Wiercenie studni własnymi rękami: wskazówki, jak samodzielnie wiercić studnię

Studnia jest niezawodnym źródłem zaopatrzenia w wodę dla domu. To jest samodzielna jednostka. Instalacja takiego sprzętu nie zawsze wynika z braku scentralizowanej wody.

Czasami obecność przerw w dostawach zachęca do wiercenia studni własnymi rękami. Inne przyczyny: wysoki koszt wody i jej niedobór, pogorszenie stanu sieci wodociągowej i inne czynniki. I wielu jest zainteresowanych tym, jak samemu wywiercić studnię wodną.

Ustalenie optymalnej głębokości

Prawie wszyscy właściciele wiejskich domków i domków letniskowych próbują wyposażyć na swojej stronie autonomiczne źródło wody. Tutaj wybór może być inny. Ktoś woli studnię, inni studnię stawiają. Jeśli zdecydowałeś się na ostatnią opcję, musisz zdecydować o głębokości lokalizacji. Może być:

1. Płytki. W tym przypadku studnia leży w odległości do 3 m w ziemi. Ta opcja jest preferowana, jeśli warstwa wodonośna znajduje się blisko powierzchni ziemi, a woda będzie wykorzystywana wyłącznie do nawadniania i innych potrzeb technicznych. Aby wywiercić taką studnię wystarczy mieć obudowę, pompkę ręczną i wiertarkę.
2. Średnio głęboki. Nie przekracza 7 metrów. Umożliwia uzyskanie wody nadającej się do spożycia przez ludzi. Zanim wymyślisz, jak samodzielnie wywiercić ten rodzaj studni, musisz przygotować narzędzia: wiertło i łopatę. Wyposażenie dołu o wielkości od półtora do półtora zajmie trochę czasu. Te wstępne prace ułatwiają głębsze wiercenie. Wzmocnij powstałą przestrzeń sklejką lub deskami. Następnie dół jest zapełniony. Woda jest dostarczana przez pompę.
3. Głęboko. Studnia leży na poziomie ponad 7 m. Takie podejście pozwala zaspokoić zapotrzebowanie na wodę wszystkich mieszkańców domu lub domku. Wody starcza nie tylko na konsumpcję indywidualną, ale także na spełnienie wymagań sanitarnych, potrzeb technicznych, utrzymanie basenu i nawadniania.

Wybór konkretnej opcji jest tutaj ustalany ze względu na badania geologiczne miejsca organizacji urządzenia. Ta ostatnia opcja, w której studnia leży na dużej głębokości, jest nadal preferowana. Jednocześnie jest to najtrudniejszy z prezentowanych.

Klasyfikacja studni

Decydując się na optymalną głębokość zakopania, musisz zrozumieć, która modyfikacja studni będzie odpowiednia w Twoim przypadku. Można wyróżnić następujące typy:

1. Dobrze na piasku. Stało się powszechne ze względu na niski koszt pracy i możliwość samodzielnego wykonania. Strukturalnie jest to pojedyncza kolumna z dolnym filtrem. Produkuje od 5 do 100 metrów sześciennych dziennie. Głębokość wiercenia jest ograniczona do 10 metrów. Do wiercenia maszynowego jest to 30 m. Pompka ręczna może służyć do wypompowywania wody. To jest tak zwana kolumna ręczna. Możesz także użyć urządzenia do pompowania. Żywotność takiej studni wynosi od 10 do 15 lat.
2. Studnia artezyjska. Jest znacznie mniej powszechny. Istotną rolę odgrywa tutaj potrzeba koordynacji projektu z władzami lokalnymi oraz wysokie koszty prac. Strukturalnie studnia jest bardzo złożona. Ma dwie kolumny. Jedna to obudowa, a druga działa. Pierwszy montowany jest przed wapnem, drugi znajduje się bezpośrednio w wapieniu. Studnia artezyjska może produkować od 7 do 40 metrów sześciennych na godzinę, w zależności od średnicy rury. Jego żywotność jest imponująca i wynosi 50 lat. Wiercenie wymaga zaangażowania specjalnego sprzętu. Głębokość może osiągnąć 320 m.

Instrukcje krok po kroku dotyczące wiercenia

Powyższe typy odwiertów, oprócz modeli artezyjskich i wapiennych, wiążą się z wierceniem różnymi technologiami. To mógłby być:

• wiercenie ślimakowe za pomocą odpowiedniego wiertła;
• wiercenie rdzeniowe z wiertłem pierścieniowym;
• wiercenie przewodowe udarowe. W tym przypadku stosuje się wiertła, które są wbijane w glebę bez wynoszenia gleby. Ziemia jest zagęszczana w różnych kierunkach od osi bitu. Narzędzie jest wbijane za pomocą statywu z wyciągarką;
• obrotowe wiercenie udarowe. Podczas pracy gleba jest wypłukiwana wodą. Metoda wymaga dużo pracy;
• wiercenie obrotowe. Stosowane są mobilne wiertnice. Mogą być małe i mieć ruchomy rotator hydrauliczny.

