Wtyczka uziemiająca: jednoczęściowa lub demontowalna

Istnieje połączenie wtykowe do podłączenia wszelkiego rodzaju urządzeń gospodarstwa domowego, sprzętu oświetleniowego i innych urządzeń wykorzystujących energię elektryczną w różnych jej postaciach. Jednym z elementów jest gniazdko elektryczne, a drugim wtyczka. Szybki rozwój rynku AGD i RTV spowodował wzrost obciążenia domowych sieci energetycznych. Dostępne są różne urządzenia chroniące przed porażeniem elektrycznym. Z wtyczką uziemiającą.

Rodzaje wtyczek

Podział jest prosty: składane lub monolityczne. Niezależnie od formy treść i cel są takie same. Każda wtyczka ma na celu połączenie konsumenta z dostawcą energii elektrycznej - gniazdkiem.

Urządzenia nieskładane cieszą się większą popularnością ze względu na ich wygodę i niezawodność. Elastyczność pozwala nie martwić się zerwaniem drutu w przypadku szarpnięcia. Solidność konstrukcji zabezpiecza przed wnikaniem wilgoci do wnętrza, a więc przed zwarciem i utlenianiem. Częstym problemem jest załamanie u podstawy złącza. W przeciwieństwie do składanych widelców produkty te nie podlegają naprawie.

główne parametry

Każde urządzenie posiada indywidualne cechy. Ale są cechy, które odróżniają jedną wtyczkę od drugiej. Jest kilka takich szczegółów:

• Liczba kontaktów może wynosić dwa lub trzy. Na przykład technika przeznaczona do użytku w Europie ma dwie szpilki, amerykańska ma trzy.
• Ich kształt jest bardzo zróżnicowany: od płaskiego po wielokątny.
• Standard połączenia.

Wtyczka z uziemieniem i jej konstrukcja

Czynnik bezpieczeństwa ma decydujące znaczenie w produkcji sprzętu elektrycznego. Wszystkie zmiany i ulepszenia mają na celu to. Jedną z takich implementacji jest wtyczka uziemiająca. W czasach sowieckich budynki mieszkalne nie miały pętli uziemiających, więc przeciętny człowiek nie miał pojęcia o tym systemie ochrony napięcia. Wystarczyło zdemontować gniazdo lub wtyczkę i podłączyć dwa przewody.

Teraz wszystkie nowe urządzenia wyposażone są w złącza nowego standardu z trzecim, uziemiającym. Nowe budynki wynajmowane są zgodnie z wymaganiami, z zagospodarowaniem odrębnie połączonego terenu. Główną częścią każdej wtyczki są styki. Dostępne są w wykonaniu ze stali lub miedzi, a także ocynkowanego cynku, cyny lub niklu.

W uziemionej wtyczce są trzy z nich:

• Jeden jest podłączony do fazy, która bezpośrednio dostarcza napięcie do odbiornika.
• W idealnym przypadku prąd o tej samej wartości powinien płynąć przez styk zerowy lub neutralny. Po zamknięciu następuje jego gwałtowny wzrost i uruchamiana jest ochrona. Surowo zabrania się podłączania przewodu neutralnego do obudowy lub pętli uziemienia ze względu na jego elektryczne połączenie z fazą.
• Trzeci styk, uziemienie, nie ma bezpośredniego połączenia z przewodem fazowym. Jest podłączony do części nie będących pod napięciem i chroni przed zwarciami doziemnymi i prądami upływowymi. W takich przypadkach wyzwalane są również wyłączniki automatyczne i RCD.

Główne standardy

Ponieważ na świecie nie ma jednego standardu zasilania urządzeń elektrycznych, istnieje również wiele rodzajów połączeń wtykowych.. Wszystkie stany używają dwóch różnych rodzajów żywności:

• W krajach amerykańskich stosowane jest napięcie 110-127 V i częstotliwość 60 Hz.
• 220-240 V, 50 Hz - model europejski.

W większości stanów przyjmuje się jeden rodzaj napięcia, ale zdarzają się wyjątki, gdy stosuje się oba. W sumie istnieje 14 standardowych typów połączeń plus specjalne wtyczki dla niektórych urządzeń, aby wykluczyć wejście do niego napięcia domowego, na przykład przewodowe złącze radiowe.

Złącze typu A

Podobne związki są stosowane w stanach Ameryki Północnej i Środkowej oraz w Japonii. Przeciwne piny we wtyczce japońskiej są identyczne, w amerykańskiej - jeden grubszy, aby zachować biegunowość. Druga nazwa standardu państwowego Klasa II. Ciekawe, że azjatycka wtyczka bez problemu zmieści się w amerykańskim gniazdku, ale bez specjalnego rowka nie będzie działać odwrotnie.

Standard klasy B

Urządzenia gospodarstwa domowego dużej mocy o poborze prądu do 15 amperów w tych samych krajach mają ten rodzaj połączenia. Czasami nazywa się to Class I, a międzynarodowy klasyfikator nadaje etykietę NEMA 5-15. To jest to samo, co w poprzednim widoku, tylko ze stykiem uziemiającym. W amerykańskiej dziczy nadal spotyka się złącza typu A, ale na większości całego terytorium idzie dokładnie w standardzie B.

Znalezienie urządzenia w sprzedaży z wtyczką w gniazdku za pomocą przestarzałej metody nie zadziała. W starych budynkach nowe urządzenia z odpiłowanym stykiem uziemiającym nie są rzadkością.

