Listwa zasilająca: montaż i mocowanie urządzenia, prace przygotowawcze

Różnica między blokiem gniazd a gniazdem konwencjonalnym polega na tym, że blok ma większą liczbę miejsc. Składa się z plastikowej obudowy oraz elementów znajdujących się wewnątrz: styków, zacisków i innych elementów. Styki są połączone ze sprężynami wtyczek. Większość najnowszych jednostek wyposażona jest w styki uziemiające, które gwarantują bezpieczeństwo użytkowania systemu, pozwalają na obniżenie napięcia podłączonych źródeł.

Urządzenie bloku i jego punkty mocowania

Musisz znać metody połączenia i niuanse montażu bloku gniazd.

Istnieje kilka rodzajów bloków:

1. Zaprojektowany, aby ukryć okablowanie. Montowane są wewnątrz ścian i posiadają ramkę w postaci okrągłych wnęk, która przeznaczona jest na gniazda wtykowe.
2. Zaprojektowany do otwartego okablowania. Ten typ jest montowany w ścianie za pomocą gniazda płytowego.

Oprócz tych dwóch typów istnieją również wysuwane moduły przeznaczone do montażu w meblach. Nie różnią się zbytnio od poprzednich dwóch typów.

Dość często takie bloki są instalowane w kuchni. Montowane są z reguły na wysokości 10-15 cm od mebli lub 30-60 cm od podłogi. Są bardzo wygodne przy korzystaniu z urządzeń o małej mocy, takich jak drobny sprzęt AGD, lodówka, okap.

W pokojach z reguły gniazdka montowane są w bezpośrednim sąsiedztwie telewizora lub pulpitu. Gniazda potrójne są często używane w łazienkach. Tego typu bloki muszą mieć moduł odporny na wilgoć. Odległość od kranów do gniazdek nie powinna być mniejsza niż 60 cm.

Opcje połączenia

Przy łączeniu jednostki z jednej grupy konieczne jest zastosowanie metody łańcuchowej. Odnosi się to do podłączenia każdego członka grupy do wspólnej linii energetycznej okablowania. Łańcuch daisy jest przystosowany do maksymalnego obciążenia 16 amperów.

Kombinowana metoda połączenia z wykorzystaniem obwodu równoległego jest najbardziej powszechna, zwłaszcza w krajach europejskich. W krajach byłego ZSRR ten rodzaj połączenia jest najczęściej stosowany przy dostarczaniu energii elektrycznej oddzielnymi liniami do dużych odbiorców.

Po połączeniu równoległym kilka kabli opuszcza skrzynkę przyłączeniową, z których pierwszy przechodzi w pętlę i dostarcza prąd do 4 z 5 gniazd bloku pięciomiejscowego. Kolejny kabel trafia do piątego gniazda, które służy do podłączenia mocniejszego sprzętu.

Zaletą połączonego typu połączenia jest redystrybucja ryzyka: każde gniazdo nie zależy od działania pobliskich elementów obwodu. Jednak są też wady, polegające na wysokim koszcie zakupu kabla i pracochłonności prac instalacyjnych.

Do tworzenia systemów otwartych i zamkniętych stosuje się zarówno metody krótkie, jak i kombinowane. Pierwsza metoda wymaga uformowania w ścianie kanału, w którym będą zlokalizowane przewody i gniazda pod łączniki.

Metoda kombinowana polega na przeciąganiu przewodu PE wzdłuż ściany. Plastikowe korytka sprawiają, że system jest bezpieczniejszy i bardziej estetyczny.

Większość kanałów jest wyposażona w przegrody druciane, które można łatwo sprawdzić dzięki zdejmowanym osłonom.

Wskazówki dotyczące instalacji

Wybierając sposób montażu, konieczne jest budowanie na materiale, z którego wykonana jest ściana. Jeśli ściany są ceglane lub betonowe, będziesz musiał użyć pościgu. W przeciwnym razie okablowanie można pozostawić otwarte.

Przed rozpoczęciem prac konieczne jest odłączenie zasilania obszaru, w którym będą wykonywane. W starszych domach, gdzie nie ma automatyki, aby wyłączyć prąd należy odkręcić wtyczki.

Do wykonania pracy potrzebne będą następujące urządzenia:

• blok gniazd;
• bar;
• przewody elektryczne;
• skrzynki na gniazda;
• roztwór gipsowy lub alabastrowy.

