. W części ten problem rozwiązuje sama cewka. Jeśli jest to cewka 220 V, pobiera energię z jednej z faz. Gdy napięcie na tej fazie zaniknie, cewka jest rozładowana, a MP zostaje wyłączony.

Jeszcze lepiej, jeśli cewka ma 380 V - wtedy dwie fazy są chronione, ale gdy napięcie na trzeciej zniknie, zabezpieczenie nie zadziała. Dodatkowy przekaźnik można zasilać zasilając go z niezabezpieczonej fazy, a jego styki normalnie otwarte wchodzą w obwód sterowania cewki MP. Wówczas przy zaniku napięcia w tej fazie przekaźnik wyłączy się, a obwód zasilania cewki MP zostanie przerwany.

To rozwiązanie ma znaczną wadę. Aby MP się załączył, konieczne jest, aby ten przekaźnik był już uruchomiony, a stanie się to dopiero po włączeniu MP, ponieważ przekaźnik jest zasilany z fazy następującej po MP. Nie można podłączyć przekaźnika do przycisku „start”, nastąpi zwarcie międzyfazowe. W takim przypadku możesz użyć przycisku podwójnego startu, pobierając napięcie z fazy o tej samej nazwie przed MP. Następnie po włączeniu MP przekaźnik będzie działał normalnie.

Jest inny, bardziej oryginalny sposób. Jak wiadomo, w skali czasu napięcie między trzema fazami w dowolnym przedziale czasowym jest równe zeru. Jeśli podłączysz kondensator 20 μF do wszystkich faz na jednym końcu i połączysz ze sobą drugie końce, otrzymasz „gwiazdę”, pośrodku której będzie 0.

Podłącz przekaźnik przeznaczony do napięcia 220 V między środkiem „gwiazdy” a przewodem neutralnym. Gdy napięcie jest obecne we wszystkich fazach, przekaźnik jest odłączony. Gdy napięcie zaniknie w jednej lub dwóch fazach, w środku „gwiazdy” pojawia się napięcie, w tym przypadku przekaźnik jest aktywowany. Jego styki normalnie zwarte otwierają się (i wchodzą w obwód sterowania cewki MP), przerywając obwód w cewce MP.

Jest to bardzo czuły obwód, który reaguje nawet na skoki napięcia. Aby zmniejszyć czułość, konieczne jest obniżenie pojemności kondensatorów. Napięcie kondensatorów musi wynosić co najmniej 400 V. Nawet jeśli jakikolwiek kondensator ulegnie awarii, obwód będzie działał, ponieważ symetria zostanie zerwana.