Jak sprawdzić dinistor za pomocą multimetru: test obwodu na przykładzie tyrystora ku 202n, sprawdź bez lutowania

Dinistor jest ważnym radioelementem w obwodach elektrycznych. Przeznaczony jest do obwodów z automatycznymi urządzeniami przełączającymi, generatorami impulsów, przetwornikami sygnałów wysokiej częstotliwości. Ze względu na niski koszt i prostą konstrukcję taki element radiowy jest uważany za idealny do zastosowania w regulatorach mocy.

Ale jak każdy element elektroniczny, może zawieść. Dlatego niezwykle ważne jest, aby móc poprawnie sprawdzić dinistor za pomocą multimetru.

Przypisanie Dinistora

Dinistor to element półprzewodnikowy o dwóch stabilnych stanach: zamkniętym i otwartym. Wykonany jest z monokryształu półprzewodnikowego z kilkoma złączami p-n. W ogólnym przypadku można go uznać za klucz elektroniczny, gdy jeden z jego stanów (zamknięty) odpowiada niskiej przewodności, a drugi (otwarty) - wysokiej.

Dynistor należy do „rodziny tyrystorów” pierwiastków promieniotwórczych i nie ma zasadniczych różnic w stosunku do tyrystora. Jedyna rzecz, która

wyróżnia się warunkami zmiany stanu stabilnego. W przeciwieństwie do tyrystora, który ma trzy wyjścia, dinistor ma tylko dwa z nich, to znaczy nie ma wejścia sterującego.

Stąd jego drugie imię - tyrystor diodowy. Przewody dinstorowe nazywane są anodą i katodą. Pierwszy jest wyprowadzany z skrajnego regionu p, a drugi z regionu n.

Wynalezienie tyrystorów wiąże się z nazwiskiem angielskiego fizyka William Bradford Shockley. Po wynalezieniu tranzystora punktowego naukowiec poświęcił swoje eksperymenty na stworzenie elementu monolitycznego. Tak więc w 1949 zaprezentowano prototyp tranzystora złączowego, a w następnym roku Sparks i Teal, asystenci Shockley, udało się stworzyć trójwarstwową strukturę, która pozwala na produkcję radioelementów o wysokiej częstotliwości w oparciu o p-n przejścia. Badania naukowca doprowadziły do ​​powstania diody półprzewodnikowej zwanej diodą Shockley. Jego konstrukcja to element czterowarstwowy o strukturze typu pnpn.

W nowoczesnej elektronice dinistor jest najczęściej używany w obwodzie do uruchamiania lamp energooszczędnych i osprzętu sterującego światłem dziennym.

Na schematach i w literaturze element jest oznaczony literami łacińskimi VD lub VS, a dla jego grafiki oznaczenie to trójkąt wraz z linią prostą przechodzącą przez jego środek, symbolizującą obwód elektryczny. W rezultacie powstaje rodzaj strzałki wskazującej kierunek przepływu prądu. Dwie krótkie linie są narysowane prostopadle do linii prostej pośrodku iw pobliżu wierzchołka trójkąta. Pierwsza oznacza obszar podstawy, a druga oznacza katodę.

Zasada działania

Biorąc pod uwagę dinstor jako element czterostrukturalny, można go przedstawić jako dwa połączone ze sobą tranzystory n i p typu przewodnictwa. Aby tranzystor działał, na złączu baza-emiter musi pojawić się prąd. Jeśli nie zostanie do niego przyłożone napięcie, przez element radiowy nie przepłynie żaden prąd. Wynika to z faktu, że otwarcie tranzystorów jest przez siebie kontrolowane. Innymi słowy, aby otworzyć jeden z tych tranzystorów, konieczne jest przeniesienie do stanu otwartego innego.

Pomiędzy zaciskami dinistora musi występować napięcie o określonej wartości, co umożliwia przejście pracy jednego z dwóch tranzystorów w tryb nasycenia. W rezultacie drugi element otworzy się, a dinistor zacznie przepuszczać prąd.

Aby przenieść strukturę do trybu odcięcia prądu, konieczne będzie obniżenie wartości napięcia, co doprowadzi do zaniku prądu polaryzacji i odpowiednio prądu bazy na drugim tranzystorze. Dinistor przestanie przepuszczać prąd.

