Drut aluminiowy i miedziany: czy można połączyć ze sobą przewody i jak to zrobić poprawnie?

Każdy kabel składa się z przewodników aluminiowych lub miedzianych. Zgodnie z zasadami instalacji elektrycznych zwykłe skręcanie takich przewodów jest surowo zabronione. Ale zdarzają się sytuacje podczas instalacji, w których nie ma innych opcji niż połączenie przewodów aluminiowych i miedzianych. Takich możliwości jest wiele. Pozostaje tylko wybrać niedrogi i bezpieczny.

Elektrochemiczne niszczenie metali

Często pojawia się opinia, że ​​nie da się połączyć aluminium i miedzi. Jest to prawdą na podstawie analizy kompatybilności chemicznej metali. W świecie nowoczesnych technologii można znaleźć dziesiątki koniugacji par metali.

Istnieje koncepcja elektrochemicznej różnicy potencjałów, której wskaźniki podsumowano w specjalnej tabeli przeglądowej.

Z niego, jeśli to konieczne, weź wskaźniki i są określane z kompatybilnością:

• Lut miedziano-ołowiowo-cynowy 25 mV.
• Aluminium - lut ołowiowo-cynowy 40 mV.
• Miedź - stal 40 mV.
• Aluminium - stal 20 mV.
• Miedź - cynk 85 mV.

Aby zrozumieć, co się dzieje, konieczne jest zrozumienie reakcji, w jakie wchodzą w kontakt elektrody różnych metali.

W przypadku braku wilgoci niezawodność kontaktu jest niezaprzeczalna. Ale nie ma idealnego ustawienia. Wilgotność atmosfery zawsze negatywnie wpływa na jakość związków. Każdy przewodnik ma pewien potencjał elektrochemiczny. Ta właściwość jest wykorzystywana w praktyce w eksploatacji akumulatorów.

Dostając się na płaszczyzny styku z różnych związków, woda tworzy zwarte ocynkowane medium. Jeden przewodnik elektryczny zaczyna się deformować. Zniszczenia podlega również materiał, z którego jest wykonana.

Metody łączenia przewodów z różnych metali

Zasady technologiczne pozwalają na bezpośrednie połączenie różnych przewodników metalicznych o współczynniku potencjału elektrochemicznego powyżej 0,6 miliwolta. Według danych tabelarycznych dla spoiwa aluminium i miedzi wynosi ona 0,65 mV, co czyni taką kombinację niedopuszczalną. Istnieją jednak sposoby na prawidłowe połączenie różnych przewodów.

Skręcanie połączenia kablowego

Najbardziej znany, ale zawodna technika nazywa się skręcaniem. Ta metoda nie wymaga specjalnych umiejętności i jest łatwa w produkcji. Z tych powodów jest używany dość często. Przed podłączeniem drutu aluminiowego z miedzią musisz sobie wyobrazić, co dzieje się w podobnej kombinacji ze spadkami temperatury i opadami:

• W połączeniu jest luka.
• Zwiększona odporność w punkcie więzadłowym.
• Ciepło.
• Utlenianie kabli, zniszczenie styku.

Ta metoda nie będzie działać w przypadku bezpiecznej komunikacji. Chociaż, jeśli wykonasz określone operacje, w niektórych przypadkach możesz użyć skręcania, aby połączyć przewody aluminiowe i miedziane:

• Żyły powinny być ciasno nawinięte jedna na drugą.
• Skręt powinien być pokryty wodoodporną masą uszczelniającą, aby zapewnić dodatkową izolację.
• Aby zmniejszyć napięcie, końce kabli muszą być pocynowane lutem ołowianym.
• Liczba obrotów w takiej wiązce jest nie mniejsza niż trzy dla żył o dużym przekroju, więcej niż pięć, jeśli przekrój jest mniejszy niż jeden kwadrat.

Połączenie z przewodem gwintowanym

Podobna metoda jest realizowana przez zaciśnięcie końców kabla w połączeniu śrubowym. Jest to najbardziej niezawodne połączenie między aluminium a przewody miedziane między sobą. Gwarantuje ścisły kontakt przez cały okres użytkowania skrętu. Wymiana śrub o różnych długościach umożliwia łączenie nieograniczonej liczby kabli:

• Różne sekcje.
• Wielodrutowe i monolityczne.
• Z podkładkami zapobiegającymi bezpośredniemu kontaktowi z przewodami miedzianymi i aluminiowymi.

Procedura:

1. Przyciąć osłonę izolacyjną do wymaganej długości do mocowania.
2. Oczyszczone miejsca przeszlifować i odtłuścić. Zaizoluj kabel wielożyłowy. Połącz rdzenie gwintem przez stalowe podkładki.
3. Mocno dokręć nakrętkę.
4. Amortyzatory są umieszczone przed zewnętrznymi podkładkami, aby zapobiec przycięciu i zerwaniu drutu. Po zaciśnięciu wyprostuje się, a połączenie zostanie naprawione.

Podłączanie różnych kabli za pomocą listwy zaciskowej

Łączenie kabli przez połączenia zaciskowe stało się ostatnio powszechne. Chociaż jakość kontaktu gorzej jest ryglować, są też niezaprzeczalne zalety:

• Przewody są połączone w losowej kolejności.
• Nie ma potrzeby wykonywania pierścieni łączących i zakładania okuć.
• Cechy konstrukcyjne listew zaciskowych nie pozwalają na zwarcie przewodów.
• Izolacja miejsca styku nie jest wymagana.
• Praca podłączenia styków zaciskowych jest prosta.

