Układanie kabla zasilającego w ziemi: zasady PUE, technologia kopania rowów i układania linii kablowych

Aby przesyłać energię elektryczną do obiektów konsumenckich, w ziemi układany jest kabel zasilający. Ta technologia jest wysoce niezawodna. Zastępuje zasilacz powietrzny, którego przewody sprawiają wiele kłopotów podczas pracy i wyglądają nieestetycznie. Tak więc lampy w parku nie będą wyglądały zbyt ładnie, jeśli przewody zostaną do nich doprowadzone w powietrzu. Aby rozwiązać problem, trzeba kopać rowy i układać kable.

Cechy technologii

Prowadzenie podziemne linii energetycznych to żmudny proces. Naprawa takiej komunikacji jest trudna, dlatego wszystkie prace są wykonywane zgodnie z PUE do układania kabla w ziemi (zasady dotyczące instalacji elektrycznych).

Nie używaj przewodów, które nie są przeznaczone do zakopania. W tym celu stosuje się specjalne kable zbrojone z warstwą hydroizolacyjną. Są chronione przed wodą i uszkodzeniami mechanicznymi, odporne na rozdarcie i ruchy podłoża. Drut jest wybierany w następujący sposób:

1. Do montażu w glebie o normalnej kwasowości stosuje się produkty pancerne AVBbShv z żyłami aluminiowymi i VBbShv z przewodami miedzianymi.
2. Jeśli kabel musi być ułożony w bagnistej glebie, słonych bagnach, miejscach z dużą ilością odpadów budowlanych lub żużla, następnie stosuje się produkty z pancerzem ołowianym lub powłoką aluminiową AABl, AAB2l, ASB, ASPl, AVBbsh itp.
3. Do podłączenia do prądu niewielkich domków letniskowych, budynków gospodarczych lub łaźni można użyć zwykłych przewodów powlekanych PCV. Mają wystarczającą wytrzymałość i odporność na wilgoć i agresywne środowiska. Czasami do instalacji na stronie używane są typy takie jak NYM, SIP lub VVG. Ale te produkty nie są przeznaczone do instalacji podziemnych i szybko tracą swoje użyteczne właściwości.
4. W regionach Dalekiej Północy do układania podziemnego stosuje się kable PvKShp o podwyższonej odporności na niskie temperatury.

Przedmioty pancerne mają trzy pociski, podczas gdy konwencjonalne mają jeden. Te pierwsze są droższe, ale też trwają znacznie dłużej.

Podstawowe zasady

Najpierw należy opracować trasę, wzdłuż której kabel wysokiego napięcia zostanie ułożony w ziemi. Chociaż podczas instalacji wzdłuż linii prostej zużycie drutu będzie minimalne, nie zawsze jest to możliwe. Po drodze mogą pojawić się następujące przeszkody:

1. Duże drzewa, obok których trasa musi przebiegać w odległości co najmniej 1,5 m. Należy je ominąć wzdłuż ścieżki łukowej.
2. Miejsca o zwiększonym obciążeniu ludzi i ruchu: parkingi, ścieżki dla pieszych, wejścia urządzeń do zbiórki odpadów. Lepiej jest obejść takie przestrzenie po obwodzie. Jeśli nie możesz ich ominąć, przewody są umieszczane w specjalnych ochronnych pokrowcach. Stosuje się je również na skrzyżowaniu linii komunikacyjnych oraz tam, gdzie znajdują się solidne fundamenty (duże kamienie, stare fundamenty itp.). ).
3. W miejscach, w których trasa przebiega w pobliżu fundamentów budynków, linię siły należy ułożyć w odległości co najmniej 60 cm od nich, w przeciwnym razie solidny fundament może uszkodzić kabel podczas ruchu gruntu.
4. Należy unikać skrzyżowań z liniami energetycznymi. Jeśli nie można tego zrobić, oba przewody muszą być zabezpieczone futerałami i przechodzić jeden nad drugim na wysokości co najmniej 15 cm. Jako obudowy stosuje się rury HDPE, metalowe lub faliste.

Opis układania

Wzdłuż zaplanowanej ścieżki kopią rów o głębokości od 70 do 80 cm. Jego szerokość zależy od ilości układanych nici. Jeśli ułożony jest jeden kabel, który ma 20 cm, jeśli dwa lub więcej, to zachowana jest między nimi odległość większa niż 10 cm. Kiedy wykopany zostanie rów wykonać następujące prace:

