Gniazda napowietrzne: odmiany i ich charakterystyka, podłączenie i instalacja, zastosowanie uziemienia

Integralną częścią każdego nowoczesnego pomieszczenia jest zasilanie. Aby zorganizować oświetlenie, wymagana jest instalacja przełącznika, ale większość urządzeń elektrycznych jest podłączona za pomocą gniazdek elektrycznych. Gniazda naścienne są wygodniejsze i bardziej atrakcyjne. Jeśli jednak okablowanie jest otwarte lub potrzebne są dodatkowe punkty zasilania, a nie ma wystarczającej liczby standardowych miejsc instalacji, stosuje się gniazda napowietrzne.

Odmiany i ich cechy

Gniazda są częścią szerokiej gamy połączeń wtykowych. Są to nie tylko urządzenia elektryczne znane większości, ale także złącza do:

• punkt radiowy;
• telefony;
• urządzenia do odtwarzania audio i wideo;
• sieć komputerowa.

Istnieje wiele urządzeń podłączonych przez specjalne gniazda. Najczęściej jednak gniazdko związane jest z siecią elektryczną.

W zależności od rodzaju okablowania gniazda dzielą się na dwa główne typy:

1. Do ukrytego okablowania - stosowane w pomieszczeniach z przewodami zasilającymi umieszczonymi wewnątrz ścian. Do mocowania gniazd przewidziane są zwykłe miejsca, do których podłączone są kable zasilające.
2. Do okablowania powierzchniowego - zwykle stosowane w przypadku braku wstępnie okablowanego ukrytego okablowania. Współczesne życie często wymaga jednoczesnego podłączenia dużej liczby urządzeń elektrycznych. W tym celu możesz użyć wszelkiego rodzaju rozgałęźników. Ale najwygodniej jest zorganizować instalację dodatkowych gniazd w miejscach, w których znajdują się konsumenci. Trudno szlifować ściany pod układanie ukrytych przewodów i przygotowywać miejsca pod nowe gniazdka. Dlatego w takich przypadkach często uciekają się do układania oddzielnych odcinków otwartego okablowania do gniazd napowietrznych.

Zastosowane urządzenie i materiały

Współczesny przemysł produkuje zarówno proste urządzenia, jak i urządzenia o rozbudowanym zestawie funkcji. Jednak podstawowa konstrukcja wszystkich gniazd jest taka sama. Typowy model zawiera:

• Blok ze stykami elektrycznymi przeznaczony do mocowania wtyczki. Styki posiadają zaczepy do podłączenia kabla zasilającego.
• Obudowa ochronna, która może zakryć blok montowany na ścianie lub być przymocowana do samej ściany. W tym drugim przypadku blok znajduje się w specjalnych gniazdach wewnątrz korpusu.

But jest najważniejszym i krytycznym elementem konstrukcyjnym. Od jego właściwości zależy niezawodność i bezpieczeństwo eksploatacji. Przy wyborze gniazdka należy zwrócić uwagę materiał, z którego wykonany jest blok:

• Ceramika jest najbezpieczniejszym materiałem, ma niezrównaną odporność na temperaturę i doskonałe właściwości izolacyjne. Wady obejmują kruchość, przy nieostrożnym obchodzeniu się z wylotem ceramiczny but może pękać.
• Karbolit był szeroko stosowany wraz z ceramiką. Zapewnia wysokie właściwości izolacyjne, dobrze toleruje wpływ temperatury, jest mniej łamliwy. Obecnie jest używany niezwykle rzadko.
• Tanie tworzywo sztuczne - odpowiednie tylko do niskich prądów, nie wytrzymujące wysokich temperatur, raczej kruche. Występuje w produktach z niższej półki cenowej.
• Poliwęglan lub inne tworzywa termoplastyczne to główny materiał nowoczesnych sklepów. Odporny na wysokie temperatury, nie wspomaga spalania, posiada wystarczającą wytrzymałość mechaniczną.

Zdecydowana większość nowoczesnych placówek zawiera blok ceramiczny lub poliwęglanowy.

Ten pierwszy zaleca się stosować przy podłączaniu urządzeń o dużej mocy. Drugi będzie trwalszy, dlatego polecany jest do opcji wymagających częstego włączania i wyłączania urządzeń.