Wybierając klocek należy zwrócić uwagę na jego jakość. Do wykonania instalacji potrzebne będą następujące narzędzia.

• perforator z koroną do wiercenia (70 mm);
• poziom budynku;
• narzędzia instalacyjne;
• taśma miernicza, marker, linijka;
• szpachelka;
• zbiornik roztworu.

Przy wyborze korony należy również wziąć pod uwagę materiał roboczy. W zależności od tego powinieneś wybrać najbardziej odpowiednią dyszę, której wybór jest dziś dość duży.

Oznakowanie ścian

Prawidłowe paski zapewnią wygodę w wykonywaniu następujących operacji. Przed samym początkiem warto sprawdzić ścianę pod kątem obecności w niej różnych komunikatów. Jeśli ściany są wykonane z płyt gipsowo-kartonowych, należy zachować szczególną czujność, aby nie zakłócać ramy, na której jest przymocowana.

Za pomocą linijki, markera i poziomu musisz oznaczyć powierzchnię. Należy również wziąć pod uwagę liczbę gniazd w bloku. Przyszłe położenie dziury zaznaczono przecinającymi się liniami, pośrodku których wykonane są małe wgłębienia. Konieczne jest jak najdokładniejsze wiercenieaby wiertło nie poruszało się podczas wiercenia.

Mogą wystąpić pewne trudności w ustawieniu poziomego położenia otworów. W związku z tym należy wziąć nieco większą koronę (80 mm). Rysunek najlepiej wykonać wcześniej, co znacznie ułatwi pracę, a także zmniejszy ryzyko nieprawidłowego oznaczenia ścian.

Proces cięcia

Rowki na gniazda należy najpierw wyżłobić wzdłuż zaznaczonych linii przy niskich obrotach, obserwując żądaną pozycję wiertła. Aby uzyskać większą dokładność, zaznacz przyszłą wnękę wiertłem o małej średnicy, a następnie użyj głównej korony, aby utworzyć pełne wgłębienie. Zwykle zbierają kawałki materiału, które należy usunąć za pomocą perforowanego dłuta.

Wszystkie zagłębienia otworów należy oczyścić z kurzu i pozostałości materiałów budowlanych. Do tego celu nadaje się pędzel i serwetki. Następnie między wgłębieniami łączącymi wypukłości puszek gniazdowych tworzone są kanały. Jeśli potrzebujesz stworzyć osobistą linię dla jednego z punktów sprzedaży, powinieneś najpierw utworzyć kanał.

Podczas umieszczania kabla w tulei falistej zapewniona jest bardziej niezawodna ochrona przewodu PE. Możliwe jest dłutowanie przegrody młotkiem i dłutem, choć jest to bardzo pracochłonny i czasochłonny proces, zwłaszcza jeśli ściany są wykonane z cegieł. W przypadku takich ścian odpowiednie jest tylko zmechanizowane rozdrabnianie.

Montaż bloków w płytach kartonowo-gipsowych

Płyty gipsowo-kartonowe to jeden z najbardziej elastycznych materiałów, podczas pracy z nim praktycznie nie ma trudności. Otwory wierci się w blasze za pomocą specjalnej dyszy przeznaczonej do płyt gipsowo-kartonowych. Ta praca jest całkiem łatwa. Należy jednak unikać nadmiernego nacisku na wiertło, aby nie uszkodzić delikatnej podstawy arkusza.

Pudełka do montażu płyt kartonowo-gipsowych są wyposażone w specjalne nóżki, które znajdują się z tyłu i dociskają szybę do niszy. Szczelina między ścianą a blachą powinna wystarczyć na umieszczenie w niej bloczka. Jeśli nie możesz tego zrobić, będziesz musiał dłutować ścianę.

Specyfika instalacji gniazdek

Aby zamontować gniazdka, musisz użyć specjalnych okularów, które są połączone ze sobą za pomocą plastikowych klipsów. Okulary mają różne kształty. Zapewniają niezawodne połączenie wszystkich elementów. Mury ceglane sugerują, że mocowanie zostanie wykonane za pomocą zaprawy gipsowej lub alabastrowej. Stosunek wody i mieszaniny wynosi 1: 4.

