Antena Kharchenko: jak zrobić to sam, aby przesłać sygnał cyfrowy do modemów 3G i 4G

Współczesne życie bez dostępu do Internetu jest już nie do pomyślenia. Ale dostawcy nie zawsze są w stanie zapewnić swoim klientom wysokiej jakości linię przyłączeniową, ponieważ niezawodna komunikacja jest możliwa tylko w zakresie niezawodnego odbioru. A to z kolei jest ograniczone mocą nadajnika, położeniem terenu (na nizinach sygnał jest niepewny), a także odległością. Możesz zwiększyć jakość sygnału i rozszerzyć zasięg jego odbioru, podłączając się do anteny Kharchenko dla 3G lub 4G.

Opis odbiornika domowej roboty

Przy odpowiednich ustawieniach antena ta jest zarówno wzmacniaczem, jak i odbiornikiem. Wynalazca i naukowiec Kharchenko zasugerował użycie tego dwukwadratu jako anteny. Biquadrat to podgatunek anten pętlowych, które są przede wszystkim określane jako zygzak.

DO. NS. Kharchenko zaproponował to urządzenie jako antenę w połowie ubiegłego wieku (1961) do użytku jako odbiornik telewizyjny. Jest ku temu dobry powód: jest historycznym, udokumentowanym faktem, że po dostrojeniu swojej anteny do częstotliwości 14 megaherców i ustawieniu jej niezbędnej pozycji, naukowiec otrzymał sygnał z Ameryki.

Teraz wzmacniacz sygnału do komunikacji mobilnej i Internetu można bez problemu kupić w specjalnych sklepach lub możesz zrobić antenę Kharchenko własnymi rękami.

Wśród fabrycznych modeli wzmacniaczy antenowych łatwo jest znaleźć potężne urządzenia o wysokiej wydajności. Ale dość często można sobie poradzić z prostym projektem, który jest łatwy do złożenia z improwizowanych środków własnymi rękami. Wystarczy skorzystać ze znanego rozwoju Kharchenko.

Według badań twórcy, pod względem parametrów wyjściowych antena niezawodnie usprawnia działanie urządzeń cyfrowych działających na urządzeniach mobilnych platformy, tworzące wzrost odbioru sygnału do 3-4 dB, a nawet bez użycia reflektora, a wraz z jego wprowadzeniem - do 8−9.

Jak zrobić antenę do modemów

Aby stworzyć antenę Kharchenko dla modemu 4G własnymi rękami, a także wzmocnić sygnał 3G, możesz dogadać się z najmniejszym zestawem urządzeń i opraw, jakie są dostępne w każdym domu gospodarz. Potrzebowałby:

• kawałek miedzianego kabla (30 cm), w razie potrzeby można go zabrać ze sklepu;
• mały kawałek koncentrycznego kabla telewizyjnego (1-2 m);
• plastikowa zakrętka do butelki na wodę;
• puszka, kawałek folii aluminiowej lub przestarzałe DVD;
• linijka, ołówki lub markery do znakowania;
• nóż lub nożyczki do cięcia kabla;
• szczypce lub małe imadło do łamania drutu;
• lutownica do łączenia kabli ze stykami;
• klej do tworzyw sztucznych (każdy się nada).

Jeśli nie ma kleju, możesz to zrobić sam. Aby to zrobić, rozpuść zwykły plastik piankowy benzyną lub acetonem na dnie szklanego naczynia.

Urządzenie i optymalne wymiary

Jak wiadomo modem 4G działa na częstotliwości 2100 MHz. Odpowiada to długości fali 143 milimetrów. Teraz wciąż istnieją modele tworzone dla 900 MHz i te, które używają kolejności złożonej, ale już tracą na znaczeniu.

Kluczowymi elementami wzmacniacza są:

• wibrator - indukowane są na nim fale oscylacji magnetoelektrycznych, które są wysyłane przez nadajnik dostawcy 4G;
• przewód antenowy z elementem dopasowującym, który przesyła indukowany sygnał radiowy z wibratora;
• zespół transmisji sygnału z przewodu do wejścia modemowego;
• odbłyśnik eliminujący przerwy w sygnale i szumy odbite - potrzebny do zwiększenia mocy odbioru.

