Ile jest grup bezpieczeństwa elektrycznego, jaki jest do nich wstęp, kto jest przypisany do grupy 3?

Pomimo tego, że każdy z nas posiada dyplom ukończenia studiów, w miarę potrzeb musimy zdobyć lub potwierdzić pewne umiejętności praktyczne. Na przykład to samo prawo jazdy nie jest wydawane w instytutach, szkołach wyższych lub szkołach zawodowych. Ludzie, zwłaszcza jeśli potrzebują tego do pracy, idą na studia, a potem otrzymują potwierdzenie Twoich umiejętności. To samo dzieje się z pozwoleniem na prace elektryczne.

Grupy przyjęć pracowniczych

Studiując w szkole lub instytucie możesz zdobyć wiedzę, a nawet przećwiczyć bezpieczeństwo elektryczne. Jeśli jednak w dyplomie cokolwiek jest wskazane, to tylko nazwa przedmiotu, który studiowałeś. Dlatego zdobywając grupę kwalifikacyjną do pracy w elektrotechnice należy zadbać o uzyskanie dokument poświadczający. Taki dokument wskazuje, która grupa tolerancji jest przypisana. Posiadanie takiego certyfikatu znacznie ułatwi Ci zdobycie potrzebnej pracy i pokaże, jak wysokie są Twoje umiejętności zawodowe.

Pracownicy przedsiębiorstwa, którzy są związani z urządzeniami i urządzeniami elektrycznymi, muszą koniecznie odbyć kurs bezpieczeństwa elektrycznego i otrzymać określoną kategorię dopuszczenia do pracy. W tym celu wszyscy pracownicy są podzieleni na kategorie, z których każda otrzymuje własną grupa kwalifikacyjna na podstawie wykonywanych zadań.

Na początek pracownik będzie musiał przejść przez komisję lekarską, przeszkolenie i zdać egzaminy komisji kwalifikacyjnej. Na podstawie poziomu wiedzy, doświadczenia, stażu pracy i obecności (nieobecności) wyższego wykształcenia kandydatowi przypisuje się jedną lub inną kwalifikację.

Kategorie i grupy bezpieczeństwa elektrycznego

Zanim zrozumiesz, czym są grupy, musisz najpierw podzielić wszystkich pracowników przedsiębiorstwa na dwie kategorie:

1. Personel elektrotechniczny.
2. Personel nieelektryczny

Pierwsza kategoria z kolei podzielona jest na podkategorie: usługi administracyjne i operacyjne. Administracja obejmuje wszystkich, którzy planują prace przy instalacjach elektrycznych. Wykonywanie usług operacyjnych renowacja, przyłączania i odłączania obiektów, pełnienia funkcji służby nadzorczej, wydawania zezwoleń. Osoby należące do tej kategorii same mają grupy bezpieczeństwa elektrycznego od 2 do 5 włącznie.

Wszyscy, którzy nie należą do pierwszej kategorii, automatycznie należą do personelu nieelektrycznego i wystarczy, że mają 1 grupę. Są to głównie kierowcy, sprzątaczki, ładowarki, pracownicy biurowi.

Po zajęciu się kategoriami możesz przyjdź przeanalizować istniejące grupy: do kogo są przypisane i kto nadaje uprawnienia.

Pięciopoziomowy system przyjęć

Pytanie, ile jest grup przyjęć bezpieczeństwa elektrycznego, powstaje głównie od początkujących, którzy chcą podnieść swój poziom. Wśród elektryków czasami nie wszyscy myślą o możliwości podwyżki. I dlatego nie wszyscy, nawet mając trzeci poziom, wiedzą o czwartym i piątym, a tym bardziej, że są różne.

Obecnie istnieje pięć grup umiejętności. Taki system specjalizacji istnieje od czasów sowieckich. Okazało się to skuteczne i dlatego znalazło odzwierciedlenie w Rozporządzeniu Ministerstwa Pracy Rosji z dnia 24 lipca 2013 r. Nr 328n.