1. Z dna i ścian usuwane są kamienie, szkło, cegła i inne lite przedmioty. Mogą uszkodzić warstwę izolacyjną i zniszczyć całą linię.
2. Dno jest wypoziomowane i ubite tak, aby nie było mocnych spadków.
3. Na dno wylewa się warstwę piasku o grubości 10 cm. Można użyć niedrogiego kamieniołomu, ale najpierw należy go przesiać, aby usunąć skały, szkło i inne przedmioty. Piasek jest deptany tak, że nie ma dołów i garbów.
4. Sprawdź zakopany kabel zasilający i sprawdź izolację. Przypadki są natychmiast nakładane i przenoszone w miejsca zwiększonego stresu.
5. Drut umieszcza się w wykopie. Nie należy go ciągnąć, układanie odbywa się małymi falami. Skrzynie są umieszczane we właściwych miejscach.
6. Aby wyeliminować ewentualne uszkodzenia podczas instalacji, kabel jest badany. Obudowy sprawdzane są megametrem pod kątem uszkodzeń. Jeśli nie ma takiego urządzenia, możesz po prostu zadzwonić do przewodów w obwodzie otwartym za pomocą multimetru. Kabel należy również przetestować „do masy”. Jeśli jest "uziemiony", to gdzieś izolacja jest uszkodzona. Takie miejsca należy znaleźć i naprawić uszkodzenia.
7. Konieczne jest naszkicowanie planu trasy i zaznaczenie na nim odległości od wiarygodnych obiektów: narożników domów, granic działek itp. Jest to konieczne w celu ułatwienia dostępu do uszkodzonych obszarów podczas naprawy kabla.
8. Następnie na kabel wylewa się warstwę piasku o grubości około 10 cm i ubija stopami.
9. Wierzch pokryty jest warstwą ziemi, z której usunięto kamienie i inne ostre przedmioty. Grubość warstwy powinna wynosić 15 cm.
10. Taśma sygnalizacyjna jest ułożona z jasnego materiału polimerowego z napisem „Uwaga, kabel!”. Odbywa się to w celu ochrony drutu przed uszkodzeniem podczas prac budowlanych.
11. Wykop jest ostatecznie przykryty ziemią, dzięki czemu zasypka znajduje się nieco ponad powierzchnią ziemi, ponieważ gleba z czasem osiada.
12. Przed podłączeniem do obciążenia sprawdzane są parametry elektryczne kabla, po czym instalacja jest uważana za zakończoną.

Wskazówki dotyczące instalacji

Naprawa podziemnej linii energetycznej jest procesem złożonym i pracochłonnym, dlatego lepiej jest natychmiast ułożyć kabel w wykopie tak niezawodnym, jak to tylko możliwe. Produkty pancerne można przechowywać bez osłony ochronnej, co nie jest sprzeczne ze standardem. Ten zasilacz wytrzyma wiele lat. Ale lepiej jest umieścić VVG lub NYM w dwuściennym wężu falistym na całej długości wykopu.

W odpowiednich miejscach toru dodatkowo na drucie nakładany jest twardy futerał. W tej formie będzie trwał dłużej, ponieważ główny ładunek spadnie nie na przewodzące rdzenie, ale na rury.

Wąż umieszczony w rurach plastikowych, cementowych lub falistych jest łatwiejszy do wymiany. Aby to zrobić, stary drut jest przywiązany do nowego i wyciągany, aż zatrzaśnie się na swoim miejscu. Ale nie zawsze jest to możliwe, ponieważ wąż falisty szybko zapada się pod wpływem obciążenia wodą, lodem i glebą.

Przepisy nie wykluczają układania kabla w papierowej osłonie, ale ta opcja jest krótkotrwała, ponieważ papier w ziemi szybko się zapada. Preferowana jest silniejsza izolacja PCV lub polietylen.

Ułożenie całego kawałka kabla bez połączeń jest najtrwalsze. Jeśli nie jest to możliwe, obie części są wyciągane, instaluje się szczelną skrzynkę przyłączeniową i łączy w niej przewody. Jest to najbardziej niezawodna metoda, ponieważ zawsze możesz ponownie połączyć kontakty.

Wejście do domu

Przepisy zabraniają układania linii kablowej w domu, łaźni lub budynku gospodarczym pod fundamentem, nawet taśmą o małej głębokości. Zwykle podczas wylewania fundamentu wmurowuje się w niego odcinki rur, tak zwane hipoteki, przez które wprowadzany jest kabel do budynku. Powinny wystawać kilka centymetrów od fundamentu. Średnica rury jest zwykle 4 razy większa od przekroju kabla. Aby zapobiec przedostawaniu się zwierząt do środka, hipoteki wylewa się pianką poliuretanową. Jeśli nie zostały wykonane, w fundamencie wierci się otwory na kabel.

Kiedy kabel zbrojony jest wprowadzany do domu, musi być uziemiony. Aby to zrobić, drut jest podłączony do zbroi, podłączony do fazy zerowej na tarczy. Jeśli nie zostanie to zrobione, to podczas awarii przewód zostanie pod napięciem. Osoby lub zwierzęta dotykające zbroi zostaną porażone prądem. Jeżeli faza jest wyzerowana, to w przypadku awarii zadziała automatyczny wyłącznik, wyłączając zasilanie do czasu naprawienia uszkodzenia.

Prowadzenie pod ziemią chroni kabel przed wiatrem, śniegiem lub spadającymi drzewami, które często są przyczyną uszkodzeń. Gleba chroni linie energetyczne przed skutkami promieniowania elektromagnetycznego z linii energetycznych, sygnalizacji kolejowej i innych źródeł. Choć koszt pracy jest wysoki, to opłaca się trwałością kabla i oszczędnościami na naprawach.