Podstawowe wymagania dotyczące wibratora

Ważne jest, aby zwracać uwagę na rodzaj użytego metalu. Z reguły do ​​​​wzmacniacza stosuje się miedź lub aluminium. W sytuacjach domowych, biorąc pod uwagę niewielkie parametry wibratora, łatwiej jest podłączyć kabel przez lutowanie. Z tego powodu musisz natychmiast skupić się na miedzi, nawet nie oceniając wielu jej innych pozytywnych aspektów.

Szczególną rolę odgrywa konfiguracja i wymiary przekroju. Zaleca się zbudowanie anteny Kharchenko z drutu o przekroju co najmniej 5 mm² i średnicy 2,5 mm, ponieważ te parametry, zgodnie z popularnym doświadczeniem, są najkorzystniejsze. Od razu warto zastrzec, że dozwolona jest grubość 2,3 mm o przekroju 4 mm², co nie zmniejszy znacząco charakterystyki odbioru. W razie potrzeby dopuszczalne jest wykonanie instalacji o przekroju 2,5 mm², ale to już zepsuje jakość sygnału, zwiększy jego wygaszenie. Chociaż może to być całkiem możliwe w konkretnym przypadku lub lokalizacji, należy do tego podejść indywidualnie.

Aby otrzymać wiarygodny sygnał, należy zwrócić uwagę na symetrię kwadratów i równoważny rozmiar powierzchni bocznych.

Wybór kabla

Główną różnicą w stosunku do standardowych anten, z którą może się zetknąć prywatny technik, jest wielkość rezystancji fali, która może wynosić 75 lub 50 omów. Aby zmniejszyć straty mocy, bezpieczniej jest użyć przewodu o niższej rezystancji. Jest bardziej odpowiedni dla wskaźników elektronicznych, bardziej spójny, gwarantuje najmniejszą utratę sygnału. Jednak przy użyciu jednego z tych rodzajów drutów lepiej jest dokładniej dobrać do niego wymiary mechaniczne wibratora. W takim przypadku wycieki mocy sygnału będą najmniejsze.

Specyfika konstrukcji odbłyśnika

Jako ekran można zastosować dowolną blachę stalową. Można go wyciąć z blachy lub wyciąć z niepotrzebnej aluminiowej patelni za pomocą młynka. Jeśli nie ma też metalu, możesz wyjść z sytuacji i wziąć sklejkę lub karton i przykleić je folią. Nie musisz się martwić o wynik – nie będzie namacalnej różnicy. W każdym razie powstała struktura będzie w stanie zablokować tło fal przechodzących z różnych stron.

Używana płyta DVD prezentuje się znakomicie. Możesz zwiększyć jego skuteczność, pokrywając jedną ze stron folią aluminiową. Ta opcja doskonale radzi sobie z odbijaniem fal. Jej dodatkowym plusem jest estetyczny wygląd i znaczna łatwość pracy.

Aby użyć krążka, wystarczy nasmarować go klejem i przymocować do plastikowego kapsla. Musisz również dostosować odległość wibratora od reflektora. Można to zrobić za pomocą dodatkowych podkładek (można zdjąć ze śrub) lub przycinając nadmiar grubości.

Podczas montażu wzmacniacza należy zwrócić uwagę na równoległość obszarów wibratora i odbłyśnika.

Proces tworzenia urządzenia

Pierwszą rzeczą do zrobienia jest stworzenie wibratora. Najważniejsza jest wielkość i symetria. Aby zapewnić maksymalną symetrię instalacji, konieczne jest, aby wszystkie powierzchnie kwadratów były dokładnie takie same. Można to osiągnąć na dwa sposoby:

• pamiętaj, aby wstępnie oznaczyć drut markerem;
• zastosować wzór testowy o określonej długości.

W pierwszej metodzie szczypce są umieszczane na oznaczeniu drutu i wyginają je pod kątem 90 stopni, aby kontrolować zgięcie wzdłuż kwadratu.

W drugim przypadku wymagane jest oddzielenie części drutu w skali nieco większej niż boki kwadratu, a następnie wyostrzenie pilnikiem lub grubym papierem ściernym do rozmiaru kontrolnego. Gotowy szablon wraz z drutem umieszcza się w szczękach szczypiec tak, aby jeden koniec jednocześnie z drutem spoczywającym na stałej płaszczyźnie, a drugi zbieżny z płaszczyzną wyjściową szczypce. Ponadto, aby zagwarantować płaskość powierzchni, możesz dokonać obliczeń online za pomocą specjalnie zaprojektowanego do tego celu kalkulatora antenowego Kharchenko.