Klasa złącza C

Większość Europy używała złącz tego standardu. Nazwa międzynarodowa CEE 7/16. W republikach Związku Radzieckiego stosowano takie wtyczki, które do dziś nazywane są tak - sowieckimi. Zgodnie z najnowszymi wymaganiami w dziedzinie bezpieczeństwa elektrycznego Europejczycy opanowali nowe standardy. Dla wygody użytkowania starego sprzętu AGD jego wtyczki pasują do nowych gniazdek, podczas gdy nowoczesne wtyczki nie pasują do starych.

Wtyki innych standardów

Następujące systemy połączeń są podzielone na mniejsze grupy. Działają zgodnie ze swoją regionalną metodologią, ale wiele z nich jest częściowo kompatybilnych. W zależności od narodowości istnieje taki podział:

• Pomimo nowo odkrytej niezależności, niektóre dawne kolonie używają przestarzałego standardu brytyjskiego. Są to Indie, Nepal, Sri Lanka i Namibia. Podobna próbka ma literę D (BS 546).
• Standard połączenia E lub CEE 7/7 jest taki sam jak znak C. Takie wtyczki stosowane są we Francji, Belgii, Polsce, Słowacji, Czechach, Tunezji i Maroku.
• Austriacy, Niemcy, Hiszpanie, Norwegowie, Szwedzi, Finowie, Portugalczycy, a także ludność Holandii i krajów Europy Wschodniej przybyli do normy CEE 7/4, czyli GOST 7396 w ZSRR, oznaczonej jako F. Wiele byłych republik radzieckich również zaczyna z niego korzystać. Jest częściowo kompatybilny ze złączem radzieckim typu C, ale nie jest bezpieczny w użyciu. Przestarzała próbka ma cieńsze piny, więc styk w gnieździe będzie słaby. W rezultacie w najlepszym wypadku plastik się stopi, aw najgorszym – pożar.
• Po przedstawieniu koloniom starych standardów, Brytyjczycy przerzucili się na widły typu G, czyli BS 1363. Są to gniazda przystosowane do prądów do 32 amperów. Na Cyprze, który korzysta z tego samego systemu, turystom oferowane są adaptery do podłączenia importowanego sprzętu. Hongkong, Irlandia, Malezja, Singapur i Malta również używają tego typu gniazdka.
• Norma H (SI 32) została opracowana tylko dla siebie w Izraelu. Ważne jest, aby goście wiedzieli: tu też sprawdzą się sowieckie wtyczki.
• Wygląd produktów typu I, zgodnie z międzynarodowym kodem AS 3112, jest podobny do poprzedniego. Ale nie są wymienne. Z urządzeń domowych z takimi wtyczkami korzystają mieszkańcy Australii, Argentyny, Chin, Nowej Zelandii i Papui Nowej Gwinei.
• Ogólny klasyfikator oznacza wtyczki dla Szwajcarii i Liechtensteinu SEC 1011 lub typu J. Zbiegają się one z rosyjskimi normami i nie oczekuje się trudności z połączeniem w podróżach do tych państw.
• Duńczycy i ludność Grenlandii używają wtyczek i gniazd kategorii K (107-2 - D1). Odnotowano unifikację z urządzeniami marek C, E, F.
• Włosi używają prawie wyłącznie produktów typu L. Rzadko takie widelce można znaleźć w krajach Afryki Północnej. Posiadają oznaczenie CEI 23-16 / BII i są kompatybilne z naszymi instrumentami.
• Lesotho, Suazi i RPA używają sprzętu AGD z M. Te gniazda są takie same jak M.
• Brazylia i RPA używają wtyczek klasy N, które są dostępne w dwóch wersjach: cieńsze piny do obciążeń do 10 amperów, inne do 20 amperów. Wtyczki domowe pasują.

Aby uniknąć nieporozumień w kombinacjach, konieczne jest opracowanie jednolitej normy i wymagań dotyczących napięcia i częstotliwości prądu elektrycznego. To kwestia ogromnych kosztów finansowych, bo systemy energetyczne większości państw będą musiały zostać przerysowane.

Urządzenia domowe

Wszystkie urządzenia produkowane w naszym kraju i oficjalnie importowane muszą być wyposażone w standardowe wtyczki C zgodne z GOST 7396. 1—89. Wszystkie dane są stosowane do jego ciała. Są to limity prądu, częstotliwości i napięcia. W tej chwili takie wtyczki są podzielone na dwie grupy:

• Wtyczka zgodna z międzynarodową klasyfikacją CEE 7/16 lub C 5. Średnica styków wynosi 4 milimetry. Są izolowane od obudowy i przystosowane do prądów do 6 amperów (całkowite obciążenie 1,3 kilowata). Uziemienie nie jest zapewnione.
• Zgodnie z kategorią CEE 7/17 wtyczka należy do klasy C 6. Jego szpilki są grubsze (4,8 milimetra), a prąd, który może wytrzymać, jest wyższy - 10 amperów, co odpowiada 2,2 kilowatowi obciążenia. Jest styk uziemiający.

Możesz wziąć pod uwagę urządzenia używane ze starymi, standardowymi wtyczkami C1 - b. Nie posiadają uziemienia i są wyposażone w bolce o grubości 6 mm.

Tak ważnego elementu obwodu elektrycznego nie można podłączyć bez uwzględnienia cech podłączonego urządzenia i możliwości samej wtyczki. Aby chronić siebie i swoich bliskich, lepiej wybrać produkt z możliwością podłączenia uziemienie, ponieważ coraz więcej obiektów z gotowym obwodem i trójbiegunem wylot.