Wybór odpowiedniego projektu

W przypadku określenia głębokości wód gruntowych można wiercić z wymiarami wiertła do obudowy. Jeśli lokalizacja warstwy wodonośnej jest nieznana, najpierw musisz ustalić, gdzie się znajdują. Okazuje się, że każda studnia to indywidualny projekt. Dla niej ważne są takie parametry jak:

• wybrana metoda wiercenia;
• budowa geologiczna gleby;
• wymagania dotyczące jakości wody;
• umiejętność utrzymania wymaganej odległości od miejsc zanieczyszczenia tj. aranżacja tzw. strefy sanitarnej;
• głębokość położenia warstwy wodonośnej.

Nie oznacza to pierwszej żyły do ​​osiągnięcia, ale takiej, która spełnia wymogi w zakresie zapewnienia debetu.

Lista narzędzi do pracy

Spróbujmy rozważyć metodę wiercenia odwiertów własnymi rękami. on ma następujące korzyści:

1. Utrzymuje znaczną część użytecznej warstwy gleby w stanie pierwotnym.
2. Podczas korzystania ze specjalnego sprzętu lądowania na stronie nie cierpią.
3. Nie ma ograniczeń co do obszaru wiercenia. Wiertarka ręczna może być używana w prawie każdej części terytorium.
4. Niezwykła łatwość obsługi urządzenia oraz minimalne wymagania w stosunku do kwalifikacji pracownika.

Aby skutecznie poradzić sobie z pracą, musisz zaopatrzyć się w niezbędne narzędzia. Będziesz potrzebował łopaty, wiertarki, w której część tnąca zostanie wzmocniona.

Możesz wzmocnić jednostkę, dodając noże do śruby. Elementy pliku mogą odgrywać swoją rolę. Siekacze można ostrzyć za pomocą szlifierki. Potrzebna będzie również pompa typu „dziecięca” z wężem, wózek do usuwania ziemi, pojemnik z wodą. Potrzebujesz również drutu stalowego na filtr, rury, żwiru lub tłucznia jako poduszki, drutu do montażu filtra dolnego.

Wyszukaj miejsce

Lepiej to zrobić z pomocą profesjonalistów. Ale niektórzy właściciele domów uciekają się do metod ludowych z użyciem żelu krzemionkowego, koncentrując się na ilości rosy i tak dalej. Preferowana jest pierwsza opcja, ponieważ zapewnia gwarancję jakości.

Wynajęci pracownicy najpierw kopią dziurę. Jest to wykop gruntu na określoną głębokość, aby ułatwić przyszłe wiercenie. Nie należy pomijać tego etapu z dwóch powodów. Po pierwsze zmniejsza się głębokość wiercenia. Po drugie, wykluczone jest zapadanie się gleby wokół studni. Wymiary wykopu ustalane są indywidualnie. Zwykle wynosi 1,5 × 1,5 i 1,5-2,5 m. Aby wykluczyć zrzucanie gleby, dół jest wzmocniony metalem, deskami lub sklejką.

Metoda pierwsza: statyw

Tak nazywa się mechanizm z linką uderzeniową do układania studni wodnych. Konstrukcja nośna jest wymagana, aby ułatwić proces pracy. Statyw wykonany jest z drewna bez sęków lub metalowej rury. Alternatywą może być profil metalowy. Długość drewna powinna wynosić od 4 do 5 m.

Następnie do statywu mocowana jest wyciągarka mechaniczna z kablem. Wiertło jest tutaj naprawiane. Taka instalacja jest kompaktowa i ma duży margines bezpieczeństwa. Instalacja działa na prostej zasadzie. Najpierw szkło wpada do ziemi i zbiera ziemię. W zależności od składu, w jednym uderzeniu można zyskać od 20 cm do 1 m.

Wiertło należy okresowo czyścić. Aby ułatwić proces, możesz wypełnić obszar roboczy wodą. Kabel, na którym mocowane jest wiertło, musi być dłuższy niż głębokość otworu. W przeciwnym razie odłamie się i instrument pozostanie na dole. Obudowa montowana jest jednocześnie z wysuwem na głębokość. Ale możesz to zrobić pod koniec całej pracy.

Wiertarka i obudowa

Obudowa może być dostarczona podczas wiercenia. W takim przypadku jego średnica powinna przekraczać wiertło. W takim przypadku będzie mógł swobodnie poruszać się w rurze. Podczas pracy konieczne jest ciągłe monitorowanie wilgotności gleby, aby nie pominąć warstwy wodonośnej. Jeśli nie zwrócisz na to uwagi, istnieje ryzyko zamknięcia go rurą. Główne znaki są następujące:

1. Węzeł siada szybko.
2. Podczas spłukiwania pojawiły się warstwy wodonośne.
3. Oprócz gliny w rowku widoczny jest piasek.
4. Podczas instalowania pręta pojawia się statyczna głowa.
5. Woda zaczęła szybko znikać z dołu.
6. Odnotowano efekt przebicia.