1. Pierwsza z istniejących grup jest przypisana do wszystkich pracowników. Aby to zrobić, wystarczy poinstruować, poznać zasady udzielania pierwszej pomocy. Nauczanie prowadzi każdy, kto ma najwyższe kwalifikacje, ale nie niższe niż trzecia grupa.
2. Najniższa wśród specjalistów jest druga grupa. Ten poziom uprawnień nie zapewnia samodzielnej pracy. Wykonuj prace elektryczne tylko w obecności bardziej wykwalifikowanego specjalisty lub w ramach zespołu naprawczego. Czasami ten poziom jest wystarczający, jeśli odpowiedzialność nie polega na rozwiązywaniu problemów i połączeń. Osoby przypisane do grupy 2 ze względu na bezpieczeństwo elektryczne nie mogą mieć mniej niż 18 lat. Oznacza to, że nieletni studenci i stażyści otrzymują tylko pierwszy. Komisja zdaje egzaminy dla tych, którzy odbyli dwutygodniowe szkolenie lub mają wykształcenie średnie zawodowe. Komisja musi obejmować pracowników Rostechnadzor.
3. Jeśli druga kategoria może być również uzyskana przez personel nieelektryczny, to trzecia jest zarezerwowana tylko dla personelu elektrycznego. Główną zasadą jest tutaj większość pracownika. Wymóg ten pozwala osobom z 3 kwalifikacjami na samodzielną pracę z instalacjami do 1000 woltów. Samoobsługa polega na podłączeniu i konserwacji. Certyfikat ze specjalnym znakiem „do i powyżej 1000 woltów” daje prawo do pracy w zespole przy pracach naprawczych. Trzecia grupa jest przypisana przez komisję certyfikującą do bezpieczeństwa elektrycznego w przedsiębiorstwie lub jednym z działów Rostekhnadzor. Osoby na tym poziomie są odpowiedzialne za bezpieczeństwo, nadzorują i umożliwiają pracę zespołowi. Podniesienie poziomu do trzeciego zależy od wielu warunków. Oprócz wiedzy ogólnej specjalista musi dobrze znać budowę obsługiwanego sprzętu oraz posiadać niezbędne doświadczenie zawodowe. Praktykanci szkół zawodowych ubiegają się o wymagany poziom w ciągu sześciu miesięcy, a posiadanie wyższego wykształcenia elektrotechnicznego skraca ten okres do jednego miesiąca.
4. Grupa 4 dotycząca bezpieczeństwa elektrycznego ma już rozszerzoną listę niezależnych prac. Tacy specjaliści wydają zamówienia na pracę z instalacjami elektrycznymi o napięciu do 1000 woltów. Do ich obowiązków, na zlecenie osoby odpowiedzialnej za cały układ elektryczny, należy wydawanie poleceń pracy z urządzeniami przekraczającymi dopuszczalny limit tysiąca napięć. W poprzednich grupach potrzebna jest wiedza. Wyższe wykształcenie elektrotechniczne pozwoli uzyskać kwalifikacje w ciągu dwóch miesięcy, inne dopiero po sześciu miesiącach pracy w grupie trzeciej. Stażyści nie mają dostępu do tej kategorii.
5. Zarządzanie pracą z maksymalną odpowiedzialnością i umiejętnością wykonywania pracy o dowolnej złożoności wymaga od specjalisty posiadania najwyższych, piątych kwalifikacji. Kategoria jest przydzielana przez komisję Rostekhnadzor. W takim przypadku specjalista musi znać wymagania norm bezpieczeństwa elektrycznego i przeciwpożarowego, organizować zarządzanie w warunkach o dowolnej złożoności. Ci, którzy pracują w czwartej grupie przez dwadzieścia cztery miesiące, mogą przystąpić do egzaminów na zaawansowane szkolenia. Przy wyższym wykształceniu elektrotechnicznym wystarczy trzymiesięczne staż pracy.

Główny dokument elektryka

Cały personel elektryczny po zdaniu egzaminów otrzymuje certyfikat zawierający następujące informacje:

• Nazwisko, imię i nazwisko właściciela dokumentu.
• Jakie stanowisko zajmuje ta osoba i miejsce pracy.
• Przypisana kategoria.
• Na stronie tytułowej dane właściciela są poświadczone pieczęcią i podpisem odpowiedzialnego specjalisty lub szefa firmy.
• Specjalne uwagi znajdują się na ostatniej stronie tabeli. Na przykład może to być „dopuszczenie do pracy na wysokości”, „testowanie instalacji elektrycznych”.
• Zezwolenia na pracę przekraczającą wartość 1000 V są również oznaczone specjalnymi znakami.

Minimalne zasady kwalifikacyjne

Normalne działanie każdej z kategorii zależy od szeregu warunków wstępnych. Lekceważenie zasad pociąga za sobą anulowanie kategorii kwalifikacyjnej. Każda odpowiedzialna osoba powinna znać następujące minimum:

• Tylko przedstawiciele piątej kategorii mogą wydawać rozkazy i sprawować przywództwo przy napięciach instalacyjnych do 1000 woltów i wyższych.
• Wygasłe poświadczenia oznaczają, że wstęp jest obniżony do pierwszego. To samo dzieje się, gdy między testami wiedzy minęły ponad trzy lata.
• Stażyści nigdy nie mogą mieć wyższego niż drugi poziom.
• Specjalista ds. bezpieczeństwa pracy na czwartym poziomie musi mieć co najmniej trzyletnie doświadczenie.
• Prawo do odpowiedzialności za całą gospodarkę elektryczną przysługuje 4 grupie aprobat bezpieczeństwa elektrycznego. Odpowiada również za instruowanie pierwszej grupy i nauczanie drugiej. Odbywa się to w ramach komisji utworzonej w przedsiębiorstwie.
• Szkolenie zaawansowane odbywa się po wymaganym okresie lub zmianie stanowiska (miejsca pracy).

Zatem z powyższego wynika, że ​​począwszy od trzeciej grupy kwalifikacji można pracować samodzielnie, a nawet szkolić pracowników o niższych kwalifikacjach.