Schemat połączeń i zasada działania przełącznika dwuprzyciskowego i stycznika

W środowisku domowym sytuacje pojawiają się, gdy konieczne jest posiadanie kilku przełączników dla jednego urządzenia elektrycznego. Na przykład, wchodząc wieczorem do mieszkania, zapalamy światło. Po rozebraniu trzeba zgasić światło, ale wtedy będzie ciemno. Musisz iść do najbliższego pokoju, zapalić tam światło i wrócić. Łatwiej byłoby mieć dwa przełączniki.

Pojawienie się przełącznika tranzytowego

To urządzenie istnieje od niepamiętnych czasów, kiedyś nazywano go przełącznikiem dwustabilnym lub przełącznikiem. Potem ktoś zmęczył się podejmowaniem dodatkowych kroków i wymyślił schemat podłączenia żarówki do dwóch przełączników. Nie było już trudno nadać przełącznikowi dźwigniowemu estetyczną formę. Zmieniono również nazwę na przełącznik. To prawda, różni producenci nazywają to inaczej:

• punkt kontrolny;
• przejściowy;
• przełącznik.

Dziś rynek jest dosłownie zalewany tymi urządzeniami, ale nie każdy potrafi zrozumieć schemat połączeń.

Urządzenie i zasada działania

Z wyglądu przełącznik przelotowy nie różni się od zwykłego. Jednak na kluczu widać trójkąty, których wierzchołki są skierowane w przeciwnym kierunku. Jest też różnica z tyłu - są trzy zaciski zamiast dwóch.

Zgodnie z zasadą działania jest przełącznikiem, ponieważ ma centralny ruchomy styk, który jest stale w stanie zamkniętym z jednym z pozostałych dwóch styków. Dla wygody wyjaśnienia nazwiemy centralne wejście kontaktowe, a pozostałe dwa - wyjście.

Niektórzy producenci mają wyprowadzenia z tyłu obudowy, inni nie. W każdym razie ważne jest, aby wiedzieć, gdzie znajduje się ruchomy kontakt środkowy. Możesz to określić za pomocą dowolnego omomierza.

Jeśli nie, możesz zrobić sondę z żarówki i bateriiłącząc je przewodami. Wybieramy dowolne dwa zaciski przełącznika zasilania i podłączamy urządzenie lub sondę. Aby było jasne, ponumerujmy je. Powiedzmy, że wzięliśmy 2 i 3. Jeśli światło jest wyłączone, a urządzenie nie reaguje, włącz przełącznik. Czy sytuacja się zmieniła? Oznacza to, że znaleźliśmy dwa styki wyjściowe, pozostały 1 będzie ruchomy (wejście).

Jeśli urządzenie (żarówka) zadziałało, to jeden ze styków jest ruchomy. Zostawiamy sondę na jednym styku np. 2, a drugą sondę doprowadzamy do 1 i ponownie przełączamy przełącznik. Czy obwód jest zamknięty? Oznacza to, że 2 jest mobilny. W przeciwnym razie, jeśli obwód pozostaje otwarty, ruchomość wynosi 3. Po znalezieniu styku wejściowego wykonujemy pomiar kontrolny. Jedną sondę nakładamy na wejście, drugą sprawdzamy po kolei pozostałe styki przełączając przełącznik. Na obu powinien pojawić się łańcuch.

Schemat podłączenia wyłącznika

Jak zwykle podłącza się żarówkę? Jeden przewód wkładki trafia bezpośrednio do zasilacza, drugi do wyłącznika, który pełni rolę regulatora, decyduje o przepuszczaniu strumienia elektronów, czy nie. Zgodnie z przepisami to do niego jest podawane napięcie, a nie do żarówki.

Rozważmy połączenie zgodnie ze schematem przełączników przelotowych z dwóch miejsc. Ta sama sytuacja. Jest źródło zasilania, dwa włączniki (regulatory) i żarówka, choć oczywiście możesz wziąć dowolne inne urządzenie elektryczne.

Po zamontowaniu przełączników ustalamy, który z nich będzie wygodniejszy do podłączenia do żarówki. Żarówkę podłączamy do styku wejściowego tego przełącznika. Drugi koniec żarówki podłączamy do przewodu neutralnego. Styk wejściowy drugiego przełącznika jest podłączony do przewodu fazowego. Bierzemy dwuprzewodowy przewód i łączymy jego jeden koniec z parą styków wyjściowych jednego przełącznika, a drugi koniec z parą styków wyjściowych drugiego. Układ jest zmontowany, teraz zobaczmy, jak to działa.