Styki gniazdka elektrycznego są tak samo ważne jak samo złącze. Najczęściej następujące odmiany:

• Płytkowe styki elastyczne wykonane z materiału przewodzącego. Częściej używa się mosiądzu, w tanich produktach używa się stali. Z biegiem czasu niska elastyczność i znaczne obciążenia zginające przy włączaniu i wyłączaniu wtyczki prowadzą do zmian kształtu styku, utrata szczelności styków do kołków wtyczki. Może to spowodować przegrzanie gniazdka, iskrzenie, a nawet pożar. Pomimo znacznych wad taki projekt jest najczęściej stosowany ze względu na jego prostotę i niski koszt.
• Kontakty z płytą dociskową. Sworzeń widełek jest dociskany do płyty stykowej siłą przenoszoną ze sprężyny śrubowej na płytę dociskową. Taka konstrukcja ma zwiększoną niezawodność i trwałość oraz zapewnia największe bezpieczeństwo. Sprężyna śrubowa nie podlega widocznemu zużyciu i pozostaje sprawna przez cały okres eksploatacji gniazda. Niezawodność mocowania kołków wtyku minimalizuje możliwość przegrzania połączenia oraz prawdopodobieństwo pożaru z powodu podwyższonych temperatur i powstawania iskier. Koszt gniazd o podobnej konstrukcji styków jest nieco wyższy, co tłumaczy się liczbą elementów w składzie styku.

Sprawy i sposób podłączenia przewodów do styków. Najłatwiejszy do podłączenia jest zacisk sprężynowy. Ma jednak niską niezawodność i może prowadzić do przegrzania. Styki śrubowe są znacznie bardziej niezawodne.

Klasyczna konstrukcja śruby i podkładki może zapewnić najlepsze połączenie między sworzniem a drutem, ale będzie to wymagało dodatkowej manipulacji. Aby uzyskać maksymalną niezawodność, zaleca się skręcenie pętli o średnicy nieco większej niż przekrój śruby w odsłoniętym odcinku drutu.

Śrubę należy całkowicie odkręcić, następnie nałożyć na nią pętlę z drutu, następnie wkręcić okucie i dobrze dokręcić.

Odporność na kurz i wilgoć

Nowoczesne modele gniazd są testowane pod kątem ochrony przed kurzem i wilgocią. Wskaźniki ochrony znajdują odzwierciedlenie w oznaczeniu IP, które należy umieścić na korpusie produktu. Oznaczenie składa się z dwóch cyfr.

Pierwszy oznacza bezpieczeństwo od zewnętrznej penetracji mechanicznej:

• Cyfra 2 oznacza, że ​​nie można dotknąć ręką mechanizmu gniazda.
• Cyfra 3 oznacza, że ​​nie można spenetrować wnętrza produktu narzędziem.
• Cyfra 4 wskazuje na niemożność penetracji drutu.
• Rysunki 5 i 6 pokazują, że wnikanie kurzu do wnętrza obudowy jest całkowicie wykluczone.

Druga liczba oznacza bezpieczeństwo produktu z wilgoci:

• Liczby 1 i 2 oznaczają, że wylot jest chroniony przed kroplami spadającymi pionowo na korpus.
• Cyfra 3 wskazuje, że urządzenie jest chronione przed deszczem.
• Liczby 4 i 5 wskazują, że urządzenie jest chronione przed silnymi rozpryskami wody.
• Cyfra 6 wskazuje, że obudowa jest chroniona przed strumieniami wody.
• Liczby 7 i 8 zakładają, że urządzenie można całkowicie zanurzyć w wodzie.

Wskaźniki te należy wziąć pod uwagę podczas instalowania wylotów w pomieszczeniach o zwiększonym zapyleniu lub wilgotności. Dotyczy to zwłaszcza kuchni i łazienki. W przypadku instalowania gniazd na zewnątrz, zaleca się wybór urządzeń o najwyższym poziomie ochrony.

Parametry elektryczne

W naszym kraju do zasilania większości urządzeń elektrycznych wykorzystywana jest jednofazowa sieć elektryczna o napięciu 220 V. Ważne jest, aby zwracać uwagę na oznaczenia napięcia na korpusie gniazdka. Często wskazywany jest zakres napięcia roboczego 220-230 V. To całkowicie akceptowalna opcja. Jednak urządzenia oznaczone 250 V są bardziej niezawodne i bardziej odporne na przepięcia.

Prąd znamionowy jest najważniejszą cechą gniazda. Od tego zależy łączna moc urządzeń, które można podłączyć. Najpopularniejsze modele są zaprojektowane dla prądów od 10 do 16 A. Praktyka pokazuje, że nawet najtańsze egzemplarze mogą być oznaczone 16 A, więc oceń to parametr jest zgodny z jakością wykonania i materiałami użytymi do wykonania klocków i Łączność. Aby podłączyć potężnych odbiorców, zaleca się nie tylko skupienie się na określonym prądzie znamionowym, ale także wybór najbardziej niezawodnych modeli.