Istotną rolę odgrywa również polaryzacja napięcia przyłożonego do zacisków elementu radiowego. Kiedy do anody zostanie przyłożony minus, prąd praktycznie nie przechodzi przez element. To włączenie nazywa się odwrotnym. Jeśli polaryzacja zostanie zmieniona, przez urządzenie zacznie płynąć mały prąd - prąd zamykający. Odpowiadające mu napięcie określa najwyższą wartość, przy której dynistor jest w stanie zamkniętym. Do otwarcia dinistora potrzebne jest napięcie rzędu kilkudziesięciu woltów.

Dinistors, jak trinistorowie, tylko przepuszczaj prąd w jednym kierunku. Aby prąd płynął w obu kierunkach, włącza się je w obwodzie antyrównoległym. Można do tego wykorzystać również pięciowarstwową strukturę typu pnpnp.

Charakterystyka urządzenia

Aby prawidłowo sprawdzić tyrystor za pomocą multimetru, konieczne jest nie tylko zrozumienie zasady jego działania, ale także poznanie jego głównych cech. Najważniejszym parametrem elementu jest jego charakterystyka prądowo-napięciowa (VAC). Wyraźnie pokazuje zależność przepływu prądu przez urządzenie od napięcia przyłożonego do jego zacisków. Charakterystyka I – V dinistora ma kształt litery S. Ta cecha jest podzielona na sześć stref:

1. Strona jest otwarta. W tej szczelinie element praktycznie nie ma oporu dla przepływającego przez niego prądu. Jego przewodnictwo jest maksymalne. Strefa ta kończy się w punkcie, w którym prąd przestaje płynąć.
2. Obszar negatywnego oporu. Prowokuje początek załamania lawinowego.
3. Podział połączenia kolektora. W tym przedziale element działa w trybie przebicia lawinowego, co powoduje gwałtowny spadek napięcia na jego zaciskach.
4. Sekcja połączenia bezpośredniego. W tym obszarze dinistor jest zamknięty, ponieważ różnica potencjałów przyłożona do jego zacisków jest mniejsza niż wymagana do wystąpienia awarii.
5. Rozdziały piąty i szósty opisują pracę urządzenia w dolnej połowie charakterystyki I – V i odpowiadają stanom odwrotnego załączenia i awarii elementu.

Analizując charakterystykę I - V, możemy stwierdzić, że działanie dinistora jest podobne do diody, ale w przeciwieństwie do ten ostatni, aby go otworzyć, konieczne jest przyłożenie napięcia, które przekracza wartość diody o kilka pewnego razu. W tym przypadku dinstor charakteryzuje się szeregiem parametrów, które determinują jego zastosowanie w obwodach elektrycznych. Jego główne cechy to następujące wartości:

1. Różnica potencjałów w stanie otwartym. Zwykle wskazywany w odniesieniu do wartości prądu otwarcia. Wolt jest używany jako jednostka miary.
2. Najmniejszy prąd w stanie. Wartość ta zależy od temperatury urządzenia i maleje wraz z jej wzrostem. Mierzone w miliamperach.
3. Czas przełączania. Charakteryzuje się czasem, w którym tryb pracy urządzenia zmienia się z jednego stabilnego stanu na drugi. Ta wartość jest w mikrosekundach.
4. Stan zablokowany prąd. Określana wartością napięcia wstecznego i rzadko przekracza 500 μA.
5. Pojemność. Ten parametr charakteryzuje uogólnioną pojemność pasożytniczą powstającą w elemencie. Z tego powodu zastosowanie urządzenia w obwodach wysokiej częstotliwości jest ograniczone, a szybkość przełączania trybów pracy jest zmniejszona. Jest mierzony w pikofaradach.
6. Trzymanie prądu. Wskazuje kwotę, przy której dinstor jest otwarty. Jednostką miary jest amper.

Diagnostyka urządzenia

Podczas sprawdzania elementu radiowego pod kątem serwisowania najczęściej używany jest multimetr. Łatwość użytkowania tego urządzenia pomiarowego wynika z jego wszechstronności. Za jego pomocą można zadzwonić do elementu w celu przebicia lub zmierzyć poziomy napięć progowych. Nie ma znaczenia, czy używany jest miernik analogowy czy cyfrowy.

Aby uzyskać prawidłowe wyniki pomiarów, należy przygotować multimetr do pracy. Cała istota operacji przygotowawczej sprowadza się do sprawdzenia baterii testera. Podczas pracy z urządzeniem cyfrowym należy zwrócić uwagę na ikonę migającej baterii. Jeśli tak, należy wymienić baterię. W przypadku urządzenia analogowego przed uruchomieniem strzałka jest ustawiona na zero. Jeśli nie można tego zrobić, należy wymienić baterię.