Zero jest podłączone do żarówki i nie trzeba jej dotykać. Pracujemy tylko z fazą. Prąd płynie do pierwszego przełącznika jednym przewodem. Pozostawia również drugi przełącznik wzdłuż jednego przewodu. Ale między nimi mamy dwa przewody.

Wyobraź sobie tor tramwajowy: na jednym odcinku rozwidla się, a po pewnej przerwie łączy się ponownie. W miejscu rozwidlenia i połączenia znajdują się strzałki. Jeśli obie rozjazdy będą połączone z tym samym torem, tramwaj będzie jechał za nim bez przeszkód. Jeśli jeden z nich jest połączony z inną linią, tramwaj się zatrzyma. Aby minąć tramwaj, nie trzeba podchodzić do dalszej zwrotnicy, aby ją przełączyć, wystarczy przesunąć bliską.

Korzystanie z trzech lub więcej przełączników

Jeśli dwa lub więcej pokoi wyjdzie na korytarz, czy można umieścić przełącznik na każdym z nich, a nawet przy drzwiach wejściowych? Niewątpliwie. Najpierw musisz określić, który przełącznik będzie podłączony do fazy, a który do żarówki. To są strzałki, które wyznaczają podwójną ścieżkę. Dlatego powinny znajdować się na krańcu korytarza. W przeciwnym razie wiele dodatkowych przewodów zniknie i możesz się pomylić.

Po zidentyfikowaniu skrajnych przełączników umieszczamy między nimi przełączniki przejściowe. Aby odróżnić je od przejściowych, na kluczu umieszcza się te same trójkąty, ale z wierzchołkami po bokach. To pokazuje, że przełącznik zamienia przewody. Na tej podstawie można wyróżnić dwa typy:

• przełącznik z jednym ruchomym stykiem;
• przełącznik z dwoma ruchomymi stykami.

Niektórzy producenci z tyłu wskazują schemat przełącznika dwuprzebiegowego. Jeśli nie ma obwodu przełącznika dwuprzebiegowego, jest w porządku. Posiada cztery styki, po dwa z każdej strony. Podłączamy przewód z poprzedniego przełącznika do dowolnej strony, a przewód idący do drugiego przełącznika łączymy z pozostałymi stykami.

Rozważ obwód do włączania przełączników przelotowych z 2 miejsc, a także jego rozłączenie. Aby ułatwić zrozumienie schematu elektrycznego przełącznika dwuklawiszowego, zwróćmy się ponownie do torów tramwajowych. Co zrobić, jeśli musisz przerzucić tramwaj z jednego toru na drugi, nie wiedząc, w którą stronę pojedzie? Aby to zrobić, umieszczamy podwójną strzałkę w szczelinie między torami, z których każdy jest połączony jednym końcem z jedną ścieżką, a drugi może łączyć się z przeciwległą parą linii. Co więcej, przeciwległe końce strzałek nie są połączone, chociaż działają synchronicznie.

Okazuje się, że obwód przełączników przelotowych z dwóch miejsc różni się od schematu połączeń z trzech lub więcej miejsc obecnością przełączników z dwoma ruchomymi stykami. Może pojawić się pytanie, czy można je zastąpić zwykłymi przełącznikami dwuprzyciskowymi? Oczywiście nikt nikomu nie zabrania korzystania

Korzystanie ze styczników

Ale co, jeśli potrzebujesz zarządzać pracą mocniejsze urządzenie czy trójfazowe? Same przełączniki są przystosowane do niskich prądów, a odwrócenie fazy może spowodować awarię. Odłączenie jednej z faz jest niedopuszczalne, spowoduje to uszkodzenie urządzenia elektrycznego. Można zastosować przekaźniki lub styczniki (przekaźniki o dużej mocy zdolne do obsługi wysokich prądów i napięć).

Same urządzenia składają się z dwóch elementów. Jeśli są klasyfikowane według celu, możemy wyróżnić:

• cewka;
• przełącznik.

Przełącznik z kolei składa się z jednego lub więcej styków i mechanizmu powrotnego. Przekaźniki przełączające nie mają mechanizmu powrotnego. Jeśli jest kilka ruchomych styków, są one połączone dielektrykiem, dzięki czemu wszystkie mogą być włączone jednocześnie.

Cewka składa się z drutu nawiniętego na ramę i rdzenia. Kiedy prąd przepływa przez przewody, rdzeń zamienia się w magnes i przyciąga ruchome styki, zamykając w ten sposób obwód. Dlatego cewka musi być pod napięciem, aby stycznik zadziałał. Okazuje się, że schemat podłączenia stycznika jest podobny do schematu podłączenia żarówki. Urządzenia elektryczne trójfazowe lub o dużej mocy są podłączone do stycznika w zwykły sposób.