Wskaźnik napięcia: wersje jedno- i dwubiegunowe

We współczesnym świecie, w pracy iw domu, ludzi otaczają urządzenia elektryczne. Jednak w przypadku braku napięcia sieciowego lub uszkodzenia okablowania stają się bezużyteczne. Aby znaleźć przyczynę usterki, używany jest wskaźnik napięcia. Urządzenie to służy również do sprawdzania stanu sieci i urządzeń elektrycznych przed rozpoczęciem prac naprawczych i instalacyjnych.

Rodzaje urządzeń

Dopiero po upewnieniu się, że nie ma różnicy potencjałów w sieci i na częściach maszyn elektrycznych pod napięciem, można bezpiecznie wykonywać wszelkie prace elektryczne. Urządzenia elektryczne dzielimy na niskonapięciowe (do 1kV) i wysokonapięciowe (powyżej 1kV). W związku z tym wskaźniki (wskaźniki) są niskie (UNV) i wysokie (UVV).

Wskaźniki są dwóch rodzajów:

• jednobiegunowy;
• dwubiegunowy.

Sonda jednobiegunowa

Stosuje się go tylko w obwodach prądu przemiennego o napięciu do 1 kV. Wymaga dotknięcia sprzętu w jednym miejscu. Łańcuch zamyka się przez osobę do ziemi. Podświetlenie wskaźnika powoduje przepływ prądu pojemnościowego.

Przeznaczony do testowania wtórnych węzłów przełączających. Może być używany do wykrywania fazy w przewodach lub w węzłach dowolnego sprzętu elektrycznego niskiego napięcia, w tym domowych. Najczęściej jest używany podczas pracy z oświetleniem, sprawdzania wkładów, przełączników, frazowania licznika elektrycznego.

Najpopularniejszy projekt prezentowany jest w postaci śrubokręta lub pióra wiecznego. Umożliwia sprawdzenie obecności lub braku napięcia fazowego. Obudowa wykonana z przezroczystego materiału dielektrycznego. Zawiera szczegóły urządzenia:

• szpilka - śrubokręt;
• lampa wyładowcza - wskaźnik z progiem zapłonu do 90 woltów;
• połączony szeregowo rezystor 1MΩ zapewnia bezpieczną wartość prądu (około 0,5mA), wystarczającą do świecenia wskaźnika;
• sprężyna - zapewnia niezawodny kontakt między wszystkimi częściami;
• kontakt palcowy kontakt końcowy.

Ten wskaźnik jest łatwy w użyciu. Należy dotknąć odsłoniętej części przewodu lub części pod napięciem sprzętu elektrycznego za pomocą śrubokręta i dotknąć palcem styku końcowego. Jeżeli w tym momencie występuje różnica potencjałów (faza), lampka urządzenia powinna się zapalić.

Pod nazwami produkowane są następujące wskaźniki: INO-70, IN-90, IN-91 i inne. Wadą tych urządzeń jest niska czułość i podatność na zakłócenia z sąsiedniego okablowania elektrycznego.

Urządzenia bipolarne

Może być używany w trybie AC i DC. W tym procesie musisz dotknąć dwóch punktów sprzętu, między którymi może wystąpić potencjalna różnica. Lampa neonowa świeci się, gdy płynie prąd aktywny.

Dwubiegunowy wskaźnik napięcia składa się z dwóch obudów dielektrycznych z elektrodami - końcówkami. Obudowy połączone są giętkim, izolowanym przewodem miedzianym o długości 1 m. Zawartość jednej z obudów to neonówka bocznikowana rezystorem. Dodatkowy rezystor ograniczający prąd może znajdować się w tym samym opakowaniu lub w innym.

Lampa neonowa świeci się, gdy generowany jest prąd ze względu na różnicę potencjałów między punktami styku z instalacją elektryczną. Prąd o wartości kilku miliamperów zapewnia wyraźną poświatę - sygnalizując obecność przewodu fazowego.

Przykładami takich dwubiegunowych wskaźników napięcia mogą być modele UNN-10K, UN-500, PIN-90M i tak dalej. Takie urządzenia są bardziej funkcjonalne. W przeciwieństwie do jednobiegunowych pozwalają sprawdzić integralność przewodu neutralnego (uziemiającego) i określić napięcie sieciowe i fazowe:

1. Wskaźnik UNN-10K może pracować w sieciach AC i DC o różnicy potencjałów od 110 V do 500 V.
2. Wskaźnik PIN-90M. Jego konstrukcja i zasada działania są podobne do poprzedniego, ale urządzenie może być używane w sieciach o zakresie od 50 V do 1000 V.

