Jak sprawdzić rezystor multimetrem bez lutowania: oznaczenie części, etapy testowania, ciągłość pozystora

Każdy obwód elektryczny ma w sobie opór. Dlatego w radiotechnice najczęstszym elementem jest rezystor. Podczas naprawy urządzeń elektrycznych ważne jest, aby móc przetestować takie części. Musisz wiedzieć jak sprawdzić rezystor multimetrem bez lutowania elementu. Część najczęściej zawodzi, jeśli warstwa przewodząca wypali się lub jej połączenie z zaciskiem zostanie zerwane.

Procedura testowa

Rezystory mogą mieć różne kształty, ale standardowe modele mają liniową charakterystykę I – V. Weryfikacja urządzenia składa się z trzech etapów:

1. Kontrola stanu zewnętrznego urządzenia.
2. Przerwij testowanie części.
3. Porównanie wskaźników z par.

Pierwsze dwa punkty nie są trudne do wykonania, a na ostatnim etapie sprawdzania rezystora za pomocą multimetru mogą pojawić się trudności. Problem polega na określeniu nominalnej wartości rezystancji. Dzięki koncepcji łatwo jest rozpoznać wskaźnik. Ale wiele nowoczesnych urządzeń nie jest dostarczanych z towarzyszącą dokumentacją z charakterystyką techniczną. W takim przypadku możesz określić wartość oceny za pomocą oznaczenia.

Multimetry mogą być cyfrowe i wskaźnikowe. Te ostatnie działają bez dodatkowego zasilania, jak mikroamperomierz. Dzielniki napięcia są przełączane razem z bocznikami na określone tryby pomiaru. Modele cyfrowe pokazują na wyświetlaczu różnicę między uzyskaną wartością a normą. Ten typ urządzenia wymaga zasilania, który zapewnia dokładność pomiaru, która zmniejsza się, gdy bateria jest rozładowana. Urządzenia te służą do określania stanu komponentów radiowych.

Rodzaje oznaczeń

W przypadku komponentów radzieckich wartość nominalna została podana bezpośrednio na obudowie. W tym przypadku deszyfrowanie nie było potrzebne. Ale jeśli naruszono integralność części, spaliła się farba, odczytanie tekstu było problematyczne lub wręcz niemożliwe. Możliwe było doprecyzowanie nazwy zgodnie ze schematem ideowym zawartym w opakowaniu dowolnego sprzętu gospodarstwa domowego.

Nowoczesne komponenty są kodowane kolorami za pomocą 3-6 pierścieni w różnych odcieniach. Takie rozwiązanie pozwala określić wartość nominalną, nawet w przypadku znacznego uszkodzenia elementu. Ten punkt jest szczególnie istotny w przypadku częstego braku schematu z urządzenia.

GOST 175–72 ustanawia jasne standardy cyfrowego i kolorowego oznaczania komponentów. Paski znajdują się obok jednego z kołków i są odczytywane od lewej do prawej. Kolory mogą być następujące:

• srebro;
• złoto;
• czarny;
• Brązowy;
• Czerwony;
• Pomarańczowy;
• żółty;
• Zielony;
• niebieski;
• purpurowy;
• Szary;
• Biały.

Tolerancja określa odchylenie wartości serii od wartości nominalnej, przy której element może pracować. Jeśli obliczenia schematu zostały wykonane poprawnie, należy wziąć pod uwagę tę wartość, w przeciwnym razie regulacja jest przeprowadzana po montażu części.

Wielu chińskich producentów, próbując znacznie obniżyć cenę produktów, nie ustala wartości tolerancji. W rezultacie element kontynuuje pracę, dopóki jego margines bezpieczeństwa nie przekroczy limitu. Jeśli różnica między oceną a uzyskanym wskaźnikiem przekracza tolerancję, element należy wymienić.

Rezystory o najmniejszej dopuszczalnej wartości do 10% mają 5 pierścieni. Pierwsze trzy oznaczają współczynnik rezystancji mierzony w omach. Czwarty odpowiada mnożnikowi, a piąty tolerancji. Urządzenia z odchyleniem większym niż 10% są oznaczone 4 paskami. Oznaczenia są podobne do poprzedniej wersji, ale nie ma wskaźnika tolerancji.

Przy maksymalnym odchyleniu 20% rezystory są oznaczone 3 pierścieniami. Pierwszym dwóm przypisywana jest wartość oporu, a trzeci działa jako mnożnik. Elementy z 6 paskami są rzadkie. Ostatni pierścień w nich oznacza współczynnik zmian podczas wahań temperatury. Określa opór, gdy korpus rezystora nagrzewa się. Wygodnie jest odszyfrować kodowanie kolorami za pomocą kalkulatorów online, które obliczają nominał po wprowadzeniu niezbędnych danych.

Elementy do zamontowanej instalacji, takie jak dioda, rezystor smd czy kondensator, są niewielkich rozmiarów i po prostu niemożliwe jest umieszczenie na nich wszystkich niezbędnych informacji. Dlatego do ich oznaczania stosuje się zaszyfrowane oznaczenia cyfrowe. Zwykle na obudowie wskazane są trzy liczby, dwie z nich określają wartość, a ostatnia działa jako czynnik.

