Oznaczenia sowieckich rezystorów: cechy oznaczenia, oznaczenie mocy i rezystancji

Pomimo tego, że czasy ZSRR dawno odeszły w zapomnienie, nadal istnieje mnóstwo sprzętu radioelektronicznego i komponentów radiowych z tamtych czasów. Sugeruje to, że osoby zajmujące się elektroniką i inną skomplikowaną elektrotechniką muszą tylko znać przyjęte wówczas oznaczenia elementów radiowych. Tak więc oznaczenie sowieckich rezystorów różni się od nowoczesnych odpowiedników, ale jest równie jasne i proste.

Rezystory produkcji sowieckiej

W przeciwieństwie do nowoczesnych rezystorów, które mają oznaczenia akceptowane na całym świecie, radzieckie komponenty radiowe miały własne standardy i oznaczenia. Na przykład, aby zrozumieć, jakie nowoczesne detale są na twoich oczach, będziesz musiał zwrócić się do tabel lub kalkulatorów online.

Dla sowieckich odpowiedników takie trudności były bezużyteczne. Zostały wyznaczone w sposób prosty i zrozumiały dla każdego, nawet początkującego radioamatora.

Rezystor jest półprzewodnikiem o określonej rezystancji i służy do ograniczania prądów w obwodzie. Główne cechy rezystorów to:

1. Rezystancja nominalna - wskazywana w omach, kiloomach i megaomach. Ta wartość jest zawsze obecna na wykresach.
2. Rozpraszanie mocy - wskazane w watach. Jak wiecie, przepływając przez półprzewodnik, prąd go podgrzewa. Jeśli pewna ustawiona wartość zostanie przekroczona, zacznie się zwijać. Jest to rozpraszanie mocy, czyli wartość, przy której półprzewodnik będzie działał bez uszkodzenia samego siebie. Wykresy również wskazują tę wartość.
3. Tolerancja nominalna rezystancji - wskazana w procentach. Ponieważ niemożliwe jest stworzenie rezystora bez odchyleń od optymalnych wartości, należy wziąć pod uwagę pewien procent błędu. Nominalna tolerancja rezystancji wskazuje procentowe odchylenie od określonej wartości rezystancji.

Oznaczenie mocy

Zarówno w części nowoczesnej, jak i radzieckiej oznaczenie mocy było niezwykle ważne, ponieważ jest to jedna z głównych cech półprzewodnika. Ale ten parametr można określić bez oznaczania, zwłaszcza jeśli mistrz jest doświadczony. Często zdarza się, że oznaczenia są zatarte, wyszczerbione lub po prostu słabo widoczne. Nie jest to jednak przeszkoda w określeniu mocy i oporu.

Można to zrobić za pomocą wielkości rezystora - im większa obudowa, tym lepiej odprowadza ciepło, a co za tym idzie ma większą moc. Potwierdzają to podstawy fizyki, w szczególności prawo Joule-Lenza. Zatem, im mniejszy rezystor, tym mniejsza jego moc.

Moc sowieckich rezystorów MLT, czyli metalowo-foliowego, lakierowanego, żaroodpornego elementu, zaczęto oznaczać od 1 W - MLT-1. W związku z tym 2 W - MLT-2, 3 W - MLT -3 i tak dalej. W przypadku słabszych rezystorów nie było oznaczenia mocy rezystorów i można było to określić jedynie na podstawie wielkości obudowy.

Wartość rezystancji

Jeśli chodzi o oznaczenie literowe rezystorów pod względem wartości rezystancji, to tutaj wszystko jest dość proste. Zarówno rezystory MLT, jak i inne radzieckie urządzenia tej grupy oznaczenie odporności jest wyrażone w sekwencji alfanumerycznej. Bezpośrednio wartość była wyświetlana za pomocą liczby, co jest całkowicie logiczne, ale omy, megaomy i kiloomy miały oznaczenie literowe. W przypadku zastosowania litery R lub E wartość rezystancji jest liczona w omach. Litera K wskazuje, że brane są pod uwagę kilo-omy, a litera M wskazuje wartości w mega-omach.

Na przykład podana rezystancja będzie wynosić 2 kiloomy, co oznacza, że ​​oznaczenie ma postać 2K0. Inny przykład: rezystancja 33 megaomów zostałaby oznaczona jako M33. I trzeci przykład: oznaczenie typu 1K2 wskazuje, że jest to rezystor 1 kiloom i 200 omów.