Liczba kontaktów

Jednofazowe gniazdko domowe może mieć dwa lub trzy styki. Faza i zero są wymagane. Przewód fazowy przenosi prąd ze źródła zasilania do obciążenia. Gdy urządzenie pracuje w sieci jednofazowej, prąd w przewodzie neutralnym jest równy prądowi fazowemu.

Trzeci może być stykiem uziemiającym. Przeznaczony jest do łączenia z nieprzewodzącymi prądami części podłączonego urządzenia i pełni funkcję ochronnego przewodu neutralnego, aby zapewnić upływ prądu do ziemi, jeśli występuje na obudowie lub innych obszarach, których można dotknąć; człowiek. Dla wygody użytkowników dostępne są zarówno pojedyncze, jak i podwójne gniazda natynkowe z uziemieniem oraz modele z dużą liczbą gniazd.

Jeżeli instalacja elektryczna jest wyposażona w ochronny przewód neutralny, należy zawsze używać wyłącznie uziemionych gniazd natynkowych.

Procedura instalacji

Podobnie jak inne elementy otwartego okablowania, gniazda napowietrzne są dość łatwe do samodzielnego zainstalowania. Aby to zrobić, możesz użyć z następującym algorytmem:

• Odłącz zasilanie. To jest klucz do zapewnienia bezpieczeństwa wszelkich prac. Jeśli nie masz pewności, które maszyny są odpowiedzialne za odłączenie odpowiedniej linii, przydatne będzie sprawdzenie braku napięcia za pomocą śrubokręta wskaźnikowego.
• Częściowo zdemontuj gniazdo. Aby to zrobić, musisz oddzielić ciało od buta. W zależności od projektu będziesz musiał odkręcić śrubę mocującą lub zdemontować obudowę i usunąć blok.
• Zaznacz i zamocuj gniazdko na ścianie. Urządzenie mocuje się do drewnianej podstawy za pomocą wkrętów samogwintujących. Do ścian betonowych i ceglanych należy stosować kołki. Urządzenie można przykręcić do płyty gipsowo-kartonowej za pomocą wkrętów samogwintujących lub użyć specjalnych plastikowych łączników.
• Przygotuj otwór na kabel w obudowie gniazda. Otwór można zabezpieczyć specjalną elastyczną zatyczką, w której przewidziano kilka optymalnych średnic. Wybrany otwór jest starannie wycinany nożem. Jeśli nie ma takiej wtyczki, otwór pęka w plastikowej obudowie wzdłuż zarysowanego konturu. Aby uzyskać większą dokładność, możesz wziąć pilnik i wyciąć otwór o wymaganym rozmiarze, który odpowiada w jak największym stopniu przekrojowi użytego kabla.
• Odizoluj przewody do wymaganej długości, która jest wybierana na podstawie projektu zacisków na stykach. Do tej operacji należy podejść w sposób odpowiedzialny. Niedopuszczalna jest obecność znacznych, pozbawionych pasków obszarów wystających poza nasadkę, ponieważ może to prowadzić do zwarcia. Niedopuszczalne jest również ściąganie izolacji na krótszą długość, ponieważ części izolacji przedostające się pod klips mocujący może prowadzić do pogorszenia styku, przegrzania połączenia, stopienia bloku lub pożaru.
• Podłącz przewody do zacisków. Przewody fazowe i neutralne w gniazdkach domowych są połączone w przypadkowej kolejności. Jeśli okablowanie ma ochronny przewód neutralny, przewody są zwykle oznaczone kolorami. Faza oznaczona na biało lub brązowo, zero na niebiesko, masa na żółto lub zielono. Jeśli nie ma oznaczenia kolorem, zadanie staje się znacznie bardziej skomplikowane, ponieważ za pomocą śrubokręta wskaźnikowego można określić tylko fazę. W takim przypadku, aby określić ochronny neutralny, potrzebny będzie multimetr i gwarantowany element uziemiony, na przykład stalowa wanna. Podczas pomiaru jedna sonda testera dotyka korpusu wanny, a druga zbliża się do jednego z trzech przewodów. W trybie pomiaru napięcia przewód fazowy pokaże różnicę potencjałów 220 V, przewód neutralny od 0,5 do 6 V, a przewód ochronny 0 V.
• Zmontuj gniazdo, włącz napięcie i sprawdź działanie.

Zastosowanie gniazd napowietrznych do otwartego okablowania nie traci na znaczeniu. Nawet z ukrytym okablowaniem jest to jedyny wygodny sposób na zorganizowanie dodatkowych punktów zasilania. Staranny dobór modelu wysokiej jakości i kompetentna instalacja stworzą niezawodny i bezpieczny system zasilania.