Należy pamiętać, że kremowa mieszanka wysycha dość szybko: dosłownie w ciągu kilku minut. Proszek należy rozpuścić w małych porcjach i natychmiast włożyć do rowka. To samo rozwiązanie stosuje się do wykończenia sąsiednich krawędzi bocznych i dna okularów. Po wykonaniu wszystkich tych czynności blok zanurza się w otworze. Prawidłowe położenie zainstalowanych okularów należy zweryfikować za pomocą poziomicy. Nie dopuszczaj do występów poza granice ściany. Po sprawdzeniu krawędzie puszek należy dokładnie wyrównać roztworem, uzyskując w ten sposób najbardziej równą powierzchnię. Resztę roztworu można wykorzystać do zakrycia przewodu prowadzącego do gniazdka.

Jeśli planuje się układanie płytek ściennych lub tynkowanie, pustak powinien lekko wystawać ze ściany. Ten występ może wynosić od 5 do 7 mm.

Zasady podłączenia energii elektrycznej

Po całkowitym zamrożeniu mieszanki możesz rozpocząć podłączanie jednostki wewnętrznej. Jeśli gniazdo ma połączenie typu łańcuchowego, przewody biegną od skrzynki przyłączeniowej do pierwszego gniazda. Końce drutu należy bardzo dokładnie oczyścić z oplotu ostrym nożem. Idealny do tego celu jest również obcinacz boczny. Podczas zdejmowania izolacji należy pozostawić niewielki margines kabla, aby w razie potrzeby utworzyć dodatkowe połączenie.

Kabel należy schować skręcając go spiralnie i układając wewnątrz bloku. Aby wykonać łuki, musisz przygotować kawałki drutów o różnych kolorach. Upewnij się, że przekroje łuków są takie same jak w przypadku przewodów linii elektroenergetycznej. Nie powinny być zbyt wydłużone, ponieważ zakłóci to prawidłowy montaż gniazda w puszce. Przecięte przewody należy zdjąć z warstwy izolacyjnej na ok. 1 cm.

Przewody należy przeprowadzić przez adaptery bloków, po uprzednim zapewnieniu ich dobrej przepuszczalności i usunięciu nadmiaru roztworu.

Montaż urządzenia będzie łatwiejszy, jeśli końce przewodów będą wygięte w kierunku zacisków. Zdejmij osłonę ochronną z powierzchni urządzenia, a następnie dokręć śruby mocujące o 5-7 cm. Pierwsze gniazdo jest połączone z końcówką przetworzonej fazy przewodu zasilającego. Należy również wziąć pod uwagę położenie zacisków. Następnie przewód PE i zera kabla zasilającego są podłączone do drugiego gniazda. Nie zaleca się zbyt mocnego dokręcania gniazd.

Przy pętlach gniazd należy przestrzegać zasady polaryzacji. Przewód fazowy jest pobierany z fazy z zaciskiem, a przewód zerowy jest pobierany z zera. Niezbędne jest podłączenie przewodu ochronnego w ścisłej zgodności z wymaganiami Przepisów Instalacji Elektrycznej, które wspominają o obowiązkowym tworzeniu tylko nierozłącznych połączeń tego typu.

Zabronione jest ignorowanie tego warunku, ponieważ wtedy znacznie wzrasta ryzyko wypadków. Na przykład, jeśli podczas instalacji usuniesz uziemienie w głównym punkcie zasilania bloku wyjściowego, pozostali uczestnicy tego obwodu stracą ochronne zero. W przyszłości, jeśli do modułu obudowy zostanie doprowadzone napięcie sieciowe (w przypadku awarii sprzętu), napięcie zostanie przeniesione na wszystkie pozostałe obudowy urządzeń elektrycznych podłączonych do sieci.

W powstałych wnękach montuje się puszki z przewodami podłączonymi do zacisków. Mechanizm ten jest wzmocniony zaciskami bocznymi, po czym należy sprawdzić siłę mocowania wszystkich elementów. Aby to zrobić, warto skorzystać z poziomu budynku i, jeśli to konieczne, dokonać korekt. Otwarte części okablowania są owinięte taśmą elektryczną lub pokryte gąbką termokurczliwą. Po wykonaniu tych kroków należy mocno dokręcić wkręty samogwintujące, zamocować moduł blokowy i założyć ozdobną pokrywę.

Jak widać, proces instalacji listwy nie jest taki trudny. Przy minimalnych umiejętnościach i technice zadanie to można łatwo wykonać. Głównym warunkiem jest wcześniejsze przemyślenie wszystkiego i przygotowanie się do pracy, uwzględnienie wszystkich niuansów i cech konstrukcyjnych ścian, aby uniknąć nieprzewidzianych trudności.