Co nazywa się prądem indukcyjnym: formuła EMF, zasady występowania i przeprowadzanie eksperymentów

Indukcja elektromagnetyczna odnosi się do zjawiska, w którym występuje prąd elektryczny, pole lub polaryzacja. W tym przypadku następuje zmiana przedziału czasu dla pola magnetycznego lub ruchu ośrodka materialnego wewnątrz tego ostatniego. Twórcą indukcji elektromagnetycznej jest Michael Faraday. Przeprowadził liczne badania, aby określić, co nazywa się prądem indukcji.

Postanowienia podstawowe

Michael Faraday dokonał tego odkrycia eksperymentalnie. Udowodnił, że strumień magnetyczny ma tendencję do zmiany. Kiedy pojawiają się oscylacje, pojawia się siła elektromotoryczna. Jego prędkość jest równa ruchowi strumienia magnetycznego, który przechodzi przez całą powierzchnię konturu.

Ten wzór otrzymał oficjalną nazwę - prawo Faradaya lub indukcja magnetyczna. Doświadczenie wyraźnie pokazuje, że prąd indukcyjny występuje wyłącznie w zamkniętym kręgu, gdy występują zmiany strumienia magnetycznego.

Aby otrzymać wzór na prąd indukcyjny, należy podzielić wartość siły elektromotorycznej działającej wzdłuż dowolnego konturu przez strumień magnetyczny. Prąd ma tendencję do poruszania się po całej powierzchni, a także ograniczone do określonego konturu. Formuła poprzedzona jest znakiem „la-la”, który odzwierciedla rządy Lenza, rosyjskiego fizyka, który również studiował indukcję. Poprzez badania, eksperymenty i eksperymenty stworzył własną zasadę. Prąd indukcyjny powstający w zamkniętej pętli przewodzącej ma określony kierunek. W takim przypadku pole magnetyczne pomaga przeciwdziałać zmianie strumienia.

Dzięki wzorowi możliwe jest wyznaczenie SEM indukcji elektromagnetycznej, która porusza się wzdłuż konturu pola w dowolnej postaci, poziomu oporu i samoindukcji.

Znaczenie indukcji w elektrotechnice

Dzięki temu prawu inni naukowcy zaczęli opracowywać nowy sprzęt elektryczny. Otrzymywali energię elektryczną poprzez działanie pola magnetycznego. Prawo indukcji elektromagnetycznej jest procesem odwrotnym. Dzięki niemu energia mechaniczna jest przekształcana w siłę pola elektrycznego.

Dziś przy produkcji urządzeń elektrycznych stosuje się zasadę indukcji elektromagnetycznej. Dzięki temu schematowi powstają różne maszyny elektryczne. Zjawisko indukcji magnetycznej i siły zależy od linii, która znajduje się w polu. Przecina przewodnik w jednej jednostce czasu. Gdy działanie siły elektromotorycznej wzrasta, wówczas przecina ona pole magnetyczne.

Cechy konstrukcyjne

Aby zrozumieć formułę i zasadę działania, musisz zbadać, co nazywa się prądem indukcji. Zaczyna powstawać podczas zmiany strumienia indukcji magnetycznej w obwodzie przewodzącym. Aby określić kierunek, musisz użyć reguły Lenza.

Kiedy zmienia się przepływ, pętla zaczyna kompensować te zmiany. Jeśli pole jest tworzone na innym konturze, kierunek zaczyna się zmieniać. Następuje wzrost przepływu zewnętrznego, dlatego prąd indukcyjny zmienia kierunek.

Cewki mają dwa główne bieguny - północny i południowy. Biegun jest określany w zależności od aktualnego kierunku prądu. Czasami linie indukcyjne mogą wychodzić z bieguna północnego. Gdy magnes stopniowo zbliża się do cewki, zachodzi zjawisko indukcji magnetycznej na zasadzie odpychania.

Prąd indukcyjny pojawia się tylko wtedy, gdy istnieje zamknięta pętla, która znajduje się w zmiennym polu magnetycznym. Kontur może być nieruchomy lub ruchomy. Istnieje kilka sposobów na wytworzenie prądu indukcyjnego:

• przesuwanie magnesu trwałego względem cewki;
• zmiana położenia rdzenia (jest montowany w cewce magnesu elektrycznego);
• otwieranie i zamykanie obwodu;
• regulacja poziomu.

Dzięki nowoczesnym technologiom wykorzystującym indukcję producenci wytwarzają sprzęt AGD. Mogą to być kotły i piece.

Eksperymenty Faradaya w domu

Aby dokładniej zrozumieć występowanie i zjawisko indukcji elektromagnetycznej, można przeprowadzić kilka eksperymentów. Wykonuje się je w domu lub na lekcjach fizyki. Oto najpopularniejsze i dostępne:

1. Do galwanometru można podłączyć przewód. Powinien być długi i elastyczny. Jest umieszczony pomiędzy różnymi biegunami magnesu. Gdy przewodnik i magnes są nieruchome, nie ma prądu. Jeśli zaczyna się poruszać, oznacza to napięcie w obwodzie. Igła galwanometru będzie odchylać się w różnych kierunkach.
2. Podłącz cewkę do galwanometru. Magnes można wkładać lub wyjmować wewnątrz pola. Galwanometr zarejestruje pojawienie się prądu w obwodzie zamkniętym obwodu.
3. Zamocuj magnes w statywie, załóż cewkę, przymocuj do galwanometru. Prąd pojawi się ponownie w cewce, ale tylko wtedy, gdy nastąpi ruch.

Eksperymenty te powinny być przeprowadzane z nauczycielem lub dorosłymi, którzy potrafią poprawnie wykonać wszystkie niezbędne połączenia. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem unikać błędów, przejść przez środki ostrożności.