W spękanej warstwie wodonośnej pojawiają się wibracje z wiertła. Po odkryciu warstwy wodonośnej konieczne jest wypompowanie brudnej wody. Konieczne jest zrozumienie, czy w tej żyle jest wystarczająca ilość wody. W tym celu używana jest pompa ręczna lub zatapialna. Jeśli po wypompowaniu 3 wiader mętnej wody czysta woda nadal nie pojawia się, wiercenie kontynuuje się, aż utworzy się bardziej pojemnościowa warstwa. Pompa nie jest przystosowana do takich warunków pracy, dlatego po oczyszczeniu cieczy może pęknąć. Dlatego musisz wcześniej zaopatrzyć się w wysokiej jakości pompę.

Obudowa

Do obudowy stosuje się rury plastikowe lub stalowe. Ich żywotność sięga 60 lat. Nie zaleca się stosowania rur ocynkowanych, ponieważ istnieje ryzyko zanieczyszczenia wody zanieczyszczeniami cynkowymi. Jaka obudowa jest wymagana do:

• ściany studni nie kruszą się;
• można zapobiec zamuleniu;
• wnikanie wody z wierzchu do studni jest wyeliminowane. To jest nazwa wody deszczowej lub stopionej;
• ryzyko zatkania jest wyeliminowane.

Montaż rury osłonowej odbywa się bezpośrednio po zakończeniu pracy lub bezpośrednio podczas wiercenia. Jeśli rury poruszają się ze zgrzytem, ​​musisz przymocować do nich młot.

Płukanie po wierceniu

W następnym etapie studnia jest myta. W tym celu rura jest opuszczana do powstałej przestrzeni. Woda przepływa przez nią pod ciśnieniem. Pod wpływem silnego ciśnienia ze studni wymywa się warstwa gliny i piasku. Tak brudną wodę trzeba wypompować. Po pojawieniu się czystej wody konieczne jest przekazanie jej do analizy.

Jeśli okaże się, że jest zadowalającej jakości, możesz kontynuować pracę. Aby zapobiec zamuleniu rury, montowany jest filtr dolny. Możesz zrobić wersję szczelinową własnymi rękami. Na nim nacięcia są wykonane szlifierką w obszarze końców. Nie powinno być ich zbyt wiele, w przeciwnym razie rura zostanie osłabiona.

Alternatywnie można wywiercić otwory w rurze. Obszar, w którym wykonuje się nacięcia, jest owinięty drutem. Okazuje się, że filtr jest umieszczony na pokruszonej kamiennej poduszce. Zapobiega zamuleniu filtra.

Średnica rury filtracyjnej powinna być mniejsza niż rur głównych, aby można było ją bez problemu zanurzyć w studni. Najłatwiej jest kupić gotowy filtr. W każdym razie studnia nie będzie działać bez tego elementu. Brak tego składnika jest uzasadniony tylko wtedy, gdy rura została ułożona w odległości większej niż 40 m głębokości.

Ważnym parametrem jest studnia debetowa

Aby uzyskać najpełniejszy obraz pojemności studni na piasek, musisz poczekać jeden dzień. Następnie sprawdzany jest poziom dopływającej wody. Jeżeli jest to wystarczające dla potrzeb użytkowników, uzupełnij odległość między osłoną a glebą. Zakopana jest również studnia. Po tym następuje obowiązkowy etap, który obejmuje zabudowę odwiertu po wykonaniu odwiertu. Aby to zrobić, musisz zainstalować pompę odśrodkową o dużej mocy. Okresowo służy do wypompowywania wody przez 2 tygodnie. Ten moment jest niezbędny do ostatecznego oczyszczenia urządzenia.

Zasady instalacji pompy

Pompy powierzchniowe nie nadają się do montażu w odwiercie. Wynika to z ograniczeń głębokości, które sięgają nawet 8 lat. W tym celu lepiej nadają się pompy zatapialne. Mogą być wibracyjne lub odśrodkowe. Każdy z tych podgatunków ma swój własny zestaw zalet. Ostateczny wybór opiera się na takich czynnikach, jak poziom wody w studni, głębokość rur, natężenie przepływu studni, średnica obudowy, ciśnienie wody i koszt pompy.

Po przejściu wszystkich powyższych etapów studnia zostaje oddana do użytku. Jeżeli prace były prowadzone przy zaangażowaniu pomocy z zewnątrz, przed akceptacją projektu musisz zdobyć następujące dokumenty:

• dobrze paszport;
• wniosek hydrogeologiczny dotyczący wykonalności projektu;
• zezwolenie stacji sanitarno-epidemiologicznej;
• akt wykonywanej pracy.

Podczas samodzielnego wykonywania wszystkich prac, jedyną ważną rzeczą do zapamiętania jest konieczność przestrzegania technologii i kluczowych punktów procesu. Ważne jest, aby używać materiałów wysokiej jakości. Będzie to klucz do długoterminowej eksploatacji odwiertu.