Nowoczesne detale

Jeśli mówimy o nowoczesnym oznaczeniu rezystorów, to dla niektórych powoduje to pewne trudności, szczególnie dla osób przyzwyczajonych do sowieckich odpowiedników. I nie chodzi tu o złożoność, ale o pracochłonność procesu. W końcu musisz wziąć stół, poprawnie określić położenie kolorowych pasków, a następnie przeprowadzić, jeśli nie skomplikowane, ale nadal obliczenia. Chociaż kalkulatory online pomagają w tym, eliminują wiele niechcianych działań.

Aby rozszyfrować kolorowe paski na rezystorze, musisz go najpierw prawidłowo trzymać. Dla tego złoty lub srebrny pasek powinien znajdować się po prawej stronie. Chociaż jeśli są dwa takie paski lub wcale, to po lewej stronie paski są ułożone w taki sposób, że okazują się przesunięte w lewo.

Może być od trzech do sześciu pasków. Każdy z nich niesie z góry określone informacje, które można odczytać tylko za pomocą tabeli lub kalkulatora internetowego.

Istnieje również Rezystory SMD. Ich główną cechą jest bardzo mały rozmiar, który utrudnia odczyt informacji z powierzchni. A zrozumienie, że jest to tranzystor, rezystor lub coś innego, nie zawsze jest łatwe dla niedoświadczonego użytkownika.

Jak widać, nie da się nanieść pełnego oznakowania nawet kolorowymi paskami na tak małych przedmiotach. Ale nadal musisz to zrobić. Dlatego z reguły nic nie jest stosowane do bardzo miniaturowych i zwyczajowo stosuje się trzy liczby na częściach, które są nieco większe i mają tolerancję 10%. Spośród nich pierwsze dwa wskazują denominację, a trzeci do potęgi dziesiątej.

Jako przykład możemy wziąć oznaczenie 332. Pierwsze dwie cyfry to nominał, a trzecia to potęga dziesiątki. Czyli 33 razy 10 do kwadratu, czyli 3300. Ta liczba wskazuje, że pobrano część 3300 Ohm lub, jeśli doprowadzimy ją do normy, 3,3 kOhm.

Oporności z tolerancją jednego procenta lub więcej są oznaczone czterema cyframi. Chociaż nie ma to wpływu na nic, ponieważ jest odszyfrowywane według tego samego schematu: ostatnia cyfra to stopień, pierwsze trzy to nominał.

W niektórych przypadkach części SMD można oznaczyć dwoma cyframi z literą. A takie oznaczenie naprawdę powoduje szereg trudności, ponieważ zobowiązuje do posiadania tabeli, za pomocą której można obliczyć nominalną wartość takiego półprzewodnika. Jako przykład możemy podać oznaczenie w następującej postaci: 01C, gdzie (zgodnie z tabelą) 01 to 100 Ohm, a litera C mówi, że współczynnik wynosi 102.

Zatem 100 omów pomnożone przez 100 daje 10 000 omów, co z kolei daje 10 kiloomów.

Oznaczenie na schematach

Oczywiste jest, że same rezystory można oznaczyć tak, jak chcesz, zgodnie z GOST lub innymi standardami. Ale na diagramach są one zawsze wskazywane w ten sam sposób, niezależnie od tego, czy są to kopie radzieckie czy współczesne. Tak więc schematyczne oznaczenie takich części wygląda jak pusty prostokąt, wewnątrz którego:

• Trzy pionowe linie wskazują, że zainstalowany jest rezystor 3W.
• Dwie takie same linijki powiedzą, że jest tu element 2W.
• Jedna linia mówi o mocy 1 W.
• Jeśli linia jest jedna i znajduje się poziomo, moc takiego rezystora wyniesie 0,5 W.
• Jedna ukośna linia od lewej do prawej oznacza 0,25 wata.
• Dwie takie ukośne linie oznaczają części o mocy 0,125 W.

Pozostałe dane mogą znajdować się w formie cyfrowej i listowej w dowolnym miejscu, ale zawsze jest to zrozumiałe dla czytelnika diagramu.

W każdym razie jest to sowiecki rezystor, nowoczesny, krajowy lub zagraniczny, zawsze możesz przeczytać jego oznaczenia i znaleźć interesujące dane. Możemy zatem stwierdzić, że bez względu na to, jak taki szczegół jest wyznaczony, mistrz zawsze zrozumie, co to jest i jak można go wymienić.