Wskaźnik wysokiego napięcia (UVN)

Stosowany jest w rozdzielnicach urządzeń wysokiego napięcia podczas wykonywania prac prewencyjnych i naprawczych. Umożliwia wykrycie dużej różnicy potencjałów, sterowanie fazowaniem.

Najbardziej rozpowszechnione znaki to UVN-10 i UVNU-10. Zasada działania opiera się na pojawieniu się prądu pojemnościowego, gdy część robocza urządzenia jest wprowadzana do pola elektrycznego urządzenia pod napięciem. Ten prąd wzbudza blask wskaźnika.

Strukturalnie UVV składa się z trzech głównych elementów:

• część robocza;
• część izolacyjna;
• uchwyt z pierścieniem ograniczającym.

Przed pracą wskaźnik należy zmontować. Aby to zrobić, odkręć część roboczą od części izolacyjnej, odwróć ją i wkręć z powrotem. Miarka powinna znajdować się naprzeciwko uchwytu.

Dostępnych jest kilka modyfikacji takich wskaźników. Elektroda wierzchołkowa (UVN-10) może znajdować się w części roboczej w celu kontaktu z węzłem pod napięciem lub może być nieobecna w przypadku wskaźnika typu bezkontaktowego.

Część sygnalizacyjna jest najczęściej łączona z działającą i zawiera sygnalizację świetlną lub kombinowaną (świetlno-dźwiękową) (UVNU-10 SZ IP).

Do sygnalizacji świetlnej stosuje się lampy gazowo-wyładowcze, a w bardziej nowoczesnych konstrukcjach - diody LED. Sygnały świetlne i dźwiękowe muszą być łatwo rozpoznawalne.

Część izolacyjna wskazówki wykonana jest z dielektryka o podwyższonych właściwościach dielektrycznych i mechanicznych. Musi mieć gładką powierzchnię i być odporny na wilgoć (nie wchłania wilgoci). Nie powinno być na nim rys, pęknięć ani rozwarstwień.

Testery uniwersalne

Ostatnio zyskały uznanie za większą funkcjonalność. Z reguły są to wskazówki dwubiegunowe. Połączone wskazanie - światło i dźwięk. Testery pozwalają ocenić wielkość różnicy potencjałów między DC i AC w ​​zakresie od 12 V do 660 V, a także sprawdzić obwody elektryczne pod kątem przerwy.

Brak otwartego obwodu sygnalizowany jest ciągłym brzęczykiem. W trybie jednobiegunowym można sprawdzić polaryzację prądu stałego i określić fazę dla prądu przemiennego. Wskaźniki świetlne w takich urządzeniach to diody LED o wysokiej jasności. Zasilacze - wbudowany duży kondensator lub miniaturowa bateria litowa.

Równolegle z sygnalizacją świetlną działa alarm dźwiękowy (piezoelektryczny emiter dźwięku), co sprawia, że ​​praca z nim jest bezpieczniejsza i wygodniejsza. Przykład takich urządzeń - UNNDP-12-660

Warunki korzystania

Rozpoczynając pracę ze wskaźnikiem napięcia, musisz upewnić się, że jest on integralny i wydajny. Różnica potencjałów, dla której jest przeznaczona, musi być wyższa niż napięcie robocze badanego sprzętu elektrycznego. Termin następnego badania laboratoryjnego indeksu nie powinien być opóźniony.

Przed rozpoczęciem pracy ze wskaźnikiem niskiego napięcia (UNN) należy go sprawdzić pod kątem działania. Do testowania możesz użyć podłączonego gniazda 220 V. Wskaźnik jednobiegunowy powinien określać fazę, a wskaźnik dwubiegunowy powinien wskazywać obecność napięcia 220 V.

Aby sprawdzić wskaźnik wysokiego napięcia (HVN), jego sondę zbliża się do części instalacji elektrycznej, do których przyłożone jest wysokie napięcie. Alarm powinien się włączyć. Wszystkie operacje z UNN muszą być wykonywane w rękawicach dielektrycznych.

Praca przy sprzęcie elektrycznym pod napięciem wiąże się z zagrożeniem życia i zdrowia. Wskaźniki należą do głównych środków ochrony elektrycznej i, jeśli są używane prawidłowo, zapewnią bezpieczeństwo podczas pracy z urządzeniami elektrycznymi.