Zawód ślusarza oprzyrządowania: koncepcja, główne obowiązki dla kategorii kwalifikacyjnych

Nowoczesne technologie jakiejkolwiek działalności produkcyjnej człowieka są nie do pomyślenia bez użycia różnych przyrządów kontrolno-pomiarowych, czujników o różnym przeznaczeniu, przekaźników i innych. urządzenia do zautomatyzowanych systemów sterowania procesy produkcji. Do konserwacji, regulacji i naprawy tego sprzętu istnieje specjalna usługa, której głównym ogniwem roboczym jest stanowisko zwane ślusarzem oprzyrządowania. Duże przedsiębiorstwa mają kilku takich specjalistów o różnym poziomie umiejętności.

Wymagania dla specjalistów

Dawno minęły czasy, kiedy osoba „z ulicy” została zabrana na stanowisko ślusarza do manometrów, termometrów i innych prostych urządzeń przedsiębiorstw, które nie miały szczególnie wyrafinowanych technologii. Pracownik przyrządu nazywany był ślusarzem oprzyrządowania, a czasem po prostu „operatorem przyrządu”.

Teraz wzrosły wymagania dla specjalistów w tym zawodzie, ponieważ nawet wiele małych przedsiębiorstw jest wyposażonych nie tylko w zwykłe urządzenia bezpośrednie działania, ale także przez automatyczne przyrządy pomiarowe, technologię cyfrową, które pełnią funkcje regulacyjne i ochronne w ramach całego procesu technologicznego proces. Nazywanie zawodu ślusarza skrótem „KIP” (ślusarz oprzyrządowania) nie ma już znaczenia.

Współczesny specjalista musi rozumieć automatyzację i umieć rozwiązywać problemy. Litera „A” pojawiła się w skrócie dla stanowiska ślusarza: oprzyrządowanie i automatyka. Właściwa pozycja zaczęła brzmieć tak: mechanika oprzyrządowania i automatyki.

W związku z tym na stanowisko ślusarza w serwisie zajmującym się urządzeniami i procesami automatycznymi przyjmowani są przeszkoleni kandydaci, którzy ukończyli szkołę średnią zawodową. poziom podstawowy (szkoła zawodowa) lub zaawansowany (uczelnia) przez specjalizacje, a nawet osoby z wyższym wykształceniem technicznym.

Ale warto bardziej szczegółowo zrozumieć, kim jest Kipovets, jaki to zawód.

Poziomy kwalifikacji

W zależności od wiedzy i doświadczenia pracowników istnieje 8 kategorii dla ślusarzy Kipov. Najniższa ranga to pierwsza, a najwyższa to ósma. Aby przejść z poziomu niższego na wyższy, konieczne jest zdobycie dobrego doświadczenia zawodowego na poprzednim poziomie oraz zdanie niezbędnych egzaminów komisji kwalifikacyjnej przedsiębiorstwa.

Wszyscy ślusarze, niezależnie od kwalifikacji, należą do kategorii pracowników i są wykonawcami. Różnią się jedynie obowiązkami według opisu stanowiska. W przypadku takiego zawodu trudno jest sporządzić typowy opis stanowiska, ponieważ obszar znajomość Kipowitów bezpośrednio zależy w jakiej firmie pracują. W każdym razie muszą posiadać wiedzę z zakresu fizyki, elektrotechniki, metalurgii, rysunku, zasad budowy i działania przyrządów pomiarowych i systemów automatyki różnego typu.

Przybliżoną ilość wiedzy i obowiązków ślusarza oprzyrządowania według kategorii można przedstawić za pomocą listy. Należy jednak pamiętać, że każda firma może wprowadzić własne, specyficzne korekty.

Lista zaczyna się od charakterystyki pracownika drugiej kategorii, ponieważ kandydaci, którzy ukończyli instytucje edukacyjne, są natychmiast przyjmowani na stanowisko ślusarza drugiej kategorii. Ale taka kwalifikacja zostanie przyznana dopiero po zdaniu przez pracownika obowiązkowego czas trwania stażu, zdanie pełnych egzaminów na stanowisko i odpowiedzialne powielanie w miejscu pracy Lokalizacja. Dopiero po pozytywnym przejściu wszystkich etapów szkolenia nowy specjalista może pracować samodzielnie.

Wszystko to dotyczy wszelkich zaświadczeń pracownika na wyższe kwalifikacje zawodowe. W niektórych branżach, po odpowiedzialnym powielaniu oprzyrządowania i montera automatyki, wprowadzany jest kolejny egzamin w szkoleniu specjalisty - szkolenie awaryjne. Oznacza to, że kandydat na stanowisko jest poddawany testowi praktycznego zastosowania wiedzy zdobytej w niektórych awaryjnych sytuacjach przemysłowych w ramach nowej kwalifikacji.