Końce przewodów są usuwane na około pięć milimetrów, wkładane do zacisku i ciągnięte. Ta metoda jest niezastąpiona przy podłączaniu kabli aluminiowych, których żyły pękają od wielu zagięć.

Naprawa uszkodzonych kabli za pomocą listew zaciskowych jest również jedyną dopuszczalną ze względu na krótkie długości przewodów. Po połączeniu montowana jest puszka przyłączeniowa.

Spośród wielu połączeń urządzenia nie ostatnie miejsce zajmują niemieckie zaciski sprężynowe firmy Vago o tej samej nazwie. Oba są jednorazowe i wyposażone w klips do wielokrotnego łączenia drutu. Takie listwy zaciskowe są używane podczas pracy z przewodami jednoprzewodowymi o przekroju od półtora do dwóch i pół kwadratów wykonanych z dowolnych metali w skrzynkach izolacyjnych. Według paszportu są one zaprojektowane na dwadzieścia cztery ampery obciążenia. Styki są pokryte specjalnym związkiem, aby zapobiec utlenianiu.

To najłatwiejsze w użyciu urządzenia. Drut jest zdejmowany i mocno wsuwany do bloku. Mocowanie jest niezawodne. Możliwe jest uzyskanie drutu z dobrze przyłożoną siłą. W takim przypadku blok sprężynowy ulega zniszczeniu i ponowne użycie jest niemożliwe, co jest największą wadą tego produktu.

Złączki wielokrotnego użytku Wago z pomarańczową dźwignią są przeznaczone do stosowania drutów dowolnego typu o powierzchni przekroju do czterech milimetrów kwadratowych i prądach do trzydziestu czterech amperów. Nakładaj wielokrotnie, aż do całkowitego zużycia.

Sposób aplikacji jest dostępny dla każdego. Izolacja jest ściągana na odległość około dziesięciu milimetrów, dźwignia unosi się, drut jest umieszczany w kanale i dźwignia zatrzaskuje się. Połączenie jest stałe.

Złączki Vago to skuteczne urządzenia do instalowania sieci elektrycznych. Nie wymagają użycia specjalnych narzędzi, ale są dość drogie.

Metoda połączenia monolitycznego

Technika wykonania takiego połączenia jest podobna do połączenia gwintowanego. Jako element mocujący stosuje się nit oraz specjalne urządzenie, nit. Nit to pusty w środku aluminiowy pręt, pogrubiony z jednej strony. W nim umieszczona jest druciana szpilka z czapką. Przechodząc przez ubytek tworzy z jednej strony zgrubienie. Potem spinka do włosów się urywatworząc nit.

Jeśli nie weźmiemy pod uwagę ceny nitu, ta metoda styku staje się najłatwiejsza, poza skręcaniem. Wadą takiego kontaktu jest jednorazowe użycie oraz brak możliwości rozłączenia w przypadku błędnego wykonania pracy.

Innym sposobem trwałego łączenia przewodów będzie zastosowanie specjalnych tulejek miedzianych. Produkowane są w różnych rozmiarach, dla każdego przekroju kabla osobny. Przewleka się przez nie gołe końce drutów i zaciska specjalnymi szczypcami. Ta metoda jest najbardziej kompaktowa na równi z skręcaniem.

Podłączenie drutu lutowniczego

W razie potrzeby można lutować różne druty. Ta metoda musi uwzględniać pewne cechy technologiczne. Przed prawidłowym podłączeniem przewodów, aluminium i miedź należy przygotować do lutowania. Miedź nie wymaga żadnych specjalnych poprawek. Drut aluminiowy to inna sprawa. Na jej powierzchni pod wpływem otaczającego powietrza tworzy się warstwa tlenkowa - amalgamat. Jest odporny na działanie chemikaliów i nie przylega do lutu.

Aby go zneutralizować, będziesz musiał wykonać proste urządzenie. Końcówka drutu aluminiowego jest czyszczona i przetwarzana roztworem siarczanu miedzi. Bateria jest pobierana i ten przewodnik jest do niej dołączony minus. Drut miedziany jest przymocowany jednym końcem do plusa, a drugim zanurzony w tym samym roztworze. Po pewnym czasie aluminium zostanie pokryte miedzianą powłoką i będzie dostępne do lutowania.

Specyfika połączeń dla instalacji zewnętrznej

Połączenia elektryczne na zewnątrz podlegają różnym warunkom pogodowym. Wymagania izolacyjne są bardziej rygorystyczne. W celu zapobieżenia zwarciom stosowany jest zestaw do zaciskania nakrętek.

W jego plastikowej osłonie znajdują się metalowe zaciski, w których przewody są połączone poprzez dokręcenie śrub. Połówki korpusu są mocno ściśnięte za pomocą śrub lub pierścieni zatrzaskowych. Taki kokon gwarantuje ochronę przed zewnętrznymi wahaniami pogody. Jest to dość duże połączenie, ale w warunkach zewnętrznych nie jest to krytyczne.