Gniazdo zewnętrzne: cechy, struktura, kryteria wyboru

Czasami konieczne staje się podłączenie urządzeń w pomieszczeniach niemieszkalnych i gospodarczych, np. w garażach, saunach czy szklarniach. Można to zrobić za pomocą zewnętrznego gniazdka, które pozwoli na bezpieczne korzystanie ze sprzętu elektrycznego, będąc jednocześnie chronionym przed niekorzystnymi wpływami.

Zalety i wady

Wśród korzyści z używania gniazda zewnętrzne lub napowietrzne, można zauważyć:

• Łatwy w instalacji bez potrzeby korzystania z gniazdka.
• Wygoda podłączenia do ukrytych i odsłoniętych przewodów.
• Chroniony przed kurzem, brudem, wilgocią i dostępem dzieci do styków.
• Możliwość instalacji w różnych warunkach i pomieszczeniach. Na przykład są mocowane do sufitu lub instalowane w szafce lub ozdobnym kominku.

Gniazda zewnętrzne mają również wady: niewystarczającą ochronę miejsca wprowadzenia przewodów, podatność na uszkodzenia obudowy oraz nieatrakcyjny wygląd ze względu na swój kształt.

Produkty te wystają ponad powierzchnię ściany i w przeciwieństwie do zabudowy również z zastrzeżeniem zużycia bazy. Gniazda zewnętrzne najczęściej stosowane są w pomieszczeniach gospodarczych: w garażach, wiatach, szklarniach. Produkty do zabudowy są najczęściej spotykane w mieszkaniach i domach ze względu na te niedociągnięcia.

Konstrukcja gniazda zewnętrznego

to produkt okablowania składa się z z kilku części:

• Przedni panel. Wykonane z trudnopalnego poliwęglanu, metalu, szkła lub drewna mogą być również stosowane. Umożliwi to wybór najbardziej odpowiedniego gniazdka w Twojej sytuacji.
• Podstawa może być wykonana z ceramiki, tworzywa sztucznego lub poliwęglanu. Pierwszy materiał charakteryzuje się wysoką odpornością na ogień, ale niską - na uszkodzenia mechaniczne. Gniazda z niego można zainstalować w pomieszczeniu.
• Tworzywo sztuczne jest podatne na ogień i topienie, a jednocześnie posiada wysoką odporność mechaniczną. Może też wydzielać szkodliwe substancje i wydzielać nieprzyjemny zapach. Podstawy poliwęglanowe charakteryzują się najmniejszą palnością.
• Styki mogą być wykonane z mosiądzu bez cynowania iz nim, a także z brązu. Pierwsza opcja jest najtańsza. Mosiądz cynowany jest bardziej niezawodnym materiałem, który jest mniej podatny na utlenianie. Najwyższej jakości styki wykonane są z brązu. Najlepiej trzymają wtyczki.

Istnieją dwa sposoby podłączenia przewodu do złączy gniazdowych: śrubowy i zaciskowy. Pierwszy z nich jest mniej niezawodny, ponieważ dokręcanie może się poluzować. Aby uniknąć przegrzania i pożaru produktu, łączniki te należy od czasu do czasu dokręcać. Najbardziej niezawodnym mechanizmem mocującym jest mechanizm zaciskowy. Zapewni bezbłędny kontakt przez cały okres użytkowania.

Odmiany urządzeń

Gniazda zewnętrzne są dostępne z uziemieniem lub bez. W pierwszym przypadku połączenie i korzystanie z urządzeń będzie bezpieczniejsze. Do urządzeń wymagających uziemienia, obejmują różne grzejniki dużej mocy, pralki i komputery. Jeśli izolacja przebije się w urządzeniu, nadmiar prądu trafi do ziemi, a różnica potencjałów między nim a osobą nie będzie śmiertelna. Produkty bez uziemienia wyróżniają się niższym kosztem i głębokością występu.

Istnieją gniazda jedno- i wielogniazdowe, które różnią się liczbą złączy. Aby chronić przed wnikaniem wody, a także przed dziećmi, przewidziano specjalny pokrowiec. Wyposażony jest w sprężynę, która utrzymuje go w zamknięciu i utrudnia łatwy dostęp.

Wskazówki dotyczące wyboru

Kupując, powinieneś zaufać produktom znanych producentów. Produkt złej jakości może spowodować obrażenia elektryczne lub pożar. Przy wyborze musisz skupić się na kilku podstawowych kryteriach. Na przykład stopień ochrony przed wodą i kurzem, stosunek napięcia znamionowego do prądu. Jeśli panel przedni wykonany jest z wysokiej jakości tworzywa sztucznego, będzie beżowy lub biały.

Instrukcje Instalacji

Najpierw musisz odłączyć zasilanie w pomieszczeniu i upewnić się, że w ogóle nie ma napięcia za pomocą sondy. Śledzony przez rozmontować produkt na części składowe. Podstawę gniazda mocuje się do ściany, po czym zaznacza się punkty montażowe, do których mocuje się ją za pomocą gwoździ lub wkrętów. Wyjmij wtyczkę z samej obudowy i włóż kabel do powstałego otworu.

Przewody są zdejmowane i łączone zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami. Najpierw usuwa się zewnętrzną powłokę kabla, a następnie z każdego rdzenia usuwa się jeden centymetr izolacji. Przewód fazowy (L) jest często pomalowany na biało lub szaro, a neutralny lub neutralny (N) jest niebieski lub niebieski.

Są podłączone do odpowiednich zacisków. Następnie należy umieścić złącze w obudowie gniazda, mocno dociskając, aby zamocować zatrzaski. Na samym końcu instalowana jest płyta czołowa, a punkt wejścia kabla jest uszczelniony. Następnie możesz podłączyć prąd i sprawdzić działanie gniazdka.