Diagnostyka zewnętrzna

Przed sprawdzeniem pozystora za pomocą multimetru należy go sprawdzić i sprawdzić wizualnie pod kątem przydatności do użytku. Obudowa musi być solidna, bez pęknięć i odprysków na powierzchni, a przewody muszą być bezpiecznie zamocowane.

Jeśli rezystor jest uszkodzony, jego ciało zostanie całkowicie spalone lub ognisko w kształcie pierścienia. Zaciemniona powierzchnia nie zawsze jest oznaką awarii, wskazuje na nagrzewanie się przy okazjonalnym przekroczeniu dopuszczalnej mocy. Pęknięcia wewnętrznego nie można rozpoznać po wyglądzie elementu.

Sprawdź nominał i złamanie

Na tym etapie badań sprawdzana jest zgodność uzyskanej wartości z tolerancją i nominalną. Wskaźnik nie powinien przekraczać limitu ustawionego przez przełącznik na urządzeniu. Zakres jest ustawiony na wartość nieco wyższą niż nominalna. Możesz sprawdzić rezystancję rezystora za pomocą multimetru w następujący sposób:

1. Sondy podłącza się do gniazd oznaczonych V Ω mA i COM (przy czym pierwsze podłączone jest do dodatniego czerwonego, a do drugiego ujemnego czarnego).
2. Sprawdzenie funkcjonalności przewodów. Aby to zrobić, są między sobą zamknięci. Tester powinien zwrócić wartość równą lub bliską zeru. Małe wartości określa się odejmując od odczytów urządzenia. Wartość niezerową często uzyskuje się, gdy akumulator jest niewystarczająco naładowany.
3. Sondy są doprowadzane do zacisków sprawdzanej części. Jeśli urządzenie ma nieskończony wskaźnik rezystancji (wyświetlacz pokazuje „1”), to w rezystorze jest przerwa.
4. Uzyskane dane są porównywane z wartością nominalną (należy również uwzględnić tolerancję). Zbieżność danych wskazuje na stan części. Odczyty mogą się również nieznacznie różnić ze względu na błąd samego urządzenia, zwłaszcza przy pomiarze bez lutowania.

Podczas testów nie należy dotykać sond rękami (jest to częsty błąd dla początkujących). Ludzkie ciało również ma rezystancję, a przy pomiarze wartości rezystorów w kiloomach wyniki testu mogą być zniekształcone.

Działanie rezystora zmiennego

Proces testowania elementu zmiennego przypomina pracę ze standardowymi modelami. Obejmuje następujące kroki:

1. Pomiar odbywa się poprzez podłączenie sond do skrajnych nóg. Wynikowa liczba jest porównywana z wartością nominalną.
2. Jedna sonda jest podłączona do środkowej nogi, a druga do pozostałej wolnej.
3. Pokrętło trymera jest obrotowe. Odczyty urządzenia powinny mieścić się w strefie od 0 do wartości uzyskanej w pierwszym etapie.

Pomiary można również przeprowadzić bez ustawiania wartości granicznej. Tryb omomierza umożliwia ustawienie dowolnych wartości zakresu. To ustawienie nie spowoduje uszkodzenia testera. Gdy na wyświetlaczu pojawi się „1” (nieskończoność), należy zwiększać próg, aż pojawi się żądany wynik.

Kontrola części bez lutowania

Testowanie wbudowanych rezystorów jest możliwe tylko dla komponentów o niskiej impedancji. Jeśli ich wartość przekroczy 80-100 omów, to inne elementy mogą zniekształcić wartość. Aby odłączyć część od reszty, musisz zwolnić jedną nogę. Taka weryfikacja jest przeprowadzana w rzadkich przypadkach. Przed pracą należy sprawdzić na schemacie obecność obwodów bocznikowych. Na wynik finansowy szczególnie wpływają elementy półprzewodnikowe.

Metoda wybierania jest często wykorzystywana do testowania. Oznaczenie przełącznika dla tego trybu to dioda z sygnałem. Sprawdzane części muszą mieć granicę odpowiedzi nie większą niż 50-70 Ohm, w przeciwnym razie uzyskany zostanie słaby sygnał, który będzie trudny do odróżnienia. Jeśli opór jest poniżej limitu, urządzenie wyda sygnał dźwiękowy przez głośnik. Aby zadzwonić do rezystora za pomocą multimetru, musisz wybrać punkty obwodu za pomocą sond i wytworzyć między nimi napięcie. Urządzenie wymaga wystarczającej mocy do prawidłowego działania.

Praca z multimetrem jest dość prosta, jeśli rozumiesz zasady ustawiania wartości granicznych i pomiaru rezystancji. Powinieneś także wiedzieć, jak korzystać z przełączników i sond testera. Proces jest znacznie ułatwiony, jeśli w opakowaniu ze sprzętem AGD znajduje się schematyczny diagram.