Aby uzyskać wiarygodne wyniki pomiaru multimetrem, zaleca się również monitorowanie temperatury otoczenia. Wynika to z faktu, że wraz ze wzrostem temperatury wzrasta przewodność półprzewodników. Za optymalną temperaturę do pomiaru uważa się około 22°C.

Dial-up bez podlewania

Ze względu na specyfikę urządzenia nie jest tak łatwo sprawdzić triak multimetrem bez rozlutowania. Do pełnej kontroli wykorzystywany jest obwód elektryczny, który umożliwia wykonanie szeregu niezbędnych pomiarów. Jedyne, co można zrobić za pomocą multimetru, to sprawdzić go pod kątem wyraźnego podziału.

W tym celu tester przełącza się w tryb kręgów diodowych, po czym sondy pomiarowe dotykają przewodów dinistora. Przy dowolnej polaryzacji tester powinien wykazywać otwarty obwód, co wskaże na brak awarii w ogniwie. Ale to nie gwarantuje użyteczności urządzenia. Jeśli podczas pomiaru multimetr wykazuje zwarcie, nie można już sprawdzić takiego tyrystora, ponieważ jest uszkodzony.

W takim przypadku powinieneś wiedzieć, że niepoprawne będzie dzwonienie elementu radiowego w obwodzie, ponieważ inne elementy radiowe, które wpływają na pomiary, mogą być połączone równolegle z jego wyjściem. Wykonując prostą tarczę, konieczne jest odłączenie co najmniej jednego z wejść dinistora z płytki drukowanej. Aby sprawdzić dinistor bez rozlutowywania, możesz skorzystać z możliwości obwodu, w którym jest zainstalowany.

Wiadomo, że radioelement otwiera się dopiero po przyłożeniu na jego wyjścia określonego poziomu napięcia, więc można spróbować osiągnąć tę wartość progową.

W takim przypadku multimetr przełącza się w tryb pomiaru napięcia w celu testowania. Zakres pomiarowy dobierany jest w zależności od oczekiwanego napięcia przebicia. Sondy pomiarowe są podłączone równolegle do zacisków elementu, po czym mierzony jest poziom sygnału. Jeśli skok napięcia wystąpi, gdy zmieni się sygnał wejściowy, wskaże to napięcie przebicia dinstora, czyli jego wydajność.

Obwód testowy

Aby zyskać zaufanie do działania elementu, radioamatorzy używają obwodów testowych. Mają one różny stopień złożoności, co ostatecznie wpływa na dokładność wyniku. Najprostszy schemat składa się z trzech elementów:

• regulowany zasilacz;
• rezystor;
• wskaźnik.

Jako ostatnia może być użyta dioda LED. Po złożeniu takiego schematu zaczynają sprawdzać. Tester jest podłączony równolegle do elementu w trybie pomiaru napięcia.

Na przykład, aby sprawdzić tyrystor KU202N za pomocą multimetru, poziom napięcia wyjściowego jest najpierw ustawiany na około dwadzieścia woltów. W takim przypadku dioda LED w obwodzie nie powinna się świecić. Następnie poziom powoli rośnie, aż zaświeci się dioda LED. Poświata wskaźnika wskazuje, że dinistor otworzył się i zaczął przez niego przepływać prąd elektryczny. Aby go zamknąć, poziom napięcia jest zmniejszony.

Wartość różnicy potencjałów, przy której następuje zmiana trybu pracy, jest maksymalnym napięciem otwarcia. W takim przypadku tester powinien pokazywać wartość około 50 woltów, podczas gdy poziom sygnału wejściowego wyniesie około 60 woltów. Można użyć dowolnego typu rezystora. Jego celem jest ograniczenie ilości prądu przepływającego przez diodę LED.

Wiedząc, jak sprawdzić tyrystor KU 202, możesz sprawdzić każdy inny typ tyrystora, dinstora lub triaka. Należy zauważyć, że profesjonaliści używają oscyloskopu zamiast multimetru. W połączeniu z nim używany jest załącznik testowy. Mierzone elementy są podłączone do gniazd X5 i X6. Przy zastosowaniu tyrystora jego element sterujący jest podłączony do gniazda X7. W przypadku elementów z wyjściem sterującym napięcie jest zmieniane za pomocą rezystora zmiennego R4. Jeśli radioelement jest nienaruszony, oscylogram powinien być taki sam jak na rysunku.