Wibrator jest następnie wyginany ręcznie za pomocą szablonu kontrolnego dla każdej krawędzi kwadratu. Po całkowitym wygięciu drutu jego pozostała część jest usuwana za pomocą bocznych obcinaków. Istnieje pomiar weryfikacyjny krawędzi, który zapewnia symetrię w położeniu każdego z boków w tej samej płaszczyźnie.

Opcje połączeń i transmisji sygnału

W środku zakrętki wywierca się lub wycina nożem otwór, nieco mniejszy niż średnica kabla (aby konstrukcja była bardziej stabilna). Koniec drutu jest włożony. Następnie jest demontowany tak, aby odsłonić centralny rdzeń z miejscem na cynowanie i lutowanie.

Połączenie przewodów odbywa się za pomocą dowolnej lutownicy (można nawet zrobić domową). Po zakończeniu lutowania osłona jest naciągana na wibrator, prowadzona po kablu.

Niezawodność połączenia można zwiększyć poprzez nałożenie kleju i wykonanie niewielkich nacięć w plastikowym korku.

Płyta DVD jest wkładana przez centralny otwór do kabla i przyklejana do końca wtyczki. W tej instalacji odbłyśnik i wibrator nie powodują kontaktu elektrycznego ze sobą.

Tak zmontowany wibrator antenowy wraz z odbłyśnikiem gwarantuje dobry odbiór sygnału fali elektromagnetycznej bezstykowo z nadajnika i przekierowanie go po przewodzie koncentrycznym. Teraz pozostaje tylko przekierować go do modemu.

Przekierowywanie sygnału 4G do modemu można rozliczyć na dwa sposoby:

• wykonać bezpośrednie połączenie kabli koncentrycznych bezpośrednio z płytą modemu;
• użyj wykonanej anteny Kharchenko jako pośredniego łącza wzmacniającego i za jego pomocą prześlij odebrany sygnał do zintegrowanej anteny urządzenia odbiorczego.

Pierwsza metoda z kolei obejmuje dwa rozwiązania, w zależności od tego, czy modem ma specjalne złącze do podłączenia anteny zewnętrznej, czy też go nie ma.

Jeśli istnieje złącze, uratuje to rzemieślnika-amatora przed rozwiązywaniem dodatkowych problemów. Następnie wystarczy przylutować końcówki przewodu koncentrycznego do drugiej części złącza i przez nią podłączyć antenę.

Jeśli nie ma złącza, to aby zorganizować bezpośrednie połączenie z płytą modemu, będziesz potrzebować nie tylko demontażu kabla koncentrycznego, ale także przylutowania rdzenia z warstwą ekranu do ścieżek mikroukładu. Jest to bardzo złożona i delikatna praca techniczna, którą należy wykonać dokładnie, bezpiecznie i przy pełnym przestrzeganiu technologii. W przeciwnym razie modem ulegnie awarii i będziesz musiał go ponownie kupić.

Wysyłanie danych bezprzewodowo

Każdy poradzi sobie z tym zadaniem. Konieczne będzie przylutowanie elektrod do punktów wyjściowych przewodu koncentrycznego - staną się one generatorem i będzie emitować konwencjonalną i intensywną falę magnetoelektryczną bezpośrednio do anteny modem. Musisz wykonać jeden obrót dowolnym gwintem wzdłuż zewnętrznego konturu obudowy modemu i zmierzyć jego rozmiar za pomocą linijki. Następnie należy dodać 5 mm i wyciąć kilka pasków o długości 75 mm i szerokości 45 i 27 z folii lub puszki.

Szeroka część rdzenia musi być wygięta zgodnie z konfiguracją modemu, a dla ekranu - półokręgiem, a następnie przylutowana do anteny Kharchenko.

Elektrody muszą być odseparowane na niewielką odległość i skierowane w taki sposób, aby wytwarzały i adresowały odebrany sygnał magnetoelektryczny do zintegrowanej anteny modemu. Ich najlepszą lokalizację można znaleźć empirycznie.

Wszystko jest gotowe. Pozostaje tylko włożyć modem 4G do złącza laptopa, a następnie sprawdzić jakość sieci.