Wymagane kompetencje:

• Ślusarz drugiej kategorii musi znać listę wyposażenia obsługiwanego zakładu produkcyjnego, urządzenia, zasada działania, a także metody naprawy urządzeń na tym sprzęcie i zrozumienie narzędzi używanych do ten. Do obowiązków ślusarza z tą kwalifikacją należy naprawa i regulacja prostych urządzeń magnetoelektrycznych, elektromagnetycznych i ciepłomierzy. A także powierzono proste prace elektryczne i hydraulikę niektórych części. W celu podnoszenia kwalifikacji możliwe są prace remontowe na bardziej skomplikowanym sprzęcie pod nadzorem pracownika o wyższych kwalifikacjach.
• Mechanik oprzyrządowania i sterowania III klasy zna państwowe normy stosowane w badaniach i dostawach urządzeń i niektórych urządzeń, metody cieplne obróbka części, tabele wpływu różnych czynników na dokładność wartości mierzonych przez urządzenia, rozumie oznaczenia elektryczne i cieplno-mechaniczne schematy. Wykonuje następujące obowiązki:

1. wszystko jest takie samo jak poprzednia kwalifikacja (znajomość obowiązków ślusarzy wszystkich niższych stopni jest zasada dla specjalistów wszystkich szczebli);
2. prace przy sprawdzaniu, regulacji i naprawie urządzeń elektrodynamicznych, liczących, optyczno-mechanicznych, pirometrycznych, samorejestrujących i automatycznych; przeprowadza testy z tymi urządzeniami, ich instalację i regulację (regulację);
3. obróbka ślusarska części wraz z ich regulacją i dostrajaniem;
4. lutowanie miedzią, srebrem i innymi lutami;
5. malowanie urządzeń;
6. oznaczanie twardości metali za pomocą pilników tarowanych;
7. montaż obwodów o średniej złożoności,;
8. pomoc specjalisty z wyższymi kwalifikacjami w pracach naprawczych przy skomplikowanym sprzęcie (pod kierunkiem tego specjalisty).

• Czwarta kategoria oznacza następujące obowiązki dla ślusarzy: instalacja, naprawa, testowanie i regulacja złożonych urządzeń wraz z regulacją i dostrajaniem ich zespołów i części. A także specjaliści o tych kwalifikacjach mogą instalować i konfigurować systemy zabezpieczeń przekaźników, telemechanikę i automatykę elektryczną. Powinien być w stanie złożyć bardziej złożone schematy połączeń. DO wiedza jest dodawana do podstaw elektroniki, mechanika cieplna, zasady obliczania błędów urządzeń i obliczania rezystancji.
• Pracownik z klasą piątą musi umieć pracować ze złożonymi urządzeniami o różnych zasadach działania. Obejmuje to: instalację, naprawę, regulację, regulację tych urządzeń wraz z instalacją urządzeń i mechanizmów sumujących i automatycznych. Potrafi zająć się regulacją, identyfikacją i eliminacją usterek na prawie każdym urządzeniu o termicznej i elektrycznej zasadzie działania, a nawet wykonywać urządzenia na potrzeby laboratorium.

• Szósta kategoria daje ślusarzowi prawo do naprawy eksperymentalnego i unikalnego sprzętu, w tym w zakresie systemów projekcyjnych, optyki, kierunkowości. Tacy specjaliści są poszukiwani w energetyce jądrowej i cieplnej, automatyce cieplnej, ponieważ dobrze znają się na urządzeniach radioaktywnych, instalacjach radarów, kierunkowskazach i złożonych radiostacjach. Posiadają wiedzę na poziomie brygadzistów i przełożonych zmian i potrafią wypełniać swoje obowiązki.
• Specjaliści najwyższych rang – siódmej i ósmej – posiadają wiedzę z zakresu technologii mikroprocesorowych, znają i potrafią budować na tej podstawie różne systemy sterowania, rozumieją telemechanikę, sterowniki programowalne i komputery elektroniczne technika. I oczywiście potrafią nie tylko diagnozować problemy w złożonych systemach instrumentalnych i sprzętowych tego poziomu, ale także je eliminować za pomocą testowych i naprawczych programów technologicznych. Eksperci ósmej kategorii powinni mieć możliwość samodzielnego komponowania takich programów testowych.

Dodatkowe kwalifikacje

Podczas przygotowań do każdej kategorii Kipowiec nie tylko uczy się swojej przyszłej działalności zgodnie z obowiązkami, ale także w ścisły sposób studiuje międzybranżową ochronę pracy - zasady bezpieczeństwa - podczas eksploatacji instalacji elektrycznych zasady eksploatacji instalacji elektrycznych odbiorców na poziomie II-IV grup bezpieczeństwa elektrycznego (do 1 tys. woltów), zasady, normy i instrukcje BHP, zasady pracy z narzędziem oraz instrukcje pracy i produkcji.

Dla wszystkich tych dyscyplin przeprowadzana jest certyfikacja, a wyniki są zapisywane w protokołach testów wiedzy i świadectwach kwalifikacyjnych.

Zawód ślusarza oprzyrządowania nie jest tak prosty, jak mogłoby się wydawać na podstawie nazwy „ślusarz”. Duża ilość niezbędnej wiedzy (elektrotechnika, elektronika, fizyka, optyka, metrologia, radiotechnika, podstawy oprzyrządowania, metaloznawstwo) muszą być potwierdzone odpowiednim wykształceniem, inteligencją i dobrą zdolnością uczenia się pracownik.